There is some empirical evidence th

There is some empirical evidence that Ml can effectively increase insight and
treatment compliance in schizophrenia. In a randomized controlled trial using a
compliance therapy very similar to Ml,47 psychotic in patients showed significant improvements (Kemp et al., 1996). On average the intervention consisted of five sessions, twice a week with individual sessions including discussion of medication's benefits and disadvantages,developing discrepancy between a person's actions and heiiefs and supporting self-efficacy Compliance was measured on a seven-point scale from complete refusal to active participation in treatment.
Insight was rated by an expanded version of the Schedule for Assessment of
Insight (David. 1990). Participants of the compliance therapy group were significantly more compliant and showed more insight than the control group. These differences remained significant over 18-month-follow-up (Kemp et al.,1998). In addition, the therapy group had a significantly longer time to readmission.

In another clinical trial. .MI was applied among 121 psychiatric inpatients to increase
outpatient treatment adherence after discharge (Swanson et al., 1999).Participants received either standard treatment or standard treatment plus Ml, Individuals in the therapy group were significantly more likely to attend their first outpatient appointment after discharge. However, only a few participants were diagnosed with schizophrenia: so results must he considered cautiously.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีหลักฐานเชิงประจักษ์ว่า มล.สามารถได้อย่างมีประสิทธิภาพเพิ่มความเข้าใจ และปฏิบัติตามการรักษาในโรคจิตเภท ในสุ่มควบคุมทดลองใช้ในสอดคล้องบำบัดคล้ายกับ Ml, 47 โรคจิตในผู้ป่วยที่แสดงให้เห็นว่าการปรับปรุงที่สำคัญ (นา et al. 1996) โดยเฉลี่ย 5 ครั้ง สองครั้งต่อสัปดาห์แต่ละครั้งรวมทั้งการสนทนาของประโยชน์และข้อเสีย การพัฒนาความขัดแย้งระหว่างการกระทำของบุคคลและ heiiefs ของยาประกอบด้วยการแทรกแซง และสนับสนุนประสิทธิภาพในตนเองปฏิบัติซึ่งวัดได้ในระดับเจ็ดจุดจากสมบูรณ์ปฏิเสธการมีส่วนร่วมในการรักษาความเข้าใจที่ได้รับคะแนน โดยรุ่นขยายเวลาการประเมินความเข้าใจ (David. 1990) ผู้เข้าร่วมกลุ่มบำบัดปฏิบัติได้อย่างมีนัยสำคัญมากขึ้นตาม และแสดงให้เห็นความเข้าใจที่มากขึ้นกว่ากลุ่มควบคุม ความแตกต่างเหล่านี้ยังคงสำคัญกว่า 18 เดือนติดตามขึ้น (นา et al. 1998) นอกจากนี้ กลุ่มรักษาได้เป็นเวลานานกว่าการ readmissionในการทดลองทางคลินิกอื่น ใช้.MI ระหว่าง 121 จิตเวช inpatients เพื่อเพิ่มยึดมั่นในการรักษาผู้ป่วยนอกหลังจากปล่อย (Swanson et al. 1999) ผู้เข้าร่วมได้รับมาตรฐานของการรักษา หรือรักษามาตรฐาน บวก Ml บุคคลในกลุ่มรักษาได้อย่างมีนัยสำคัญมากมักจะเข้าร่วมการนัดหมายผู้ป่วยนอกของพวกเขาครั้งแรกหลังจากออกจาก อย่างไรก็ตาม เพียงไม่กี่คนถูกวินิจฉัยว่าเป็นโรคจิตเภท: ดังนั้น ผลต้องเขาพิจารณาด้วยความระมัดระวัง

