“Well….” Meng Hao looked hesitant.“

“Well….” Meng Hao looked hesitant.

“Elder Brother Meng,” said Lu Song, his eyes glittering. “This spear is really very important to us. Please, allow yourself to part with it!” He knew that the first objective was to force Meng Hao into agreeing. Then he and Qian Shuihen would have to battle it out. He took a step forward as he spoke, an overbearing air filling his eyes.

“Eccentric Song treats people wickedly and mercilessly. You took away many of his most prized treasures. If our Violet Fate Sect’s Elder Wu hadn’t held him back, Elder Brother Meng would be in quite a bit of danger right now.” Qian Shuihen advanced further, his bearing extremely overbearing. At this point, he made no effort to conceal his power and might as he spoke.

The other Violet Fate Sect disciples slowly moved forward, forming a circle around them. Their eyes gleamed with the desire to lay hands on the spear.

“This spear is just an ordinary item,” said Meng Hao, looking around at the circle of people, then turning back to Lu Song and Qian Shuihen with a frown.

“Elder Brother Meng, there’s no need for jokes,” said Lu Song with a laugh, his eyes moving over the haft of the spear. “I know I’m not mistaken. This is the spear that you used. That notch in the side, I saw it clearly that day.”

Meng Hao stared blankly. It seemed this person had looked at the spear even more closely than he had. He hadn’t notice any notch before, but now that he looked, sure enough, there it was.

When Lu Song saw his expression, it only served to further his certainty. Though he wore a smile on his face, his eyes were cold. He wasn’t allowed to kill Meng Hao to earn a spot in the Inner Sect, but could use other means, and he wouldn’t hold back.

“Even if it’s only an ordinary object, we still wish to buy it,” said Qian Shuihen threateningly, his voice even colder than before. “We are determined to have this spear. Please, Elder Brother Meng, don’t make things difficult for us, otherwise, we will be very displeased, and you will be too. You might have the spear in hand, but the Violet Fate Sect is one of the five great Sects of the Southern Domain. Even this far away, our power is greater than you can imagine, Fellow Daoist. Furthermore… it’s not we who want the spear, but rather Sect Elder Wu.”

Upon hearing this, the State of Zhao Cultivators all exchanged glances. Their faces lit up with sneers for Meng Hao, but they maintained their silence.

Sun Hua’s smile was especially wide. Gaining the help of these people to get information about the spear was a good thing. Regardless of what happened in the end, he should be able to take advantage of the situation to make a move. Furthermore, despite Meng Hao having a treasured spear, he wouldn’t dare to offend a great sect from the Southern Domain.

“If I don’t agree, will you force me?” asked Meng Hao, his gaze growing grim.

“Our Sect doesn’t steal treasures from people,” said Lu Song with a laugh. “But Elder Brother Meng should think things through carefully. What good will it do you to offend us? Furthermore… if we really wanted to steal the spear, we could get other people to do it for us. We wouldn’t have to do anything.” He glanced over at the State of Zhao disciples standing a short distance away and nodded. Sun Hua and the others suddenly looked very excited.

“Elder Brother Meng, I, Qian, very much admire your performance on the treasure mountain. But let’s not beat around the bush. Whether or not you want to sell the spear, you will!” His eyes were grim, and his words cold.

Meng Hao’s heart groaned. If these people wanted to bring trouble upon themselves, he wouldn’t stop them. A variety of expressions crossed his face, and he retreated a few more steps back, muttering to himself. Then, gritting his teeth, he lifted his head. His eyes were bloodshot.

