Two Women Running on The Beach is a

Two Women Running on The Beach is a painting on a small panel done by Picasso during his neoclassical period in 1922. It is often regarded as one of his most important miniature paintings. Due to his connection with the Russian ballet Parade, Picasso visited Italy in 1917.[1] After this trip he continued his participation in the “return to order” by painting “timeless and traditional themes derived from antiquity.”[2] Two Women Running on The Beach depicts two large half naked women running wildly along the shore. Greatly enlarged, this painting was used for the curtain of the ballet production Le Train Bleu which had the theme “games on the beach.”[3] Like other paintings from Picasso’s neoclassical period, this painting is not perfectly classical and in many ways Picasso is mocking the “return to order” movement through it.

Two Women Running on The Beach is a small gouache painting on plywood which is an old fashioned surface. Miniatures themselves are traditional forms of painting. Picasso has also used a classical looking palette in this painting. The tan bodies of the women are contrasted by the brilliant blue of the background. The background, however, is oversimplified without any details and the sea and the sky seem to merge into each other. Even the brush work of this painting is crude, rough and untraditional.

Although miniature in scale, it portrays two women that are very similar to Picasso’s “monumental nudes” in appearance and are reminiscent of antiquity. Although these women are dressed in classical clothes, they are hardly an embodiment of the ideal classical body. They appear clumsy with their dresses falling off. Both are large with heavy hands and feet and have exposed breasts. Exposed breasts have been the traditional symbol of truth and liberty. In this painting, however, the exposure is caused by carelessness and does not evoke any sense of appreciation for the body. Picasso also manipulates the bodies of the women to exaggerate their poses and make them appear wild. The body of the woman who is behind the first one is especially contorted with her right leg stretching too far back to an unrealistic length. The disjuncture of the bodies of the two women emphasizes their largeness.

