Danger of eating soyAbsorption and

Danger of eating soy
Absorption and Metabolism of Soy Isoflavones—from Food to Dietary Supplements and Adults to Infants
It has been known since 1931 that soybeans contain relatively high concentrations of isoflavones (Walz 1931); genistein glycoside was first isolated from soybeans almost 60 years ago (Walter 1941). An appreciation of the hormonal potency of isoflavones became apparent with the recognition in the mid-1940s that an infertility syndrome in sheep was caused by the ingestion of clover containing high levels of the related isoflavonesformononetin and biochaninA (Bennetts et al. 1946). These two methoxylatedisoflavones were metabolized by intestinal bacteria to equol, a unique mammalian isoflavone that shows much greater affinity for binding to estrogen receptors than do the clover-derived isoflavones. The importance of intestinal bacteria for the absorption and metabolism of isoflavones in animals was thus established. There was little clinical or nutritional interest shown in phytoestrogens until the chance discovery of equol in human urine and the recognition that when soy foods were consumed, the levels of isoflavones in urine and blood far exceeded those of endogenous estrogens (Axelson et al. 1984, Setchell et al. 1984). These observations led to the hypothesis that phytoestrogens would be biologically active at these concentrations, conferring health benefits that could explain the relatively low incidence of hormone-dependent diseases in countries in which soy is a dietary staple (Setchell et al. 1984).
Soy: Too Good to be True
Here at the Gerson Institute, we feel the positive aspects of the soybean are overshadowed by their potential for harm. Soybeans in fact contain a large number of dangerous substances. One among them is phytic acid, also called phytates. This organic acid is present in the bran or hulls of all seeds and legumes, but none have the high level of phytates that soybeans do. These acids block the body?s uptake of essential minerals like calcium, magnesium, iron and especially zinc. Adding to the high-phytate problem, soybeans are very resistant to phytate reducing techniques, such as long, slow cooking.
Soybeans also contain potent enzyme inhibitors. These inhibitors block uptake of trypsin and other enzymes that the body needs for protein digestion. Normal cooking does not deactivate these harmful "antinutrients," that can cause serious gastric distress, reduced protein digestion and can lead to chronic deficiencies in amino acid uptake.
Beyond these, soybeans also contain hemagglutinin, a clot promoting substance that causes red blood cells to clump together. These clustered blood cells are unable to properly absorb oxygen for distribution to the body's tissues, and cannot help in maintaining good cardiac health. Hemagglutinin and trypsin inhibitors are both "growth depressant" substances. Although the act of fermenting soybeans does deactivate both trypsin inhibitors and hemagglutinin, precipitation and cooking do not. Even though these enzyme inhibitors are reduced in levels within precipitated soy products like tofu, they are not altogether eliminated.
Only after a long period of fermentation (as in the creation of miso or tempeh) are the phytate and "antinutrient" levels of soybeans reduced, making their nourishment available to the human digestive system. The high levels of harmful substances remaining in precipitated soy products leave their nutritional value questionable at best, and in the least, potentially harmful.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อันตรายของการกินถั่วเหลือง
ดูดซึมและเมแทบอลิซึมของถั่วเหลือง Isoflavones — จากอาหารอาหารเสริมอาหารสำหรับผู้และผู้ใหญ่เพื่อทารก
รู้จักตั้งแต่ 1931 ว่า ถั่วเหลืองประกอบด้วยความเข้มข้นค่อนข้างสูงของ isoflavones (Walz 1931); genistein glycoside ได้ก่อนแยกจากถั่วเหลืองเกือบ 60 ปีที่ผ่านมา (Walter 1941) ได้ชื่นชมรู้จักฮอร์โมนของ isoflavones กลายปรากฏ ด้วยรู้ในกลางทศวรรษ 1940 โดยที่กลุ่มอาการมีบุตรยากในแกะที่เกิดจากการกินของโคลเวอร์ที่ประกอบด้วยระดับสูงที่เกี่ยวข้องกับ isoflavonesformononetin และ biochaninA (Bennetts et al. 1946) Methoxylatedisoflavones สองเหล่านี้ถูก metabolized โดยแบคทีเรียในลำไส้เพื่อ equol มีเฉพาะ mammalian isoflavone ที่แสดงความเกี่ยวข้องมากมากกว่าสำหรับผูกกับ receptors ฮอร์โมนหญิงมากกว่าทำ isoflavones โคลเวอร์มา จึงก่อความสำคัญของแบคทีเรียในลำไส้ดูดซึมและเมแทบอลิซึมของ isoflavones ในสัตว์ มีน้อยทางคลินิก หรือทางโภชนาการสนใจแสดงใน phytoestrogens จนค้นพบโอกาสของ equol ในปัสสาวะมนุษย์และรู้ว่า เมื่อใช้ถั่วเหลืองอาหาร ระดับของ isoflavones ในปัสสาวะและเลือดไกลเกินของ estrogens endogenous (Axelson et al. 1984, Setchell และ al. 1984) ข้อสังเกตเหล่านี้นำไปสู่ทฤษฏี phytoestrogens ซึ่งจะเป็นชิ้นงานที่ความเข้มข้นเหล่านี้ conferring ประโยชน์ต่อสุขภาพที่อาจอธิบายอุบัติการณ์ของโรคขึ้นอยู่กับฮอร์โมนในถั่วเหลืองที่เป็นตั๋วเย็บกระดาษอาหาร (Setchell et al. 1984) ประเทศค่อนข้างต่ำ .
