Moon Bunny CafeSating your thirstRS

Moon Bunny Cafe
Sating your thirst
RSSFacebookTwitter
Skip to content

DKC – Chapter 600
Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

UNEDITED for Grammar

Chapter 600 – The Crown Prince suffers a calamity (8)

Lu Luo carried in some fresh water for Su Luo to freshen up, she placed the copper basin on stand for the wash basin, smiling said to SU Luo. “ Miss you are really fortunate, His Highness Prince Jin treat you really well.”

Su Luo yawned while stretching and stepped into the handmade soft indoor slippers and walked out.

“Nangong Liuyun? What did he do again?” Su Luo held the teacup in one hand and was brushing her teeth with the other hand.

The white toothpaste bubbled forth from the brushing and was smeared over nearly half of her face.

The words she said were also unclear, but even if Lu Luo was blindly guessing she was able to guess what was said.

“His Highness Prince Jin was afraid you are not used to eating the breakfast in the manor, he had already send it over early in the morning.” Seeing Su Luo had an unconcerned expression on her face, Lu Luo emphasized with a tone that was excited and in high spirits. “Miss, he did not send someone else to bring it rather His Highness Prince Jin personally brought it over! Personally ah!”

Even now Lu Luo still had a feeling this was a lifetime ago.

His Highness Prince Jin ah…Originally how much of an unattainable famous person was he? As far as they were concerned he was like the gods in the ninth layer of heaven. The kind that even if they were to look at from a distance they still wouldn’t be able to see.

His Highness Prince Jin was how proud, aloof and noble-born of a person, but the normally icily arrogant, he would go as far as to get off his high horse and deliberately curry favor with the Miss.

Unknowingly from when this started he had become a frequent visitor at Su Manor. Now he had personally come to deliver breakfast for the Miss…Even thinking about it still feels inconceivable.

Compared to Lu Luo’s excited mood, Su Luo was more calm as she casually nodded her head.

Lu Luo becomes anxious. “Miss, this is His Highness Prince Jin ah, you should at least attach more important to this ah….”

Sometimes Lu Luo was really worried on behalf of her Miss.

His Highness Prince Jin dispensed with his haughtiness and lowered himself to act like a servant doing her bidding and she still acted as if this was proper and expected. This, this, if other family’s young woman was to know of this, wouldn’t they have gone insane from jealousy?

Su Luo waved her hands in annoyance, said in an objecting tone. “Isn’t it just breakfast? What’s so important about it? You guys are just too cautious.”

In the modern age, when a man chased after a woman delivering her breakfast, wasn’t that a normal thing? Furthermore the boys would carry the breakfast earlier to wait downstairs in front of the girl’s dormitory.

Nangong Liuyun had merely delivered it once, how come the people around her was excited to this degree? Really incomprehensible, Su Luo brushed her teeth while shaking her head.

Lu Luo having heard what was said nearly fell from being dazed.

His Highness Prince Jin seldom would so painstaking curry favor with someone, she…..alas. Recalling just now the dialog she heard between Ling Feng and His Highness Prince Jin at the gate, she sighed frankly and shook her head.

Just now Ling Feng had wanted to help His Highness Prince Jin carry the food box. Unexpectedly His Highness had actually shot him a harsh sideway glance. “Spill it can you compensate for the loss?”

Ling Feng was in twist in chaos on the spot.

He as a stately sixth ranked martial artist, how could he carry a food box until it spilled? Was he really being taken as useless material?

“Your Highness, you being like this…isn’t it being to spoiling towards Miss Su?” Ling Feng scratched his head, muttered to himself for a long time he finally weakly asked.

He really cherish the memory of that unfeeling like ice His Highness Prince Jin that regard woman as nothing. That kind of His Highness Prince Jin was a real man; the him right now…was simply the what they called the handsome man with tender sentiments. No matter how he thought of this he couldn’t get used to it.

Who would have thought His Highness Prince Jin didn’t even bother to cast him a glance, arrogantly raised an eyebrow. “This is still far from enough.”

