It tasted funny even on the way dow

It tasted funny even on the way down. Then there was that sudden moment of sharp lucidity when I knew, exactly as though I had seen it, that he had switched his drink for a harmless one cached in the closet.
I sat still for a moment, with the empty glass at my fingers' ends, gathering my strength. Madder's face began to get large and moony and vague. A fat smile jerked in and out under his Charlie Chan mustache as he watched me.
I reached back into my hip pocket and pulled out a loosely wadded handkerchief. The small sap inside it didn't seem to show. At least Madder didn't move, after his first grab under the coat.
I stood up and swayed forward drunkenly and smacked him square on the top of the head.
He gagged. He started to get up. I tapped him on the jaw. He became limp and his hand sweeping down from under his coat knocked his glass over on the desk top. I straightened it, stood silent, listening, struggling with a rising wave of nauseous stupor.
I went over to a communicating door and tried the knob. It was locked. I was staggering by now. I dragged an office chair to the entrance door and propped the back of it under the knob. I leaned against the door panting, gritting my teeth, cursing myself. I got handcuffs out and started back towards Madder.
A very pretty black-haired, gray-eyed girl stepped out of the clothes closet and poked a .32 at me.
She wore a blue suit cut with a lot of snap. An inverted saucer of a hat came down in a hard line across her forehead. Shiny black hair showed at the sides. Her eyes were slate-gray, cold, and yet lighthearted. Her face was fresh and young and delicate, and as hard as a chisel.
"All right, Marlowe. Lie down and sleep it off. You're through."
I stumbled towards her waving my sap. She shook her head. When her face moved it got large before my eyes. Its outlines changed and wobbled. The gun in her hand looked like anything from a tunnel to a toothpick.
"Don't be a goof, Marlowe," she said. "A few hours sleep for you, a few hours start for us. Don't make me shoot. I would."
"Damn you," I mumbled. "I believe you would."
"Right as rain, toots. I'm a lady that wants her own way. That's fine. Sit down."
The floor rose up and bumped me. I sat on it as on a raft in a rough sea. I braced myself on flat hands. I could hardly feel the floor. My hands were numb. My whole body was numb.
I tried to stare her down. "Ha-a! L-lady K-killer!" I giggled.
She threw a chilly laugh at me which I only just barely heard. Drums were beating in my head now, war drums from a far-off jungle. Waves of light were moving, and dark shadows and a rustle as of a wind in treetops. I didn't want to lie down. I lay down.
The girl's voice came from very far off, an elfin voice.
"Two-way split, eh? He doesn't like my method, eh? Bless his big soft heart. We'll see about him."
Vaguely as I floated off I seemed to feel a dull jar that might have been a shot. I hoped she had shot Madder, but she hadn't. She had merely helped me on my way out-with my own sap.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

มันลิ้มรสตลกแม้ในทางลง จากนั้นก็มีช่วงเวลาที่ฉับพลันของความสว่างคมชัดเมื่อผมรู้ว่าตรงว่าผมได้เห็นแล้วว่าเขาได้เปลี่ยนเครื่องดื่มของเขาสำหรับการที่ไม่เป็นอันตรายอย่างใดอย่างหนึ่งที่เก็บไว้ในตู้เสื้อผ้า.
ฉันนั่งนิ่ง ๆ สักครู่กับแก้วเปล่าในมือของฉัน 'สิ้นสุดการรวบรวมความแข็งแรงของฉัน ใบหน้าแมดเดอเริ่มที่จะได้รับมีขนาดใหญ่และเซื่องซึมและคลุมเครือ รอยยิ้มกระชากไขมันในและนอกภายใต้ของเขาชาลีจันทร์หนวดในขณะที่เขาเฝ้าดูฉัน.
ฉันถึงกลับเข้ามาในกระเป๋าสะโพกของฉันและดึงออกมาจากผ้าเช็ดหน้า wadded คับ ของ SAP ขนาดเล็กภายในมันไม่ได้ดูเหมือนจะแสดง อย่างน้อยแมดเดอไม่ได้ย้ายหลังจากคว้าแรกของเขาภายใต้เสื้อโค้ท.
ผมยืนขึ้นและแกว่งไปข้างหน้ามึนเมาและตีเขาตารางด้านบนของหัว.
เขาปิดปาก เขาเริ่มที่จะได้รับการขึ้น ผมเคาะเขาบนขากรรไกร เขากลายเป็นนุ่มและมือของเขากวาดลงมาจากภายใต้เสื้อคลุมของเขาเคาะกระจกของเขามากกว่าบนโต๊ะ ผมยืดมันยืนอยู่เงียบ, การฟัง, การดิ้นรนกับคลื่นที่เพิ่มขึ้นของอาการมึนงงคลื่นไส้.