ถั่วเหลือง: ดีจริง
ที่นี่สถาบัน Gerson เรารู้สึกแง่บวกของถั่วเหลืองเป็น overshadowed โดยศักยภาพของอันตราย ถั่วเหลืองประกอบด้วยสารอันตรายเป็นจำนวนมากในความเป็นจริง หนึ่งในหมู่พวกเขามีไฟเตต เรียกว่า phytates กรดอินทรีย์นี้มีอยู่ในรำหรือ hulls เมล็ดและกินทั้งหมด แต่ไม่มีคุณภาพ phytates ที่ถั่วเหลืองทำ กรดเหล่านี้บล็อกตัวs การดูดซับของแร่ธาตุที่จำเป็นเช่นแคลเซียม แมกนีเซียม เหล็ก และสังกะสีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพิ่มสูง-phytate ปัญหา ถั่วเหลืองได้มากทนต่อ phytate ลดเทคนิค เช่นยาว ช้าอาหาร.
ถั่วเหลืองยังประกอบด้วยเอนไซม์ที่มีศักยภาพ inhibitors Inhibitors นี้บล็อกของทริปซินและเอนไซม์อื่น ๆ ที่ร่างกายต้องการย่อยอาหารโปรตีน การปรุงอาหารปกติไม่ปิดการใช้งานเหล่านี้เป็นอันตราย "antinutrients ที่สามารถทำให้เกิดทุกข์อย่างจริงจังในกระเพาะอาหาร ลดการย่อยอาหารโปรตีน และอาจเรื้อรังข้ามดูดซับกรดอะมิโน
นอกเหนือจากนี้ ถั่วเหลืองยังประกอบด้วย hemagglutinin, clot เป็นสารที่ทำให้เซลล์เม็ดเลือดแดงการ clump ร่วมกันส่งเสริมการ เม็ดเลือดเหล่านี้คลัสเตอร์ไม่สามารถถูกดูดซับออกซิเจนเพื่อกระจายไปยังเนื้อเยื่อของร่างกาย และไม่สามารถช่วยในการรักษาสุขภาพหัวใจที่ดี Inhibitors hemagglutinin และทริปซินเป็นทั้งสาร "เติบโต depressant" แม้ว่าการกระทำของ fermenting ถั่วเหลืองปิด inhibitors ทั้งทริปซิน และ hemagglutinin ฝน และทำอาหารไม่ แม้ inhibitors เอนไซม์เหล่านี้จะลดลงในระดับภายในผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองตกตะกอนเช่นเต้าหู้ พวกเขาจะไม่ไปตัดออก
เท่าหลังจากหมัก (ในการสร้างมิโซะหรือเทมเปะห์) นาน phytate และระดับ "antinutrient" ของถั่วเหลืองลดลง ทำให้การบำรุงพร้อมระบบย่อยอาหารมนุษย์ ระดับสูงของสารอันตรายที่เหลืออยู่ในผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองตกตะกอนออกจากคุณค่าทางโภชนาการของแก้แค้นคืน ที่ดีที่สุด และน้อยที่ สุด อาจเป็นอันตราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ระวังอันตรายจากการกินถั่วเหลือง
ดูดซึมและการเผาผลาญอาหารของคุณสมบัติคล้ายถั่วเหลืองจากอาหารให้อาหารเสริมและผู้ใหญ่ที่เด็กทารก
