2.1.2. Root and bud inductionMayer

2.1.2. Root and bud induction
Mayer (1956) and Stichel (1959) cultured C. persicum tuber
explants and studied the formation of buds and roots and investigated
the effects of some substances such as adenine, nicotinic
acid, guanine and NAA on organogenesis. In fact, they were the
first to report on the in vitro culture of cyclamen. The first important
step is to control contamination, particular when using tuber
explants, since contamination restricts the success of in vitro culture.
Okumoto and Takabayashi (1969) cultured aseptic explants
from cyclamen tubers and investigated the effects of factors such as
curing (drying explants for the formation of a brown surface without
signs of microorganism activity), partial embedding of explants
in the medium, and temperature, on the development of cultures
and on the formation of roots and buds. Curing explants reduced
infection and also increased the rates and number of organs formed.
Geier (1977) demonstrated that contamination could be effectively
controlled by pretreatment of tuber segments with an antibiotic,
achromycin. Permanent culture with achromycin decreased the
viability of explants so Geier used achromycin as a pretreatment
and could control 75 or 100% of contamination at 50 and 100 mg l−1,
respectively.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

2.1.2 รากและเหนี่ยวนำตา
เมเยอร์ (1956) และ Stichel (1959) ซีเลี้ยง persicum หัว
ชิ้นส่วนและการศึกษาการก่อตัวของตาและรากและการตรวจสอบ
ผลกระทบของสารบางอย่างเช่น adenine, nicotinic
กรด guanine และ NAA ในอวัยวะ ในความเป็นจริงพวกเขาเป็น
ครั้งแรกเพื่อรายงานเกี่ยวกับการเพาะเลี้ยงในหลอดทดลองของ cyclamen ที่สำคัญครั้งแรก
ขั้นตอนคือการควบคุมการปนเปื้อนโดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อมีการใช้หัว
ชิ้นเนื่องจากการปนเปื้อน จำกัด ความสำเร็จของการเพาะเลี้ยงในหลอดทดลอง.
Okumoto และ Takabayashi (1969) การเพาะเลี้ยงชิ้นปลอดเชื้อ
จากหัว cyclamen และตรวจสอบผลกระทบของปัจจัยต่างๆเช่น
การบ่ม (อบแห้งชิ้นสำหรับ การก่อตัวของพื้นผิวสีน้ำตาลโดยไม่มี
สัญญาณของกิจกรรมจุลินทรีย์) ฝังบางส่วนของชิ้นส่วน
ในระดับปานกลางและอุณหภูมิในการพัฒนาของวัฒนธรรม
และการก่อตัวของรากและตา บ่มชิ้นลด
การติดเชื้อและยังเพิ่มราคาและจำนวนของอวัยวะที่เกิดขึ้น.
Geier (1977) แสดงให้เห็นว่าการปนเปื้อนที่อาจจะมีประสิทธิภาพในการ
ควบคุมโดยการปรับสภาพของกลุ่มหัวกับยาปฏิชีวนะ,
achromycin วัฒนธรรมถาวรกับ achromycin ลดลง
มีชีวิตของชิ้นส่วนเพื่อใช้ Geier achromycin เป็นการปรับสภาพ
และสามารถควบคุม 75 หรือ 100% ของการปนเปื้อนที่ 50 และ 100 มิลลิกรัมต่อลิตร-1
ตามลำดับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2.1.2 . รากและหน่อเหนี่ยว
เมเยอร์ ( 1956 ) และ stichel ( 1959 ) เพาะเลี้ยงเนื้อเยื่อ persicum หัว
C และศึกษาการก่อตัวของตา และราก และสืบสวน
ผลของสารบางอย่าง เช่น อูาร
, กรด , กวานีนและ NAA ต่อแกโนเจเนซิส . ในความเป็นจริงพวกเขา
แรกรายงานเรื่องการเพาะ cyclamen . ขั้นตอนที่สำคัญแรกคือการควบคุมการปนเปื้อน
,โดยเฉพาะเมื่อใช้หัว
อาหาร เนื่องจากการจำกัดความสำเร็จของการเพาะเลี้ยงใน
okumoto ทากาบายาชิ ( 1969 ) และเลี้ยงอาหารปลอดเชื้อ
จาก Cyclamen และและเพื่อศึกษาผลกระทบของปัจจัยต่างๆเช่น
การบ่มอบชิ้นส่วนพืชสำหรับการก่อตัวของผิวสีน้ำตาลไม่มี
ป้ายกิจกรรมจุลินทรีย์ ) , บางส่วนของอาหาร
ฝัง อยู่ในระดับปานกลาง และอุณหภูมิในการพัฒนาของวัฒนธรรม
และที่สร้างราก และตา การบ่มเพาะเลี้ยงลดลง
การติดเชื้อและยังเพิ่มขึ้นในอัตราและจำนวนของอวัยวะส่วนบน .
Geier ( 1977 ) พบว่า การปนเปื้อนได้อย่างรวดเร็ว ควบคุม โดยนำส่วนของหัว

ด้วยยาปฏิชีวนะ โครมัยซิน . วัฒนธรรมกับโครมัยซินลดลง
ถาวรชีวิตของอาหาร ดังนั้นการใช้โครมัยซิน Geier เป็น
และสามารถควบคุม 75 หรือ 100 % ของการปนเปื้อนที่ 50 และ 100 mg L − 1
ตามลำดับ