“Esteemed Violet Fate Sect disciples. If you truly wish to purchase my spear, please, name your price.” Meng Hao flicked his sleeve, stabbing the spear into the ground. His face seemed to be grim and filled with pain.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"อืม ... ." เม้งเฮามองลังเล. "บราเดอร์พี่เม้ง" Lu Song, อร่ามตาของเขากล่าวว่า "หอกนี่คือจริงๆสำคัญมากสำหรับเรา กรุณาอนุญาตให้ตัวเองเป็นส่วนหนึ่งกับมัน! "เขารู้ว่าวัตถุประสงค์แรกคือการบังคับให้เม้งเฮาเข้าไปเห็นพ้อง จากนั้นเขาและเควน Shuihen จะต้องต่อสู้มันออกมา เขาเอาก้าวไปข้างหน้าในขณะที่เขาพูดอากาศเอาแต่ใจกรอกตาของเขา. "แหกคอกเพลงปฏิบัติต่อคนชั่วร้ายและไร้ความปราณี คุณเอาไปหลายสมบัติที่มีค่าที่สุดของเขา ถ้าเราไวโอเล็ตชะตากรรมของนิกายพี่อู๋ไม่ได้จัดขึ้นเขากลับมาพี่เม้งบราเดอร์จะอยู่ในไม่น้อยของอันตรายในขณะนี้. "เควน Shuihen ขั้นสูงต่อไปแบริ่งของเขาเอาแต่ใจมาก เมื่อมาถึงจุดนี้เขาพยายามที่จะปกปิดอำนาจและอาจรวมเขาพูดของเขา. ไม่มีสาวกอื่น ๆ สีม่วงโชคชะตานิกายค่อย ๆ ขยับไปข้างหน้าเป็นวงกลมรอบตัวพวกเขา สายตาของพวกเขา gleamed มีความปรารถนาที่จะวางมือบนหอก. "หอกนี้เป็นเพียงรายการธรรมดา" เม้งเฮากล่าวว่ามองไปรอบ ๆ ในวงกลมของผู้คนแล้วหันกลับไป Lu เพลงและการ Qian Shuihen กับขมวด. "ผู้สูงอายุ บราเดอร์เม้งมีความจำเป็นในเรื่องตลกไม่มี "Lu เพลงกล่าวพร้อมกับหัวเราะดวงตาของเขาย้ายไปครึ่งของหอก "ฉันรู้ว่าฉันไม่ผิด นี้เป็นหอกที่คุณใช้ บากในด้านที่ผมเห็นอย่างชัดเจนในวันนั้น. " เม้งเฮาจ้อง blankly มันดูเหมือนคนนี้ได้มองไปที่หอกมากยิ่งขึ้นอย่างใกล้ชิดมากกว่าที่เขาเคย เขาไม่ได้สังเกตเห็นรอยใด ๆ มาก่อน แต่ตอนนี้ที่เขามองนั่นเองมันก็มี. เมื่อ Lu เพลงเห็นการแสดงออกของเขาก็ทำหน้าที่เพียงเพื่อต่อความเชื่อมั่นของเขา แม้ว่าเขาจะสวมรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาดวงตาของเขามีความหนาวเย็น เขาก็ไม่ได้รับอนุญาตให้ฆ่าเม้งเฮาจะได้รับจุดในภายในนิกาย แต่อาจใช้วิธีการอื่น ๆ และเขาจะไม่ถือกลับ. "แม้จะเป็นเพียงวัตถุธรรมดาเรายังคงต้องการที่จะซื้อมัน" กล่าวว่า