“Then what to do will be enough?” Truthfully Ling Feng was finally frightened. This was still not enough, then what more does she want? His heart nearly couldn’t bear it anymore okay?

Nangong Liuyun held his chin, muttering half to himself. “At least until she couldn’t find another person that treats her as well as this king even if she searched the heavens and the earth. This way she will stay by this king’s side obediently and not run all over the place.”

Previous Chapter | Project Page | Next Chapter

7 Responses to DKC – Chapter 600

Cloud July 19, 2016 at 8:10 pm
First!!! An

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

คาเฟ่กระต่ายดวงจันทร์อ.สทิงความกระหายของคุณRSSFacebookTwitterข้ามไปที่เนื้อหาDKC – 600 บทบทก่อนหน้ากรุนด์ฟอส โครงการหน้ากรุนด์ฟอส บทถัดไปไม่มีการแก้ไขสำหรับไวยากรณ์ หมวด 600 – มกุฎป่วยวิกฤต (8)ดำเนินการในบางน้ำจืดสำหรับ Su Luo แขก Luo Lu เธออยู่อ่างทองแดงสำหรับอ่างล้างหน้า รอยยิ้มกล่าว SU Luo "นางสาวโชคดีจริง ๆ พระองค์เจ้าชายจินถือคุณดีจริง ๆ ด้วย"Su Luo อ้าปากกว้างในขณะยืด และก้าวเข้าสู่การทำด้วยมือนุ่มในร่มรองเท้าแตะ และเดินออกมา"Nangong Liuyun เขาทำอะไรอีก" Su Luo จัดถ้วยน้ำชามือ และก็แปรงฟันของเธอ ด้วยมืออื่น ๆยาสีฟันสีขาวเป็นฟองออกมาจากการแปรงฟัน และแก้ไขป้ายเหนือเกือบครึ่งหนึ่งของใบหน้าของเธอคำที่เธอบอกว่า ก็ยังไม่ชัดเจน แต่แม้ว่าลูลูถูกคาดเดาสุ่มสี่สุ่มห้า เธอสามารถเดาพูด"จินสมเด็จเจ้าของเขากลัวใจว่าคุณไม่ใช้การรับประทานอาหารเช้าที่ในคฤหาสน์ เขาได้แล้วส่งผ่านให้ท่าน" เห็น Su Luo มีนิพจน์ unconcerned หน้าของเธอ Lu Luo เน้น ด้วยเสียงที่ตื่นเต้น และใน "มิส เขาไม่ได้ส่งคนอื่นให้มันค่อนข้างพระองค์สมเด็จเจ้าจิ้นเองนำมา ส่วน ah ! "แม้ตอนนี้ลูลูยังมีความรู้สึกนี้คืออายุการใช้งานแล้วเขาจิ้นสมเด็จเจ้าอา... เดิม เป็นคนมีชื่อเสียงที่ไม่สามารถบรรลุได้มากเขา เท่าที่พวกเขากังวล พระองค์เช่นพระเจ้าในสวรรค์ชั้นเก้า ชนิดที่แม้ว่าพวกเขามองจากระยะไกลพวกเขายังคงไม่สามารถดูสมเด็จเจ้าจินของเขาถูกวิธีภูมิใจ ห่าง ๆ และโนเบิลเกิดเป็นคน แต่หยิ่งปกติ icily เขาจะไปห่างไกลเพื่อรับม้าสูง และจงใจประจบกับการมิสไม่รู้จากนี้เริ่มต้นเมื่อ เขาได้กลายเป็นผู้เยี่ยมชมบ่อยเมเนอร์ Su ตอนนี้ เขาเองมาส่งอาหารเช้าสำหรับการนางสาว... คิดเกี่ยวกับมันยังรู้สึกเล่าเมื่อเทียบกับอารมณ์ตื่นเต้น Lu Luo, Su Luo ก็สงบ ตามที่เธอตั้งใจเลยต้องหัวของเธอลูลูกลายเป็นกังวล นางสาว เป็นพระสมเด็จเจ้าจินอา คุณควรน้อยแนบสำคัญนี้อา..."