The walls around Alice’s manor were not too high, only around two mete การแปล - The walls around Alice’s manor were not too high, only around two mete ไทย วิธีการพูด

The walls around Alice’s manor were

The walls around Alice’s manor were not too high, only around two meters high. Walking to the walls, with a single jump, Linley leapt on top of the walls. Then, with a single leap, he descended in front of Alice, as though he had flown to her.

“Quick, lie down.” Alice urgently tugged at Linley.

Suspicious, Linley obediently sat down.

“Shhh.” Alice cautiously looked around before finally letting out her breath as she turned to Linley. “Good thing everyone’s asleep. If someone saw something, then I would be in for a lot of trouble.”

Linley suddenly understood.

“Let’s sit down. If we talk while sitting down, the wall will prevent anyone from seeing us.” Alice smiled delightedly, like a sly little fox. She casually wiped down the floor with a nearby cloth, then sat down alongside Linley.

Linley was also very delighted to be able to run into Alice again.

“Big brother Linley, what are you doing out here on the streets so late at night? Right, didn’t you say you are a student at the Ernst Institute? What are you doing here in Fenlai City?” In one breathe, Alice asked several questions.

Why was he in Fenlai City?

Linley felt rather awkward. After all, he couldn’t say that he had come here to visit the Jade Water Paradise with three friends, could he?

“I came with a few close friends to have fun in the city. At night time, I thought it was really stuffy inside, so I came out for a stroll.” Linley could only give this rather unclear answer.

Alice nodded.

“Alice, what are you doing up awake so late at night?” Linley asked.

Alice chewed her lower lips helplessly. “I fell asleep really early, but just as I was enjoying my rest, I got woken up out of a beautiful dream by my father, who drank too much and was totally smashed. You don’t know how excessive my father is. He goes gambling every day and drinking every day. After getting drunk, he causes trouble at home. I’m so annoyed!”

“To have a father like this, all I can say that is that I’m unlucky. How about you, Linley? What is your father like?” Alice was looking at Linley, who was seated across from her.

“My father?” Linley couldn’t help but think about his own father. “My father doesn’t gamble. Although he does drink, he doesn’t get drunk. But my father is extremely strict. He’s been like that since I was young.”

Alice sighed with jealousy. “Big brother Linley, you are so lucky. Unlike me.”

Under the moonlight, a young man and a young woman were chatting happily on a balcony. From the topic of fathers, they switched to education, then to their schools, and then to each other’s friends. Finally, they started talking about things they did with their friends…

Linley was very happy while chatting with her. The more they chatted, the more Linley began to understand what Alice’s life was like.

Slowly, the night wore on, and the first rays of light began to peek out from the east. The entire earth began to be filled up with the fresh morning air. But Linley and Alice, both happily immersed in conversation, didn’t notice the passage of time at all. Only when the sky was bright did the two of them realize how much time had passed.

“Oh, it’s day already.” Only now did Linley notice the time.

Alice finally realized as well. “I’m so embarrassed, big brother Linley. I’ve forced you to keep me company all night.”

Suddenly, Linley and Alice stopped talking. They felt a bit awkward.

“Right. Time for me to go.” Linley could feel that the atmosphere was a bit strange. He couldn’t help but suddenly feel nervous, and so he immediately stood up.

“Big brother Linley, in the future, will you come back to Fenlai City?” Alice asked.

“I will, as long as I have free time.” Gripping the railings with his hands, Linley somersaulted over, landing on the wall, then with a leap, jumped down to the street below, almost ten meters away from the wall.

Linley didn’t look back, just casually, weakly waving goodbye.

Alice watched as Linley departed. Only after he disappeared into the streets did she rather forlornly return to her own room.

….

The summer sun in August was like a huge ball of flame, baking the land. After having lunch with his three bros, Linley headed directly towards his hometown, Wushan township. He carried with him his backpack with over 70,000 gold coins worth of magicite cores.

“Squeak squeak.” On Linley’s back, Bebe began to excitedly squeak as well.

Linley glanced at Bebe, then began laughing as well. He mentally said, “Bebe, you are excited about going back to Wushan township as well, eh? Right, I’ve never asked you before, but how and why did you appear in my family’s courtyard, back then?”