Qian Shuihen กลัวเสียงของเขาแม้จะหนาวเย็นกว่าก่อน "เรามีความมุ่งมั่นที่จะมีหอกนี้ กรุณาพี่บราเดอร์เม้งไม่ได้ทำสิ่งที่ยากสำหรับเรามิฉะนั้นเราจะไม่พอใจมากและคุณจะเกินไป คุณอาจมีหอกในมือ แต่โชคชะตาม่วงนิกายเป็นหนึ่งในห้านิกายที่ดีของภาคใต้โดเมน แม้เรื่องนี้จะอยู่ห่างไกลอำนาจของเรามีค่ามากกว่าที่คุณสามารถจินตนาการ Daoist เพื่อน นอกจากนี้ ... มันไม่ใช่เราที่ต้องการหอก แต่นิกายพี่อู๋. " เมื่อได้ยินดังนั้นรัฐ Zhao พรวนทุกสบตา ใบหน้าของพวกเขาสว่างขึ้นกับ sneers สำหรับเม้งเฮา แต่พวกเขาเก็บรักษาความเงียบของพวกเขา. รอยยิ้มอาทิตย์หัวหินเป็นกว้างโดยเฉพาะอย่างยิ่ง ดึงดูดความช่วยเหลือของคนเหล่านี้ที่จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับหอกเป็นสิ่งที่ดี โดยไม่คำนึงถึงสิ่งที่เกิดขึ้นในท้ายที่สุดเขาควรจะสามารถใช้ประโยชน์จากสถานการณ์ที่จะทำให้การย้าย นอกจากนี้แม้จะมีเม้งเฮาหอกรักเขาจะไม่กล้าที่จะกลายเป็นนิกายที่ดีจากภาคใต้โดเมน. "ถ้าผมไม่เห็นคุณจะบังคับให้ฉัน?" ถามเม้งเฮาเขาจ้องมองการเจริญเติบโตที่น่ากลัว. "ของเรา นิกายไม่ได้ขโมยสมบัติจากคน "Lu เพลงกล่าวพร้อมกับหัวเราะ " แต่พี่บราเดอร์เม้งควรจะคิดว่าสิ่งที่ผ่านระมัดระวัง สิ่งที่ดีจะทำคุณจะรุกรานเรา? นอกจากนี้ ... ถ้าเราอยากจะขโมยหอกที่เราจะได้รับคนอื่นที่จะทำเพื่อเรา เราจะได้ไม่ต้องทำอะไร. "เขาชำเลืองมองไปที่รัฐ Zhao สาวกยืนอยู่ไกลออกไปและพยักหน้า ดวงอาทิตย์หัวหินและคนอื่น ๆ ก็มองตื่นเต้นมาก. "พี่ชายพี่เม้ง, I, Qian มากชื่นชมผลงานของคุณบนภูเขาสมบัติ แต่ขอไม่ย้อนยอก หรือไม่ว่าคุณต้องการที่จะขายหอกคุณจะ! "ดวงตาของเขาน่ากลัวและคำพูดของเขาเย็น. หัวใจเม้งเฮาส์คราง ถ้าคนเหล่านี้ต้องการที่จะนำปัญหาเมื่อตัวเองเขาจะไม่หยุดพวกเขา ความหลากหลายของการแสดงออกทางข้ามใบหน้าของเขาและเขาถอยขั้นตอนอีกไม่กี่หลังพึมพำกับตัวเอง จากนั้น gritting ฟันของเขาเขายกศีรษะของเขา ดวงตาของเขาแดงก่ำ. "สาวกนับถือนิกายม่วงโชคชะตา หากคุณต้องการอย่างแท้จริงที่จะซื้อหอกของฉันโปรดชื่อราคาของคุณ. "เม้งเฮาสะบัดแขนเสื้อของเขาแทงหอกลงไปที่พื้น ใบหน้าของเขาดูเหมือนจะน่ากลัวและเต็มไปด้วยความเจ็บปวด