ฉันเดินไปที่ประตูและพยายามสื่อสารลูกบิด มันถูกล็อค ผมก็ส่ายโดยขณะนี้ ผมลากเก้าอี้สำนักงานไปที่ประตูทางเข้าและหนุนด้านหลังของมันภายใต้ลูกบิด ฉันพิงหอบประตู gritting ฟันของฉันด่าตัวเอง ผมได้ใส่กุญแจมือออกและเริ่มกลับไปแมดเดอ.
สาวสวยมากผมสีดำ, สีเทาตาก้าวออกมาจากตู้เสื้อผ้าและแหย่ 0.32 มาที่ฉัน.
เธอสวมชุดสูทสีฟ้าตัดด้วยจำนวนมากของสแน็ป จานรองกลับของหมวกลงมาเป็นเส้นหนักทั่วหน้าผากของเธอ ผมสีดำเงาแสดงให้เห็นว่าที่ด้านข้าง ดวงตาของเธอเป็นกระดานชนวนสีเทา, สีเย็นและยังเฟซบุ๊ค ใบหน้าของเธอคือความสดใหม่และหนุ่มสาวและละเอียดอ่อนและเป็นเรื่องยากที่สิ่ว.
"สิทธิทั้งหมดมาร์โลว์. นอนลงและนอนหลับมันออก. คุณผ่าน."
ฉัน stumbled ต่อโบก SAP ของฉันของเธอ เธอส่ายหัวของเธอ เมื่อใบหน้าของเธอย้ายมันมีขนาดใหญ่ก่อนที่ตาของฉัน โครงร่างของการเปลี่ยนแปลงและส่าย ปืนในมือของเธอดูเหมือนอะไรจากอุโมงค์ไม้จิ้มฟันได้.
"อย่าเป็นคนโง่มาร์โลว์" เธอกล่าว "ไม่กี่ชั่วโมงนอนหลับสำหรับคุณไม่กี่ชั่วโมงเริ่มต้นสำหรับเรา. อย่าทำให้ฉันยิง. ฉัน."
"ประณามคุณ" ผมพึมพำ "ผมเชื่อว่าคุณจะ."
"ขวาเป็นฝนคะน้า. ฉันผู้หญิงที่ต้องการทางของเธอเอง. ที่ปรับ. นั่งลง."
ชั้นลุกขึ้นชนฉัน ฉันนั่งอยู่บนเป็นบนแพในทะเลหยาบ ผมยันตัวเองในมือแบน ฉันแทบจะไม่รู้สึกว่าพื้น มือของฉันก็งง ร่างกายของฉันคือชา.
ผมพยายามที่จะจ้องมองเธอลง "ฮะ-A! L-Lady K-ฆาตกร!" ผมหัวเราะคิกคัก.
เธอโยนหัวเราะที่อากาศหนาวเย็นที่ผมซึ่งผมเพิ่งได้ยินแทบจะไม่ กลองเต้นในหัวของฉันตอนนี้กลองสงครามจากป่าห่างไกล คลื่นของแสงกำลังจะย้ายและเงาที่มืดและเสียงกรอบแกรบเหมือนลมในยอดไม้ที่ ฉันไม่ได้ต้องการที่จะล้มตัวลงนอน ผมนอนลง.
เสียงของหญิงสาวมาจากที่ไกลมากปิดเสียง Elfin.
"แยกสองทางใช่มั้ย? เขาไม่ชอบวิธีการของฉันใช่มั้ย? Bless หัวใจที่อ่อนนุ่มของเขาใหญ่. เราจะเห็นเกี่ยวกับเขา."