“I dunno either.” Bebe helplessly shook his little head. “As far back as I can remember, I was there in your family’s back courtyard. I don’t know who my parents are either. But I do remember one thing; a voice, which seemed to say, ‘Stay here, don’t run around.’”
0/5000
จาก: -
เป็น: -
ผลลัพธ์ (ไทย) 1: [สำเนา]
คัดลอก!
ผนังรอบ ๆ ลิซเมเนอร์ได้ไม่สูงเกินไป สูงเพียงประมาณสองเมตร เดินไปผนัง กระโดดเดี่ยว Linley ที่หลุดออกมาบนผนัง แล้ว ด้วยก้าวเดียว พระองค์เสด็จหน้าอลิซ เหมือนเขาได้บินกับเธอ"ด่วน นอน" อลิ tugged อย่างเร่งด่วนที่ Linleyน่าสงสัย Linley ทรงนั่งลง"Shhh" อลิซเดินมองรอบ ๆ ก่อนสุดท้าย ให้หมดลมหายใจของเธอขณะที่เธอเปิด Linley "สิ่งที่ดีทุกคนอยู่ในโหมดสลีป ถ้าคนเห็นบางสิ่งบางอย่าง แล้วฉันจะได้ในสำหรับมากของปัญหา"Linley เข้าใจทันที"ลองนั่งลง ถ้าเราพูดขณะนั่งลง ผนังจะป้องกันไม่ให้ใครเห็นเรา" อลิ delightedly ยิ้มเหมือนจิ้งจอกน้อยกลับกลอก เธอตั้งใจเช็ดลงพื้นด้วยผ้าใกล้เคียง นั้นนั่งลงข้าง LinleyLinley ยินดีมากที่ได้พบอลิซอีกยังได้"บรา Linley อะไรคุณทำที่นี่บนท้องถนนดังนั้นดึก ขวา ไม่ได้คุณว่า คุณจะเรียนที่ สถาบันเอิร์นสท์ จะทำอะไรที่นี่ในเมือง Fenlai" ในหนึ่งหายใจ อลิถามคำถามต่าง ๆทำไมมีเขาในเมือง FenlaiLinley รู้สึกค่อนข้างตกใจ หลังจากที่ทุก เขาไม่พูดว่า เขามาที่นี่ชมสวรรค์น้ำหยกกับเพื่อนสาม สามารถเขา"ผมมากับเพื่อนสนิทไม่กี่สนุกในเมือง ในเวลากลางคืน ผมรู้สึกอบอ้าวจริง ๆ ภายใน ก็เลยมาออกเดินเล่น" Linley ไม่เพียงแต่ให้คำตอบนี้ค่อนข้างชัดเจนอลิพยักหน้า"อลิซ ทำตื่นให้ดึกขึ้น? " Linley ถามอลิ chewed ริมฝีปากล่างของเธอซม "ฉันตกหลับจริง ๆ ก่อน แต่เหมือนผมได้เพลิดเพลินกับส่วนที่เหลือของฉัน ฉันได้ตื่นขึ้นจากความฝันที่สวยงาม โดยพ่อ ที่ดื่มมากเกินไป และมีทั้งหมดซึ่งได้ถูกทุบ คุณไม่รู้ว่าพ่อเป็นวิธีที่มากเกินไป เขาไปเล่นการพนันทุกวัน และดื่มทุกวัน หลังจากรับเมา เขาทำให้เกิดปัญหาที่บ้าน ผมรำคาญมาก""การมีพ่อเช่นนี้ ฉันสามารถบอกคือว่า ผมไปทั้งหมด คุณ Linley คืออะไรของคุณพ่อเช่น อลิถูกมองที่ Linley ผู้ที่นั่งฝั่งตรงข้ามของเธอ"พ่อ" Linley ไม่สามารถช่วย แต่คิดว่า เกี่ยวกับพ่อของเขาเอง "ไม่ทำพ่อได้ แม้ดื่ม เขาไม่ได้เมา แต่พ่อจะเข้มงวดมาก เขาได้เช่นนั้นตั้งแต่หนุ่มสาว"อลิถอนหายใจกับพระ "บรา Linley คุณได้โชคดีดังนั้น ไม่เหมือนกับฉัน"ใต้แสงจันทร์ ชายหนุ่มและหญิงสาวได้สนทนาอย่างมีความสุขบนระเบียง จากหัวข้อของบรรพบุรุษ พวกเขาสลับ การ ศึกษา จากโรงเรียน แล้วเพื่อนของผู้อื่น สุดท้าย พวกเขาเริ่มพูดถึงสิ่งที่พวกเขาได้ มีเพื่อนของพวกเขา...Linley มีความสุขมากในขณะที่สนทนากับเธอ ยิ่งพวกเขา chatted ยิ่ง Linley เริ่มที่จะเข้าใจชีวิตของอลิซที่ถูกเช่นช้า คืนสวมบน และแสงแรกแสงเริ่มจะมองออกจากตะวันออก ทั้งโลกเริ่มที่จะถูกเติม ด้วยอากาศตอนเช้าสด แต่ Linley และอลิซ ทั้งสองอย่างมีความสุขไปในการสนทนา น่านกาลเวลาเลย เฉพาะเมื่อท้องฟ้าสว่าง ได้เขาทั้งสองรู้ว่าเวลาได้ผ่าน"โอ้ มันเป็นวันแล้ว" Linley ได้สังเกตเวลาเท่านี้อลิก็ตระหนักเช่นกัน "ฉันให้อาย บรา Linley ฉันได้บังคับคุณให้ฉันบริษัททั้งคืนนั้น"ทันใดนั้น Linley และอลิหยุดพูด พวกเขารู้สึกตกใจเล็กน้อย"ถูก เวลาฉันไป" Linley อาจรู้สึกว่า บรรยากาศที่ไม่เป็นเรื่องแปลก เขาไม่สามารถช่วย แต่ก็รู้สึกประสาท และให้ เขาทันทีลุกขึ้นยืน"บรา Linley ในอนาคต จะคุณกลับมาเมือง Fenlai" อลิถาม"ผมจะ ตราบเท่าที่มีเวลาว่าง" จับยึดรถลาก ด้วยมือของเขา Linley somersaulted เหนือ เชื่อมโยงไปถึงบนผนัง แล้วกับก้าว ไปจนถึงถนนด้านล่าง เกือบสิบเมตรจากผนังLinley ไม่มองกลับ เพียง ลวก ๆ โบกลาสูญอลิซดูเหมือน Linley ออกเดินทาง หลังจากหายไปในท้องถนน ได้เธอแต่ forlornly กลับไปห้องของเธอเอง….ดวงอาทิตย์ฤดูร้อนในเดือนสิงหาคมได้เช่นลูกบอลใหญ่ของเปลวไฟ อบแผ่นดิน หลังจากรับประทานอาหารเที่ยงกับ bros เขาสาม Linley มุ่งหน้าตรงไปยังบ้านเกิดของเขา งกพ เขาทำกับเขาของเขาเป้กับแกน magicite คุ้มกว่า 70000 เหรียญทอง"สารภาพสารภาพ" บนหลังของ Linley แจ็คกี้เริ่มให้ขึ้ง squeak เช่นLinley glanced ที่แจ็คกี้ แล้วเริ่มหัวเราะด้วย เขาใจว่า "แจ็คกี้ คุณกำลังตื่นเต้นเกี่ยวกับการกลับไปยังงกพเช่น เอ๊ะ ขวา ได้เคยถามคุณก่อน แต่วิธีการ และเหตุผลได้คุณปรากฏในสวนของครอบครัว กลับมาแล้ว""I dunno ทั้งนั้น" แจ็คกี้ซมจับศีรษะเล็กน้อย "หลัง จวบจนฉันสามารถจำ ฉันอยู่ในครอบครัวหลังสวน ผมไม่ทราบว่าที่พ่ออยู่ แต่ผมจำได้ว่า สิ่งหนึ่ง เสียง ซึ่งดูเหมือนว่า 'เดิน วิ่งไม่' "
การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 2:[สำเนา]
คัดลอก!
