Body image dissatisfaction during p

Body image dissatisfaction during pregnancy can have a negative
impact on both mother and baby. It can be linked to unhealthy eating,
dieting and purging behaviours (Conti et al., 1998). In turn these
behaviours increase the risk of low infant birth weight and premature
childbirth (Kaiser, 2002; Olafsdottir et al., 2006) with higher levels of
miscarriage (Franko, 2006) and caesarean childbirth (Franko et al.,
2001) amongst pregnant women with disordered eating. Conversely,
poor body image can sometimes be associatedwith increased weight
gain as the woman binges or comfort eats (Devine et al., 2000;
Mumford et al., 2008; Swann et al., 2009), a factor that has been
associated with infant macrosomia, caesarean section and later childhood
overweight (Olson and Strawderman, 2003; Amorim et al.,
2007; Olson, 2008; Siega-Riz et al., 2009).
However, although the association between breast feeding and
maternal weight and self-image related to breast feeding has been
examined, there is little work, particularly in the UK, exploring
wider body image concerns during pregnancy such as changing
shape and weight gain and breast feeding duration. Earlier work
found that pregnant women with increased concern about their
body shape or weight were less likely to intend to breast feed
(Barnes et al., 1997). Similarly, a small qualitative study (n¼38)
found that body shape concerns were associated with intention to
formula feed (Foster et al., 1996). More recently, in Taiwan,
pregnant women who rated their pre-pregnancy body image more
positively were more likely to plan to breast feed. Finally, research
has suggested that women with anorexia are less likely to breast
feed (Larsson and Andersson-Ellstrom, 2003; Torgersen et al.,
2010).
The aim of the current study was to explore body image
concerns in first time pregnant women and examine their association
with later breast feeding initiation and duration.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความไม่พอใจในรูปร่างกายในระหว่างตั้งครรภ์สามารถมีค่าเป็นลบส่งผลกระทบต่อทั้งแม่และเด็ก สามารถเชื่อมโยงกับการรับประทานอาหารไม่แข็งแรงการอดอาหาร และล้างวิญญาณ (คอนติและ al., 1998) ในเปิดเหล่านี้พฤติกรรมเพิ่มความเสี่ยงในการเกิดทารกต่ำน้ำหนัก และก่อนวัยอันควรคลอดบุตร (นิคม 2002 Olafsdottir และ al., 2006) ระดับสูงของแท้งบุตร (Franko, 2006) และคลอด caesarean (Franko et al.,2001) หญิงมีครรภ์กับ disordered กิน ในทางกลับกันรูปร่างไม่ดีบางครั้งได้น้ำหนัก associatedwith ที่เพิ่มขึ้นได้รับเป็น binges ผู้หญิง หรือจึงกิน (Devine et al., 2000Al. ร้อยเอ็ด Mumford, 2008 Swann et al., 2009), ปัจจัยที่มีเกี่ยวข้องกับทารก macrosomia คลอด และเด็กในภายหลังน้ำหนักเกิน (โอลสันและ Strawderman, 2003 Amorim et al.,2007 โอลสัน 2008 Siega-Riz et al., 2009)อย่างไรก็ตาม