จะได้รับการรู้จักกันมาตั้งแต่ 1931 ว่าถั่วเหลืองมีความเข้มข้นค่อนข้างสูงของคุณสมบัติคล้าย (วอลซ์ 1931); genistein glycoside ที่แยกได้ครั้งแรกจากถั่วเหลืองเกือบ 60 ปีที่ผ่านมา (1941 วอลเตอร์) การแข็งค่าของความแข็งแรงของฮอร์โมนของคุณสมบัติคล้ายก็เห็นได้ชัดด้วยการรับรู้ในช่วงกลางทศวรรษที่ 1940 ที่ซินโดรมภาวะมีบุตรยากในแกะที่เกิดจากการบริโภคของโคลเวอร์ที่มีระดับสูงของ isoflavonesformononetin ที่เกี่ยวข้องและ biochaninA (Bennetts et al. 1946) ทั้งสอง methoxylatedisoflavones ถูกเผาผลาญโดยแบคทีเรียในลำไส้จะ equol, isoflavone เลี้ยงลูกด้วยนมที่เป็นเอกลักษณ์ที่แสดงให้เห็นถึงความใกล้ชิดมากขึ้นสำหรับจับกับตัวรับฮอร์โมนกว่าคุณสมบัติคล้ายไม้จำพวกถั่วมา ความสำคัญของแบคทีเรียในลำไส้ในการดูดซึมและการเผาผลาญของคุณสมบัติคล้ายในสัตว์ที่ถูกจัดตั้งขึ้นจึง มีความสนใจทางคลินิกหรือทางโภชนาการเพียงเล็กน้อยที่แสดงใน phytoestrogens จนถึงการค้นพบโอกาสของ equol ในปัสสาวะของมนุษย์และการรับรู้ว่าเมื่อได้รับอาหารจากถั่วเหลืองบริโภคระดับของคุณสมบัติคล้ายในปัสสาวะและเลือดไกลเกินผู้ estrogens ภายนอก (Axelson et al. 1984 เป็น Setchell et al. 1984) ข้อสังเกตเหล่านี้นำไปสู่สมมติฐานที่ว่า phytoestrogens จะเป็นที่ใช้งานทางชีวภาพที่ระดับความเข้มข้นเหล่านี้หารือประโยชน์ต่อสุขภาพที่สามารถอธิบายอุบัติการณ์ที่ค่อนข้างต่ำของโรคฮอร์โมนขึ้นอยู่ในประเทศที่ถั่วเหลืองเป็นอาหารหลัก (Setchell et al, 1984).
ถั่วเหลือง: ดีเกินไปที่จะเป็นจริง
ที่นี่ที่สถาบัน Gerson เรารู้สึกด้านบวกของถั่วเหลืองจะถูกบดบังด้วยศักยภาพของพวกเขาอันตราย ถั่วเหลืองในความเป็นจริงมีจำนวนมากของสารที่เป็นอันตราย หนึ่งในหมู่พวกเขาเป็นกรดไฟติกที่เรียกว่า phytates กรดอินทรีย์นี้มีอยู่ในรำหรือลำตัวของเมล็ดและพืชตระกูลถั่ว แต่ไม่มีใครมีระดับสูงของ phytates ที่ถั่วเหลืองทำ กรดเหล่านี้ป้องกันร่างกายหรือไม่ดูดซึมของแร่ธาตุที่สำคัญเช่นแคลเซียมแมกนีเซียมเหล็กและสังกะสีโดยเฉพาะอย่างยิ่ง เพิ่มปัญหาสูง phytate ถั่วเหลืองมีความทนทานมากที่จะ phytate ลดเทคนิคเช่นยาวช้าทำอาหาร
ถั่วเหลืองยังมีสารยับยั้งการทำงานของเอนไซม์ที่มีศักยภาพ โปรตีนเหล่านี้ปิดกั้นการดูดซึมของ trypsin และเอนไซม์อื่น ๆ ที่ร่างกายต้องการสำหรับการย่อยอาหารโปรตีน การปรุงอาหารปกติไม่ได้ปิดการใช้งานเหล่านี้ "antinutrients" เป็นอันตรายที่สามารถก่อให้เกิดความทุกข์ในกระเพาะอาหารอย่างรุนแรงการย่อยอาหารโปรตีนที่ลดลงและสามารถนำไปสู่การขาดเรื้อรังในการดูดซึมกรดอะมิโนที่