ผนังรอบคฤหาสน์ของอลิซไม่ได้สูงเกินไปเพียงประมาณสองเมตรสูง เดินกับผนังที่มีการกระโดดเดียว Linley กระโดดด้านบนของผนัง จากนั้นมีการก้าวกระโดดครั้งเดียวเขาสืบเชื้อสายมาในหน้าของอลิซราวกับว่าเขาได้บินกับเธอ. "ด่วนนอนลง." อลิซอย่างเร่งด่วนกระตุก Linley. ที่น่าสงสัย Linley เชื่อฟังนั่งลง. "Shhh." อลิซระมัดระวังมองไปรอบ ๆ ก่อนที่จะปล่อยให้ออกลมหายใจของเธอขณะที่เธอหันไป Linley "สิ่งที่ดีที่ทุกคนนอนหลับ ถ้ามีคนเห็นอะไรบางอย่างแล้วฉันจะอยู่ในจำนวนมากของปัญหา. " Linley จู่ ๆ ก็เข้าใจ. "ให้นั่งลง ถ้าเราพูดคุยขณะนั่งลงผนังจะป้องกันไม่ให้คนจากการได้เห็นเรา. "อลิซยิ้ม delightedly เช่นสุนัขจิ้งจอกเจ้าเล่ห์เล็ก ๆ น้อย ๆ เธอตั้งใจเช็ดลงชั้นด้วยผ้าที่ใกล้เคียงแล้วนั่งลงข้าง Linley. Linley ก็ยังยินดีมากที่จะสามารถที่จะทำงานเป็นอลิซอีกครั้ง. "พี่ใหญ่ Linley สิ่งที่คุณกำลังทำอยู่ออกจากที่นี่บนถนนเพื่อให้ปลายในเวลากลางคืน? ขวาไม่ได้คุณบอกว่าคุณเป็นนักศึกษาในสถาบันเอิร์นส์? คุณกำลังทำอะไรที่นี่ใน Fenlai เมือง "ในหนึ่งหายใจ, อลิซถามหลายคำถาม. ทำไมเขาใน Fenlai เมือง? Linley รู้สึกค่อนข้างอึดอัด หลังจากเขาไม่สามารถพูดว่าเขามาที่นี่เพื่อเยี่ยมชม Paradise น้ำหยกกับเพื่อนสามคนเขาอาจจะ? "ผมมาพร้อมกับเพื่อนสนิทไม่กี่คนที่จะมีความสนุกสนานในเมือง ในเวลากลางคืนผมคิดว่ามันน่าเบื่อจริงๆภายในดังนั้นฉันออกมาสำหรับการเดินเล่น. "Linley เท่านั้นที่สามารถให้คำตอบที่ไม่ชัดเจนนี้ค่อนข้าง. อลิซพยักหน้า. "อลิซ, สิ่งที่คุณทำขึ้นเพื่อให้ตื่นตอนดึก?" Linley ถาม . อลิซเคี้ยวริมฝีปากล่างของเธออย่างช่วยไม่ได้ "ผมผล็อยหลับไปในช่วงต้นจริงๆ แต่เช่นเดียวกับที่ผมได้รับการเพลิดเพลินกับส่วนที่เหลือของฉันฉันได้ตื่นขึ้นมาจากความฝันที่สวยงามโดยพ่อของฉันที่ดื่มมากเกินไปและก็ถูกทุบโดยสิ้นเชิง คุณไม่ทราบว่ามากเกินไปพ่อของผมเป็น เขาจะไปเล่นการพนันทุกวันและดื่มทุกวัน หลังจากได้รับการดื่มแล้วก็ทำให้เกิดปัญหาที่บ้าน ฉันรำคาญมาก! " "การมีพ่อเช่นนี้ทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดได้ว่าเป็นว่าฉันโชคร้าย วิธีการเกี่ยวกับคุณ Linley? เป็นคุณพ่อของคุณต้องการอะไร? "อลิซกำลังมองไปที่ Linley ซึ่งนั่งอยู่ตรงข้ามของเธอ. "พ่อของฉัน?" Linley ไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าเกี่ยวกับพ่อของเขาเอง "พ่อของฉันไม่ได้เล่นการพนัน แม้ว่าเขาจะไม่ดื่มคือเขาไม่ได้เมา แต่พ่อของผมเป็นที่เข้มงวดมาก เขาเป็นเหมือนว่าตั้งแต่ผมเป็นเด็ก. " อลิซถอนหายใจด้วยความหึงหวง "พี่ใหญ่ Linley คุณจะโชคดีอย่างนั้น ซึ่งแตกต่างจากฉัน. " ภายใต้แสงจันทร์, ชายหนุ่มและหญิงสาวที่ได้รับการพูดคุยอย่างมีความสุขบนระเบียง จากหัวข้อของบรรพบุรุษของพวกเขาเปลี่ยนไปการศึกษาแล้วให้กับโรงเรียนของพวกเขาแล้วให้เพื่อนของกันและกัน