Objective: The objective of the pre

Objective: The objective of the present paper is to report results from oral biologic studies carried out in connection with a caries study.
Methods: Samples of whole-mouth saliva and dental plaque were collected from initially 7- to 8-year-old subjects who participated in a 3-year school-based programme investigating the effect of the consumption of polyol-containing candies on caries rates. The subjects were randomized in three cohorts, consumed erythritol, xylitol, or sorbitol candies. The daily polyol consumption from the candies was approximately 7.5 g.
Results: A significant reduction in dental plaque weight from baseline (p < 0.05) occurred in the erythritol group during almost all intervention years while no changes were found in xylitol and sorbitol groups. Usage of polyol candies had no significant or consistent effect on the levels of plaque protein, glucose, glycerol, or calcium, determined yearly in connection with caries examinations. After three years, the plaque of erythritol-receiving subjects contained significantly (p < 0.05) lower levels of acetic acid and propionic acid than that of subjects receiving xylitol or sorbitol. Lactic acid levels partly followed the same pattern. The consumption of erythritol was generally associated with significantly (p < 0.05) lower counts of salivary and plaque mutans streptococci compared with the other groups. There was no change in salivary Lactobacillus levels.
Conclusion: Three-year consumption of erythritol-containing candies by initially 7- to 8-year old children was associated with reduced plaque growth, lower levels of plaque acetic acid and propionic acid, and reduced oral counts of mutans streptococci compared with the
consumption of xylitol or sorbitol candies.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

วัตถุประสงค์: วัตถุประสงค์ของกระดาษอยู่คือการรายงานผลจากอุบัติปากการศึกษาดำเนินการร่วมกับการศึกษาผุวิธีการ: ตัวอย่างทั้งหมดปากน้ำลายและคราบจุลินทรีย์ได้รวบรวมจากเรื่องแรก 7 ไป 8-ปีที่เข้าร่วมในปีที่ 3 โรงเรียนโครงการตรวจสอบผลของการใช้ลูกอมที่ประกอบด้วยโพลิออลน้ำตาลผุราคา หัวข้อถูก randomized ใน cohorts สาม ใช้ลูกอม erythritol ไซลิทอล หรือซอร์บิทอล ปริมาณการใช้โพลิออลน้ำตาลทุกวันจากลูกอมมีประมาณ 7.5 gผล: ลดน้ำหนักหินปูนจากพื้นฐาน (p < 0.05) อย่างมีนัยสำคัญเกิดขึ้นในกลุ่ม erythritol ระหว่างปีแทรกแซงเกือบทั้งหมดในขณะที่มีพบในกลุ่มไซลิทอลและซอร์บิทอล การใช้งานของโพลิออลน้ำตาลลูกอมไม่มีผลอย่างมีนัยสำคัญ หรือสอดคล้องกับระดับ ของหินปูนโปรตีน น้ำตาลกลูโคส กลีเซอร แคลเซียม กำหนดรายปีพร้อมกับตรวจสอบผุได้ หลังจากสามปี หินปูน erythritol รับเรื่องอยู่อย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ระดับที่ต่ำกว่ากรดอะซิติกและกรด propionic กว่าเรื่องที่ได้รับไซลิทอลหรือซอร์บิทอล ระดับกรดบางส่วนตามรูปแบบเดียวกัน Erythritol ปริมาณการใช้ทั่วไปเชื่อมโยงกับอย่างมีนัยสำคัญ (p < 0.05) ล่างนับของ salivary และ streptococci แมงแลงหินปูนเปรียบเทียบกับกลุ่มอื่น ๆ มีการเปลี่ยนแปลงระดับแลคโตบาซิลลัส salivaryสรุป: ใช้สามปีประกอบด้วย erythritol ลูกอมโดยเริ่ม 7 - กับ 8 - ปีเด็กเกี่ยวข้องกับหินปูนลดการเจริญเติบโต ระดับล่างของหินปูนกรดอะซิติกและกรด propionic และการนับลดปากของแมงแลง streptococci เปรียบเทียบกับการปริมาณการใช้ไซลิทอลหรือชนิดลูกอม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