นอกเหนือจากนี้ถั่วเหลืองยังมี hemagglutinin, สารส่งเสริมก้อนที่ทำให้เซลล์เม็ดเลือดแดงที่จะ กอร่วมกัน เซลล์เม็ดเลือดกลุ่มเหล่านี้ไม่สามารถที่จะถูกดูดซับออกซิเจนเพื่อแจกจ่ายให้กับเนื้อเยื่อของร่างกายและไม่สามารถช่วยในการรักษาสุขภาพหัวใจที่ดี hemagglutinin และ trypsin ยับยั้งมีทั้ง "เติบโต depressant" สาร แม้ว่าการกระทำของการหมักถั่วเหลืองไม่ยกเลิกการใช้งานทั้งสารยับยั้ง trypsin และ hemagglutinin, ฝนและการปรุงอาหารไม่ได้ แม้ว่าสารยับยั้งเอนไซม์เหล่านี้จะลดลงในระดับภายในผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองตกตะกอนเช่นเต้าหู้พวกเขาจะไม่ตัดออกทั้งหมด
แต่หลังจากที่เป็นระยะเวลานานของการหมัก (ในขณะที่การสร้างมิโซะหรือเทมเป้) เป็น phytate และ "antinutrient" ระดับของถั่วเหลืองที่ลดลง ทำให้สารอาหารที่พวกเขาสามารถใช้ได้กับระบบย่อยอาหารของมนุษย์ ระดับสูงของสารที่เป็นอันตรายที่เหลืออยู่ในผลิตภัณฑ์จากถั่วเหลืองที่ตกตะกอนออกจากคุณค่าทางโภชนาการของพวกเขาที่น่าสงสัยที่ดีที่สุดและอย่างน้อยอาจเป็นอันตราย

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

อันตรายจากการรับประทานการดูดซึมและการเผาผลาญ isoflavones ถั่วเหลืองถั่วเหลือง
จากอาหารอาหารเสริมและผู้ใหญ่ทารก
ได้ตั้งแต่ 1931 ว่าถั่วเหลืองมีความเข้มข้นค่อนข้างสูงของไอโซฟลาโวน ( วอลซ์ 1931 ) ; เจนิสตินี้เป็นครั้งแรกที่แยกจากถั่วเหลืองเกือบ 60 ปีที่ผ่านมา ( วอลเตอร์ 1941 )การแข็งค่าของฮอร์โมน ความแรงของไอโซฟลาโวนกลายเป็นที่ชัดเจนกับการยอมรับใน mid-1940s ที่มีภาวะมีบุตรยาก ซินโดรมในแกะ ก็เกิดจากการรับประทานของ Clover ที่มีระดับสูงของที่เกี่ยวข้องและ isoflavonesformononetin biochanina ( เบนเน็ตต์ส et al . 1946 ) ทั้งสอง methoxylatedisoflavones ถูก metabolized โดยแบคทีเรียในลำไส้ เพื่ออีควอล ,ที่เป็นเอกลักษณ์เฉพาะ isoflavone ที่แสดงความสัมพันธ์มากขึ้นเพื่อจับกับตัวรับเอสโตรเจนมากกว่าทำโคลได้มาคล้าย . ความสำคัญของแบคทีเรียในลำไส้ในการดูดซึมและการเผาผลาญอาหารของไอโซฟลาโวนในสัตว์จึงตั้งขึ้นมีคนสนใจน้อย หรือแสดงในคลินิกโภชนาการ phytoestrogens จนกว่าโอกาสการค้นพบอีควอลในปัสสาวะของมนุษย์ และยอมรับว่าเมื่ออาหารถั่วเหลืองบริโภค ระดับของไอโซฟลาโวนในปัสสาวะและเลือดไกลเกินของฮอร์โมนเพศหญิงภายนอก ( แอ็กซีลสัน et al . 1984 setchell et al . 1984 )ข้อสังเกตเหล่านี้นำไปสู่สมมติฐานที่ว่า ไฟโตเอสโตรเจนจะใช้งานทางชีวภาพที่ความเข้มข้นนี้ หารือ ถึงประโยชน์ต่อสุขภาพที่สามารถอธิบายการเกิดของโรคขึ้นอยู่กับฮอร์โมนต่ำในประเทศซึ่งในถั่วเหลืองเป็นตั๋วเย็บกระดาษใยอาหาร ( setchell et al . 1984 ) .