ในที่สุดพวกเขาก็เริ่มพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาทำกับเพื่อนของพวกเขา ... Linley มีความสุขมากในขณะที่พูดคุยกับเธอ มากกว่าที่พวกเขาพูดคุยให้มากขึ้น Linley เริ่มที่จะเข้าใจในสิ่งที่ชีวิตของอลิซเป็นเหมือน. ช้าคืนสวมและรังสีของแสงแรกเริ่มที่จะมองออกมาจากทางทิศตะวันออก ทั้งโลกเริ่มที่จะเต็มไปด้วยอากาศตอนเช้าที่สดใหม่ แต่ Linley และอลิซทั้งแช่อย่างมีความสุขในการสนทนาไม่ได้แจ้งให้ทราบเนื้อเรื่องของเวลาที่ทุกคน เฉพาะเมื่อท้องฟ้าสดใสได้สองของพวกเขาตระหนักถึงวิธีการมากเวลาที่ผ่านมา. "โอ้มันเป็นวันอยู่แล้ว." แต่ตอนนี้ไม่ Linley สังเกตเวลา. อลิซในที่สุดก็ตระหนักเป็นอย่างดี "ฉันอายมาก, พี่ใหญ่ Linley ผมเคยถูกบังคับให้คุณเพื่อให้ฉัน บริษัท ตลอดทั้งคืน. " ทันใดนั้น Linley และอลิซหยุดพูด พวกเขารู้สึกอึดอัดเล็กน้อย. "ขวา เวลาสำหรับผมที่จะไป. "Linley อาจรู้สึกว่าบรรยากาศเป็นบิตแปลก เขาไม่สามารถช่วย แต่ก็รู้สึกประสาทและเพื่อให้เขาลุกขึ้นยืนทันที. "พี่ใหญ่ Linley ในอนาคตคุณจะกลับมาที่เมือง Fenlai?" อลิซถาม. "ผมจะตราบเท่าที่ฉันมีเวลาว่าง "จับราวด้วยมือของเขา Linley somersaulted ไปลงจอดบนผนังแล้วกับการก้าวกระโดด, กระโดดลงไปที่ถนนด้านล่างเกือบสิบเมตรห่างจากผนัง. Linley ไม่ได้มองย้อนกลับไปเพียงแค่ตั้งใจที่ไม่ค่อยโบกลา . อลิซดูเป็น Linley ออก แต่หลังจากที่เขาหายเข้าไปในถนนเธอค่อนข้าง forlornly กลับไปที่ห้องของเธอเอง. ... . ดวงอาทิตย์ฤดูร้อนในเดือนสิงหาคมเป็นเหมือนลูกใหญ่ของเปลวไฟอบที่ดิน หลังจากรับประทานอาหารกลางวันกับสาม Bros เขา Linley มุ่งตรงไปสู่บ้านเกิดของเขา Wushan เมืองเล็ก ๆ เขาดำเนินการกับเขากระเป๋าเป้สะพายหลังของเขาที่มีมากกว่า 70,000 เหรียญทองมูลค่าของแกน magicite. "เปิดเผยสารภาพ." ที่ด้านหลังของ Linley, Bebe เริ่มที่จะสารภาพความตื่นเต้นเป็นอย่างดี. Linley เหลือบมองไปที่เบเบ้จากนั้นก็เริ่มหัวเราะได้เป็นอย่างดี เขาจิตใจกล่าวว่า "เบเบ้, คุณมีความตื่นเต้นเกี่ยวกับการที่จะกลับไปเมืองเล็ก Wushan เช่นกันใช่มั้ย? ขวาฉันไม่เคยถามคุณก่อน แต่วิธีการและเหตุผลที่คุณไม่ได้ปรากฏอยู่ในคอร์ทยาร์ดครอบครัวของฉันกลับมาแล้ว? " "ผมไม่รู้ทั้ง." เบเบ้อย่างช่วยไม่ได้ส่ายหัวน้อยของเขา "ในฐานะที่ไกลกลับเป็นผมจำได้ผมอยู่ที่นั่นในลานหลังครอบครัวของคุณ ผมไม่ทราบว่าใครเป็นพ่อแม่ของฉันเป็นอย่างใดอย่างหนึ่ง แต่ฉันจะจำสิ่งหนึ่ง; เสียงซึ่งดูเหมือนจะพูดว่า "อยู่ที่นี่ไม่ได้วิ่งไปรอบ ๆ ."































































