ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

อัตราการตกตะกอนและตะกอนประกอบได้ประมาณใช้ 210Pb (ครึ่งชีวิต: ปี 22.3) ออกเดทเทคนิคใช้ได้สเปกโตรมิเตอร์แบบที่สถาบันสมุทรศาสตร์ มหาวิทยาลัยแห่งชาติไต้หวันตามวิธีที่ดีขึ้น (Huh และ Su1999) . 210Pb ไอโซโทปกิจกรรมมีวัดสำหรับจัดแบ่งเป็นส่วน ๆตัวอย่างของทั้งสามแกน อัตราการตกตะกอนด้วยรูปแบบ advection – แพร่ อัสสัมชัญตะกอนที่มีตัวช่วยหลอมในและ 210Pb ที่เกี่ยวข้องคงสมเหตุสมผลในdecadal กับเซนเทนเนียล timescales ที่เว็บไซต์กำหนด (เบอร์เกอร์และฮีธปี 1968 ฮะ และ Su, 1999) โดยทั่วไปวิธีนี้จะเหมือนกับแอปเปิ้ลบีและของโอลด์ฟิลด์ ''ง่ายแบบ CIC" (แอปเปิ้ลบีและโอลด์ฟิลด์1992) จากการศึกษาก่อนหน้า (Sombrito et al. 2004),กิจกรรม 137Cs ในตะกอนต่ำ และไม่มีความสุขเครื่องหมายในมะนิลาเบย์ ถึงแม้ว่าเราไม่มีข้อมูล 137Cs เป็นวิธีการลำดับเหตุการณ์เป็นอิสระสำหรับการตรวจสอบผลการคำนวณจากข้อมูลส่วนเกิน 210Pb ผลลัพธ์ที่แสดงข้อตกลงที่ดีมีบางการศึกษาก่อนหน้านี้ในมะนิลาเบย์ (Sombrito et al.,2004 มาเรียสถานีร้อยเอ็ด 2009) และที่ให้ความมั่นผลของเราลำดับเหตุการณ์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

อัตราการตกตะกอนและลำดับเหตุการณ์ตะกอนประมาณ
โดยใช้ 210Pb (ครึ่งชีวิต: 22.3 ปี) เทคนิคการออกเดทโดยใช้ A-สเปกโตรมิเตอร์
ที่สถาบันสมุทรศาสตร์ของมหาวิทยาลัยแห่งชาติไต้หวัน
ตามวิธีการที่ดีขึ้น (อืมมมและซู
1999) กิจกรรมไอโซโทป 210Pb วัดสำหรับการแบ่ง
ตัวอย่างของทั้งสามแกน อัตราการตกตะกอนถูกคำนวณ
โดยใช้รูปแบบการพาแพร่กับสมมติฐานที่ว่าตะกอน
ฟลักซ์และเกี่ยวข้อง 210Pb มีเหตุผลอย่างต่อเนื่องใน
decadal ไประยะเวลาหนึ่งร้อยปีที่เว็บไซต์ที่กำหนด (เบอร์เกอร์และเฮลท์,
1968; หือและ Su, 1999) วิธีนี้เป็นพื้นเดียวกับแอ็ปเปิ้ล
และโอลด์ '' รูปแบบง่ายๆ CIC "(แอ็ปเปิ้ลและโอลด์
1992) จากการศึกษาก่อนหน้า (Sombrito et al., 2004)
กิจกรรม 137Cs ในตะกอนดินอยู่ในระดับต่ำและไม่สามารถจะเป็นเวลาที่ดีที่
เครื่องหมายในมะนิลาเบย์ ถึงแม้ว่าเราจะไม่ได้มีข้อมูล 137Cs เป็น
วิธีการลำดับเหตุการณ์ที่เป็นอิสระในการตรวจสอบผลลัพธ์ที่คำนวณได้
จากโปรไฟล์ 210Pb ส่วนเกินผลของเราแสดงให้เห็นข้อตกลงที่ดี
กับการศึกษาก่อนหน้านี้บางส่วนในอ่าวมะนิลา (Sombrito, et al.,
2004. Sta Maria et al, 2009) และที่ทำให้เรามีความเชื่อมั่น
ในผลการลำดับเหตุการณ์ของเรา