How extubation readiness could be a

How extubation readiness could be assessed in newborn infants?
With the aim of reducing the duration of invasive respiratory support, neonatologists should consider a shorter process of discontinuing mechanical ventilation as well as an earlier appreciation of readiness for spontaneous breathing trials. Actually, both premature and delayed extubation can cause severe harm, thus de ning the precise moment for extubation could be very challenging in some patients. A delayed extubation may further increase the inherent risk of MV and ETT complications. On the other hand, premature MV discontinuation may imply a set of different problems, including dif culty in re-establishing arti cial airways, compromised gas exchange and hemodynamic destabilization. Therefore, a weaning process which is both expeditious and safe is highly desirable. Most infants are easily extubated after a short period of MV. However, in some patients weaning may be much more dif cult and prolonged, sometimes being complicated by one or more episodes of extubation failure. This could be due to a number of causes, including iatrogenic airway injuries, congenital airway abnormalities, respiratory muscle weakness, underlying cardiac abnormalities, recurrent apnoeic episodes, or acquired infections, among others. The prevalence of extubation failure in newborns may quite vary, ranging from 10 to 80% [8]. This large variability depends upon several factors, including marked differences in the following points: 1) de nition and timing of failure; 2) gestational age (extremely preterm babies carrying the highest risk for reintubation); 3) local policies regarding the pre- and post-extubation management (e.g. use of CPAP, non invasive ventilation, steroids, methylxanthines, adrenaline). For instance, Stefanescu et al. reported an extubation failure rate of nearly 40% in 162 ELBW infants requiring mechanical ventilation. Interestingly, in these patients the main causes of extubation failure were recurrent episodes of apnea/bradicardia [24].
Patient readiness to be successfully extubated is usually based upon both clinical and objective tests. Yet, not a single index has been deemed as suf ciently sensitive and speci c so far [25]. Ideally, simple measurements should be available to clinicians to best predict which newborns are ready for a spontaneous-breathing trial (SBT) and in which patients these trials are most likely to be successful.
The aim of spontaneous breathing trials is to assess an infant’s ability to breathe while receiving minimal or no respiratory support. To achieve this, full respiratory support modes such as volume- assist control or pressure control are switched to ventilatory modes such as pressure support, continuous positive airway pressure, or ventilation with a T-piece. The latter is characterized by a complete absence of positive end expiratory pressure, thus giving the patient the lowest amount of support possible. During SBT an integrated assessment of different criteria are usually checked, including respiratory pattern and rate, gas exchange parameters, hemodynamic stability, mental status, comfort and diaphoresis. In most circumstances, SBT should be considered only if the patient is awake or not receiving excessive sedation.
In the last two decades, a variety of tests have been evaluated to improve the ability to predict a successful extubation in preterm newborns, including spontaneous minute ventilation, various spontaneous breathing tests and pulmonary function testing. In fact, none of these predictors were found to be consistently reliable [26-29].
In a small randomized clinical trial, Gillespie et al. assessed infants’ readiness for extubation by using the minute ventilation test (MVT) [30]. The MVT test evaluates the effectiveness of spontaneous breathing and respiratory muscle endurance, by processing data obtained with a relatively simple pulmonary monitoring system, routinely available in any ventilator nowadays. In 42 preterm infants with respiratory distress syndrome, a signi cant reduction in time from randomization to extubation was observed in those evaluated by the MVT, when compared to clinical assessment only (mean time of 8 hours versus 36 hours, respectively) [30].