แม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างอาหารเต้านม และน้ำหนักแม่และภาพตัวเองที่เกี่ยวข้องกับอาหารเต้านมได้ตรวจสอบ มีงานน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหราชอาณาจักร สำรวจกว้างรูปร่างกายกังวลระหว่างตั้งครรภ์เช่นการเปลี่ยนแปลงรูปร่างและการเพิ่มน้ำหนักและเต้านมการให้อาหารระยะเวลา งานก่อนหน้านี้พบว่า หญิงตั้งครรภ์มีความกังวลที่เพิ่มขึ้นเกี่ยวกับการส่วนรูปร่างหรือน้ำหนักได้น้อยอาจต้องการอาหารเต้านม(Barnes et al., 1997) ในทำนองเดียวกัน เล็กเชิงคุณภาพการศึกษา (n¼38)พบว่า ความกังวลร่างกายได้สัมพันธ์กับความตั้งใจที่จะสูตรอาหาร (ฟอสเตอร์ et al., 1996) เมื่อเร็ว ๆ นี้ ในไต้หวันผู้หญิงตั้งครรภ์ร่างกายก่อนตั้งครรภ์ของพวกเขาให้คะแนนภาพเพิ่มเติมบวกมีแนวโน้มที่จะวางแผนที่จะดึงเต้านม สุดท้าย วิจัยได้แนะนำหญิง มี anorexia น้อยอาจให้เต้านมอาหาร (Larsson และ Andersson Ellstrom, 2003 Torgersen et al.,2010)จุดมุ่งหมายของการศึกษาปัจจุบันคือการ สำรวจรูปร่างกายข้อสงสัยแรกเวลาผู้หญิงตั้งครรภ์ และตรวจสอบความสัมพันธ์ของพวกเขามีเต้านมภายหลังให้อาหารเริ่มต้นและระยะเวลา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภาพร่างกายไม่พอใจในระหว่างตั้งครรภ์สามารถมีเชิงลบ
ผลกระทบต่อทั้งแม่และลูกน้อย มันสามารถเชื่อมโยงกับการรับประทานอาหารที่ไม่แข็งแรง
อดอาหารและพฤติกรรมการกวาดล้าง (Conti et al., 1998) ในทางกลับกันเหล่านี้
พฤติกรรมการเพิ่มความเสี่ยงของทารกน้ำหนักแรกเกิดต่ำและคลอดก่อนกำหนด
คลอด (ไกเซอร์., 2002; Olafsdottir et al, 2006) ที่มีระดับที่สูงขึ้นของ
(. Franko, et al, การคลอดก่อนกำหนด (Franko, 2006) และการคลอดบุตรซีซาร์
2001) ท่ามกลางการตั้งครรภ์ ผู้หญิงที่มีการรับประทานอาหารที่ไม่เป็นระเบียบ ตรงกันข้าม
ภาพร่างกายที่ไม่ดีบางครั้งอาจเป็น associatedwith น้ำหนักเพิ่มขึ้น
กำไรเป็นผู้หญิงหรือ binges กินสะดวกสบาย (Devine et al, 2000;.
Mumford et al, 2008;.. Swann et al, 2009) ปัจจัยที่ได้รับการ
ที่เกี่ยวข้องกับเด็กทารก macrosomia ส่วนซีซาร์และต่อมาในวัยเด็ก
ที่มีน้ำหนักเกิน (โอลสันและ Strawderman 2003; Amorim, et al.
2007; โอลสัน, 2008. Siega-Riz et al, 2009).
อย่างไรก็ตามแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างการให้นมบุตรและ
มารดาและน้ำหนักตัวเอง ภาพที่เกี่ยวข้องกับการให้นมบุตรได้รับการ
ตรวจสอบมีงานเล็ก ๆ น้อย ๆ โดยเฉพาะอย่างยิ่งในสหราชอาณาจักรการสำรวจ
ความกังวลภาพร่างกายที่กว้างขึ้นในระหว่างตั้งครรภ์เช่นการเปลี่ยน
รูปร่างและน้ำหนักที่เพิ่มขึ้นและระยะเวลาการให้นมบุตร การทำงานก่อนหน้านี้
พบว่าผู้หญิงตั้งครรภ์ที่มีความกังวลเกี่ยวกับการเพิ่มขึ้นของพวกเขา
รูปร่างหรือน้ำหนักมีโอกาสน้อยที่จะตั้งใจที่จะฟีดเต้านม
(บาร์นส์ et al., 1997) ในทำนองเดียวกันการศึกษาเชิงคุณภาพขนาดเล็ก (n¼38)
พบว่าความกังวลรูปร่างมีความสัมพันธ์กับความตั้งใจที่จะ
ฟีดสูตร (ฟอสเตอร์ et al., 1996) เมื่อเร็ว ๆ นี้ในไต้หวัน,
หญิงตั้งครรภ์ที่จัดอันดับภาพร่างกายก่อนตั้งครรภ์ของพวกเขามากขึ้น
ในเชิงบวกมีแนวโน้มที่จะวางแผนที่จะฟีดเต้านม ในที่สุดการวิจัย
ยังชี้ให้เห็นว่าผู้หญิงที่มีอาการเบื่ออาหารมีโอกาสน้อยที่เต้านม
อาหาร (ลาร์สสันและแอนเดอ-Ellstrom 2003. Torgersen, et al,
2010).