บางครั้งลูลูกังวลจริง ๆ ในนามของนางสาวของเธอเลยสมเด็จเจ้าจินของเขาจ่าย ด้วย haughtiness ของเขา และลดตัวเองให้ทำงานเหมือนข้าราชการที่ทำการประมูลของเธอ และเธอยังคงดำเนินการกับว่านี้เหมาะสม และคาดว่า นี้ นี้ หากหญิงสาวของครอบครัวอื่น ๆ รู้นี้ จะไม่พวกเขาได้ไปบ้าจากความหึงหวงSu Luo โบกมือของเธอในความรำคาญ กล่าวในการเสียง objecting "ไม่มันเพียงแค่อาหารเช้า คือให้ความสำคัญเกี่ยวกับเรื่องอะไร พวกคุณเป็นระมัดระวังเกินไป"In the modern age, when a man chased after a woman delivering her breakfast, wasn’t that a normal thing? Furthermore the boys would carry the breakfast earlier to wait downstairs in front of the girl’s dormitory.Nangong Liuyun had merely delivered it once, how come the people around her was excited to this degree? Really incomprehensible, Su Luo brushed her teeth while shaking her head.Lu Luo having heard what was said nearly fell from being dazed.His Highness Prince Jin seldom would so painstaking curry favor with someone, she…..alas. Recalling just now the dialog she heard between Ling Feng and His Highness Prince Jin at the gate, she sighed frankly and shook her head.Just now Ling Feng had wanted to help His Highness Prince Jin carry the food box. Unexpectedly His Highness had actually shot him a harsh sideway glance. “Spill it can you compensate for the loss?”Ling Feng was in twist in chaos on the spot.He as a stately sixth ranked martial artist, how could he carry a food box until it spilled? Was he really being taken as useless material?“Your Highness, you being like this…isn’t it being to spoiling towards Miss Su?” Ling Feng scratched his head, muttered to himself for a long time he finally weakly asked.He really cherish the memory of that unfeeling like ice His Highness Prince Jin that regard woman as nothing. That kind of His Highness Prince Jin was a real man; the him right now…was simply the what they called the handsome man with tender sentiments. No matter how he thought of this he couldn’t get used to it.Who would have thought His Highness Prince Jin didn’t even bother to cast him a glance, arrogantly raised an eyebrow. “This is still far from enough.”“Then what to do will be enough?” Truthfully Ling Feng was finally frightened. This was still not enough, then what more does she want? His heart nearly couldn’t bear it anymore okay?Nangong Liuyun held his chin, muttering half to himself. “At least until she couldn’t find another person that treats her as well as this king even if she searched the heavens and the earth. This way she will stay by this king’s side obediently and not run all over the place.”Previous Chapter | Project Page | Next Chapter7 Responses to DKC – Chapter 600Cloud July 19, 2016 at 8:10 pmFirst!!! An

