“Honey, you are misinterpreting me

“Honey, you are misinterpreting me with your words.” Ling Yuefeng grasped Xuanyuan Yufeng’s hand, and said with a wry smile: “I was young at that time, so naturally would have done some stupid things like a young man would. We have been married for twenty-one years; how would the naive longing back in the days, be comparable to even one ten-thousandth of our affection of over twenty years? I, Ling Yuefeng having a wife like you, am already satisfied to the point of wanting nothing else. I haven’t even accepted any concubines in these twenty years, so how could I have any other thoughts? Losing myself in a trance earlier, was only because I had recalled the dumb things I did back then, and merely had some lamentations.”

Holding Ling Yuefeng’s hand with a reverse grip, the dark clouds on Xuanyuan Yufeng’s face dispersed completely. However, she didn’t know that as Ling Yuefeng spoke, the voice in his heart was more than ten or hundred of times louder than his voice from the mouth.

She actually came… She actually came…

I finally got to see her again…

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

". ฮันนี่คุณจะตีความฉันด้วยคำพูดของคุณ" หลิง Yuefeng คว้ามือ Xuanyuan Yufeng และกล่าวด้วยรอยยิ้มเบี้ยว "ผมยังเป็นเด็กในเวลานั้นจึงเป็นธรรมชาติที่จะได้ทำสิ่งที่โง่บางอย่างเช่นชายหนุ่มที่จะ เราได้รับการแต่งงานยี่สิบเอ็ดปี วิธีการกลับปรารถนาจะไร้เดียงสาในวันจะเทียบได้กับได้หนึ่งพันสิบของความรักของเรามากกว่ายี่สิบปี? ฉันหลิง Yuefeng มีภรรยาเช่นเดียวกับคุณที่ผมพอใจแล้วไปยังจุดที่ต้องการไม่มีอะไรอื่น ผมยังไม่ได้รับการยอมรับแม้นางสนมใด ๆ ในเหล่านี้ยี่สิบปีดังนั้นวิธีการที่ฉันจะมีความคิดอื่น ๆ ? การสูญเสียตัวเองตกอยู่ในภวังค์ก่อนหน้านี้เป็นเพียงเพราะผมจำได้ว่าสิ่งที่โง่ที่ผมได้กลับมาแล้วและมีเพียงคร่ำครวญบาง. "มือโฮลดิ้งหลิงYuefeng ที่มีด้ามจับกลับเมฆดำบนใบหน้า Xuanyuan Yufeng ของแยกย้ายกันไปอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตามเธอไม่ทราบว่าเป็นลิง Yuefeng พูดเสียงในหัวใจของเขาได้มากกว่าสิบหรือร้อยครั้งดังกว่าเสียงของเขาออกมาจากปาก. เธอจริงมา ... เธอจริงมา ... ฉันจนได้ที่จะเห็นเธออีกครั้ง ...

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ที่รัก คุณจะตีความผิดฉันด้วยคำพูดของคุณ หลิง เป็น xuanyuan Yufeng YueFeng จับมือและกล่าวด้วยรอยยิ้มบอกบุญไม่รับ : " ฉันยังเด็กในตอนนั้น ดังนั้นย่อมจะทำบางสิ่งที่งี่เง่าเหมือนเด็กหนุ่มจะ เราแต่งงานกันมายี่สิบปี จะซื่อ ถึงตอนนั้นจะได้แม้แต่หนึ่งในสิบพันของความรักของเรากว่ายี่สิบปี ฉันหลิง YueFeng ที่มีคุณเป็นภรรยา ผมพอใจแล้วที่จุดที่ ต้องการอะไรอีก ผมยังไม่ได้รับใด ๆ คนเหล่านี้ใน ยี่สิบปี แล้วผมจะคิดอะไร ? สูญเสียตัวเองในความมึนงง ก่อนหน้านี้ เป็นเพียงเพราะฉันได้เรียก โง่ สิ่งที่ผมทำในตอนนั้น และก็มีความโศกเศร้า "

ถือหลิง YueFeng มือกับ Reverse Grip ,เมฆดำบนใบหน้าของ xuanyuan Yufeng กระจายอย่างสมบูรณ์ อย่างไรก็ตาม นางไม่รู้ว่าเป็นลิง YueFeng พูด เสียงในหัวใจของเขามีมากกว่าสิบหรือร้อยเท่า ดังกว่าเสียงของเขาจากปาก

เธอมาจริงๆ . . . . . . . เธอมาจริงๆ . . . . . . .

ในที่สุดฉันก็เจอเธออีกครั้ง . . . . . . .