จุดมุ่งหมายของการศึกษาในปัจจุบันคือการสำรวจภาพร่างกาย
ความกังวลในครั้งแรกที่หญิงตั้งครรภ์และ ตรวจสอบความสัมพันธ์ของพวกเขา
เริ่มต้นด้วยการให้นมบุตรและระยะเวลาต่อมา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ร่างภาพความไม่พอใจในระหว่างตั้งครรภ์สามารถมีผลกระทบเชิงลบ
ต่อทั้งมารดาและทารก สามารถเชื่อมโยงกับการรับประทานอาหาร unhealthy
dieting และกวาดล้างพฤติกรรม ( คอนติ et al . , 1998 ) เปิดพฤติกรรมเหล่านี้
เพิ่มความเสี่ยงของทารกน้ำหนักแรกเกิดต่ำ และการคลอดก่อนกำหนด
( Kaiser , 2002 ; olafsdottir et al . , 2006 ) กับระดับที่สูงขึ้นของ
( ฟรานโก้แท้ง ,2549 ) และวิธีการผ่าตัดคลอด ( ฟรานโก้ et al . ,
2001 ) ในหมู่หญิงตั้งครรภ์กินไม่เป็นระเบียบ . โดย
ภาพร่างกายไม่ดีบางครั้งสามารถกับเพิ่มน้ำหนัก
รับผู้หญิง binges หรือความสะดวกสบายกิน ( Devine et al . , 2000 ;
Mumford et al . , 2008 ; สวอน et al . , 2009 ) ปัจจัยที่มีความสัมพันธ์กับทารกตัวโต
ทารกทางหน้าท้องและต่อมาวัยเด็ก
อ้วน ( โอลเซ่น และ strawderman , 2003 ; amorim et al . ,
2007 ; โอลสัน , 2008 ; siega ริส et al . , 2009 ) .
แต่ถึงแม้ว่าความสัมพันธ์ระหว่างการให้นมแม่และภาพลักษณ์และ
น้ำหนักที่เกี่ยวข้องกับการเลี้ยงลูกด้วยนมแม่ได้
ตรวจสอบ มีงานน้อย โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน UK , สำรวจ
กว้างร่างกายภาพความกังวลในระหว่างตั้งครรภ์ เช่น เปลี่ยน
รูปร่างและน้ำหนักที่เพิ่มขึ้น และการให้นมลูก ระยะเวลา ก่อนหน้านี้
พบว่าหญิงตั้งครรภ์ที่มีกังวลเพิ่มขึ้นเกี่ยวกับรูปร่างร่างกายของพวกเขา
หรือน้ำหนักน้อยอาจจะ
อาหารเต้านม ( Barnes et al . , 1997 ) ในทำนองเดียวกัน ขนาดเล็ก การศึกษาเชิงคุณภาพ ( N ¼ 38 )
) พบว่า ความกังวลรูปร่าง มีความสัมพันธ์กับความตั้งใจ
สูตรอาหาร ( อุปถัมภ์ et al . , 1996 ) เมื่อเร็ว ๆ นี้ในไต้หวัน
หญิงตั้งครรภ์ในการตั้งครรภ์ก่อนภาพลักษณ์มากกว่า
บวกมีแนวโน้มที่จะวางแผนดึงเต้านม . ในที่สุดผลการวิจัยได้ชี้ให้เห็นว่าผู้หญิงที่มีอาการเบื่ออาหาร

มีโอกาสน้อยที่เต้านมให้อาหาร ( Larsson และ ัน ellstrom , 2003 ; ทอร์เจอร์เซ่น et al . ,

) ) จุดมุ่งหมายของการศึกษาในปัจจุบันเพื่อสำรวจเกี่ยวกับภาพ
ร่างกายในหญิงตั้งครรภ์ครั้งแรก และตรวจสอบของพวกเขาสมาคม
กับเต้านมภายหลังการให้การเริ่มต้นและระยะเวลา