In a pilot study performed in Australia, Kamlin et al. evaluated a very short SBT (three minutes of spontaneous breathing during ETT continuous positive airway pressure before extubation) to predict the extubation readiness of 50 VLBW infants [27]. During such test, investigators were simply observing changes in heart rate and oxygen saturation, for three minutes, reporting very promising results in terms of positive and negative predictive values, speci city and sensitivity. SBT was then adopted as a standard of care in their Unit [27]. Subsequently, in a large prospective study, Kamlin and colleagues demonstrated that after using the 3-min SBT in their current practice, preterm infants were extubated earlier and at higher ventilatory

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วิธีสามารถประเมินความพร้อม extubation ในเด็กทารกแรกเกิดWith the aim of reducing the duration of invasive respiratory support, neonatologists should consider a shorter process of discontinuing mechanical ventilation as well as an earlier appreciation of readiness for spontaneous breathing trials. Actually, both premature and delayed extubation can cause severe harm, thus de ning the precise moment for extubation could be very challenging in some patients. A delayed extubation may further increase the inherent risk of MV and ETT complications. On the other hand, premature MV discontinuation may imply a set of different problems, including dif culty in re-establishing arti cial airways, compromised gas exchange and hemodynamic destabilization. Therefore, a weaning process which is both expeditious and safe is highly desirable. Most infants are easily extubated after a short period of MV. However, in some patients weaning may be much more dif cult and prolonged, sometimes being complicated by one or more episodes of extubation failure. This could be due to a number of causes, including iatrogenic airway injuries, congenital airway abnormalities, respiratory muscle weakness, underlying cardiac abnormalities, recurrent apnoeic episodes, or acquired infections, among others. The prevalence of extubation failure in newborns may quite vary, ranging from 10 to 80% [8]. This large variability depends upon several factors, including marked differences in the following points: 1) de nition and timing of failure; 2) gestational age (extremely preterm babies carrying the highest risk for reintubation); 3) local policies regarding the pre- and post-extubation management (e.g. use of CPAP, non invasive ventilation, steroids, methylxanthines, adrenaline). For instance, Stefanescu et al. reported an extubation failure rate of nearly 40% in 162 ELBW infants requiring mechanical ventilation. Interestingly, in these patients the main causes of extubation failure were recurrent episodes of apnea/bradicardia [24].เตรียมผู้ป่วยให้เรียบร้อย extubated ปกติตามการทดสอบทั้งทางคลินิก และวัตถุประสงค์ ยัง ไม่มีดัชนีได้ถูกถือว่าเป็นไอลัต→ ciently สำคัญและ c speci มาก [25] การวัดง่ายควรมีแพทย์ที่สุดทำนายว่า ทารกแรกเกิดที่มีความพร้อมสำหรับการทดลองหายใจเกิดขึ้นเอง (คณะ) และในผู้ป่วยซึ่งการทดลองเหล่านี้มักจะประสบความสำเร็จจุดมุ่งหมายของการทดลองการหายใจเกิดขึ้นเองเป็นการ ประเมินความสามารถของทารกจะหายใจในขณะที่ได้รับการสนับสนุนน้อยที่สุด หรือไม่หายใจ เพื่อให้บรรลุนี้ โหมดสนับสนุนเต็มทางเดินหายใจเช่นเสียงช่วยควบคุมหรือควบคุมความดันจะสลับไปยังโหมดเครื่องช่วยหายใจเช่นสนับสนุนความดัน ภาวะ หรือระบายอากาศกับ T-ชิ้น หลังเป็นลักษณะที่ขาดความสมบูรณ์ของสิ้นสุดบวกความดันอากาศ ดังนั้นจึง ให้ผู้ป่วยจำนวนต่ำสุดได้สนับสนุน ระหว่างคณะมักจะมีการตรวจสอบการประเมินรวมของเกณฑ์ที่แตกต่าง รวมทั้งรูปแบบการหายใจ และอัตรา พารามิเตอร์การแลกเปลี่ยนก๊าซ ปฏิกิริยา สถานะทางจิต ความสะดวกสบาย และ diaphoresis ในกรณีส่วนใหญ่ คณะควรพิจารณาเฉพาะในกรณีที่ผู้ป่วยจะตื่น หรือไม่ได้รับความใจเย็นมากเกินไปในสองทศวรรษที่ผ่านมา ได้รับการประเมินความหลากหลายของการทดสอบเพื่อปรับปรุงความสามารถในการทำนาย extubation ประสบความสำเร็จในทารกแรกเกิดคลอดบุตรก่อนกำหนด รวมทั้งระบายนาทีที่เกิดขึ้นเอง ต่าง ๆ ทดสอบการหายใจเกิดขึ้นเอง และทดสอบการทำงานของปอด ในความเป็นจริง ไม่มีของเหล่านี้ทำนายพบว่า เชื่อถือได้อย่างสม่ำเสมอ [26-29]In a small randomized clinical trial, Gillespie et al. assessed infants’ readiness for extubation by using the minute ventilation test (MVT) [30]. The MVT test evaluates the effectiveness of spontaneous breathing and respiratory muscle endurance, by processing data obtained with a relatively simple pulmonary monitoring system, routinely available in any ventilator nowadays. In 42 preterm infants with respiratory distress syndrome, a signi cant reduction in time from randomization to extubation was observed in those evaluated by the MVT, when compared to clinical assessment only (mean time of 8 hours versus 36 hours, respectively) [30].In a pilot study performed in Australia, Kamlin et al. evaluated a very short SBT (three minutes of spontaneous breathing during ETT continuous positive airway pressure before extubation) to predict the extubation readiness of 50 VLBW infants [27]. During such test, investigators were simply observing changes in heart rate and oxygen saturation, for three minutes, reporting very promising results in terms of positive and negative predictive values, speci city and sensitivity. SBT was then adopted as a standard of care in their Unit [27]. Subsequently, in a large prospective study, Kamlin and colleagues demonstrated that after using the 3-min SBT in their current practice, preterm infants were extubated earlier and at higher ventilatory

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วิธีการเตรียมความพร้อม extubation จะได้รับการประเมินในทารกแรกเกิด?
