บเกี่ยว ที่เดิมเป็นการแสดงความขอบคุณต่อพระเจ้าเมื่อสิ้นฤดูเก็บเกี่ยว แต่หากมองในด้านประวัติศาสตร์การตั้งถิ่นฐานในทวีปอเมริกาเหนือแล้ว วันขอบคุณพระเจ้า ได้ถือกำเนิดขึ้นหลังจากที่ พวกพิลกริมส์ หรือชาวยุโรปที่อพยพมาตั้งรกรากอยู่ในโลกใหม่ (ทวีปอเมริกาในปัจุบัน) ต้องเผชิญกับความยากลำบากหลายประการยังดินแดนแห่งนี้ และฤดูหนาวอันทารุณก็มักทำให้เกิดความอดอยากจนนักบุกเบิกกลุ่มนี้ล้มตายเป็นจำนวนมาก และบางครั้งถึงกับทำให้พวกเขาตัดสินใจละทิ้งอาณานิคมของตนไปก่อนเรือขนเสบียงอาหารจากอังกฤษจะเดินทางมาถึง
จนต่อมาในปี พ.ศ. 2164 ชนพื้นเมืองอเมริกัน เผ่าวอมอาโน้ก ก็ได้ช่วยเหลือพวกพิลกริมส์ด้วยการสอนเคล็ดลับการเอาชีวิตรอด ทั้งการล่าสัตว์ และสอนให้ปลูกพืชที่สามารถเอามาทำอาหารได้หลายอย่าง เช่น ข้าวโพด ซึ่งนั่นทำให้พวกพิลกริมส์รู้สึกขอบคุณชนพื้นเมืองกลุ่มนี้ช่วยให้พวกเขามีชีวิตรอดมาได้ตลอดทั้งปี และทำเกษตรกรรมได้ผลดี มีอาหารสำรองอยู่ได้ตลอดฤดูหนาว ชาวพิลกริมส์ทั้ง 50 คนที่รอดชีวิตมาได้ จึงเชิญเผ่าวอมอาโน้ก 90 คน มาร่วมงานฉลองครั้งใหญ่ที่จัดขึ้น 3 วัน 3 คืน เพื่อแสดงความขอบคุณต่อเผ่าวอมอาโน้ก โดยภายในงานมีอาหารมากมายอาหารมากมายเช่นไก่งวงป่า เป็ด ห่าน กวาง กุ้งลอบสเตอร์ หอยกาบ ปลากระพง ข้าวโพด ผัก และผลไม้แห้ง จนกระทั่งเมื่อเวลาผ่านไป ไก่งวงก็ได้กลายมาเป็นอาหารจานหลักของเทศกาลขอบคุณพระเจ้า