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ดวงจันทร์กระต่าย Cafe
Sating กระหายของคุณ
RSSFacebookTwitter
ข้ามไปที่เนื้อหาDKC - บทที่ 600 บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทตัดต่อสำหรับไวยากรณ์บทที่ 600 - สยามมกุฎราชกุมารทุกข์ภัยพิบัติ (8) Lu Luo ดำเนินการในบางน้ำจืดซู Luo สดชื่นขึ้นเธอวางอ่างทองแดงบนขาตั้งสำหรับอ่างล้างหน้ายิ้มพูดกับ SU Luo "มิสคุณโชคดีจริงๆเสด็จเจ้าชายจินปฏิบัติต่อคุณดีจริงๆ." ซู Luo หาวในขณะที่การยืดและการก้าวเข้าสู่ร่มที่ทำด้วยมือรองเท้าแตะนุ่มและเดินออกมา. "Nangong Liuyun? สิ่งที่เขาทำอีกครั้ง? "ซู Luo ถือถ้วยน้ำชาในมือข้างหนึ่งและได้รับการแปรงฟันของเธอด้วยมืออีกข้าง. ยาสีฟันสีขาวฟองมาจากการแปรงฟันและถูกป้ายกว่าเกือบครึ่งหนึ่งของใบหน้าของเธอ. คำที่เธอบอกว่าก็ยังไม่มีความชัดเจน แต่แม้ว่าลูลูถูกสุ่มสี่สุ่มห้าคาดเดาเธอก็สามารถที่จะคาดเดาสิ่งที่ถูกกล่าว. "เสด็จเจ้าชายจินก็กลัวคุณจะไม่ได้ใช้ในการรับประทานอาหารเช้าในคฤหาสน์ที่เขามีอยู่แล้วส่งมันไปในตอนเช้า." เห็น ซู Luo มีการแสดงออกไม่แยแสบนใบหน้าของเธอลูลูเน้นย้ำด้วยน้ำเสียงที่ตื่นเต้นและในสุราสูง "มิสเขาไม่ได้ส่งคนอื่นที่จะนำมันค่อนข้างเสด็จเจ้าชายจินเองได้นำมันไป! ส่วนตัว ah! " แม้ตอนนี้ลูลูยังคงมีความรู้สึกนี้คืออายุการใช้งานที่ผ่านมา. เสด็จเจ้าชายจินอ่า ... แต่เดิมเท่าใดของบุคคลที่มีชื่อเสียงไม่สามารถบรรลุได้เป็นเขา? เท่าที่พวกเขาเป็นห่วงเขาเป็นเหมือนพระในชั้นที่เก้าของสวรรค์ ชนิดว่าแม้ว่าพวกเขาจะดูจากระยะไกลที่พวกเขาจะยังคงไม่สามารถที่จะมองเห็น. เสด็จเจ้าชายจินคือวิธีการที่ภาคภูมิใจและมีเกียรติห่างเกิดของบุคคล แต่โดยปกติแล้วหยิ่งไม่ไยดีเขาจะเป็นไปตามที่ เท่าที่จะได้รับจากหลังม้าของเขาสูงและจงใจประจบกับนางสาว. ไม่รู้จากนี้เริ่มต้นเมื่อเขาได้กลายเป็นผู้เข้าชมบ่อยที่ซู Manor ตอนนี้เขาได้มาเองในการส่งมอบอาหารเช้าสำหรับมิส ... แม้แต่คิดเกี่ยวกับมันยังคงรู้สึกไม่น่าเชื่อ. เมื่อเทียบกับอารมณ์ตื่นเต้นลูลู, Su Luo คือความสงบมากขึ้นขณะที่เธอตั้งใจพยักหน้าเธอ. ลูลูกลายเป็นกังวล "มิสนี้เป็นเสด็จเจ้าชายจินอาอย่างน้อยคุณควรแนบสำคัญมากที่จะ ah นี้ ... ." บางครั้ง Lu Luo เป็นห่วงจริงๆในนามของคิดถึงเธอ. เสด็จเจ้าชายจินจ่ายด้วยความหยิ่งยโสของเขาและการลดลงของตัวเองที่จะกระทำเช่น ข้าราชการทำตามคำสั่งของเธอและเธอยังคงทำหน้าที่เป็นที่ว่านี้คือที่เหมาะสมและคาดว่า นี้นี้ถ้าหญิงสาวคนอื่น ๆ ในครอบครัวก็จะรู้ว่าเรื่องนี้จะไม่พวกเขาได้ไปบ้าจากความหึงหวง? ซู