โดยมีวัตถุประสงค์ของการลดระยะเวลาของการสนับสนุนทางเดินหายใจรุกรานที่ neonatologists ควรพิจารณากระบวนการสั้นหยุดใช้เครื่องช่วยหายใจเช่นเดียวกับการแข็งค่าก่อนหน้าของการเตรียมความพร้อมสำหรับการทดลองการหายใจที่เกิดขึ้นเอง อันที่จริงทั้งก่อนวัยอันควรและล่าช้า extubation สามารถก่อให้เกิดอันตรายอย่างรุนแรงดังนั้นการหนิงขณะที่แม่นยำสำหรับ extubation อาจจะเป็นความท้าทายอย่างมากในผู้ป่วยบางราย extubation ล่าช้าออกไปอีกอาจเพิ่มความเสี่ยงของ MV และ ETT ภาวะแทรกซ้อน บนมืออื่น ๆ ก่อนวัยอันควร MV หยุดอาจบ่งบอกถึงชุดของปัญหาที่แตกต่างกันรวมทั้ง culty DIF ใน Arti การสร้างใหม่ cial แอร์เวย์, การแลกเปลี่ยนก๊าซที่ถูกบุกรุกและเสถียรการไหลเวียนโลหิต ดังนั้นกระบวนการหย่านมซึ่งเป็นทั้งรวดเร็วและปลอดภัยเป็นที่น่าพอใจอย่างมาก ทารกส่วนใหญ่จะถอดท่อช่วยหายใจได้อย่างง่ายดายหลังจากช่วงเวลาสั้นของ MV แต่ในผู้ป่วยบางรายอาจจะหย่านมลัทธิ DIF มากขึ้นและเป็นเวลานานบางครั้งถูกซับซ้อนโดยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งของความล้มเหลวตอน extubation ซึ่งอาจจะเกิดจากหลายสาเหตุรวมทั้งการบาดเจ็บ iatrogenic ทางเดินหายใจผิดปกติของทางเดินหายใจ แต่กำเนิดกล้ามเนื้ออ่อนแอทางเดินหายใจผิดปกติของการเต้นของหัวใจพื้นฐานกำเริบ apnoeic เอพหรือการติดเชื้อที่ได้มาในหมู่คนอื่น ความชุกของความล้มเหลวในทารกแรกเกิด extubation ค่อนข้างอาจแตกต่างกันตั้งแต่ 10 ถึง 80% [8] นี้แปรปรวนขนาดใหญ่ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการรวมถึงความแตกต่างของการทำเครื่องหมายในจุดต่อไปนี้: 1) nition และระยะเวลาของความล้มเหลว 2) อายุครรภ์ (ทารกคลอดก่อนกำหนดมากแบกความเสี่ยงสูงสุดสำหรับ reintubation); 3) นโยบายท้องถิ่นเกี่ยวกับการก่อนและหลังการ extubation จัดการ (เช่นการใช้ CPAP ระบายอากาศรุกรานบุหรี่, เตียรอยด์ methylxanthines ตื่นเต้น) ยกตัวอย่างเช่น Stefanescu et al, รายงานอัตราความล้มเหลว extubation เกือบ 40% ใน 162 ทารก ELBW กำหนดให้ใช้เครื่องช่วยหายใจ ที่น่าสนใจในผู้ป่วยเหล่านี้เป็นสาเหตุหลักของความล้มเหลว extubation เอพกำเริบของภาวะหยุดหายใจขณะ / ภาวะหัวใจเต้นช้ากว่าปกติ [24].