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มีหลักฐานเชิงประจักษ์ที่ Ml ได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถเพิ่มความเข้าใจและมี
การรักษาโรคจิตเภทในการปฏิบัติตาม ในการทดลองควบคุมแบบสุ่มโดยใช้
การรักษาด้วยการปฏิบัติคล้ายกับ Ml 47 โรคจิตในผู้ป่วยที่มีการปรับปรุงอย่างมีนัยสำคัญ (เคมพ์ et al., 1996) โดยเฉลี่ยการแทรกแซงประกอบด้วยห้าครั้งสองครั้งต่อสัปดาห์มีการประชุมของแต่ละบุคคลรวมถึงการอภิปรายของผลประโยชน์ยาและข้อเสียในการพัฒนาความแตกต่างระหว่างการกระทำของบุคคลและ heiiefs และสนับสนุนการปฏิบัติตามการรับรู้ความสามารถตนเองวัดในระดับเจ็ดจุดจากการปฏิเสธที่สมบูรณ์ในการใช้งาน การมีส่วนร่วมในการรักษา.
Insight ได้รับการจัดอันดับโดยรุ่นที่ขยายตัวของตารางสำหรับการประเมิน
Insight (เดวิด. 1990) ผู้เข้าร่วมกิจกรรมของกลุ่มการรักษาด้วยการปฏิบัติตามอย่างมีนัยสำคัญที่สอดคล้องมากขึ้นและแสดงให้เห็นถึงความเข้าใจมากขึ้นกว่ากลุ่มควบคุม ความแตกต่างเหล่านี้ยังคงอยู่อย่างมีนัยสำคัญในช่วง 18 เดือนติดตาม (เคมพ์ et al., 1998) นอกจากนี้กลุ่มการรักษามีช่วงเวลาที่มีความหมายอีกต่อไปเพื่อกลับมารักษาซ้ำ. ในการทดลองทางคลินิกอื่น .MI ถูกนำมาใช้ในหมู่ผู้ป่วยจิตเวช 121 เพื่อเพิ่มการยึดมั่นรักษาผู้ป่วยนอกหลังจำหน่าย (สเวนสัน et al., 1999) .Participants ได้รับทั้งมาตรฐานการรักษาหรือการรักษามาตรฐานบวก Ml บุคคลในกลุ่มการรักษาอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะเข้าร่วมการนัดผู้ป่วยนอกครั้งแรกของพวกเขา หลังจากที่ปล่อย แต่เพียงไม่กี่ผู้เข้าร่วมได้รับการวินิจฉัยว่าเป็นโรคจิตเภทดังนั้นผลต้องระมัดระวังที่เขาคิดว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มีหลักฐานเชิงประจักษ์ว่า มล ได้อย่างมีประสิทธิภาพสามารถเพิ่มความเข้าใจและการรักษามาตรฐานในผู้ป่วยจิตเภท . ในการทดลองควบคุมแบบสุ่มโดยใช้การปฏิบัติการรักษาคล้ายกับ ml 47 ทางจิตในผู้ป่วยพบการปรับปรุงที่สำคัญ ( Kemp et al . , 1996 ) โดยการแทรกแซง จำนวน 5 ครั้ง สองครั้งต่อสัปดาห์มีการประชุมส่วนบุคคลรวมทั้งการอภิปรายของประโยชน์ของการพัฒนายา และ ข้อเสีย ความแตกต่างระหว่างการกระทำของบุคคล และ heiiefs และสนับสนุนการปฏิบัติตามความสามารถของตนเองได้ในระดับเจ็ดจุดจากการปฏิเสธที่สมบูรณ์เพื่อมีส่วนร่วมในการรักษาความเข้าใจถูกจัดอันดับโดยขยายรุ่นของตารางการประเมินข้อมูลเชิงลึก ( เดวิด 1990 ) ผู้ปฏิบัติกลุ่มบำบัดอย่างมีนัยสำคัญสอดคล้องมากขึ้นและมีความเข้าใจมากกว่ากลุ่มควบคุม ความแตกต่างเหล่านี้ยังคงสำคัญกว่า 18 เดือนที่ติดตาม ( Kemp et al . , 1998 ) นอกจากนี้ กลุ่มบำบัดมีเวลาอย่างนานกว่าจะระเหยในอีกการทดลองทางคลินิค . . . มิถูกใช้ในหมู่ 121 จิตเวชผู้ป่วยใน เพื่อเพิ่มการรักษาผู้ป่วยนอกหลังจากปลด ( Swanson et al . , 1999 ) . ผู้ได้รับทั้งมาตรฐานการรักษาหรือการรักษามาตรฐานพร้อมมล บุคคลในกลุ่มบำบัดอย่างมีนัยสำคัญมีแนวโน้มที่จะเข้าร่วมประชุมนัดแรก หลังรับการปลดปล่อย อย่างไรก็ตาม มีเพียงไม่กี่ผู้เข้าร่วมได้รับการวินิจฉัยโรคจิตเภท : เพื่อผลลัพธ์ที่เขาต้องพิจารณารอบคอบ