Luo โบกมือของเธอในการแกล้งกล่าวในการให้เสียงคัดค้าน "มันไม่ได้เป็นเพียงแค่อาหารเช้า? สิ่งที่ให้ความสำคัญเกี่ยวกับเรื่องนี้? พวกคุณเป็นเพียงระมัดระวังเกินไป. " ในยุคสมัยใหม่เมื่อชายคนหนึ่งไล่ตามผู้หญิงคนหนึ่งส่งมอบอาหารเช้าของเธอไม่ได้ว่าเป็นสิ่งที่ปกติ? นอกจากนี้เด็ก ๆ จะนำอาหารเช้าก่อนที่จะรอชั้นล่างด้านหน้าของหอพักหญิงสาว. Nangong Liuyun ได้ส่งเพียงครั้งเดียววิธีมาคนรอบ ๆ ตัวเธอรู้สึกตื่นเต้นที่จะศึกษาระดับปริญญานี้หรือไม่? เข้าใจยากจริงๆซู Luo แปรงฟันของเธอในขณะสั่นหัวของเธอ. Lu Luo เมื่อได้ยินสิ่งที่ถูกกล่าวเกือบลดลงจากการถูกมึนงง. พระองค์ได้ทรงโปรดปรานเจ้าชายจินแกงไม่ค่อยจะมีความพยายามเพื่อให้กับคนที่เธอ ... ..alas นึกถึงเพียงแค่ตอนนี้โต้ตอบระหว่างเธอได้ยินเสียงลิงฮและเสด็จเจ้าชายจินที่ประตูเธอถอนหายใจตรงไปตรงมาและส่ายหัวของเธอ. เพียงแค่ตอนนี้หลิงฮอยากจะช่วยให้เสด็จเจ้าชายจินดำเนินกล่องอาหารกล่อง โดยไม่คาดคิดสมเด็จของเขาได้ยิงเขาจริงได้อย่างรวดเร็วด้านข้างที่รุนแรง "Spill มันคุณสามารถชดเชยการสูญเสียได้หรือไม่" หลิงอยู่ในฮบิดในความสับสนวุ่นวายในจุดที่. เขาเป็นหนึ่งในหกโอฬารการจัดอันดับศิลปินศิลปะวิธีการที่เขาสามารถนำกล่องอาหารจนกว่าจะหกออกมา? เขาเป็นจริงๆถูกนำมาเป็นวัสดุที่ไร้ประโยชน์? "ใต้ฝ่าพระบาทคุณเป็นเช่นนี้ ... ไม่ได้เป็นไปเสียต่อมิสซู?" หลิงฮรอยขีดข่วนหัวของเขาพึมพำกับตัวเองมาเป็นเวลานานในที่สุดเขาก็ถามนิดหน่อย. เขาจริงๆ หวงแหนความทรงจำของความรู้สึกเหมือนน้ำแข็งที่เสด็จเจ้าชายจินที่ถือว่าผู้หญิงเป็นอะไร ชนิดของการเสด็จเจ้าชายจินว่าเป็นคนจริง เขาตอนนี้ ... เป็นเพียงสิ่งที่พวกเขาเรียกว่าชายหนุ่มรูปหล่อที่มีความรู้สึกอ่อนโยน ไม่ว่าเขาคิดว่าเขาอาจจะไม่ได้ใช้มัน. ใครจะคิดเสด็จเจ้าชายจินไม่ได้รำคาญที่จะโยนเขาอย่างรวดเร็วเต๊ะยกคิ้ว "นี่คือยังห่างไกลจากพอ." "แล้วว่าจะทำอย่างไรจะเพียงพอหรือไม่" ความจริงหลิงฮที่สุดก็กลัว นี้ก็ยังคงไม่เพียงพอแล้วมีอะไรมากกว่าที่เธอไม่ต้องการได้หรือไม่ หัวใจของเขาเกือบไม่สามารถแบกมันโอเคอีกต่อไป? Nangong Liuyun จัดคางของเขาพึมพำกับตัวเองครึ่งหนึ่ง "อย่างน้อยก็จนกว่าเธอไม่สามารถหาคนอื่นที่ปฏิบัติต่อเธอเช่นเดียวกับพระมหากษัตริย์นี้แม้ว่าเธอค้นฟ้าทั้งหลายและแผ่นดิน วิธีนี้เธอจะอยู่เคียงข้างของกษัตริย์และเชื่อฟังคำสั่งนี้ไม่ทำงานทั่วทุกสถานที่ ". บทก่อนหน้า | หน้าโครงการ | ต่อไปบทที่7 Responses to DKC - บทที่ 600 เมฆ 19 กรกฎาคม 2016 ที่ 08:10 เป็นครั้งแรก !!! หนึ่ง