การเตรียมความพร้อมของผู้ป่วยที่จะถอดท่อช่วยหายใจที่ประสบความสำเร็จมักจะขึ้นอยู่กับการทดสอบทั้งทางคลินิกและวัตถุประสงค์ แต่ไม่ได้เป็นดัชนีเดียวที่ได้รับถือเป็น SUF อย่างมีประสิทธิภาพและมีความละเอียดอ่อน speci C เพื่อให้ห่างไกล [25] จะเป็นการดีที่วัดง่ายควรจะสามารถใช้ได้แพทย์ที่จะคาดการณ์ที่ทารกแรกเกิดที่มีความพร้อมสำหรับการทดลองที่เกิดขึ้นเองหายใจ (SBT) และในผู้ป่วยที่การทดลองเหล่านี้มีแนวโน้มที่จะประสบความสำเร็จ.
จุดมุ่งหมายของการทดลองการหายใจที่เกิดขึ้นเองคือการประเมินความสามารถของทารก หายใจขณะที่ได้รับน้อยที่สุดหรือไม่มีการสนับสนุนทางเดินหายใจ เพื่อให้บรรลุนี้เต็มรูปแบบการสนับสนุนทางเดินหายใจเช่น Volume- ช่วยควบคุมหรือการควบคุมความดันจะเปลี่ยนโหมดเครื่องช่วยหายใจเช่นการสนับสนุนความดันอย่างต่อเนื่องเดินหายใจความดันบวกหรือการระบายอากาศด้วย T ชิ้น หลังเป็นลักษณะขาดสมบูรณ์ของความดันหายใจบวกท้ายจึงให้ผู้ป่วยจำนวนเงินต่ำสุดของการสนับสนุนที่เป็นไปได้ ในช่วง SBT การประเมินผลแบบบูรณาการของเกณฑ์ที่แตกต่างกันมักจะมีการตรวจสอบรวมถึงรูปแบบทางเดินหายใจและอัตราการแลกเปลี่ยนก๊าซพารามิเตอร์เสถียรภาพการไหลเวียนโลหิต, จิตสถานะความสะดวกสบายและ diaphoresis ในกรณีส่วนใหญ่ SBT ควรพิจารณาเฉพาะในกรณีที่ผู้ป่วยจะตื่นหรือไม่ได้รับความใจเย็นมากเกินไป.
ในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาที่มีความหลากหลายของการทดสอบได้รับการประเมินเพื่อปรับปรุงความสามารถในการคาดการณ์ extubation ที่ประสบความสำเร็จในทารกแรกเกิดที่คลอดก่อนกำหนดรวมทั้งการระบายอากาศที่นาทีที่เกิดขึ้นเอง การทดสอบการหายใจที่เกิดขึ้นเองที่แตกต่างกันและการทดสอบการทำงานของปอด ในความเป็นจริงไม่มีใครพยากรณ์เหล่านี้ถูกพบว่าเป็นที่น่าเชื่อถืออย่างต่อเนื่อง [26-29].
ในการทดลองทางคลินิกแบบสุ่มขนาดเล็ก, et al, กิลเลส การประเมินความพร้อมของเด็กทารกสำหรับ extubation โดยใช้การทดสอบการระบายอากาศนาที (MVT) [30] การทดสอบ MVT ประเมินประสิทธิผลของการหายใจที่เกิดขึ้นเองและความอดทนของกล้ามเนื้อหายใจโดยการประมวลผลข้อมูลที่ได้รับกับระบบการตรวจสอบที่ค่อนข้างง่ายปอดที่มีอยู่ประจำในช่องระบายอากาศใด ๆ ในปัจจุบัน ใน 42 ทารกคลอดก่อนกำหนดที่มีอาการระบบทางเดินหายใจลดลงลาดเทนัยสำคัญในเวลาที่จากการสุ่มเพื่อ extubation พบว่าในผู้ที่ได้รับการประเมินโดย MVT เมื่อเทียบกับการประเมินทางคลินิกเท่านั้น (หมายถึงเวลา 8 ชั่วโมงเมื่อเทียบกับ 36 ชั่วโมงตามลำดับ) [30]