การแปล กรุณารอสักครู่..
ผลลัพธ์ (ไทย) 3:[สำเนา]
คัดลอก!
ผนังรอบ ๆคฤหาสน์ของอลิซไม่สูงเกินไปเพียงประมาณสองเมตรสูง เดินกับผนัง กับโดดเดี่ยว ลินลีย์กระโดดบนผนัง จากนั้น ก้าว เดียว เขาลงมาในหน้าอลิซ ราวกับว่าเขาได้บินกับเธอ

ด่วน " นอนลง " อลิซเร่งด่วน tugged ที่ Linley

สงสัย ลินลีย์ ยอมนั่ง

" ชู่ๆๆๆ" อลิซ ก่อนมองไปรอบๆ ก่อนที่จะปล่อยลมหายใจของเธอ เมื่อเธอหันไป ลินเลย์ " ดีนะที่ทุกคนกำลังหลับ ถ้าใครเห็นอะไร ก็จะเป็นปัญหามากมาย "

ลินลีย์ก็เข้าใจ

" นั่งก่อนเถอะ ถ้าเราพูดในขณะที่นั่ง ผนังจะป้องกันไม่ให้ใครเห็นเรา " อลิซยิ้ม delightedly เหมือนจิ้งจอกน้อยเจ้าเล่ห์เธอตั้งใจเช็ดพื้นด้วยผ้าใกล้ๆ แล้วนั่งลงข้าง Linley

ลินลีย์ก็ดีใจมากที่ได้เจออลิซอีก

" พี่ลินลี่ย์ คุณมาทำอะไรที่นี่ บนถนน จนดึก ใช่ คุณไม่ได้พูดเหรอว่าคุณเป็นนักศึกษาที่สถาบันจ่าย ? คุณมาทำอะไรที่นี่ใน fenlai เมือง ? " ในหนึ่งลมหายใจ อลิซถามคำถามหลาย ๆ .

ทำไมเขาไปอยู่ใน fenlai เมือง ?

Linley รู้สึกค่อนข้างอึดอัด หลังจากทั้งหมดที่เขาไม่สามารถพูดได้ว่าเขามาที่นี่เพื่อเยี่ยมชมหยกน้ำสวรรค์กับเพื่อนสามคน ใช่ไหม

" ฉันมากับเพื่อนสนิทไม่กี่ที่จะมีความสนุกสนานในเมือง ตอนกลางคืน ฉันคิดว่ามันอึดอัดจริงๆ ข้างใน ให้ฉันออกมาเดินเล่นน่ะ " จะให้คำตอบไม่ชัดเจน Linley ค่อนข้างนี้

อลิสพยักหน้า

" อลิซทำอะไรตื่นกลางดึก " ลินลีย์ถาม

อลิสเคี้ยวของเธอริมฝีปากล่างอย่างหมดหนทาง " ผมหลับไปจริง ๆ ก่อน แต่ขณะที่ผมกำลังเพลิดเพลินกับส่วนที่เหลือของฉัน ฉันตื่นจากความฝันที่สวยงาม โดย พ่อ ที่ดื่มมากเกินไป และมันก็หัก นายไม่รู้จักพ่อฉันเป็นวิธีที่มากเกินไป เขาไปเล่นการพนันทุกวัน และดื่มกันทุกวัน หลังจากเมาเขาจะสร้างปัญหาในบ้าน ผมก็รำคาญ ! "

" มีพ่อแบบนี้ ทั้งหมดที่ฉันสามารถพูดได้ว่าฉันโชคร้าย วิธีการเกี่ยวกับที่คุณลินลี่ย์ ? เป็นสิ่งที่พ่อชอบ " อลิสมอง Linley คนที่นั่งตรงข้ามกับเธอ

" พ่อฉันเหรอ " ลินลีย์ไม่สามารถช่วย แต่คิดว่าเกี่ยวกับพ่อของตัวเอง " พ่อไม่เล่นการพนัน ถึงแม้เขาดื่ม เขาไม่ได้เมาแต่พ่อฉันเข้มงวดมาก เขาเป็นอย่างนี้มาตั้งแต่ฉันยังเด็ก "

อลิซถอนหายใจด้วยความอิจฉา " พี่ชาย ลินลีย์ คุณโชคดีมาก ไม่เหมือนฉัน "

ภายใต้แสงจันทร์ ชายหนุ่มและหญิงสาวกำลังคุยกันอย่างมีความสุข บนระเบียง จากหัวข้อของบรรพบุรุษ พวกเขาเปลี่ยนไปศึกษา แล้วโรงเรียนของพวกเขาและจากนั้นให้แต่ละอื่น ๆ ของเพื่อน ในที่สุดพวกเขาเริ่มพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขาทำ กับเพื่อน . . . . . . .

