Postural control is considered to b

Postural control is considered to be an integral part of a person’s ability to interact with the environment
and engage in coordinated movement.For children with movement disorders, the lack of postural
control, which correlates with balance deficits, is often the limiting factor in the ability to participate in
activities at home and school and during play.2 Suggested causes for this inadequate postural control are
impaired muscle recruitment patterns,with delayed onset, frequent coactivation of antagonistic muscles,2
and an inability to adequately integrate intersensory conflict.3–5 Children with disabilities often rely too much on vision for intersensory conflict resolution,2–5 making them susceptible to falls in environments in which somatosensory or visual
information is conflicting, such as uneven terrain and busy school hallways.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ควบคุมการทรงตัวถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของความสามารถของบุคคลในการโต้ตอบกับสิ่งแวดล้อมและมีส่วนร่วมในการประสานการเคลื่อนไหว สำหรับเด็กที่มีความผิดปกติของการเคลื่อนไหว การขาดการทรงตัวควบคุม ซึ่งคู่กับขาดดุลสมดุล มักจะเป็นปัจจัยในการจำกัดความสามารถในการมีส่วนร่วมในมีกิจกรรม ที่บ้านและโรงเรียน และ ระหว่าง play.2 สาเหตุที่แนะนำสำหรับการควบคุมการทรงตัวนี้ไม่เพียงพอมองรูปแบบสรรหาที่กล้ามเนื้อ มีล่าช้าโจมตี coactivation บ่อยของกล้ามเนื้อเท้า 2และไม่สามารถพอเพียงบูรณาการ conflict.3–5 intersensory เด็กพิการมักอาศัยวิสัยทัศน์สำหรับแก้ไขข้อขัดแย้ง intersensory, 2 – 5 ทำให้พวกเขาไวต่อการตกในสภาพแวดล้อมที่ปริภูมิ หรือภาพมากเกินไปข้อมูลขัดแย้งกัน เช่นภูมิประเทศไม่สม่ำเสมอไม่ว่างโรงเรียนทางเดินได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

การควบคุมการทรงตัวถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของความสามารถของบุคคลที่จะมีปฏิสัมพันธ์กับสภาพแวดล้อม
และมีส่วนร่วมในการประสานงานกับเด็ก movement.For เคลื่อนไหวผิดปกติ, การขาดการทรงตัว
การควบคุมซึ่งมีความสัมพันธ์กับการขาดดุลสมดุลมักจะเป็นปัจจัย จำกัด ในความสามารถในการ ที่จะมีส่วนร่วมใน
กิจกรรมที่บ้านและที่โรงเรียนและในช่วงสาเหตุ play.2 แนะนำสำหรับการควบคุมการทรงตัวนี้ไม่เพียงพอที่จะ
เกิดการด้อยค่ารูปแบบการรับสมัครงานของกล้ามเนื้อมีอาการล่าช้า coactivation บ่อยของกล้ามเนื้อปฏิปักษ์ 2
และไม่สามารถที่จะบูรณาการอย่างเพียงพอเด็ก conflict.3-5 intersensory ที่มีความพิการมักจะพึ่งพามากเกินไปในวิสัยทัศน์สำหรับการแก้ไขความขัดแย้ง intersensory 2-5 ทำให้พวกเขาอ่อนแอที่จะตกอยู่ในสภาพแวดล้อมที่ somatosensory หรือ Visual
ข้อมูลที่ขัดแย้งกันเช่นภูมิประเทศไม่สม่ำเสมอและทางเดินโรงเรียนยุ่ง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

การควบคุมท่าทางจะถือว่าเป็นส่วนหนึ่งของความสามารถของบุคคลมีปฏิสัมพันธ์กับสิ่งแวดล้อมและมีส่วนร่วมในการประสานงานการเคลื่อนไหว เด็กที่มีความผิดปกติเกี่ยวกับการเคลื่อนไหว ไม่มีท่าทางควบคุม , ซึ่งเกี่ยวข้องกับการขาดดุลสมดุล มักจะเป็นปัจจัยจำกัดในความสามารถในการมีส่วนร่วมในกิจกรรม ณ บ้าน โรงเรียน และในระหว่างการเล่น 2 แนะนำสาเหตุการควบคุมท่าทางนี้ไม่เพียงพอคือบกพร่องของกล้ามเนื้อการสรรหารูปแบบล่าช้าการโจมตี , coactivation บ่อยของกล้ามเนื้อปฏิปักษ์ 2และไม่สามารถที่จะนำมาบูรณาการ ความขัดแย้ง intersensory 3 – 5 เด็กพิการมักจะอาศัยมากเกินไปในวิสัยทัศน์สำหรับการแก้ปัญหาความขัดแย้ง intersensory 2 – 5 ทำให้พวกเขาเสี่ยงที่จะตกอยู่ในสภาพแวดล้อมที่มองเห็นว่า หรือข้อมูลที่ขัดแย้งกัน เช่น สภาพภูมิประเทศไม่สม่ำเสมอและห้องโถงโรงเรียนวุ่นวาย