ในการศึกษานำร่องดำเนินการในออสเตรเลีย Kamlin et al, ประเมิน SBT สั้นมาก (สามนาทีของการหายใจที่เกิดขึ้นเองในช่วง ETT อย่างต่อเนื่องเดินหายใจความดันบวกก่อน extubation) ที่จะทำนายความพร้อม extubation 50 ทารกแรกเกิดน้ำหนักน้อย [27] ในระหว่างการทดสอบดังกล่าวตรวจสอบเป็นเพียงการสังเกตการเปลี่ยนแปลงในอัตราการเต้นหัวใจและความอิ่มตัวของออกซิเจนเป็นเวลาสามนาทีรายงานผลที่มีแนวโน้มมากในแง่ของค่าพยากรณ์บวกและลบเมือง speci และความไว SBT ถูกนำมาใช้แล้วเป็นมาตรฐานของการดูแลในหน่วยของพวกเขา [27] ต่อมาในการศึกษาในอนาคตขนาดใหญ่ Kamlin และเพื่อนร่วมงานที่แสดงให้เห็นว่าหลังจากใช้ 3 นาที SBT ในทางปฏิบัติปัจจุบันของพวกเขาทารกคลอดก่อนกำหนดถูกถอดท่อช่วยหายใจก่อนหน้านี้และที่ช่วยหายใจที่สูงขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วิธี extubation สามารถประเมินความพร้อมในทารกแรกเกิดกับวัตถุประสงค์ของการลดระยะเวลาการใช้เครื่องช่วยหายใจรุกราน neonatologists ควรพิจารณากระบวนการสั้นระบายไม่กล รวมทั้งก่อนหน้านี้ชื่นชมความพร้อมในการทดลองการหายใจ . จริงๆ แล้ว ทั้ง ก่อน และเลื่อน extubation สามารถก่อให้เกิดอันตรายที่รุนแรง ดังนั้น เดอ หนิงเวลาที่แน่นอนสำหรับ extubation สามารถเป็นเรื่องที่ท้าทายมากในผู้ป่วยบางราย extubation ล่าช้าอาจเพิ่มความเสี่ยงโดยธรรมชาติของ MV และหนึ่งในภาวะแทรกซ้อน บนมืออื่น ๆ , MV เพลง ก่อนกำหนดการอาจบ่งบอกชุดของปัญหาที่แตกต่างกัน ได้แก่ ระดับ culty ในเรื่องจัดตั้งกิ่แอร์เวย์ ละเมิด การแลกเปลี่ยนก๊าซเพิ่มขึ้นและ destabilization . ดังนั้น หย่านมกระบวนการซึ่งเป็นทั้งรวดเร็วและปลอดภัยเป็นที่พึงปรารถนาอย่างสูง ทารกส่วนใหญ่จะสามารถ extubated หลังจากระยะเวลาสั้น ๆของ MV . อย่างไรก็ตาม ในผู้ป่วยบางรายอาจจะหย่านมมากแยกศาสนาและเป็นเวลานาน บางครั้งการซับซ้อนโดยหนึ่งหรือมากกว่าหนึ่งตอนของ extubation ความล้มเหลว นี้อาจเกิดจากหลายสาเหตุ ได้แก่ iatrogenic การบาดเจ็บความผิดปกติแต่กำเนิดการบิน , การบิน , ความอ่อนแอของกล้ามเนื้อหายใจ ( หัวใจผิดปกติ หรือได้รับเชื้อกำเริบ apnoeic ตอน , หมู่คนอื่น ๆ ความชุกของ extubation ความล้มเหลวในทารกแรกเกิดอาจจะค่อนข้างแตกต่างกัน ตั้งแต่ 10 ถึง 80 % [ 8 ] ความแปรปรวนขนาดนี้ขึ้นอยู่กับปัจจัยหลายประการรวมถึงเครื่องหมายความแตกต่างในจุดต่อไปนี้ : 1 ) เดอ nition และเวลาของความล้มเหลว ; 2 ) อายุครรภ์ ( ยิ่งคลอดก่อนกำหนดทารกแบกความเสี่ยงสูงสุดสำหรับ reintubation ) ; 3 ) นโยบายท้องถิ่นเกี่ยวกับ pre - และการจัดการ extubation โพสต์ ( เช่นใช้ CPAP ไม่รุกรานการระบายอากาศ โคเมธิลแซนทีน , , ตื่นเต้น ) ตัวอย่าง stefanescu et al . รายงาน extubation อัตราความล้มเหลวเกือบ 40% ใน 162 elbw ทารกที่ต้องการการระบายอากาศทางกล แต่ในผู้ป่วยเหล่านี้เป็นสาเหตุหลักของความล้มเหลวเป็น extubation เอพกำเริบของ apnea / bradicardia [ 24 ]ความพร้อมที่จะประสบความสำเร็จ extubated มักจะอยู่บนพื้นฐานของการทดสอบทางคลินิก