ถั่วเหลือง : ดีเกินไปที่จะเป็นจริง
ที่นี่ที่สถาบัน Gersonเรารู้สึกด้านบวกของถั่วเหลืองเป็น overshadowed โดยศักยภาพของพวกเขาอันตราย ถั่วเหลือง ในความเป็นจริงมีเป็นจำนวนมากของสารที่เป็นอันตราย หนึ่งในหมู่พวกเขาคือ กรดไฟติก ที่เรียกว่าไฟเตต . กรดอินทรีย์นี้มีอยู่ในน้ำมันรำข้าว หรือเปลือกของเมล็ดและถั่ว แต่ไม่มี ระดับของไฟเตทที่ถั่วเหลืองทำ กรดเหล่านี้ป้องกันร่างกายคือการดูดซึมของแร่ธาตุ เช่น แคลเซียม แมกนีเซียม เหล็ก และสังกะสีโดยเฉพาะ . เพิ่มปัญหาไฟเตทสูง ถั่วเหลืองทนมาก : ลดเทคนิค เช่น ยาว ช้า การปรุงอาหาร
ถั่วเหลืองยังมีศักยภาพของตัวยับยั้ง ยับยั้งการดูดซึมของเอนไซม์เหล่านี้บล็อกและเอนไซม์อื่นๆ ที่ร่างกายต้องการสําหรับย่อยอาหารโปรตีนอาหารปกติไม่ได้ปิด antinutrients เป็นอันตรายเหล่านี้ " " ที่สามารถก่อให้เกิดความทุกข์กระเพาะอาหารร้ายแรง ลดโปรตีนการย่อยอาหารและสามารถนำข้อบกพร่องเรื้อรังในการดูดซึมกรดอะมิโน .
เกินเหล่านี้ ถั่วเหลืองประกอบด้วยฮีมแอกลูตินิน , นักส่งเสริมที่ทำให้เกิดสารสีแดงเลือดเซลล์จะรวมตัวเข้าด้วยกันเหล่านี้เป็นกลุ่มเซลล์เลือดไม่สามารถถูกดูดซับออกซิเจนสำหรับการกระจายไปยังเนื้อเยื่อของร่างกาย และสามารถช่วยในการรักษาสุขภาพหัวใจดี และสารยับยั้งเอนไซม์ฮีมแอกลูตินินทั้งการเจริญเติบโตของ " ดีเปรสชัน " สาร ถึงแม้ว่าการกระทำของการหมักถั่วเหลืองไม่ได้ปิดทั้งซินและโปรตีนฮีมแอกลูตินิน การตกตะกอนและการปรุงอาหารไม่แม้ว่าสารยับยั้งเอนไซม์เหล่านี้จะลดลงในระดับที่เหมาะสมผลิตภัณฑ์ถั่วเหลือง เช่น เต้าหู้ ภายใน , พวกเขาจะไม่ทั้งหมดที่ตกรอบ
หลังจากระยะเวลาที่ยาวนานของการหมัก ( ในการสร้าง หรือ เทมเป้มิโซะ ) คือ : " antinutrient " ระดับของถั่วเหลืองลดลง ทำให้อาหารของพวกเขาที่มีต่อระบบการย่อยอาหารของมนุษย์สูงระดับของสารที่เป็นอันตรายที่เหลืออยู่ในผลิตภัณฑ์ถั่วเหลืองตกตะกอนจากคุณค่าทางโภชนาการของพวกเขาที่น่าสงสัยที่สุด และ น้อย อันตราย
.