วัตถุประสงค์: วัตถุประสงค์ของกระดาษในปัจจุบันคือการรายงานผลจากการศึกษาทางชีววิทยาช่องปากดำเนินการในการเชื่อมต่อกับการศึกษาโรคฟันผุได้.
วิธีการ: ตัวอย่างน้ำลายทั้งปากและคราบฟันที่ถูกเก็บรวบรวมจากครั้งแรก 7 วิชา 8 ปีที่ เข้าร่วมในโปรแกรมในโรงเรียน 3 ปีตรวจสอบผลกระทบของการบริโภคขนมที่มีส่วนผสมของโพลีออลเกี่ยวกับอัตราการเกิดฟันผุ วิชาที่ได้รับการสุ่มในสามผองเพื่อนบริโภค Erythritol, ไซลิทอลหรือซอร์บิทอลูกอม การบริโภคในชีวิตประจำวันจากโพลิออลลูกอมประมาณ 7.5 กรัม.
ผลการลดน้ำหนักอย่างมีนัยสำคัญในคราบฟันจาก baseline (p <0.05) ที่เกิดขึ้นในกลุ่ม Erythritol ในช่วงเกือบทุกปีในขณะที่การแทรกแซงไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่พบในไซลิทอลและกลุ่มซอร์บิทอ การใช้งานของลูกอมโพลิออลไม่มีผลกระทบอย่างมีนัยสำคัญหรือที่สอดคล้องกับระดับของโปรตีนคราบจุลินทรีย์กลูโคสกลีเซอรอลหรือแคลเซียมกำหนดเป็นประจำทุกปีในการเชื่อมต่อกับการตรวจสอบโรคฟันผุ หลังจากสามปีโล่ของอาสาสมัครที่ได้รับ Erythritol-ที่มีอยู่อย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) ระดับต่ำของกรดอะซิติกและกรดโพรพิโอนิกว่าของอาสาสมัครที่ได้รับการไซลิทอลหรือซอร์บิทอ ระดับกรดแลคติกตามส่วนหนึ่งเป็นรูปแบบเดียวกัน การบริโภค Erythritol ได้เกี่ยวข้องกับการอย่างมีนัยสำคัญ (p <0.05) นับล่างของน้ำลายและคราบจุลินทรีย์ mutans streptococci เมื่อเทียบกับกลุ่มอื่น ๆ มีการเปลี่ยนแปลงในระดับแลคโตบาซิลลัสน้ำลายไม่ได้.
สรุป: การบริโภคสามปีของลูกอมที่มีส่วนผสมของ Erythritol โดยครั้งแรก 7 ถึง 8 ปีเด็กอายุมีความสัมพันธ์กับการเจริญเติบโตของคราบจุลินทรีย์ที่ลดลงต่ำกว่าระดับของกรดอะซิติกกรดคราบจุลินทรีย์และโพรพิโอนิและลดลงในช่องปาก ข้อหา mutans streptococci
เมื่อเทียบกับการบริโภคของลูกอมไซลิทอลหรือซอร์บิทอ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

วัตถุประสงค์ : วัตถุประสงค์ของกระดาษ ปัจจุบัน มีรายงานผลการศึกษาทางชีววิทยาช่องปากดำเนินการในการเชื่อมต่อกับการศึกษา .
ประชากรตัวอย่างน้ำลายที่ปากทั้งหมด และคราบจุลินทรีย์จากการสัมภาษณ์เริ่มต้น 7 - วัย 8 ขวบคน ที่เข้าร่วมโครงการ 3 โรงเรียนศึกษาผลกระทบจากการบริโภคของโพลีออลที่มีลูกอมในอัตรา โรคฟันผุจำนวนสุ่มใน 3 cohorts , บริโภคอีริทริตอล , ไซลิทอลหรือซอร์บิทอลลูกอม รายวันปริมาณพอลิออลลูกอมประมาณ 7.5 g .
ผลลัพธ์ : การน้ำหนักหินปูนทันตกรรมจากค่าเริ่มต้นอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( P < 0.05 ) เกิดขึ้นในเกือบทุกกลุ่มอีริทริตอลในการแทรกแซงปีในขณะที่ไม่มีการเปลี่ยนแปลงที่พบในไซลิทอลและกลุ่มซอร์บิทอล .การใช้โพลีออลแคนดี้ไม่มีความแตกต่าง หรือสอดคล้องกัน ผลต่อระดับของจุลินทรีย์โปรตีน น้ำตาล กลีเซอรอล หรือแคลเซียม กำหนดรายปีในการเชื่อมต่อกับการสอบในประเทศไทย หลังจากที่สามปี , หินปูนของอีริทริตอลรับวิชาที่มีอยู่อย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) ระดับล่างของกรดอะซิติกและกรดโพรพิกว่าของวิชาหรือได้รับปริมาณซอร์บิทอล .ระดับกรดบางส่วนตามรูปแบบเดียวกัน การบริโภคของอีริทริตอลคือโดยทั่วไปที่เกี่ยวข้องกับอย่างมีนัยสำคัญทางสถิติ ( p < 0.05 ) การลดลงของน้ำลายและจุลินทรีย์นับจำนวนครั้งเมื่อเทียบกับกลุ่มอื่น ๆ ไม่มีการเปลี่ยนแปลงในน้ำลายแลคโตบาซิลลัส
สรุป : ระดับสามปี การบริโภคของอีริทริตอลที่มีลูกอมโดยเริ่มแรก 7 - 8 ปีเด็กอายุที่เกี่ยวข้องกับการเจริญของจุลินทรีย์ จุลินทรีย์ ลดระดับกรดโพรพิออนิก และกรดในช่องปาก และลดจำนวนครั้งนับเทียบกับการบริโภคของไซลิทอลซอร์บิทอล


หรือลูกอม