Based either on antique originals such as the reliefs on Bacchus sarcophagi, or on neoclassical derivatives such as Poussin’s paintings of Bacchanalian revels, the two girls in the painting have often been identified as classical “maeneds in ecstasy.”[4] The mythological maenads were the raving female followers of the Greek god Dionysius who symbolized unadulterated human passions. Unlike his other neoclassical paintings in which the figures are absolutely static, this one depicts unleashed wildness. The women in this painting are not the still classical figures that emanate calm and serenity. Instead, this painting depicts “unleashed frenzy and passion.”[5] The women appear free and seem utterly joyous while their hair flows back due to the wind as they run with their hands held high. Picasso is retrenching into the ancient arts by painting these maeneds, while most of the other return to order artists revived the Renaissance style of painting. At the same time he seems to be mocking the traditional composed, stiff and formal demeanor of the subjects of classical paintings.

Despite some classical characteristics, this painting is clearly not classical in nature. Although the appearance of the painting reminds the viewer of Greco-Roman antiquity, the details do not. It has a rustic quality but the figures are clumsy and careless about their appearance and clothes. This painting also demonstrates a strong sense of motion. It alludes satirically to “the cult of sport and fitness” popular in the 1920’s.[6] At the same time, it seems as though the figures in the painting are so heavy that they shake the earth while moving. This too suggests that Picasso’s intentions while painting this were not solely to return to the classical way of painting. At least to a certain degree, he was mocking the return to order.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สองผู้หญิงทำงานพักเป็นจิตรกรรมบนแผงเล็กโดยปิกัสโซ่ของเขาช่วงนีโอใน 1922 มักจะถือเป็นภาพวาดขนาดเล็กของเขาสำคัญที่สุดอย่างใดอย่างหนึ่ง เนื่องจากการเชื่อมต่อของเขากับบัลเลต์รัสเซีย Parade ปิกัสโซเยือนอิตาลีในปีค.ศ. 1917 [1] หลังจากนี้ เขายังคงมีส่วนร่วมของเขาในการ "กลับสั่ง" โดยวาดภาพ "อมตะ และดั้งเดิมชุดรูปแบบมาจากสมัยโบราณ" [2] ผู้หญิงสองที่เรียกใช้บนชายหาดมีภาพขนาดใหญ่ครึ่งเปลือยกายผู้หญิงสองทำงานอย่างดุเดือดตามชายฝั่ง ขยายขึ้น ภาพวาดนี้ใช้สำหรับผ้าม่านผลิตบัลเลต์เลอรถไฟเบลอซึ่งมีรูปแบบ "เกมบนชายหาด" [3] เช่นภาพวาดอื่น ๆ จากระยะนีโอของปิกัสโซ จิตรกรรมนี้ไม่คลาสสิกอย่างสมบูรณ์แบบ และในหลายๆ ปีกัสโซเป็นเยาะเย้ยการเคลื่อนไหว "กลับไปสั่ง" ผ่านมันใช้ผู้หญิงสองพัก gouache เล็กภาพวาดบนไม้อัดซึ่งเป็นพื้นผิวเก่าอยู่ วเซียมเองเป็นรูปแบบดั้งเดิมของการวาดภาพ ปิกัสโซได้ใช้สีดูคลาสสิกในการวาดภาพนี้ ตัวแทนของผู้หญิงแตกต่าง โดยสีฟ้าสดใสของพื้นหลัง พื้นหลัง อย่างไรก็ตาม มี oversimplified ไม่ มีรายละเอียดใด ๆ และทะเลและท้องฟ้าที่ดูเหมือนจะ ผสานเข้ากัน แม้งานแปรงของภาพวาดนี้เป็นน้ำมันดิบ หยาบ และนอกกรอบแม้ในขนาดที่เล็ก มัน portrays ผู้หญิงสองคนที่จะคล้ายกับปิกัสโซ "อนุสาวรีย์เปลือย" ในลักษณะที่ปรากฏ และนึกถึงสมัยโบราณ แม้ว่าผู้หญิงเหล่านี้แต่งผ้าคลาสสิก มีแทบศูนย์รวมของร่างกายคลาสสิกเหมาะ พวกเขาปรากฏซุ่มซ่ามพร้อมชุดของพวกเขาตก ทั้งสองมีขนาดใหญ่หนักมือและเท้า และมีการเปิดเผยหน้าอก สัมผัสกับหน้าอกได้รับสัญลักษณ์ดั้งเดิมของความจริงและเสรีภาพ ในภาพวาดนี้ แต่ แสงที่เกิดจากความสะเพร่า และมอบใด ๆ รู้สึกซาบซึ้งในร่างกาย ปิกัสโซยังปรุงแต่งร่างกายของผู้หญิงจะพูดเกินจริงท่าของพวกเขา และทำให้พวกเขาปรากฏป่า ร่างกายของสตรีผู้อยู่เบื้องหลังอันแรกเป็นอย่างยิ่ง contorted กับขาขวาของเธอยืดเกินไปไกลกลับไปมีความยาวที่ไม่สมจริง Disjuncture ของร่างกายของผู้หญิงสองเน้น largeness ของพวกเขาตาม ทั้งต้นฉบับโบราณเช่นสรร บนโลงสามโลงแบคคัส หรือนีโออนุพันธ์เช่นภาพวาดของของเจี๊ยบหุ่ย Bacchanalian สองสาวในภาพวาดมักจะถูกระบุไว้เป็นคลาสสิก "maeneds ในอี" [4 maenads]ในตำนานถูกลูกศิษย์หญิงเพ้อพระกรีไดโอนีเซียสที่สัญลักษณ์ความสนใจมนุษย์ unadulterated ซึ่งแตกต่างจากอื่น ๆ นีโอภาพวาดของเขาซึ่งเป็นตัวเลขคงที่แน่นอน หนึ่งนี้มีภาพลิฟท์ unleashed ผู้หญิงในภาพวาดนี้ไม่ใช่ตัวเลขยังคงคลาสสิกที่โชยมาเงียบสงบและ แทน มีภาพวาดภาพนี้ "unleashed บ้าและความรัก" [5 ผู้หญิง]ปรากฏฟรี และดูเหมือนความสุขอย่างเต็มขณะกระแสผมกลับเนื่องจากลมพวกเขาเรียกใช้มือของตัวเองสูง ปิกัสโซเป็น retrenching ในศิลปะโบราณทาสี maeneds เหล่านี้ ในขณะที่ส่วนใหญ่ของการกลับมาให้ศิลปินสั่งฟื้นฟูสไตล์เรเนซองส์ของจิตรกรรม ในเวลาเดียวกัน เขาดูเหมือนจะเยาะเย้ยแบบดั้งเดิมประกอบด้วย แข็ง และทาง demeanor วิชาคลาสสิกภาพวาดแม้ มีลักษณะบางอย่างคลาสสิก ภาพวาดนี้ไม่ชัดเจนคลาสสิกในธรรมชาติ แม้ว่าลักษณะของภาพวาดเตือนแสดงกรีกโรมันโบราณ รายละเอียดไม่ได้ มันมีคุณภาพชนบท แต่ตัวเลขจะซุ่มซ่าม และประมาทเกี่ยวกับลักษณะและเสื้อผ้า ภาพวาดนี้ยังแสดงความแข็งแกร่งของการเคลื่อนไหว มัน alludes satirically กับ "ลัทธิกีฬาและออกกำลังกาย" เป็นที่นิยมใน 1920 [6] ในเวลาเดียวกัน ดูเหมือนว่าตัวเลขในภาพวาดจะหนักว่า พวกเขาเขย่าโลกขณะเคลื่อนไหว นี้ไปแสดงให้เห็นความตั้งใจของปิกัสโซในขณะที่วาดภาพนี้ไม่แต่เพียงผู้เดียวเพื่อ กลับไปยังวิธีคลาสสิกของการวาดภาพ อย่างน้อย ในระดับหนึ่ง เขาถูกเยาะเย้ยการสั่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผู้หญิงสองคนวิ่งบนชายหาดเป็นภาพวาดบนแผงขนาดเล็กทำโดยปิกัสโซนีโอคลาสสิในช่วงระยะเวลาของเขาในปี 1922 มันก็มักจะได้รับการยกย่องว่าเป็นหนึ่งในภาพเขียนขนาดเล็กของเขาที่สำคัญที่สุด เนื่องจากการเชื่อมต่อของเขากับบัลเลต์รัสเซียแห่ปิกัสโซได้ไปเยือนอิตาลีในปี 1917 [1] หลังจากการเดินทางครั้งนี้เขายังคงมีส่วนร่วมของเขาใน "ผลตอบแทนให้กับการสั่งซื้อ" โดยการวาดภาพ "ธีมอมตะและแบบดั้งเดิมมาตั้งแต่สมัยโบราณ." [2] ผู้หญิงสองคน วิ่งอยู่บนหาดสองแสดงให้เห็นถึงครึ่งหนึ่งที่มีขนาดใหญ่ผู้หญิงเปลือยกายวิ่งลำพองตามชายฝั่ง ขยายอย่างมากภาพนี้ใช้สำหรับผ้าม่านของการผลิตบัลเล่ต์เลอรถไฟ Bleu ซึ่งมีธีมว่า "เกมบนชายหาด." [3] เช่นเดียวกับภาพวาดอื่น ๆ จากงวดนีโอคลาสสิปิกัสโซ, ภาพวาดนี้ไม่ได้เป็นคลาสสิกอย่างสมบูรณ์และในหลาย ๆ ปีกัสโซ ถูกเยาะเย้ย "กลับไปที่การสั่งซื้อ" เคลื่อนไหวผ่านมัน. ผู้หญิงสองคนวิ่งบนชายหาดเป็นภาพวาด gouache เล็ก ๆ บนไม้อัดซึ่งเป็นพื้นผิวแบบเก่า เพชรประดับตัวเองเป็นรูปแบบดั้งเดิมของการวาดภาพ ปิกัสโซยังใช้จานสีที่มองคลาสสิกในภาพนี้ ร่างกายของผู้หญิงสีน้ำตาลที่มีความแตกต่างจากสีฟ้าสดใสของพื้นหลัง พื้นหลัง แต่จะสมจริงสมจังไม่มีรายละเอียดใด ๆ และทะเลและท้องฟ้าดูเหมือนจะผสานเข้ากับแต่ละอื่น ๆ แม้การทำงานแปรงของภาพนี้คือดิบหยาบและนอกตำรา. แม้ว่าขนาดเล็กในระดับมัน portrays ผู้หญิงสองคนที่มีความคล้ายกับปิกัสโซ "เปลือยอนุสาวรีย์" ในลักษณะและชวนให้นึกถึงสมัยโบราณ แม้ว่าผู้หญิงเหล่านี้จะสวมใส่เสื้อผ้าที่คลาสสิกที่พวกเขาแทบจะไม่เป็นศูนย์รวมของร่างกายคลาสสิกเหมาะ พวกเขาจะปรากฏเงอะงะกับชุดของพวกเขาล้มปิด ทั้งสองมีขนาดใหญ่ด้วยมือและเท้าหนักและได้สัมผัสหน้าอก หน้าอกแดงได้รับสัญลักษณ์ดั้งเดิมของความจริงและเสรีภาพ ในการวาดภาพนี้ แต่การเปิดรับแสงที่เกิดจากความประมาทและไม่ทำให้เกิดความรู้สึกของความชื่นชมใด ๆ ต่อร่างกาย ปิกัสโซยังปรุงแต่งร่างกายของผู้หญิงที่จะโพสท่าพูดเกินจริงและทำให้พวกเขาปรากฏป่า ร่างกายของผู้หญิงคนหนึ่งที่อยู่เบื้องหลังคนแรกที่เป็นรูปทรงโดยเฉพาะอย่างยิ่งกับขาขวาของเธอยืดมากเกินไปที่จะกลับไปที่ความยาวไม่สมจริง disjuncture ของร่างกายของผู้หญิงสองคนที่เน้นความใหญ่โตของพวกเขา. จากทั้งในต้นฉบับโบราณเช่นสีสรรบน Bacchus โลงหรือบนอนุพันธ์นีโอคลาสสิเช่นภาพวาด Poussin ของสำมะเลเทเมาเสเพล, สองสาวในภาพวาดมักจะถูกระบุว่าเป็นคลาสสิก "ในความปีติยินดี maeneds." [4] เมนาร์ดตำนานเป็นหญิงสาวกเพ้อของเทพเจ้ากรีก Dionysius ที่เป็นสัญลักษณ์ของกิเลสตัณหาของมนุษย์บริสุทธิ์ ซึ่งแตกต่างจากภาพวาดของนีโอคลาสสิอื่น ๆ ของเขาในการที่ตัวเลขจะคงที่อย่างหนึ่งนี้แสดงให้เห็นถึงความมุ่งมั่น Unleashed ผู้หญิงในภาพนี้ไม่ได้เป็นตัวเลขที่ยังคงคลาสสิกที่ออกมาสงบและความเงียบสงบ แต่ภาพนี้แสดงให้เห็นถึง "ความตื่นเต้นและความหลงใหล Unleashed." [5] ผู้หญิงปรากฏฟรีและดูเหมือนมีความสุขอย่างเต็มที่ในขณะที่ผมของพวกเขาไหลกลับเนื่องจากลมที่พวกเขาทำงานด้วยมือของพวกเขาจัดขึ้นที่สูง ปิกัสโซเป็น retrenching เข้าไปในศิลปะโบราณโดยการวาดภาพ maeneds เหล่านี้ในขณะที่ส่วนใหญ่ของผลตอบแทนอื่น ๆ ที่จะสั่งซื้อศิลปินฟื้นฟูศิลปวิทยาสไตล์ของการวาดภาพ ในขณะเดียวกันดูเหมือนว่าเขาจะถูกเยาะเย้ยประกอบด้วยแข็งและเป็นทางการประพฤติแบบดั้งเดิมของอาสาสมัครของภาพวาดคลาสสิก. แม้จะมีลักษณะบางอย่างคลาสสิก, ภาพวาดนี้ไม่ชัดเจนคลาสสิกในธรรมชาติ แม้ว่าลักษณะของการวาดภาพเตือนผู้ชมของโบราณกรีกโรมันโดยมีรายละเอียดไม่ได้ ก็มีคุณภาพที่เรียบง่าย แต่ตัวเลขจะเงอะงะและประมาทเกี่ยวกับลักษณะและเสื้อผ้าของพวกเขา ภาพนี้ยังแสดงให้เห็นความรู้สึกที่แข็งแกร่งของการเคลื่อนไหว มัน alludes ทิ่มแทงไปที่ "ลัทธิของการเล่นกีฬาและการออกกำลังกาย" เป็นที่นิยมในปี 1920. [6] ในเวลาเดียวกันก็ดูเหมือนกับว่าตัวเลขในภาพวาดที่มีความหนักเพื่อให้พวกเขาเขย่าแผ่นดินในขณะเคลื่อนย้าย นี่ก็แสดงให้เห็นว่าความตั้งใจของปิกัสโซในขณะที่ภาพนี้ไม่ได้ แต่เพียงผู้เดียวที่จะกลับไปทางคลาสสิกของการวาดภาพ อย่างน้อยในระดับหนึ่งเขาถูกเยาะเย้ยผลตอบแทนในการสั่งซื้อ