ราง เท่าที่ฉันลอยออกฉันดูเหมือนจะรู้สึกขวดหมองคล้ำที่อาจได้รับการยิง ฉันหวังว่าเธอได้ยิงแมดเดอ แต่เธอก็ไม่ได้ เธอได้ช่วยเพียงฉันในทางของฉันออกด้วย SAP ของตัวเอง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

มันรสชาดดีนะแม้ในวิธีลง แล้วมีช่วงเวลาที่ฉับพลัน คม สว่าง เมื่อฉันรู้ว่าฉันได้เห็นแล้วว่าเขาได้เปลี่ยนเครื่องดื่มของเขาไม่เป็นอันตรายหนึ่งเก็บไว้ในตู้ผมนั่งเฉยๆ สักพัก มีแก้วเปล่าที่ปลายนิ้วมือผม รวบรวมแรงของฉัน ๆหน้าเริ่มได้รับขนาดใหญ่และเซื่องซึม และคลุมเครือ รอยยิ้มไขมันเป็นในและออกภายใต้ของเขาชาร์ลี ชาน หนวดที่เขาเฝ้าดูฉันผมถึงกลับเข้าไปในกระเป๋าสะโพกของฉันและดึงออกหลวม ๆร่ำรวยผ้าเช็ดหน้า ยางเล็ก ๆข้างใน มันไม่เห็นโชว์เลย อย่างน้อยๆ ไม่ได้ไป หลังจากที่ครั้งแรกของเขาคว้าภายใต้เสื้อคลุมฉันลุกขึ้นยืนแล้วแกว่งไปข้างหน้า และตบเขาเมาตารางด้านบนของหัวเขาปิดปาก เขาเริ่มลุกขึ้น ผมเคาะเขาในขากรรไกร เขากลายเป็นเปียกและมือของเขากวาดลงมาจากใต้เสื้อของเขาเคาะแก้วของเขาบนโต๊ะด้านบน ผมตรงมันยืนเงียบฟัง ดิ้นรนกับช่วงคลื่นของคลื่นไส้สลบหมดสติฉันไปที่ประตูและพยายามที่จะสื่อสาร ลูกบิด มันถูกล็อคเอาไว้ ผมสับสนแล้ว ฉันลากเก้าอี้สำนักงานไปยังประตูทางเข้าและ propped หลังใต้ลูกบิด ฉันยืนพิงประตูหอบขบฟันของฉัน ด่าตัวเอง ผมเอากุญแจมือออก และเริ่มกลับสู่บ้า .เป็นขนดำสวยมาก สีเทา ตา หญิงสาวก้าวออกมาจากตู้เสื้อผ้า และพยายามจะเอา 32 เลยเธอสวมชุดสีฟ้าตัดกับมากอย่างรวดเร็ว การคว่ำจานรองของหมวกลงมาในเส้นหนักข้ามหน้าผากของเธอ เส้นผมสีดำเงาแสดงที่ด้านข้าง ตาของเธอ เป็นหินชนวนสีเทา เย็นชา แต่สบายใจ ใบหน้าที่สดใหม่และเล็ก และละเอียดอ่อน และเป็นเรื่องยากที่สกัด" เอาล่ะ มาร์โลว์ . นอนลงแล้วนอนซะ คุณผ่าน .ผมสะดุดกับเธอโบกทรัพย์ของฉัน เธอส่ายหน้า เมื่อใบหน้าของเธอย้ายมันมีขนาดใหญ่ก่อนที่ตาของฉัน โดยสรุปการเปลี่ยนแปลงและ wobbled . ปืนในมือของเธอเหมือนอะไรจากอุโมงค์กับไม้จิ้มฟัน" อย่าเป็นคนโง่ Marlowe , " เธอกล่าว ไม่กี่ชั่วโมง นอน คุณ ไม่กี่ชั่วโมงเริ่มต้นสำหรับเรา อย่าให้ฉันต้องยิง ผมจะ . . . "" ไอ้บ้า " ฉันพึมพำ " ผมเชื่อว่าคุณจะ ." ถูกเผง ทู๊ทส์ ฉันเป็นผู้หญิงที่ต้องการของเธอเอง ไม่เป็นไร นั่งลงชั้นลุกขึ้นและชนฉัน ฉันนั่งอยู่บนแพในทะเลขรุขระ ฉันกอดตัวเองบนมือแบน ฉันแทบจะไม่สัมผัสพื้น มือของฉันชาไปหมดแล้ว ร่างกายของฉันรู้สึกชาผมพยายามจ้องมองเธอลง ha-a ! l-lady k-killer ! " ฉันหัวเราะคิกคัก .เธอโยนหัวเราะเยือกเย็นที่ผมซึ่งผมเพิ่งจะได้ยิน กลองถูกตีในหัวของฉันตอนนี้ เสียงกลองศึกจากป่าที่ไกลออก คลื่นของแสงที่ถูกย้าย และเงามืด และเสียงกรอบแกรบของลมในยอดไม้ ฉันไม่อยากนอน ฉันนอนลงไปเสียงของเด็กผู้หญิงจากมาไกลมาก , เสียงมีเสน่ห์ ." สองทางแยก เอ๊ะ เขาไม่ชอบวิธีการของผม เอ๋ ? อวยพรให้หัวใจที่อ่อนโยนของเขาใหญ่ เราเจอกับเขา "คลับคล้ายคลับคลาเหมือนฉันลอยออกไป ผมจะรู้สึกน่าเบื่อ จาร์ที่อาจจะถูกยิง ฉันหวังว่าเธอได้ยิงๆ แต่เธอไม่ เธอมีเพียงช่วยฉันออกไปเที่ยวกับ SAP ของฉันเอง