และวัตถุประสงค์ ยังไม่มีดัชนีได้รับการถือว่าเป็นซุฟ ciently ไว และประเภท C เพื่อให้ห่างไกล [ 25 ] นึกคิด , วัดง่ายควรจะสามารถใช้ได้กับแพทย์ที่ดีที่สุดคาดเดาซึ่งทารกจะพร้อมสำหรับการทดลองการหายใจ ( SBT ) และในการทดลอง ซึ่งผู้ป่วยเหล่านี้มีแนวโน้มมากที่สุดที่จะประสบความสำเร็จวัตถุประสงค์ของการทดลองเพื่อศึกษาความสามารถในการหายใจของทารกหายใจในขณะที่ได้รับน้อยที่สุด หรือ ไม่ใช้เครื่องช่วยหายใจ เพื่อให้บรรลุนี้สนับสนุนโหมดเต็มทางเดินหายใจเช่นปริมาณ - ช่วยควบคุมหรือควบคุมความดันที่เปลี่ยนโหมดการช่วยหายใจ เช่น การสนับสนุนความดัน เกะกะรุงรัง หรือระบายกับ t-piece . หลังเป็นลักษณะการขาดที่สมบูรณ์ของบวกจบ Expiratory ความดันจึงให้ผู้ป่วยปริมาณการสนับสนุนที่เป็นไปได้ ใน SBT บูรณาการการประเมินเกณฑ์ที่แตกต่างกันมักจะตรวจสอบ รวมทั้งรูปแบบการหายใจและอัตราค่าเสถียรภาพสภาพจิต การเพิ่มขึ้นของการแลกเปลี่ยนก๊าซ ความสะดวกสบาย และ diaphoresis . ในกรณีส่วนใหญ่ , SBT ควรพิจารณาเท่านั้น ถ้าผู้ป่วยรู้สึกตัวหรือไม่ได้รับความใจเย็นมากเกินไปในช่วงสองทศวรรษที่ผ่านมาความหลากหลายของการทดสอบได้รับการประเมินเพื่อปรับปรุงความสามารถในการคาดการณ์ extubation ประสบความสำเร็จในทารกคลอดก่อนกำหนด รวมทั้งการระบายอากาศโดยธรรมชาตินาที , การทดสอบการหายใจต่างๆและการทดสอบหน้าที่ปอด ในความเป็นจริง ไม่มีปัจจัยเหล่านี้พบได้เสมอ [ 26-29 )ในการทดลองทางคลินิกแบบสุ่มกิลเล็ก , et al . การประเมินความพร้อมของทารกสำหรับ extubation โดยใช้แบบทดสอบ ( นาที mvt ) [ 30 ] การ mvt ทดสอบประเมินประสิทธิภาพของการหายใจ และความทนทานของกล้ามเนื้อหายใจ โดยการประมวลผลข้อมูลด้วยระบบการตรวจสอบปอดค่อนข้างง่าย เป็นประจําที่มีอยู่ในไทยในปัจจุบัน ใน 42 ทารกคลอดก่อนกำหนดที่มีกลุ่มอาการหายใจลำบาก , signi ลาดเทลดเวลาจากการสุ่มเพื่อ extubation พบว่าผู้ถูกประเมิน โดย mvt เมื่อเทียบกับการประเมินทางคลินิกเท่านั้น ( หมายถึงเวลา 8 ชั่วโมงกับ 36 ชั่วโมงตามลำดับ ) [ 30 ]ในการศึกษานำร่องทดลองในออสเตรเลีย kamlin et al . ประเมิน SBT ที่สั้นมาก ( 3 นาที ของการหายใจระหว่าง a เกะกะรุงรัง ก่อนที่ extubation ) พยากรณ์ extubation ความพร้อมของ 50 vlbw ทารก [ 27 ] ในระหว่างการทดสอบดังกล่าว พนักงานสอบสวนมีการเปลี่ยนแปลงเพียงแค่การสังเกตในอัตราการเต้นของหัวใจ และความอิ่มตัวออกซิเจน สามนาที รายงานแนวโน้มมากผลในด้านบวกและลบค่าพยากรณ์ เมืองกาและความไว SBT ก็ประกาศใช้เป็นมาตรฐานของการดูแลในหน่วย [ 27 ] ต่อมาในการศึกษาในอนาคตขนาดใหญ่ kamlin และเพื่อนร่วมงานพบว่า หลังจากใช้ 3-min SBT ในการปฏิบัติในปัจจุบันของพวกเขา ทารกคลอดก่อนกำหนดมี extubated ก่อนหน้านี้และอยู่สูงกว่า ventilato