The students in today’s classrooms

The students in today’s classrooms are saturated with images. Television,
movies, Web sites, magazines, billboards, comic books, even textbooks
bombard students with glossy pictures and moving images that
explode with color and action. However, reading works differently. Most
texts don’t show readers pictures. Instead, readers must supply their
own images by actively converting words on the page into realistic settings,
flesh-and-blood characters, and dynamic scenes or, in the case of
nonfiction, memorable representations of essential content.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักเรียนในห้องเรียนวันนี้อิ่มตัวกับภาพ โทรทัศน์ภาพยนตร์ เว็บไซต์ นิตยสาร ป้ายโฆษณา หนังสือการ์ตูน แม้แต่ตำราเรียน bombard เงาภาพและย้ายภาพที่กระจายสีและการดำเนินการ อย่างไรก็ตาม อ่านทำงานแตกต่างกัน มากที่สุดข้อความไม่แสดงผู้อ่านรูปภาพ แทน ผู้อ่านต้องใส่ของพวกเขาภาพของตัวเอง โดยการแปลงคำหน้าเป็นการตั้งค่าเป็นจริง อย่างแข็งขันอักขระเนื้อ และเลือด และฉากแบบไดนามิก หรือ ในกรณีของnonfiction เนื้อหาสำคัญที่น่าจดจำแทน

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นักเรียนในห้องเรียนของวันนี้จะอิ่มตัวกับภาพ โทรทัศน์,
ภาพยนตร์, เว็บไซต์นิตยสารป้าย, หนังสือการ์ตูน, หนังสือเรียนแม้
ถล่มนักเรียนที่มีภาพเงาและภาพเคลื่อนไหวที่
เกิดการระเบิดที่มีสีและการกระทำ อย่างไรก็ตามการอ่านทำงานแตกต่างกัน ส่วน
ข้อความที่ไม่แสดงภาพผู้อ่าน แต่ผู้อ่านต้องใส่ของพวกเขา
ภาพของตัวด้วยการแปลงคำในหน้าในการตั้งค่ามีเหตุผล,
ตัวละครเนื้อและเลือดและฉากแบบไดนามิกหรือในกรณีของ
สารคดีเป็นตัวแทนที่น่าจดจำของเนื้อหาที่สำคัญ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักเรียนในชั้นเรียนวันนี้จะอิ่มตัวกับภาพ โทรทัศน์
ภาพยนตร์ , เว็บไซต์ , นิตยสาร , ป้ายโฆษณา , หนังสือการ์ตูน , หนังสือได้ระดมนักเรียนกับภาพ

ระเบิดที่มันวาวและภาพเคลื่อนไหวที่มีสีและการกระทำ อย่างไรก็ตาม การอ่านผลงานที่แตกต่าง ข้อความส่วนใหญ่
ไม่ภาพที่ผู้อ่านแสดง ผู้อ่านต้องจัดหาของพวกเขา
แทนเองภาพโดยใช้การแปลงคำบนหน้าในการตั้งค่าสมจริง
เนื้อและเลือดตัวละครและฉากแบบไดนามิกหรือในกรณีของ
สารคดี , เป็นตัวแทนของความน่าจดจำ
เนื้อหา .