When Lego originally decided not to

When Lego originally decided not to sell the Chinese artist Ai Weiwei bricks with which to make a political statement, it really thought it was doing the right thing.
Its ethical policy states that any artwork using Lego products should not "contain any political, religious, racist, obscene or defaming statements".
However, the Danish company was widely attacked by commentators and accused of not wishing to annoy the Chinese government, which Ai regularly criticises.
Lego has now relented and on Wednesday announced that it had changed its policy.
It will no longer ask customers what they want to use the bricks for, but requests that they make clear that the company does not support or endorse their projects, if exhibited in public.
But should a business be picky about whom it sells to?
'Strict restrictions'
The problem is that selling as much as you can to anyone and everyone can have unintended consequences.
Some customers can turn into your competitors.
LVMH, which owns luxury brands from Christian Dior clothing to Dom Perignon champagne, has had its Chinese business undermined by bulk sales ferried into the country by so-called "daigou" agents.
Taxes and currency differences make luxury goods far more expensive in China. Some analysts estimated that by mid-2015, Chinese prices were 60% higher than those in Europe.
The daigou agents, many of them students making extra cash to finance their overseas studies, buy up luxury products in bulk in Europe and Hong Kong and sell them on at home. It is sometimes known as parallel trading.
So LVMH started to watch its customers more closely
Speaking on a conference call earlier last year, Jean-Jacques Guiony, chief financial officer at LVMH, said: "We've placed strict retail restrictions for the amount of products that people can buy.
"But, when you see someone in a store, you don't know whether they are buying handbags for themselves or to sell them on to the market in China. We are trying to make sure we are not competing with our own products in the China market, but our actions are not entirely bullet-proof."
Grey market
Other companies have found it easier to try to equalise prices. The fashion house Chanel raised its European prices by 20% and cut them in China, directly competing with the daigou agents and successfully eroding their profit margins.
This kind of grey market happens everywhere.
A supermarket might halve the price of a box of chocolates in a sale and sell them all to a single customer, only to see them turn up in the corner store down the road, undercutting their recommended retail price, a fortnight later.
That's not illegal, but there are ways to stop it - by restricting sales.
The British Retail Consortium's external affairs adviser, Bryan Johnston, says: "In the end, it is up to the individual store. It is in the gift of the retailer to decide on how much they want to sell to any one customer."
Many supermarkets imposed restrictions two years ago when the scandal over contaminated baby milk in China prompted overseas Chinese to buy up formula and import it into China.
However, these were more to do with trying to stop a run on the product at home than trying to stop any kind of parallel trading abroad.
More can be more, or less
But for some retailers more is, well, more.
Marks and Spencer spokeswoman Clare Wilkes says: "A few years ago, a woman came into one of our stores and bought up the every piece of cashmere we had. We had no objection to that - at all."
But the luxury goods industry on the whole is very choosey about whom it sells to.
The most famous example is Burberry, which by 2006, when Angela Ahrendts became chief executive, was growing just 2% a year in a booming luxury market.
It was selling everything from kilts to dog cover-ups and leashes - to everyone.
Ms Ahrendts wrote later in the Harvard Business Review: "In luxury, ubiquity will kill you - it means you're not really luxury anymore. And we were becoming ubiquitous."
Ms Ahrendts completely restructured the company, drastically reducing its product range, centralising production and design, making it more expensive and then, restricting the customer base.
She added: "We began to shift our marketing efforts from targeting everyone, everywhere, to focusing on the luxury customers of the future - millennials. We believed that these customers were being ignored by our competitors."
The restrictions it imposed were financial. The kilt and dog-leash buyers were simply priced out of the market. Many of the core Burberry products, such as the signature trench coat, now cost more than $1,000 (£700).
Brand consultant Rebecca Battman says: "There are unintended consequences of your brand becoming popular - the more widely seen it becomes, the more it will diminish the power of the brand among the people you really want to appeal to."
Ms Ahrendts' strategy worked. Within five years, Burberry's revenues and operating income had doubled and 2014-15 revenues rose 11%. Less had become more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

เมื่อเลโก้ตอนแรกตัดสินใจไม่ขายศิลปินจีน Ai Weiwei อิฐที่แถลงทางการเมือง มันจริง ๆ คิดว่า จะทำในสิ่งที่ดีนโยบายจริยธรรมระบุว่า งานศิลปะใด ๆ ใช้ผลิตภัณฑ์เลโก้ไม่ควร "มีคำสั่งใด ๆ ทางการเมือง ศาสนา เหยียดสีผิว ลามก หรือ defaming"อย่างไรก็ตาม บริษัทเดนมาร์กได้อย่างกว้างขวางโจมตีแสดงและหาของไม่ต้องไปรบกวนรัฐบาลจีน ที่ไอ criticises เป็นประจำเลโก้มี relented ตอนนี้ และพุธประกาศว่า มันได้เปลี่ยนแปลงนโยบายมันจะไม่ถามลูกค้าสิ่งที่พวกเขาต้องการใช้อิฐสำหรับ แต่คำขอที่พวกเขาให้ชัดเจนว่า บริษัทไม่สนับสนุน หรืออนุมัติโครงการของพวกเขา ถ้า จัดแสดงในที่สาธารณะแต่ธุรกิจควร picky เกี่ยวกับผู้ที่จะขายหรือไม่'ข้อจำกัดเข้มงวด'ปัญหาคือ ว่าขายมากเท่าที่คุณสามารถทำให้ทุกคน และทุกคนสามารถมีผลกระทบที่ไม่ตั้งใจลูกค้าบางรายสามารถเปิดเป็นคู่แข่งของคุณLVMH ซึ่งเป็นเจ้าของแบรนด์หรูจากคริสเตียนดิออร์ เสื้อผ้ากับ Dom Perignon แชมเปญ มีธุรกิจจีนละเลย โดย ferried ในประเทศ โดยเรียกว่า "daigou" ตัวแทนขายจำนวนมากภาษีและความแตกต่างของสกุลได้ฟุ่มเฟือยมีราคาแพงมากในประเทศจีน นักวิเคราะห์บางอย่างประมาณว่า โดยกลาง 2015 จีนได้ 60% สูงกว่าในยุโรปตัวแทน daigou มากมายให้นักเรียนทำเพิ่มเงินสดการเงินนักศึกษาต่างประเทศ ซื้อสินค้าหรูหราจำนวนมากในยุโรปและ Hong Kong และขายพวกเขาในบ้าน บางครั้งมันเหมาะแก่การค้าควบคู่กันดังนั้น LVMH เริ่มดูแก่ลูกค้าอย่างใกล้ชิดมากขึ้นพูดในการเรียกประชุมปีก่อนหน้า Jean-Jacques Guiony ประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายการเงินที่ LVMH กล่าวว่า: "เราได้วางข้อจำกัดการขายปลีกที่เข้มงวดสำหรับผลิตภัณฑ์ที่ผู้คนสามารถซื้อ"แต่ เมื่อคุณเห็นคนในร้านค้า คุณไม่ทราบว่า พวกเขาจะซื้อกระเป๋าตัวเอง หรือ เพื่อขายสู่ตลาดในประเทศจีน เราพยายามที่จะให้แน่ใจว่า เราจะแข่งขันกับผลิตภัณฑ์ของเราเองในตลาดจีน แต่การกระทำของเราไม่ใช่กระสุนทั้งหมด"ตลาดสีเทาบริษัทอื่น ๆ พบได้ง่ายขึ้นเพื่อพยายาม equalise ราคา แฟชั่นเฮ้าส์ชาแนลยกราคายุโรป 20% และตัดจีน แข่งขันโดยตรงกับตัวแทน daigou และกัดเซาะกำไรของพวกเขาประสบความสำเร็จตลาดสีเทาชนิดนี้เกิดขึ้นทุกซูเปอร์มาร์เก็ตอาจองค์การราคากล่องช็อคโกแลตในการขาย และขายพวกเขาทั้งหมดกับลูกค้ารายเดียว เท่านั้นจะเห็นเปิดในร้านมุมถนน undercutting ราคาขายปลีกแนะนำของพวกเขา สั้น ๆ ในภายหลังได้ที่ไม่ถูกต้อง แต่มีวิธีการ - โดยการจำกัดการขายปรึกษากิจการภายนอกของกิจการร่วมค้าปลีกอังกฤษ จอห์นสตัน Bryan กล่าวว่า: "ในสุด ได้ขึ้นอยู่กับแต่ละร้าน มันได้ของขวัญขายปลีกการตัดสินใจว่า พวกเขาต้องการขายให้ลูกค้าใด ๆ หนึ่ง"ซูเปอร์มาร์เก็ตในบังคับข้อจำกัดสองปีเมื่อสแกนดัลกว่านมเด็กที่ปนเปื้อนในจีนให้ชาวจีนโพ้นทะเลซื้อสูตร และการนำเข้าในจีนHowever, these were more to do with trying to stop a run on the product at home than trying to stop any kind of parallel trading abroad.More can be more, or lessBut for some retailers more is, well, more.Marks and Spencer spokeswoman Clare Wilkes says: "A few years ago, a woman came into one of our stores and bought up the every piece of cashmere we had. We had no objection to that - at all."But the luxury goods industry on the whole is very choosey about whom it sells to.The most famous example is Burberry, which by 2006, when Angela Ahrendts became chief executive, was growing just 2% a year in a booming luxury market.It was selling everything from kilts to dog cover-ups and leashes - to everyone.Ms Ahrendts wrote later in the Harvard Business Review: "In luxury, ubiquity will kill you - it means you're not really luxury anymore. And we were becoming ubiquitous."Ms Ahrendts completely restructured the company, drastically reducing its product range, centralising production and design, making it more expensive and then, restricting the customer base.She added: "We began to shift our marketing efforts from targeting everyone, everywhere, to focusing on the luxury customers of the future - millennials. We believed that these customers were being ignored by our competitors."The restrictions it imposed were financial. The kilt and dog-leash buyers were simply priced out of the market. Many of the core Burberry products, such as the signature trench coat, now cost more than $1,000 (£700).Brand consultant Rebecca Battman says: "There are unintended consequences of your brand becoming popular - the more widely seen it becomes, the more it will diminish the power of the brand among the people you really want to appeal to."
Ms Ahrendts' strategy worked. Within five years, Burberry's revenues and operating income had doubled and 2014-15 revenues rose 11%. Less had become more.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เมื่อเลโก้เดิมตัดสินใจที่จะไม่ขายศิลปินจีนอิฐ Ai Weiwei ที่จะทำให้คำสั่งทางการเมืองก็คิดจริงๆมันก็ทำในสิ่งที่ถูกต้อง.
นโยบายจริยธรรมที่ระบุว่างานศิลปะที่ใช้ผลิตภัณฑ์เลโก้ใด ๆ ที่ไม่ควร "มีทางการเมืองใด ๆ ศาสนา ชนชั้นลามกอนาจารหรือ defaming งบ ".
อย่างไรก็ตาม บริษัท เดนมาร์กถูกโจมตีอย่างกว้างขวางจากการแสดงความเห็นและถูกกล่าวหาว่าไม่อยากจะรบกวนรัฐบาลจีนซึ่ง Ai ประจำบารมี.
เลโก้ได้ยอมอ่อนข้อในขณะนี้และในวันพุธที่ประกาศว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงนโยบาย.
มัน จะไม่ขอให้ลูกค้าสิ่งที่พวกเขาต้องการที่จะใช้ก้อนอิฐหา แต่ขอให้พวกเขาให้ชัดเจนว่า บริษัท ไม่สนับสนุนหรือรับรองโครงการของพวกเขาถ้าแสดงในที่สาธารณะ.
แต่ธุรกิจควรจะจู้จี้จุกจิกเกี่ยวกับผู้ที่จะขายได้หรือไม่?
'เข้มงวด ข้อ จำกัด
'ปัญหาคือว่าการขายมากที่สุดเท่าที่คุณสามารถให้กับทุกคนและทุกคนสามารถมีผลกระทบที่ไม่ได้ตั้งใจ.
ลูกค้าบางคนสามารถเปลี่ยนเป็นคู่แข่งของคุณ.
LVMH ซึ่งเป็นเจ้าของแบรนด์หรูจากเสื้อผ้าคริสเตียนดิออร์ที่จะแชมเปญ Dom Perignon ได้มีธุรกิจจีนที่ทำลาย โดยการขายกลุ่มพายเรือเข้ามาในประเทศโดยเรียกว่า "daigou" ตัวแทน.
ภาษีและความแตกต่างให้สกุลเงินสินค้าหรูหราราคาแพงมากขึ้นในประเทศจีน นักวิเคราะห์บางคนคาดว่าในช่วงกลางปี ​​2015 ราคาที่จีน 60% สูงกว่าผู้ที่อยู่ในยุโรป.
ตัวแทน daigou หลายนักเรียนพวกเขาทำเงินพิเศษเพื่อเป็นเงินทุนการศึกษาในต่างประเทศของพวกเขาซื้อสินค้าหรูในกลุ่มในยุโรปและฮ่องกงและขาย พวกเขาในการที่บ้าน .
มันเป็นบางครั้งเรียกว่าการซื้อขายขนานดังนั้นLVMH
เริ่มที่จะดูลูกค้าอย่างใกล้ชิดมากขึ้นพูดในการประชุมปีก่อนหน้าที่ผ่านมาJean-Jacques Guiony ประธานเจ้าหน้าที่ฝ่ายการเงินที่ LVMH กล่าวว่า "เราได้วางข้อ จำกัด ที่เข้มงวดสำหรับการค้าปลีกจำนวน ของผลิตภัณฑ์ที่ผู้คนสามารถซื้อ.
"แต่เมื่อคุณเห็นคนที่อยู่ในร้านค้าที่คุณไม่ทราบว่าพวกเขาจะซื้อกระเป๋าสำหรับตัวเองหรือเพื่อขายพวกเขาในการทำตลาดในประเทศจีน เราพยายามที่จะทำให้แน่ใจว่าเราจะไม่ได้แข่งขันกับผลิตภัณฑ์ของเราเองในตลาดประเทศจีน แต่การกระทำของเราไม่ได้อย่างสิ้นเชิงกระสุน.
"ตลาดสีเทา
บริษัท อื่น ๆ ที่ได้พบว่ามันง่ายกว่าที่จะพยายามที่จะเท่ากันราคา. บ้านแฟชั่นชาแนลยกของ ราคายุโรป 20% และตัดพวกเขาในประเทศจีนโดยตรงแข่งขันกับตัวแทน daigou และประสบความสำเร็จกัดกร่อนผลกำไรของพวกเขา.
ชนิดของตลาดสีเทานี้เกิดขึ้นได้ทุกที่.
ซูเปอร์มาร์เก็ตอาจจะลดลงครึ่งหนึ่งของราคากล่องช็อคโกแลตในการขายและขายพวกเขาทั้งหมด . เพื่อลูกค้าคนเดียวเท่านั้นที่จะเห็นพวกเขาเปิดขึ้นในการจัดเก็บมุมลงที่ถนน undercutting
ราคาขายปลีกของพวกเขาแนะนำปักษ์ต่อมาที่ไม่ผิดกฎหมายแต่มีวิธีการที่จะหยุดมัน -. โดยการ จำกัด
การขายสมาคมค้าปลีกอังกฤษของภายนอกที่ปรึกษากิจการไบรอันจอห์นสันกล่าวว่า "ในท้ายที่สุดก็ขึ้นอยู่กับร้านค้าของแต่ละบุคคล มันมีอยู่ในของขวัญจากร้านค้าปลีกที่จะตัดสินใจเกี่ยวกับวิธีที่พวกเขาต้องการที่จะขายให้กับลูกค้าคนใดคนหนึ่ง.
"ซูเปอร์มาร์เก็ตหลายกำหนดข้อจำกัด สองปีที่ผ่านมาเมื่อเรื่องอื้อฉาวมากกว่านมทารกปนเปื้อนในประเทศจีนได้รับแจ้งจีนในต่างประเทศที่จะซื้อสูตรและนำเข้าใน จีน.
แต่เหล่านี้ได้มากขึ้นจะทำอย่างไรกับความพยายามที่จะหยุดวิ่งบนผลิตภัณฑ์ที่บ้านกว่าการพยายามที่จะหยุดการใด ๆ ของการซื้อขายขนานในต่างประเทศ.
อื่น ๆ ได้มากขึ้นหรือน้อยลง
แต่สำหรับร้านค้าปลีกบางมากขึ้นคือดีมากขึ้น.
มาร์ค และสเปนเซอร์โฆษกหญิงของแคลร์วิลก์สกล่าวว่า "ไม่กี่ปีที่ผ่านมาเป็นผู้หญิงที่เข้ามาในร้านค้าของเราและซื้อชิ้นส่วนของผ้าขนสัตว์ชนิดหนึ่งทุกครั้งที่เรามี เรามีการคัดค้านว่าไม่มี -. ที่ทุกคน
"แต่หรูหราอุตสาหกรรมสินค้าในทั้งเป็นอย่างมากChoosey เกี่ยวกับผู้ที่จะขายให้.
ตัวอย่างที่มีชื่อเสียงมากที่สุดคืออเบอรี่ซึ่งโดยปี 2006 เมื่อแองเจลา Ahrendts กลายเป็นผู้บริหารระดับสูงมีการเติบโตเพียง 2 % ต่อปีในตลาดหรูเฟื่องฟู.
มันถูกขายทุกอย่างตั้งแต่กระโปรงสุนัขปกอัพและสายจูง - ให้ทุกคน.
นางสาว Ahrendts เขียนต่อมาในฮาร์วาร์รีวิวธุรกิจ: "ในความหรูหราแพร่หลายจะฆ่าคุณ - มันหมายความว่าคุณ ไม่ได้จริงๆหรูอีกต่อไป และเราได้กลายเป็นที่แพร่หลาย ".
นางสาว Ahrendts สมบูรณ์การปรับโครงสร้างหนี้ของ บริษัท อย่างมากลดช่วงที่ผลิตภัณฑ์ของศูนย์กลางการผลิตและการออกแบบที่ทำให้มันมีราคาแพงมากขึ้นและจากนั้น จำกัด ฐานลูกค้า.
เธอกล่าวเสริมว่า" เราเริ่มที่จะเปลี่ยนความพยายามทางการตลาดของเราจากการกำหนดเป้าหมาย ทุกคนทุกที่จะมุ่งเน้นไปที่ลูกค้าหรูหราของอนาคต - Millennials เราเชื่อว่าลูกค้ากลุ่มนี้ได้ถูกละเลยโดยคู่แข่งของเรา.
"ข้อจำกัด มันกำหนดได้ทางการเงิน. โดยสก็อตและผู้ซื้อสุนัขจูงมีราคาเพียงแค่ออกจากตลาด. หลายหลักผลิตภัณฑ์อเบอรี่เช่นขนสลักลายเซ็นในขณะนี้ ค่าใช้จ่ายมากกว่า $ 1,000 (£ 700).
ที่ปรึกษายี่ห้อรีเบคก้า BATTMAN กล่าวว่า: "มีผลที่ไม่ตั้งใจของแบรนด์ของคุณเป็นที่นิยม - ยิ่งเห็นกันอย่างแพร่หลายก็จะกลายเป็นมากขึ้นก็จะลดอำนาจของแบรนด์ในหมู่คนที่คุณต้องการจริงๆ อุทธรณ์ไป.
"กลยุทธ์นางสาวAhrendts 'ทำงาน. ภายในระยะเวลาห้าปีที่ผ่านมารายได้ของ Burberry และรายได้จากการดำเนินงานได้เป็นสองเท่าและมีรายได้เพิ่มขึ้น 2014-15 11%. น้อยได้มากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เมื่อ LEGO เดิมไม่ยอมขายศิลปินไอ้ เว่ยเว่ยอิฐกับจีนซึ่งแถลงการณ์ทางการเมือง มันคิดว่ามันทำถูกแล้ว
นโยบายจริยธรรมระบุว่างานศิลปะใด ๆ การใช้ผลิตภัณฑ์เลโก้ไม่ควรมีการเมือง ศาสนา ชนชั้น ลามก อนาจาร หรืออาจงบ " .
อย่างไรก็ตามบริษัทเดนมาร์กถูกโจมตีโดยแสดงความเห็นอย่างกว้างขวาง และกล่าวหาว่าไม่คิดจะรบกวนรัฐบาลจีน ซึ่งไอเป็นประจำ criticises .
เลโก้ได้โทษและในวันพุธที่ประกาศว่าได้เปลี่ยนนโยบาย .
จะไม่ขอให้ลูกค้าสิ่งที่พวกเขาต้องการใช้อิฐ แต่ขอร้องพวกเขาให้ชัดเจนว่า บริษัทไม่สนับสนุนหรือรับรองโครงการของพวกเขาถ้าแสดงในที่สาธารณะ .
แต่ควรธุรกิจจู้จี้จุกจิกเกี่ยวกับผู้ที่ขายไปยัง ?

' 'strict จำกัด ปัญหาคือการขายมากที่สุดเท่าที่คุณสามารถเพื่อทุกคน และทุกคนจะได้ผลที่ไม่ตั้งใจ
ลูกค้าบางคนอาจกลายเป็นคู่แข่งของคุณ .
LVMH ซึ่งเป็นเจ้าของแบรนด์หรูจากเสื้อผ้า Christian Dior กับแชมเปญ Dom Perignon ,มีภาษาจีนธุรกิจทำลายโดยการขายกลุ่มแบบ เข้ามาในประเทศ โดยเรียกว่า " daigou " ตัวแทน .
ภาษีและความแตกต่างแลกเปลี่ยนเงินให้สินค้าหรูหราที่ไกลมากขึ้นมีราคาแพงในประเทศจีน นักวิเคราะห์บางคนคาดว่าโดย mid-2015 ราคาจีน 60% สูงกว่าในยุโรป daigou
ตัวแทน หลายของพวกเขานักเรียนทำให้เงินสดเพิ่มเงินทุนการศึกษาในต่างประเทศของพวกเขาซื้อสินค้าหรูหราจำนวนมากในยุโรปและฮ่องกงและขายพวกเขาในบ้าน มันเป็นบางครั้งเรียกว่าการค้าขายแบบขนาน
ดังนั้น LVMH เริ่มดูแลลูกค้าอย่างใกล้ชิด
พูดในการแถลงข่าวก่อนหน้านี้เมื่อปีที่แล้ว ฌอง ฌาคส์ guiony หัวหน้าเจ้าหน้าที่ฝ่ายการเงินที่ LVMH , กล่าวว่า : " เราได้วางจำกัดค้าปลีกอย่างเข้มงวดสำหรับจำนวนของผลิตภัณฑ์ที่ผู้คนสามารถซื้อ .
" แต่เมื่อคุณเห็นใครบางคนในร้าน คุณไม่รู้หรอกว่าพวกเขาจะซื้อกระเป๋าสำหรับตัวเองหรือพวกเขาจะขายในตลาดในประเทศจีน เราพยายามที่จะให้แน่ใจว่าเราไม่ได้แข่งขันกับผลิตภัณฑ์ของเราในตลาดจีน แต่การกระทำของเราจะไม่ทั้งหมดหลักฐาน bullet "

ตลาดสีเทา บริษัท อื่น ๆพบว่ามันง่ายที่จะพยายามเกลี่ยราคาบ้านแฟชั่น Chanel ราคาเพิ่มขึ้นในยุโรป 20% และตัดพวกเขาในประเทศจีนโดยตรงการแข่งขันกับ daigou ตัวแทนความกัดกร่อนผลกำไรของพวกเขา .
ตลาดแบบนี้สีเทาเกิดขึ้นทุกหนทุกแห่ง .
ซูเปอร์มาร์เก็ตอาจลดลงครึ่งหนึ่งของราคากล่องช็อกโกแลตในการขาย และขายให้ลูกค้าเดียว เท่านั้น ที่เห็นพวกเขาเปิดขึ้นในร้านมุมลงถนนตัดราคาของพวกเขาแนะนำขายปลีกราคา สองสัปดาห์ต่อมา .
มันไม่ผิดกฎหมาย แต่มันมีวิธีที่จะหยุดมันด้วยการ จำกัด การขาย .
ของกระทรวงการต่างประเทศ ที่ปรึกษาสมาคมค้าปลีกของอังกฤษ ไบรอัน จอห์นสัน , กล่าวว่า : " ในท้ายที่สุด มันขึ้นอยู่กับร้านแต่ละ มันคือของขวัญของร้านค้าปลีกที่จะตัดสินใจว่าพวกเขาต้องการที่จะขายให้กับลูกค้าใด ๆหนึ่งมาก "
.ซุปเปอร์มาร์เก็ตมากมายกำหนดข้อ จำกัด เมื่อสองปีก่อน มากกว่าเรื่องอื้อฉาวนมปนเปื้อนในจีนได้รับแจ้งเด็กต่างประเทศจีนจะซื้อสูตร และนำเข้าสู่ประเทศจีน .
แต่เหล่านี้มีมากขึ้นจะทำอย่างไรกับพยายามหยุดวิ่งบนผลิตภัณฑ์ที่บ้านกว่าพยายามที่จะหยุดการใด ๆชนิดของการค้าต่างประเทศ
เพิ่มเติมสามารถเพิ่มเติม หรือน้อยกว่า
แต่ร้านค้าปลีกบางมากขึ้นเป็น ดี เพิ่มเติม .
เครื่องหมายและสเปนเซอร์ โฆษก แคลร์ วิล กล่าวว่า : " ไม่กี่ปีที่ผ่านมา ผู้หญิงมาเป็นหนึ่งในร้านค้าของเราและซื้อขึ้นทุกชิ้นส่วนของผ้าขนสัตว์ชนิดหนึ่งที่เราเคยมี เราไม่คัดค้านว่า - เลย "
แต่อุตสาหกรรมสินค้าหรูหราบนทั้งช่างเลือกมากเกี่ยวกับผู้ขาย .
ตัวอย่างที่มีชื่อเสียงที่สุดคือ เบอร์เบอรี่ ซึ่งได้แก่ เมื่อแองเจล่า ahrendts กลายเป็นหัวหน้าผู้บริหารมีการเติบโตแค่ 2% ต่อปีในตลาดหรูเฟื่องฟู .
มันขายทุกอย่างตั้งแต่ คิลท์สเพื่อสุนัขและสายจูง - ปกปิดทุกคน .
นางสาว ahrendts เขียนต่อไปในธุรกิจฮาร์วาร์ดทบทวน : " หรู ชื่อจะฆ่าคุณ - มันหมายความว่า คุณไม่ได้หรูหราอีกแล้ว และเราได้กลายเป็นที่แพร่หลาย "
นางสาว ahrendts สมบูรณ์ปรับโครงสร้างบริษัทอย่างรุนแรงลดช่วงของผลิตภัณฑ์