Transport economics is a branch of

Transport economics is a branch of economics founded in 1959 by American economist John R. Meyer that deals with the allocation of resources within the transport sector. It has strong links to civil engineering. Transport economics differs from some other branches of economics in that the assumption of a spaceless, instantaneous economy does not hold. People and goods flow over networks at certain speeds. Demands peak. Advance ticket purchase is often induced by lower fares. The networks themselves may or may not be competitive. A single trip (the final good, in the consumer's eyes) may require the bundling of services provided by several firms, agencies and modes.

Although transport systems follow the same supply and demand theory as other industries, the complications of network effects and choices between dissimilar goods (e.g. car and bus travel) make estimating the demand for transportation facilities difficult. The development of models to estimate the likely choices between the such goods involved in transport decisions (discrete choice models) led to the development of an important branch of econometrics, as well as a Nobel Prize for Daniel McFadden.

In transport, demand can be measured in number of journeys made or in total distance traveled across all journeys (e.g. passenger-kilometers for public transport or vehicle-kilometers of travel (VKT) for private transport). Supply is considered to be a measure of capacity. The price of the good (travel) is measured using the generalized cost of travel, which includes both money and time expenditure.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เศรษฐศาสตร์การขนส่งเป็นสาขาเศรษฐศาสตร์ก่อตั้งขึ้นในปี 1959 โดยนักเศรษฐศาสตร์ชาวอเมริกันจอห์นอาเมเยอร์ที่เกี่ยวข้องกับการจัดสรรทรัพยากรภายในภาคการขนส่ง มันมีการเชื่อมโยงไปยังวิศวกรรมโยธา เศรษฐศาสตร์การขนส่งที่แตกต่างจากสาขาอื่น ๆ บางส่วนของเศรษฐศาสตร์ในการที่ข้อสันนิษฐานของ spaceless เศรษฐกิจทันทีไม่ได้ถือ ผู้คนและการไหลของสินค้าเครือข่ายมากกว่าที่ความเร็วบางอย่าง ความต้องการสูงสุด ซื้อตั๋วล่วงหน้าจะถูกเหนี่ยวนำโดยมักจะต่ำกว่าอัตราค่าโดยสาร เครือข่ายตัวเองอาจจะหรืออาจจะไม่สามารถแข่งขันได้ เที่ยวเดียว (สุดท้ายดีในสายตาของผู้บริโภค) อาจจำเป็นต้องมีการรวมกลุ่มของการให้บริการโดยหลาย บริษัท หน่วยงานและโหมด. แม้ว่าระบบขนส่งปฏิบัติตามอุปทานเดียวกันและทฤษฎีความต้องการเป็นอุตสาหกรรมอื่น ๆ แทรกซ้อนของผลกระทบของเครือข่ายและการเลือกระหว่าง สินค้าที่แตกต่างกัน (เช่นรถและการเดินทางรถบัส) ทำให้การประมาณการความต้องการใช้สิ่งอำนวยความสะดวกการขนส่งที่ยากลำบาก การพัฒนารูปแบบในการประเมินทางเลือกที่น่าจะเป็นระหว่างสินค้าดังกล่าวมีส่วนร่วมในการตัดสินใจการขนส่ง (รูปแบบทางเลือกที่ไม่ต่อเนื่อง) นำไปสู่การพัฒนาของสาขาที่สำคัญของเศรษฐเช่นเดียวกับรางวัลโนเบลแดเนียล McFadden. ในการขนส่งความต้องการสามารถวัดได้ ในจำนวนของการเดินทางหรือทำในระยะทางทั้งหมดเดินทางข้ามการเดินทางทั้งหมด (เช่นผู้โดยสารกิโลเมตรสำหรับการขนส่งสาธารณะหรือรถกิโลเมตรของการเดินทาง (VKT) สำหรับการขนส่งเอกชน) ซัพพลายจะถือเป็นตัวชี้วัดของความจุ ราคาของที่ดี (การเดินทาง) วัดโดยใช้ค่าใช้จ่ายทั่วไปของการเดินทางซึ่งรวมถึงค่าใช้จ่ายทั้งเงินและเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เศรษฐศาสตร์การขนส่งเป็นสาขาของเศรษฐศาสตร์ก่อตั้งขึ้นในปี 1959 โดยนักเศรษฐศาสตร์อเมริกัน จอห์น เมเยอร์ ที่เกี่ยวข้องกับการจัดสรรทรัพยากรในภาคการขนส่ง มันมีการเชื่อมโยงที่แข็งแรงเพื่องานวิศวกรรมโยธา เศรษฐศาสตร์การขนส่งแตกต่างจากสาขาอื่น ๆของเศรษฐกิจในสมมติฐานของซึ่งไม่มีขอบเขตเศรษฐกิจทันที ไม่ถือคนและการไหลของสินค้าผ่านเครือข่ายที่ความเร็วหนึ่ง ความต้องการสูงสุด ซื้อตั๋วล่วงหน้ามักเกิดจากค่าโดยสารลดลง เครือข่ายตัวเองอาจ หรืออาจไม่สามารถแข่งขันได้ เดินทางเดียว ( สุดท้ายที่ดีในสายตาของผู้บริโภค ) อาจต้องมีการรวมกลุ่มของการให้บริการโดย บริษัท หลายหน่วยงาน และโหมด

แม้ว่าระบบการขนส่งตามแหล่งเดียวกันและความต้องการทฤษฎีเป็นอุตสาหกรรมอื่น ๆ , ภาวะแทรกซ้อนของผลกระทบของเครือข่ายและเลือกระหว่างสินค้าที่แตกต่างกัน ( เช่นรถยนต์และรถบัสท่องเที่ยว ) ให้ประมาณการอุปสงค์การขนส่งลำบากการพัฒนารูปแบบการประเมินทางเลือกที่อาจมีส่วนร่วมในการตัดสินใจ เช่น สินค้าระหว่างการขนส่ง ( รุ่นที่เลือกไม่ต่อเนื่อง ) นำไปสู่การพัฒนาเป็นสาขาที่สำคัญของเศรษฐมิติ รวมทั้งรางวัลโนเบลสำหรับแดเนียล แม็คฟาดเด้น

ในการขนส่ง สามารถวัดจำนวนของความต้องการในการเดินทางหรือเดินทางข้ามทั้งหมดต่อระยะทาง การเดินทาง ( เช่นผู้โดยสารกิโลเมตรสำหรับการขนส่งสาธารณะหรือกิโลเมตรรถเดินทาง ( PM-10 ) สำหรับขนส่งเอกชน ) ให้ถือว่าเป็นหน่วยวัดความจุ ราคาดี ( เดินทาง ) คือการวัดโดยใช้ค่าใช้จ่ายทั่วไปของการเดินทาง ซึ่งมีทั้งเงิน และ ค่าใช้จ่าย เวลา