ลินเลย์มีความสุขมากในขณะที่สนทนากับเธอ ยิ่งพูดคุยยิ่ง Linley เริ่มเข้าใจชีวิตของอลิซก็ชอบ

ค่อยๆ คืนใส่ และรังสีของแสงเริ่มมองจากทางทิศตะวันออก โลกนี้เริ่มจะเต็มไปด้วยอากาศตอนเช้าสดชื่น แต่ลินเลย์ กับอลิซทั้งคู่มีความสุขกับการสนทนา ไม่ได้สังเกตเส้นทางของเวลาทั้งหมด เมื่อท้องฟ้าแจ่มใสแล้วพวกเขาทั้งสองคนตระหนักเท่าใดเวลาที่ผ่านมา

" โอ้ นี่มันวันแล้ว " ตอนนี้ทำ Linley สังเกตเห็นเวลา

อลิสรู้สึกตัวได้เป็นอย่างดี " ฉันก็อาย พี่ลินเลย์ ผมบังคับให้เธออยู่กับฉันทั้งคืน "

อยู่ดีๆลินลีย์และอลิซก็หยุดคุย มันรู้สึกกระอักกระอ่วนสักหน่อย

" ครับ เวลาที่ฉันต้องไป " ลินลี่ย์อาจจะรู้สึกว่าบรรยากาศมันแปลกๆ เขาไม่สามารถช่วย แต่ก็รู้สึกประหม่า และทันทีที่เขาลุกขึ้นยืน

" พี่ลินลีย์ ในอนาคต คุณจะมา fenlai เมือง ? " อลิซถาม

" ฉัน ตราบใดที่ผมมีเวลาว่าง " จับราวกับมือของเขาลินลีย์ somersaulted มากกว่า ลงบนผนัง แล้วกระโดด กระโดดลงไปที่ถนนด้านล่างเกือบสิบเมตรห่างจากผนัง

Linley ไม่ได้กลับไปดู แค่ลวก , กะปวกกะเปียกโบกมือลา

อลิสดู Linley จากไป หลังจากที่เขาหายตัวไปในถนนที่เธอค่อนข้างตาละห้อยกลับห้องของตัวเอง . . . . . . . .



แสงแดดฤดูร้อนในเดือนสิงหาคม เป็นเหมือนลูกใหญ่ของเปลวไฟอบแผ่นดิน หลังจากรับประทานอาหารกลางวันกับเพื่อนทั้งสามของเขา Linley มุ่งหน้าตรงไปยังบ้านเกิดของเขา Wushan Township . เขาแบกกระเป๋าเป้สะพายหลังกับเขามากกว่า 70 , 000 เหรียญมูลค่าของ magicite แกน .

" . . . " ลินลีย์กลับมา เบเบ้เริ่มพล่านยอมเช่นกัน

Linley ชายตามอง บีบี แล้วเริ่มหัวเราะเช่นกัน เขากำลังบอกว่า " เบเบคุณจะตื่นเต้นเกี่ยวกับการจะกลับไป Wushan Township เช่นกัน เอ๊ะ ใช่ ผมเคยถามเธอก่อน แต่วิธีการและทำไมคุณปรากฏในลานบ้านของครอบครัวฉันงั้นเหรอ "

" ไม่รู้เหมือนกัน " เบเบ้หมดหนทางสั่นศีรษะของเขา " เท่าที่ฉันจำได้ ฉันอยู่ที่ลานด้านหลังของครอบครัวของคุณ ไม่รู้ว่าใครเป็นพ่อแม่เหมือนกัน แต่ผมจำได้อย่างหนึ่ง ; เสียงซึ่งดูเหมือนจะพูดว่า ' อยู่ไม่ได้ ' " วิ่งรอบ
การแปล กรุณารอสักครู่..
 
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.

Copyright ©2025 I Love Translation. All reserved.

E-mail: