reakfast Foods A twenty-first-centu

reakfast Foods A twenty-first-century American might find a typical Pilgrim breakfast of cider, cornmeal mush, and maple syrup a bit spartan, but it would be recognizable. However, to a Pilgrim, a twenty-first-century breakfast of corn flakes with sliced banana, a toaster pastry, and a glass of orange juice would be almost incomprehensible. How we went from one to the other is the story of breakfast in America. And like the stories of many American foods, it involves a new continent, a mixture of scientific discoveries, vast waves of immigration from around the globe, with the addition of the Industrial Revolution and the American propensity for advertising and marketing.

0198601751breakfastfoods1 When the first colonists arrived in the New World from Europe, one of the things they quickly discovered was that the foods they were used to were no longer available. Wheat for bread and porridge was difficult to grow. The pigs and hens that might provide breakfast meats and eggs were scarce. Milk cows were few and far between. Coffee and tea were simply too expensive and exotic to be imported. What the colonists did find in the new land was a new grain: Indian corn, or maize. And though at first they longed for their Old World wheat, they found that maize could be baked into bread, cooked into porridge, and prepared in many new ways, demonstrating that maize not only staved off hunger, it was also an appealing food.


The Native Americans showed the colonists not only how to grow the corn but also how to prepare it and grind it, how to cook it into cakes and pones, and how to stew it into what the Europeans had called porridge but which became known by the American term “mush.” Cornmeal mixed with water and a little salt and cooked into cakes or into mush was a typical breakfast throughout the early settlements. When fat was available, pieces of mush could be fried to an appealing crispness. As soon as the colonists had sweeteners—once they learned how to extract syrup from maple trees and once the beehives imported from Europe were producing honey—they used them to add interest and calories to their corn-based preparations.

In the new American colonies, the breakfast drink of choice for most was either hard cider or low-alcohol beer. Although the idea of starting the day with an alcoholic drink seems strange to us, at that time it made a great deal of sense: water contained no nutrients and was very often polluted; milk was considered a drink only for babies; and coffee and tea were expensive or nonexistent. But hard cider and beer, if drunk in moderation, were not high enough in alcohol content to be debilitating. They were cheap to make from easily available ingredients and, because of their natural yeasts and ferments, were rich in essential nutrients.

Early New England

As the colonies took hold and grew richer, the diets of the colonists improved and expanded. In New England, cornmeal mush—known as hasty pudding—was still popular, served with maple syrup or, later, with molasses. But with prosperity, the colonists added coffee and tea to their breakfasts. Breads, meat, and fruit pies became part of the breakfast menu as well. The breads were often cornmeal mixed with other grains, such as “rye ‘n’ injun” (hearth-baked corn-and-rye bread) or brown bread (steamed bread made with rye, corn, and wheat). The meat was likely to be salt pork. Exactly why fruit pies came to be such popular breakfast items in early American life has never been studied, but the answers are not difficult to guess: a pie made the day before could sit overnight without spoiling and was readily available to eat upon demand in the morning, with no further cooking. It was filling and relatively nutritious—containing fruit, sweetener, fat, and grain—and it tasted good. Breakfast in New England was typically an early affair, partaken when the farmers rose to begin their chores.

Early South

In the southern colonies, the settlers added tea and coffee to their cornmeal breakfasts, rounding them out more luxuriously than their northern cousins with eggs, meats, fruit, breads, and cheese. As slavery and the plantation system grew, the difference between northern and southern eating habits grew as well. The southern plantation owner would rise early to survey his holdings, perhaps breaking his fast with a julep—because the drink was supposed to protect against malaria—but his first real meal would be eaten later in the morning. With servants or slaves to help with the cooking, the southern kitchen became famous for its breakfasts: grits lavishly dappled with butter, succulent pieces of fried ham and redeye gravy, spoon bread or hominy soufflé, eggs and toast, grilled chicken or game, fried shrimps or oysters, and as many different types of sweet breads as the cook could imagine. When chocolate became known in the late 1700s, the expensive hot drink became another part of the sumptuous feast.

While the New England colonies had been settled by Protestants from England, whose frugal attitudes were reflected in their foods, the southern colonies were settled by widely differing groups. There the English colonists were often from wealthy families, and they proudly tried to duplicate the hunt breakfasts and landed-gentry style of the old country. Protestant refugees from France, known as Huguenots, also settled the area, adding a French touch to the emerging local cooking. Slaves from Africa and the West Indies not only added more elements to the southern cuisine, they provided leisure time for the slave owners to enjoy lavish meals.

Early Mid-Atlantic Region

In the Mid-Atlantic colonies the early settlers were the common-sense, middle-class Dutch and Swedes, followed by English settlers, who tended to be much more moderate than their northern neighbors and more middle class than their southern counterparts. The English colonists welcomed settlers from other lands, and soon the Mid-Atlantic areas filled up with Welsh, Irish, and Germans. Like their neighbors north and south, this very practical group of people ate cornmeal mush and cornbreads washed down with beer or cider, but they also brought with them a number of new foods that became identified with American breakfasts. The best known of these foods was the Dutch waffle.

Although in Europe waffles were primarily a dessert and feast food—dusted with powdered sugar or lavished with whipped cream—in America they were treated like many other quick breads and were served for breakfast garnished with syrup, either maple or the molasses that was appearing as a result of the slave trade in the West Indies. Waffles also became popular as a sort of bread, served topped with creamed items such as chicken or chipped beef.

Oliebollen (oil balls)—doughnuts without the hole—were another Dutch food that became common Mid-Atlantic breakfast fare. The New England doughnut with the hole in the middle was the one that became a regular part of American breakfasts, but some theorists believe that the Pilgrim settlers became fond of doughnuts during their stay in Holland and brought them to the New World. Dutch cooks also introduced deep-fried crullers sprinkled with powdered sugar.

Buckwheat pancakes were popular in the middle Atlantic region as well as in New England. Traditionally, they were made with a slightly sour yeast starter, and the batter had to be mixed at least twenty-four hours before the pancakes were cooked. Because the pancakes were considered heating to the system and the buckwheat grain was not harvested until late in the year, raised buckwheat pancakes were a winter breakfast dish. They were enormously popular throughout the United States in the eighteenth and nineteenth centuries, so much so that the English traveler George Makepeace Towle said in 1870, “It is hard for the American to rise from his winter breakfast without his buckwheat cakes” (Mariani, 1983). However, by the middle of the twentieth century buckwheat cakes had become something of an anachronism.

Breakfast in the Developing Nation

As the colonies developed into a nation, immigrants continued to enrich the American breakfast table. The Moravians settled in Pennsylvania, Georgia, and North Carolina, bringing with them a sweet, yeast-raised coffee cake, known as Moravian sugar cake. In Philadelphia, where Ben Franklin was defending the American breakfast of coffee and corn cakes to mocking Englishmen, the yeast-raised Philadelphia sticky—or cinnamon—bun, a specialty of the Swiss and Germans, became breakfast staple.

In the South, the breakfast tradition of lavish hot breads continued. Beaten biscuits—so called because the dough was literally beaten with a rolling pin for thirty minutes or more—were the sure sign of a genteel, and slave-filled, kitchen. With the advent of chemical leavens at the end of the 1700s, the popularity of quick breads accelerated. Biscuits, pancakes, and waffles (which had formerly been raised with either yeast or beaten egg whites), chemically raised cornbreads, and cakes all became popular breakfast fare.

When Louisiana became part of the growing country in 1803, another rich contribution was made to the breakfast table. With its exotic mix of French, Indian, Spanish, French Acadians (or Cajuns), and free and enslaved Africans, Louisiana’s unique cuisine gave us French doughnuts, or beignets; calas (deep fried rice cakes dusted with powdered sugar); and pain perdu (French toast), all served up with Louisiana-style café au lait enriched with bitter chicory. The Louisiana breakfast table was also likely to feature pork sausage, grits and grillades (braised beef or veal with gravy), biscuits, and eggs. Another interesting dish was called coush coush, a kind of cornmeal mush enriched with eggs and served with molasses.

To visiting Europeans, the lavish American breakfasts were quite startling. One Scotsman reported on a visit he made to a humble backwoods home in the United

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

reakfast อาหาร A ยี่สิบศตวรรษแรกอเมริกันอาจหาอาหารเช้ากริมปกติแดง cornmeal mush และน้ำเชื่อมเมเปิ้ลบิตหน่อย แต่มันจะเป็นที่รู้จัก อย่างไรก็ตาม กริม เช้ายี่สิบศตวรรษแรกของ flakes ข้าวโพดกล้วยหั่นบาง ๆ ขนมปิ้งขนมปัง และแก้วน้ำส้มจะเกือบไม่สามารถเข้าใจ วิธีการที่เราไปจากที่หนึ่งไปยังอีกเป็นเรื่องราวของอาหารในอเมริกา และเช่นเรื่องราวของอาหารอเมริกันมาก เกี่ยวข้องกับทวีปใหม่ ส่วนผสมของการค้นพบทางวิทยาศาสตร์ คลื่นใหญ่ของตรวจคนเข้าเมืองจากทั่วโลก แห่งการปฏิวัติอุตสาหกรรมและสิ่งอเมริกันสำหรับการโฆษณา และการตลาด0198601751breakfastfoods1 เมื่อ colonists แรกมาถึงโลกใหม่จากยุโรป หนึ่งในสิ่งที่พวกเขาค้นพบได้อย่างรวดเร็วเป็นอาหารที่พวกเขาใช้ก็ไม่มี ข้าวสาลีขนมปังและข้าวต้มไม่ยากที่จะเติบโต สุกรและไก่ที่อาจให้อาหารเนื้อสัตว์และไข่ขาดแคลน นมวัวมีหยอมแหยม ชาและกาแฟก็มีราคาแพงเกินไป และแปลกใหม่ที่จะนำเข้า สิ่งที่ colonists ที่ไม่พบในแผ่นดินใหม่เป็นข้าวใหม่: ข้าวโพดอินเดีย หรือข้าวโพด และแม้ว่าในตอนแรกพวกเขาปรารถนาสำหรับข้าวสาลีโลกเก่าของพวกเขา พวกเขาพบว่า ข้าวโพดอาจจะอบเป็นขนมปัง ต้มเป็นข้าวต้ม และเตรียมวิธีใหม่มาก เห็นว่า ข้าวโพดไม่เท่า staved ปิดหิว ก็ยังมีอาหารที่น่าสนใจชนพื้นเมืองอเมริกันพบ colonists ที่ไม่เฉพาะว่าจะปลูกข้าวโพดแต่ วิธี การทำมันบดมัน วิธีทำอาหารเค้กและ pones และวิธีการเคี่ยวเป็นอะไรชาวยุโรปได้เรียกว่าข้าวต้ม แต่ที่กลายเป็นที่รู้จักกัน โดยคำว่าอเมริกัน "mush" Cornmeal ผสมน้ำ และเกลือเล็กน้อย และสุก เข้าเค้ก หรือ mush เป็นอาหารเช้าทั่วไปตลอดทั้งการจับคู่ก่อน เมื่อไขมันถูกใช้ สามารถทอดชิ้น mush เพื่อ crispness ที่น่าสนใจ เป็น colonists ที่มีสารให้ความหวานซึ่ง เมื่อพวกเขาเรียนรู้วิธีการแยกน้ำเชื่อมจากต้นเมเปิ้ล และ เมื่อ beehives นำเข้าจากยุโรปได้ผลิตน้ำผึ้ง — พวกเขาใช้เพื่อเพิ่มความสนใจและแคลอรี่เพื่อเตรียมการใช้ข้าวโพดในอาณานิคมอเมริกันใหม่ เครื่องดื่มอาหารเช้าของวันที่สุดได้ยากแดงหรือเบียร์แอลกอฮอล์ต่ำ แม้ว่าความคิดของการเริ่มต้นวันด้วยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ดูเหมือนว่าแปลกเรา ในเวลานั้น มันรู้สึกมาก: ประกอบด้วยสารอาหารไม่มี น้ำได้บ่อย เสีย นมถูกถือว่าเป็นเครื่องดื่มสำหรับทารก และอุปกรณ์ชงชาและมีราคาแพง หรือไม่มีอยู่ แต่แดงหนักและเบียร์ ถ้าเมาแต่ ไม่สูงพอในเนื้อหาเพื่อจะ debilitating แอลกอฮอล์ พวกเขามีราคาถูกทำจากส่วนผสมที่ใช้ได้ง่าย และ yeasts ธรรมชาติของพวกเขาและ ferments อุดมไปด้วยสารอาหารที่จำเป็นช่วงนิวอิงแลนด์เป็นอาณานิคมใช้ถือ และเติบโตขึ้น อาหารของ colonists ที่ปรับปรุง และขยาย ในนิวอิงแลนด์ cornmeal mush — เรียกว่าพุดดิ้ง hasty — ยังคงนิยม เสิร์ฟ กับน้ำเชื่อมเมเปิล หรือ ภายหลัง กากน้ำตาล แต่ มีความเจริญรุ่งเรือง colonists ที่เพิ่มชากาแฟและอาหารเช้าของพวกเขา ขนมปัง เนื้อ และพายผลไม้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของอาหารเช่น ขนมปังมักจะถูกผสมกับธัญพืชอื่น ๆ เช่น cornmeal "ไรแอนสโนว์ injun " (พื้นเตาอบข้าวโพดข้าวไรย์ขนมปัง) หรือขนมปังสีน้ำตาล (ทำ กับข้าวไรย์ ข้าวโพด ข้าวสาลีขนมปังนึ่ง) เนื้อหมูเกลือจะได้ ว่าทำไมพายผลไม้มาเป็นสินค้าเช่นอาหารเช้ายอดนิยมในช่วงต้นชีวิตอเมริกันมีไม่เคยได้ศึกษา แต่ไม่ยากที่จะเดาคำตอบที่: พายที่ทำวันก่อนได้นั่งค้างคืนโดยไม่ต้อง spoiling และมีพร้อมตามความต้องการในยามเช้า ไป ทำอาหารกิน บรรจุ และมีคุณค่าทางโภชนาการค่อนข้าง — ประกอบด้วยผลไม้ สารให้ความหวาน ไขมัน และเมล็ด — และลิ้มรสดีขึ้น อาหารเช้าในนิวอิงแลนด์ได้โดยทั่วไปเรื่องต้น partaken เมื่อเกษตรกรโรสจะเริ่มงานของพวกเขาใต้ต้นในอาณานิคมใต้ ตั้งถิ่นฐานเพิ่มชากาแฟอาหารเช้าของ cornmeal ปัดเหล่านั้นเพิ่มเติมหรูหรากว่าลูกพี่ลูกน้องของพวกเขาเหนือ กับไข่ เนื้อสัตว์ ผลไม้ ขนมปัง ชี เป็นทาสและระบบไร่เติบโต ความแตกต่างระหว่างพฤติกรรมการรับประทานอาหารภาคเหนือ และภาคใต้เพิ่มขึ้นเช่น เจ้าของไร่ภาคใต้จะเพิ่มขึ้นก่อนสำรวจเขาโฮลดิ้ง อาจจะแบ่งโดยการ julep — เนื่องจากเครื่องดื่มควรป้องกันมาลาเรีย — แต่จะกินอาหารของเขาจริงครั้งแรกในตอนเช้า ผู้รับใช้หรือทาสจะช่วยปรุงอาหาร อาหารภาคใต้กลายเป็นมีชื่อเสียงสำหรับอาหารเช้าของ: grits ทาพื้น ด้วยเนย แฮมทอดชิ้นฉ่ำตาแดงน้ำซอสราดหน้า ขนมปังช้อน หรือ hominy soufflé ไข่ และขนมปังปิ้ง ไก่ย่าง หรือ เกม ผัดกุ้งหรือหอยนางรม และมากชนิดต่าง ๆ ขนมปังหวานเป็นอาหารสามารถจินตนาการ เมื่อช็อกโกแลตสิทธิมนุษยชนใน 1700s ปลาย เครื่องดื่มร้อนแพงกลายเป็น อีกส่วนหนึ่งของงานเลี้ยงหรูหราในขณะที่กลุ่มนิวอิงแลนด์อาณานิคมมีการจับคู่ โดยโปรเตสแตนต์จากอังกฤษ ทัศนคติประหยัดได้สะท้อนอยู่ในอาหารของพวกเขา อาณานิคมใต้จับ โดยแตกต่างกันอย่างกว้างขวาง มี colonists ภาษาอังกฤษมักจะจากครอบครัวที่มั่งคั่ง และพวกเขาภูมิใจพยายามซ้ำล่าอาหารเช้าและที่ดินสัญญาการพวกมีลักษณะของคันเก่า ฝ่ายโปรเตสแตนต์ผู้ลี้ภัยจากฝรั่งเศส เรียกว่า Huguenots ยังแล้วตั้ง เพิ่มสัมผัสฝรั่งเศสทำอาหารท้องถิ่นเกิดขึ้น ทาสจากแอฟริกาและอินเดียตะวันตกไม่เพียงแต่เพิ่มองค์ประกอบเพิ่มเติมเพื่ออาหารภาคใต้ พวกเขามีเวลาว่างสำหรับเจ้าทาสเพื่อเพลิดเพลินกับอาหารฟุ่มเฟือยภูมิภาคแอตแลนติกตอนกลางช่วงในอาณานิคมแอตแลนติกตอนกลาง ตั้งถิ่นฐานแรก ๆ มี สามัญสำนึก- ชั้นกลางดัตช์กับ Swedes ตาม ด้วยอังกฤษตั้งถิ่นฐาน ที่มีแนวโน้มจะปานกลางมากกว่าบ้านของพวกเขาเหนือและชั้นกลางมากขึ้นกว่าคู่ของพวกเขาทางภาคใต้ Colonists อังกฤษยินดีตั้งถิ่นฐานจากดินแดนอื่น ๆ และเร็ว ๆ นี้ พื้นที่แอตแลนติกตอนกลางเต็มกับชาวเวลส์ ไอร์แลนด์ และชาวเยอรมัน เหมือนบ้านเหนือและใต้ กลุ่มคนนี้มากในทางปฏิบัติของตน กิน cornmeal mush และ cornbreads ล้างลง ด้วยเบียร์ หรือแดง แต่พวกเขายังมากับจำนวนอาหารใหม่ที่กลายเป็นระบุพร้อมอาหารเช้าอเมริกัน รู้จักกันดีของอาหารเหล่านี้มีวาฟเฟิลดัตช์แม้ว่าในยุโรป วาฟเฟิลมีของหวานเป็นหลัก และลิ้มลองอาหาร — dusted กับน้ำตาลผง หรือ lavished กับครีมที่ถูกตี — ในอเมริกาจะได้รับการรักษาเช่นขนมปังด่วนหลายอื่น ๆ และมีบริการอาหารเช้าที่ตกแต่ง ด้วยน้ำเชื่อม เมเปิ้ลหรือกากน้ำตาลที่มีปรากฏเป็นผลของทาสค้าในอินเดียตะวันตก วาฟเฟิลยังเป็นที่นิยมเป็นการจัดเรียงของขนมปัง การให้บริการด้วยสินค้า creamed เช่นไก่หรือเนื้อ chippedOliebollen (น้ำมันลูก) — โดนัทไม่ มีหลุม — ถูกดัตช์อาหารอื่นที่เป็นอาหารเช้าแอตแลนติกตอนกลางทั่วไป โดนัทนิวอิงแลนด์ มีรูตรงกลางมีกลายเป็นส่วนหนึ่งปกติของอาหารเช้าสไตล์อเมริกัน แต่บาง theorists เชื่อว่า กริมตั้งถิ่นฐานกลายเป็นชอบโดนัทในระหว่างอยู่ในฮอลแลนด์ และนำพวกเขาไปยังโลกใหม่ พ่อครัวดัตช์ยังแนะนำ crullers ทอดโรย ด้วยน้ำตาลบดละเอียดBuckwheat แพนเค้กได้รับความนิยมในกลางแอตแลนติกภูมิภาคเช่นในนิวอิงแลนด์ ประเพณี พวกเขาทำ ด้วยยีสต์เปรี้ยวเล็กน้อยเริ่มต้น และแป้งที่มีที่จะผสมน้อยยี่สิบสี่ชั่วโมงก่อนแพนเค้กยังไม่สุก เพราะแพนเค้กได้ถือว่าความร้อนในระบบ และไม่ได้เก็บเกี่ยวผลผลิตเมล็ด buckwheat ในปี แพนเค้กยก buckwheat มีจานอาหารเช้าหนาว พวกเขาได้รับความนิยมไปทั่วสหรัฐอเมริกาในราชการ และศตวรรษที่ 19 ศตวรรษ มากเพื่อให้นักท่องเที่ยวอังกฤษ Towle Makepeace จอร์จกล่าวว่า ศาสตร์, "มันยากสำหรับสหรัฐอเมริกาจะเพิ่มขึ้นจากอาหารเช้าหนาวโดย buckwheat เค้กของเขา" (บุนดา 1983) อย่างไรก็ตาม โดยตรงกลางของศตวรรษที่ยี่สิบ buckwheat เค้กได้กลายเป็นสิ่ง anachronismอาหารเช้าในประเทศกำลังพัฒนาเป็นอาณานิคมที่พัฒนาในประเทศ อพยพอย่างต่อเนื่องแก่ตารางเช้า Moravians การจับคู่ ในเพนซิลวาเนีย จอร์เจีย นอร์ท แคโรไลนา นำกับเค้กกาแฟหวาน ยีสต์ขึ้น เรียกว่าเค้กน้ำตาล Moravian ในฟิลาเดลเฟีย Ben Franklin ได้ปกป้องเช้ากาแฟและเค้กข้าวโพดเพื่อเยาะเย้ย Englishmen การเลี้ยงยีสต์ฟิลาเดลเฟียเหนียวที่ — หรืออบเชย — บุญ พิเศษของสวิสและชาวเยอรมัน กลายเป็น อาหารเช้าตั๋วเย็บกระดาษในภาคใต้ ประเพณีอาหารเช้าของขนมปังร้อนแห่งอย่างต่อเนื่อง ตีขนมปัง — เรียกว่าเนื่องจากแท้จริงถูกตีกับแป้งเป็นแป้งอย่างน้อย 30 นาที — มีเครื่องครัวพรรณ และทาส เติม แน่ ด้วยการมาถึงของ leavens เคมีที่ปลาย 1700s การ ความนิยมของขนมปังด่วนเร่ง ขนมขบเคี้ยว แพนเค้ก และวา ฟเฟิล (ซึ่งได้เคยถูกยก ด้วยยีสต์หรือตีไข่ขาว), สารเคมียก cornbreads และเค้กเป็น อาหารเช้ายอดนิยมเมื่อรัฐลุยเซียนาได้กลายเป็น ส่วนหนึ่งของประเทศเติบโตใน 1803 รวยส่วนอื่นทำให้โต๊ะอาหาร ด้วยการผสมผสานความแปลกใหม่ของฝรั่งเศส อินเดีย สเปน ฝรั่งเศส Acadians (หรือ Cajuns), และฟรี และ enslaved แอฟริกัน หลุยเซียน่าของอาหารเฉพาะให้เราโดนัทฝรั่งเศส หรือ beignets calas (ข้าวผัดลึกเค้ก dusted กับน้ำตาลผง); และอาการปวด perdu (ขนมปังฝรั่งเศส), ทั้งหมดขึ้นเสริฟพร้อมรัฐลุยเซียนาสไตล์ café au lait อุดมไป ด้วย chicory ขม โต๊ะอาหารหลุยเซียน่ามียังแนวโน้มคุณลักษณะหมูไส้กรอก grits grillades (ฮ่องเต้เนื้อวัวหรือเนื้อลูกวัวกับน้ำซอสราดหน้า), ขนมปัง และไข่ อีกอย่างที่น่าสนใจมีเรียก coush coush แบบ mush cornmeal อุดมไป ด้วยไข่ และเสิร์ฟกับกากน้ำตาลการเยี่ยมชมยุโรป อาหารเช้าอเมริกันแห่งก็ตกใจมาก หนึ่ง Scotsman รายงานเกี่ยวกับการเยี่ยมชมที่เขาทำกับ backwoods อีกบ้านในสหรัฐ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

reakfast อาหารที่ยี่สิบเอ็ดศตวรรษอเมริกันอาจพบว่าอาหารเช้าแสวงบุญตามแบบฉบับของไซเดอร์, ข้าวโพดข้าวต้มและน้ำเชื่อมเมเปิลบิตสปาร์ตัน แต่มันจะเป็นที่รู้จัก อย่างไรก็ตามเพื่อให้ผู้แสวงบุญ, อาหารเช้ายี่สิบศตวรรษแรกของเกล็ดข้าวโพดกับกล้วยหั่นขนมเครื่องปิ้งขนมปังและแก้วน้ำผลไม้สีส้มจะไม่สามารถเข้าใจได้เกือบ วิธีการที่เราเดินออกมาจากที่หนึ่งไปยังที่อื่น ๆ เป็นเรื่องราวของอาหารเช้าในอเมริกา และเช่นเดียวกับเรื่องราวของอาหารที่ชาวอเมริกันหลายคนจะเกี่ยวข้องกับทวีปใหม่มีส่วนผสมของการค้นพบทางวิทยาศาสตร์คลื่นใหญ่ของการตรวจคนเข้าเมืองจากทั่วโลกด้วยนอกเหนือจากการปฏิวัติอุตสาหกรรมและนิสัยชอบอเมริกันสำหรับการโฆษณาและการตลาด. 0198601751breakfastfoods1 เมื่อแรก อาณานิคมมาถึงในโลกใหม่จากยุโรปซึ่งเป็นหนึ่งในสิ่งที่พวกเขาค้นพบได้อย่างรวดเร็วก็คืออาหารที่พวกเขาถูกนำมาใช้เป็นไม่สามารถใช้ได้อีก สัญญาข้าวสาลีขนมปังและโจ๊กเป็นเรื่องยากที่จะเติบโต หมูและไก่ที่อาจให้เนื้อสัตว์ไข่อาหารเช้าและหายาก วัวนมน้อยและอยู่ห่างไกล กาแฟและชาเป็นเพียงราคาแพงเกินไปและแปลกใหม่ที่จะนำเข้า สิ่งที่ชาวอาณานิคมไม่พบในดินแดนใหม่เป็นข้าวใหม่: ข้าวโพดหรือข้าวโพด และแม้ว่าในตอนแรกที่พวกเขาอยากให้ข้าวสาลีโลกเก่าของพวกเขาพวกเขาพบว่าข้าวโพดอาจจะอบเป็นขนมปังสุกเป็นโจ๊กและจัดทำในรูปแบบใหม่จำนวนมากแสดงให้เห็นถึงข้าวโพดที่ไม่เพียง แต่ทะลุออกความหิวมันก็เป็นอาหารที่น่าสนใจ. ชนพื้นเมืองอเมริกันแสดงให้เห็นว่าชุมชนไม่เพียง แต่วิธีการปลูกข้าวโพด แต่ยังวิธีการเตรียมความพร้อมและบดมันวิธีการปรุงอาหารลงในเค้กและ Pones และวิธีการเคี่ยวมันเป็นสิ่งที่ชาวยุโรปได้เรียกโจ๊ก แต่ที่กลายเป็นที่รู้จักโดยอเมริกัน คำว่า "ข้าวต้ม." แป้งข้าวโพดผสมกับน้ำและเกลือเล็กน้อยและปรุงสุกเป็นเค้กหรือเป็นข้าวต้มเป็นอาหารเช้าทั่วไปตลอดการตั้งถิ่นฐานในช่วงต้น เมื่อไขมันที่มีชิ้นส่วนของข้าวต้มอาจจะมีการทอดกรอบที่น่าสนใจ ทันทีที่มีสารให้ความหวานอาณานิคม-เมื่อพวกเขาได้เรียนรู้วิธีที่จะดึงน้ำเชื่อมจากต้นเมเปิ้ลและเมื่อผึ้งนำเข้าจากยุโรปที่ได้รับการผลิตน้ำผึ้งที่พวกเขาใช้พวกเขาที่จะเพิ่มความน่าสนใจและแคลอรี่ที่จะเตรียมข้าวโพดที่ใช้ของพวกเขา. ในอาณานิคมอเมริกันใหม่ เครื่องดื่มอาหารเช้าของทางเลือกสำหรับมากที่สุดคือทั้งแอปเปิลยากหรือเบียร์แอลกอฮอล์ต่ำ แม้ว่าความคิดของการเริ่มต้นวันใหม่ด้วยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ดูเหมือนว่าแปลกให้กับเราในช่วงเวลานั้นมันจะทำให้การจัดการที่ดีของความรู้สึก: น้ำที่มีสารอาหารและไม่เป็นมากมักจะปนเปื้อน; นมก็ถือว่าเป็นเครื่องดื่มเท่านั้นสำหรับทารก และเครื่องชงกาแฟและชาที่มีราคาแพงหรือไม่มี แต่แอปเปิ้ลอย่างหนักและเบียร์ถ้าดื่มในปริมาณที่พอเหมาะมีไม่สูงมากพอในปริมาณแอลกอฮอล์ที่จะทำให้สุขภาพทรุดโทรม พวกเขามีราคาถูกเพื่อให้จากส่วนผสมที่มีอยู่ได้อย่างง่ายดายและเพราะยีสต์ธรรมชาติและกระบวนการหมักของพวกเขาเป็นที่อุดมไปด้วยสารอาหารที่จำเป็น. ต้นนิวอิงแลนด์ในฐานะที่เป็นอาณานิคมเอาไว้และเติบโตยิ่งขึ้นอาหารของชุมชนที่ดีขึ้นและการขยายตัว ในนิวอิงแลนด์ข้าวโพดข้าวต้มที่รู้จักกันเป็นอย่างรีบเร่งพุดดิ้งก็ยังคงเป็นที่นิยมเสิร์ฟกับน้ำเชื่อมเมเปิ้ลหรือภายหลังที่มีกากน้ำตาล แต่ด้วยความเจริญรุ่งเรืองอาณานิคมเพิ่มกาแฟและชาอาหารเช้าของพวกเขา ขนมปังเนื้อและพายผลไม้ที่กลายเป็นส่วนหนึ่งของเมนูอาหารเช้าได้เป็นอย่างดี ขนมปังมักจะถูกข้าวโพดผสมกับธัญพืชอื่น ๆ เช่น "ข้าว 'n' Injun" (เตาอบขนมปังข้าวโพดและข้าวไรย์) หรือขนมปังสีน้ำตาล (ขนมปังนึ่งทำด้วยข้าวข้าวโพดและข้าวสาลี) เนื้อสัตว์มีแนวโน้มที่จะเป็นเนื้อหมูเกลือ ว่าทำไมพายผลไม้มาเป็นอาหารเช้ายอดนิยมเช่นในชีวิตของชาวอเมริกันในช่วงต้นไม่เคยได้รับการศึกษา แต่คำตอบไม่ยากที่จะคาดเดา: พายทำวันก่อนที่จะนั่งในชั่วข้ามคืนโดยไม่ต้องเสียและเป็นพร้อมที่จะให้กินเมื่อความต้องการใน ตอนเช้าโดยไม่มีการปรุงอาหารต่อไป มันได้รับการบรรจุและค่อนข้างผลไม้ที่มีคุณค่าทางโภชนาการ, สารให้ความหวานไขมันและข้าวและมันลิ้มรสดี อาหารเช้าในนิวอิงแลนด์ก็มักจะเป็นเรื่องต้น partaken เมื่อเกษตรกรเพิ่มขึ้นที่จะเริ่มต้นการทำงานของพวกเขา. ต้นใต้ในภาคใต้อาณานิคมตั้งถิ่นฐานเพิ่มชาและกาแฟอาหารเช้าข้าวโพดของพวกเขาปัดเศษพวกเขาออกอย่างหรูหรามากขึ้นกว่าญาติตอนเหนือของประเทศที่มีไข่ เนื้อ, ผลไม้, ขนมปังและชีส ในฐานะที่เป็นทาสและระบบการเพาะปลูกเพิ่มขึ้น, ความแตกต่างระหว่างนิสัยการกินของภาคเหนือและภาคใต้ขยายตัวได้เป็นอย่างดี เจ้าของไร่ภาคใต้จะเพิ่มขึ้นในช่วงต้นของการสำรวจทรัพย์สินของเขาอาจทำลายอย่างรวดเร็วของเขากับ Julep เพราะเครื่องดื่มที่ควรจะป้องกันโรคมาลาเรีย แต่อาหารที่แท้จริงของเขาก่อนจะนำมารับประทานได้ต่อมาในตอนเช้า กับคนรับใช้หรือทาสเพื่อช่วยให้มีการปรุงอาหาร, ห้องครัวภาคใต้กลายเป็นที่มีชื่อเสียงสำหรับอาหารเช้าของมันปลายข้าวอย่างหรูหราด่างกับเนยชิ้นฉ่ำของแฮมทอดและน้ำเกรวี่ตาแดงขนมปังช้อนหรือกะเทาะsouffléไข่และขนมปังปิ้งไก่ย่างหรือเกมทอด กุ้งหรือหอยนางรมและเป็นประเภทที่แตกต่างกันของขนมปังหวานเป็นแม่ครัวสามารถจินตนาการ ช็อคโกแลตเมื่อกลายเป็นที่รู้จักใน 1700s ปลายเครื่องดื่มร้อนที่มีราคาแพงกลายเป็นส่วนหนึ่งของรสชาติความอร่อยอีก. ในขณะที่อาณานิคมนิวอิงแลนด์ได้รับการตัดสินโดยโปรเตสแตนต์จากประเทศอังกฤษที่มีทัศนคติประหยัดถูกสะท้อนให้เห็นในอาหารของพวกเขาภาคใต้อาณานิคมถูกตัดสินโดยการยอมรับอย่างกว้างขวาง ที่แตกต่างกันกลุ่ม มีอาณานิคมอังกฤษก็มักจะมาจากครอบครัวที่ร่ำรวยและพวกเขาภาคภูมิใจพยายามที่จะทำซ้ำอาหารเช้าล่าและรูปแบบที่ดิน-ชั้นสูงของเมืองเก่า ผู้ลี้ภัยชาวโปรเตสแตนต์จากประเทศฝรั่งเศสเป็นที่รู้จักกัน Huguenots ยังตัดสินพื้นที่เพิ่มสัมผัสฝรั่งเศสที่เกิดขึ้นใหม่ทำอาหารท้องถิ่น ทาสจากแอฟริกาและหมู่เกาะอินเดียตะวันตกไม่เพียง แต่เพิ่มองค์ประกอบมากขึ้นเพื่ออาหารภาคใต้พวกเขาให้เวลาว่างสำหรับเจ้าของทาสเพลิดเพลินไปกับมื้ออาหารฟุ่มเฟือย. ต้นภาคกลางมหาสมุทรแอตแลนติกในกลางมหาสมุทรแอตแลนติกอาณานิคมตั้งถิ่นฐานมีความรู้สึกร่วมกัน ชั้นกลางดัตช์และสวีเดนตามด้วยภาษาอังกฤษเข้ามาตั้งถิ่นฐานที่มีแนวโน้มที่จะเยอะพอสมควรกว่าเพื่อนบ้านทางตอนเหนือของพวกเขาและคนชั้นกลางมากขึ้นกว่าภาคใต้ของพวกเขา อาณานิคมอังกฤษยินดีเข้ามาตั้งถิ่นฐานจากดินแดนอื่น ๆ และเร็ว ๆ นี้พื้นที่กลางมหาสมุทรแอตแลนติกเต็มไปด้วยเวลส์ไอริชและเยอรมัน เช่นเดียวกับเพื่อนบ้านของพวกเขาทางทิศเหนือและทิศใต้ในกลุ่มนี้มากในทางปฏิบัติของคนที่กินข้าวต้มข้าวโพดและ cornbreads ล้างลงด้วยเบียร์หรือไซเดอร์ แต่พวกเขายังมากับพวกเขาจำนวนของอาหารใหม่ที่กลายเป็นที่ยึดติดกับอาหารเช้าแบบอเมริกัน ที่รู้จักกันดีของอาหารเหล่านี้เป็นวาฟเฟิลดัตช์. แม้ว่าในวาฟเฟิลยุโรปส่วนใหญ่เป็นขนมหวานและอาหารงานเลี้ยงโรยด้วยผงน้ำตาลหรือทุ่มเทกับวิปปิ้งครีมในอเมริกาที่พวกเขาได้รับการปฏิบัติเช่นเดียวกับคนอื่น ๆ ขนมปังอย่างรวดเร็วและถูกนำมาเสิร์ฟอาหารเช้าสำหรับโรยหน้าด้วย น้ำเชื่อมเมเปิ้ลทั้งหรือกากน้ำตาลที่ปรากฏเป็นผลมาจากการค้าทาสในหมู่เกาะอินเดียตะวันตก วาฟเฟิลก็กลายเป็นที่นิยมเป็นประเภทของขนมปังเสิร์ฟราดด้วยครีมรายการเช่นไก่หรือเนื้อวัวบิ่น. Oliebollen (ลูกน้ำมัน) โดยไม่ต้อง -doughnuts หลุมเป็นอีกหนึ่งอาหารดัตช์ที่กลายเป็นเรื่องธรรมดาค่าโดยสารอาหารเช้ากลางมหาสมุทรแอตแลนติก โดนัทนิวอิงแลนด์ที่มีรูอยู่ตรงกลางเป็นคนหนึ่งที่กลายเป็นส่วนหนึ่งของอาหารเช้าแบบอเมริกัน แต่บางทฤษฎีเชื่อว่าการตั้งถิ่นฐานของผู้แสวงบุญกลายเป็นรักโดนัทในช่วงพักของพวกเขาในฮอลแลนด์และนำพวกเขาไปยังโลกใหม่ พ่อครัวชาวดัตช์ยังแนะนำ crullers ทอดโรยด้วยผงน้ำตาล. แพนเค้กบัควีทเป็นที่นิยมในภูมิภาคแอตแลนติกกลางเช่นเดียวกับในนิวอิงแลนด์ เดิมที่พวกเขาทำกับเริ่มต้นยีสต์เปรี้ยวเล็กน้อยและแป้งจะต้องมีการผสมอย่างน้อยยี่สิบสี่ชั่วโมงก่อนแพนเค้กถูกปรุงสุก เพราะแพนเค้กได้รับการพิจารณาให้ความร้อนกับระบบและเมล็ดโซบะไม่ได้เก็บเกี่ยวจนกระทั่งในช่วงปลายปีที่ผ่านมายกแพนเค้กบัควีทเป็นอาหารเช้าในช่วงฤดูหนาว พวกเขาเป็นที่นิยมอย่างมากทั่วทั้งสหรัฐอเมริกาในศตวรรษที่สิบแปดและสิบเก้ามากเพื่อให้นักท่องเที่ยวอังกฤษจอร์จเมคพีซ Towle กล่าวว่าในปี 1870 ว่า "มันเป็นเรื่องยากสำหรับชาวอเมริกันที่จะเพิ่มขึ้นจากอาหารเช้าในช่วงฤดูหนาวของเขาโดยไม่เค้กบัควีทของเขา" (มาริ 1983) อย่างไรก็ตามในช่วงกลางของเค้กบัควีทศตวรรษที่ยี่สิบได้กลายเป็นสิ่งที่ยุคสมัย. อาหารเช้าในประเทศกำลังพัฒนาในฐานะที่เป็นอาณานิคมของประเทศที่พัฒนาเป็นผู้อพยพอย่างต่อเนื่องเพื่อเพิ่มโต๊ะอาหารเช้าแบบอเมริกัน Moravians ตั้งรกรากอยู่ในเพนซิล, จอร์เจีย, และอร์ทแคโรไลนา, นำกับพวกเขาหวานเค้กกาแฟยีสต์ยกที่รู้จักกันเป็นเค้กน้ำตาล Moravian ในฟิลาเดลที่เบนแฟรงคลินได้รับการปกป้องอาหารเช้าแบบอเมริกันเค้กกาแฟและข้าวโพดเพื่อเยาะเย้ยอังกฤษ, ยีสต์ยกฟิลาเดลเหนียวหรืออบเชยบุญพิเศษของสวิสและเยอรมันกลายเป็นวัตถุดิบอาหารเช้า. ในภาคใต้, อาหารเช้า ประเพณีของขนมปังร้อนฟุ่มเฟือยอย่างต่อเนื่อง บิสกิตตีจึงเรียกว่าเพราะแป้งเป็นฝ่ายพ่ายแพ้อย่างแท้จริงกับ pin กลิ้งสามสิบนาทีหรือมากขึ้นเป็นสัญญาณว่าสุภาพและทาสที่เต็มไปด้วยห้องครัว กับการถือกำเนิดของสารเคมี leavens ณ สิ้นปี 1700 ความนิยมของขนมปังอย่างรวดเร็วเร่ง บิสกิต, แพนเค้กและวาฟเฟิล (ซึ่งได้รับการหยิบยกขึ้นมาก่อนที่มีทั้งยีสต์หรือตีไข่ขาว) ยกเคมี cornbreads และเค้กทั้งหมดกลายเป็นค่าโดยสารอาหารเช้ายอดนิยม. เมื่อหลุยเซียกลายเป็นส่วนหนึ่งของประเทศที่เพิ่มขึ้นใน 1803 อีกผลงานที่อุดมไปด้วยที่จะ โต๊ะอาหารเช้า ด้วยการผสมผสานที่แปลกใหม่ของฝรั่งเศส, อินเดีย, สเปน, ฝรั่งเศส Acadians (หรือ Cajuns) และฟรีและทาสแอฟริกัน, อาหารที่เป็นเอกลักษณ์ของรัฐลุยเซียนาให้เราโดนัทฝรั่งเศสหรือ beignets; คาลาส (ทอดเค้กข้าวโรยด้วยผงน้ำตาล); และสูญหายความเจ็บปวด (ขนมปังฝรั่งเศส) ทั้งหมดทำหน้าที่ขึ้นกับหลุยเซียสไตล์คาเฟ่ au Lait อุดมไปด้วยสีน้ำเงินขม โต๊ะอาหารเช้าหลุยเซียก็ยังมีแนวโน้มที่จะมีไส้กรอกหมู, ปลายข้าวและ Grillades (เนื้อตุ๋นหรือเนื้อลูกวัวกับน้ำเกรวี่), บิสกิตและไข่ อีกจานที่น่าสนใจที่เรียกว่า coush coush ชนิดของข้าวต้มข้าวโพดอุดมไปด้วยไข่และเสิร์ฟพร้อมกับกากน้ำตาล. ในการไปเยือนยุโรป, อาหารเช้าแบบอเมริกันฟุ่มเฟือยเป็นที่น่าตกใจเลยทีเดียว หนึ่งสกอตรายงานในการเข้าชมที่เขาทำเพื่อป่าดงดิบอ่อนน้อมถ่อมตนที่บ้านในประเทศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

reakfast อาหารศตวรรษยี่สิบแรกอเมริกันอาจจะเจออาหารเช้านักเดินทางทั่วไปของแอปเปิ้ล cornmeal , ข้าวต้ม และน้ำเชื่อมเมเปิ้ลบิตสปาร์ตัน แต่มันคงจะรู้จัก อย่างไรก็ตาม ไปแสวงบุญที่ยี่สิบศตวรรษแรกอาหารเช้าข้าวโพด flakes กับกล้วยหอม , ขนมปังปิ้ง , และน้ำส้มแก้วก็จะเป็นเรื่องยากที่จะเข้าใจเขาเราจะไปจากที่หนึ่งไปยังอีกคือเรื่องของอาหารเช้าในอเมริกา และชอบเรื่องราวของอาหารอเมริกันมาก มันเกี่ยวข้องกับทวีปใหม่ ส่วนผสมของการค้นพบทางวิทยาศาสตร์มาก คลื่นของคนเข้าเมืองจากทั่วโลก ด้วยการเพิ่มของการปฏิวัติอุตสาหกรรม และความโน้มเอียงอเมริกันสำหรับการโฆษณาและการตลาด .

0198601751breakfastfoods1 When the first colonists arrived in the New World from Europe, one of the things they quickly discovered was that the foods they were used to were no longer available. Wheat for bread and porridge was difficult to grow. The pigs and hens that might provide breakfast meats and eggs were scarce. Milk cows were few and far between. Coffee and tea were simply too expensive and exotic to be imported. What the colonists did find in the new land was a new grain: Indian corn, or maize. And though at first they longed for their Old World wheat, they found that maize could be baked into bread, cooked into porridge, and prepared in many new ways, demonstrating that maize not only staved off hunger, it was also an appealing food.


ชาวอเมริกันพื้นเมืองพบอาณานิคมไม่เพียง แต่วิธีการปลูกข้าวโพด แต่ยังวิธีการเตรียม มันบด วิธีทําเป็นเค้กและ pones และเคล็ดลับ เป็นสิ่งที่ชาวยุโรปเรียกโจ๊กแต่ซึ่งกลายเป็นที่รู้จักโดยชาวอเมริกันว่า " ข้าวต้ม ." แป้งข้าวโพดผสมน้ำและเกลือเล็กน้อย และสุกเป็นเค้กหรือมูสเป็นปกติอาหารเช้าตลอดการชำระหนี้ก่อนกำหนด เมื่อไขมันถูกพร้อมใช้งาน ชิ้นหน้าอาจจะทอดให้กรอบที่น่าสนใจ .ทันทีที่อาณานิคมมีสารให้ความหวานเมื่อพวกเขาได้เรียนรู้วิธีที่จะสกัดน้ำหวานจากต้นเมเปิ้ล และเมื่อรังที่นำเข้าจากยุโรป การผลิตน้ำผึ้ง พวกเขาใช้มันเพื่อเพิ่มความสนใจและแคลอรีข้าวโพดของพวกเขาจากการเตรียม

ใหม่ในอาณานิคมอเมริกา อาหารเช้าเครื่องดื่มของทางเลือกสำหรับ มากที่สุด คือ ให้ น้ำหนัก หรือเบียร์แอลกอฮอล์ต่ำ .แม้ว่าความคิดของการเริ่มต้นวันด้วยเครื่องดื่มแอลกอฮอล์ดูแปลกๆกับเรา ตอนนั้นมันทำให้การจัดการที่ดีของความรู้สึก : น้ำในรัง และมีมากมักจะเสีย ; นมเป็นเครื่องดื่มสำหรับเด็ก และ ชา กาแฟ และมีราคาแพง หรือไม่มีเลย แต่ยาก น้ำ เบียร์ ถ้าดื่มพอประมาณ ไม่สูงพอในเนื้อหาของแอลกอฮอล์ จะทำให้สุขภาพทรุดโทรมพวกเขาถูกทำจากวัสดุที่หาได้ง่าย และเนื่องจากธรรมชาติของพวกเขาและผ่านกระบวนการหมักยีสต์เป็นอุดมไปด้วยคุณค่า

แรกอังกฤษ

เป็นอาณานิคมเอาไว้และเริ่มดีขึ้น อาหารของชาวอาณานิคม ปรับปรุงและขยาย ใหม่ในอังกฤษ มูส cornmeal เรียกว่ารีบเร่งพุดดิ้งยังนิยมเสิร์ฟพร้อมน้ำเชื่อมเมเปิ้ลหรือ ต่อมา กับกากน้ำตาลแต่กับความเจริญรุ่งเรือง , อาณานิคมเพิ่มชาและกาแฟกับอาหารเช้าของพวกเขา ขนมปัง , เนื้อ , และพายผลไม้เป็นส่วนหนึ่งของเมนูอาหารเช้าได้เป็นอย่างดี ขนมปังมักจะแป้งข้าวโพดผสมกับธัญพืชอื่น ๆเช่น " Rye ' n ' อินจัน " ( เตาอบ ข้าวโพด ขนมปังไรย์ ) หรือขนมปังสีน้ำตาล ( ขนมปังนึ่งกับข้าว ข้าวโพด และข้าวสาลี ) เนื้ออาจจะหมู เกลือ Exactly why fruit pies came to be such popular breakfast items in early American life has never been studied, but the answers are not difficult to guess: a pie made the day before could sit overnight without spoiling and was readily available to eat upon demand in the morning, with no further cooking. It was filling and relatively nutritious—containing fruit, sweetener, fat,เมล็ดและรสชาติดี อาหารเช้าในอังกฤษก็มักจะนอกใจก่อน เมื่อเกษตรกรใช้กุหลาบเริ่มทำงานบ้านของตนเอง ต้นใต้



ในอาณานิคมใต้ตั้งถิ่นฐานเพิ่มชาและกาแฟของแป้งข้าวโพด อาหารเช้า ปัดเศษออกเพิ่มเติมหรูหรากว่าญาติทางตอนเหนือของไข่ , เนื้อ , ผลไม้ , ขนมปังและชีส เป็นทาสและระบบการปลูกโตความแตกต่างระหว่างภาคเหนือและภาคใต้นิสัยการรับประทานอาหารที่เติบโตได้เป็นอย่างดี เจ้าของสวนยางภาคใต้จะลุกขึ้นแต่เช้าเพื่อสำรวจการถือครองของเขาอาจจะทำลายของเขาได้อย่างรวดเร็วด้วยบางครั้งเพราะดื่ม ควรป้องกันโรคมาลาเรีย แต่อาหารที่แท้จริงของเขาก่อนจะกินต่อไปในตอนเช้า กับคนรับใช้หรือทาสเพื่อช่วยในการปรุงอาหาร