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" อืม . . . . . . . " เมิ่งฮ่าวดูลังเล" พี่เม้ง " กล่าว Lu เพลง ดวงตาแวววาว " หอกนี่มันสำคัญกับเราจริงๆ ได้โปรด อนุญาตให้ตัวเองที่จะเป็นส่วนหนึ่งกับมัน ! " เขารู้ว่าวัตถุประสงค์แรก คือ บังคับให้เมิงเฮาตกลง . แล้วเขาและเฉียน shuihen จะต้องต่อสู้กับมัน เขาจึงก้าวออกมาตามที่เขาพูด อากาศที่ยโส การกรอกตา" ประหลาดเพลงถือว่าคนมุ่งร้าย และไร้ความปรานี เธอเอาหลายของเขา prized ที่สุดสมบัติ ถ้าพี่อู๋ม่วงชะตากรรมพรรคไม่ได้อยู่หลังเขา พี่เม้งจะค่อนข้างเป็นบิตอันตรายตอนนี้ " เฉียน shuihen ขั้นสูงต่อไปของเขา เรืองแสนหยิ่งยโส ณจุดนี้ เขาจึงไม่พยายามปกปิดพลังของเขาและอาจจะเขามาพูดอื่น ๆม่วง โชคชะตานิกายสาวกค่อยๆก้าวไปข้างหน้า เป็นวงกลมรอบ ๆพวกเขา ดวงตาของแสงสว่างกับความปรารถนาที่จะวางมือบนหอก" หอกนี่เป็นเพียงรายการสามัญ , " กล่าวว่า เมิ่งฮ่าวมองไปรอบๆวงกลมของคน แล้วหันหลังกลับไป ลู่เพลงเฉียน shuihen ด้วยความบึ้งตึง" พี่เมิง ไม่ต้องมีมุข กล่าวว่า ลู่ กับเพลง หัวเราะ ดวงตาของเขาย้ายไปใส่ด้ามของหอก " ผมรู้ ว่าผมไม่ได้เข้าใจผิด นี่เป็นหอกที่คุณใช้ ที่บากในด้าน ข้าเห็นมันในวันนั้น .เมิ่งเฮ่าจ้องอย่างว่างเปล่า . ดูเหมือนคนนี้เคยมองหอกแม้ยิ่งกว่าที่เขาเคยมี เขาไม่ได้สังเกตเห็นรอยมาก่อน แต่ตอนนี้เขาดูนั่นเอง มันเป็นเมื่อลู่เพลง เห็นสีหน้าของเขา เพียงทำหน้าที่เพื่อเพิ่มเติมความเชื่อมั่นของเขา แต่เขาใส่รอยยิ้มบนใบหน้าของเขา ดวงตาของเขาเย็น เขาไม่ได้รับอนุญาตให้ฆ่าเมงเฮาจะได้รับสปอตในนิกายชั้นใน แต่อาจใช้วิธีการอื่น ๆ และเขาจะไม่หันหลังกลับ" แม้จะเป็นแค่วัตถุธรรมดา เรายังต้องการที่จะซื้อมัน กล่าวว่า เฉียน shuihen threateningly เสียงของเขายังเย็นกว่าเดิม " เรามุ่งมั่นที่จะได้หอกนี้ ได้โปรด พี่เมิง อย่าสร้างปัญหาให้เราได้ ไม่งั้นจะไม่พอใจมาก และคุณจะเกินไป คุณ อาจ มี หอกในมือ แต่ม่วงชะตากรรมพรรค เป็นหนึ่งในห้าสำนักใหญ่ของอาณาจักรใต้ แม้ไกลออกไป พลังของเรามีมากกว่าที่คุณสามารถจินตนาการเพื่อน daoist . นอกจากนี้ . . . . . . . ไม่ใช่เราที่อยากได้ หอก แต่พรรคพี่อู๋ .เมื่อได้ยินเช่นนี้ รัฐจ้าว เกษตรกรทั้งหมดที่สบตากัน . ใบหน้าของพวกเขาสว่างขึ้นด้วย sneers สำหรับเมิ่งฮ่าว แต่พวกเขายังคงความเงียบของพวกเขาซุนฮั้ว รอยยิ้มยิ่งกว้าง การช่วยให้คนเหล่านี้ที่จะได้รับข้อมูลเกี่ยวกับหอกเป็นสิ่งที่ดี ไม่ว่าสิ่งที่เกิดขึ้นในตอนท้าย เขาควรจะสามารถที่จะใช้ประโยชน์จากสถานการณ์นี้ไป นอกจากนี้ แม้เมิงเฮามีเพลงหอก เขาไม่กล้าที่จะขัดใจนิกายใหญ่จากโดเมนที่ภาคใต้" ถ้าข้าไม่อนุญาต เจ้าจะบังคับข้า " ขอให้เมิ่งฮ่าวเติบโตที่น่ากลัว สายตาของเค้า" พรรคของเราไม่ได้ขโมยสมบัติจากคน " กล่าว Lu เพลงด้วยเสียงหัวเราะ " แต่พี่ชายเมิงควรจะคิดอย่างรอบคอบ สิ่งที่ดีที่จะทำให้คุณทำให้เรา นอกจากนี้ . . . . . . . ถ้าเราต้องการที่จะขโมยหอก เราไม่สามารถให้คนอื่นทำเพื่อเรา เราไม่ต้องทำอะไรเลย เขาเหลือบมองไปที่ รัฐจ้าว สาวกที่ยืนอยู่ห่างออกไปเล็กน้อย และพยักหน้า หัวซันและคนอื่นๆก็ดูตื่นเต้นมาก" พี่เม้ง ผม เฉียน มาก ชื่นชมผลงานของคุณบนภูเขาสมบัติ แต่ขอไม่อ้อมค้อม ไม่ว่าคุณต้องการที่จะขายหอก หรือ ไม่ นายจะได้ ! " ดวงตาของเขาน่ากลัว และคำพูดที่เย็นชาของเขาหัวใจของ เมิ่งฮ่าวคราง . ถ้าคนเหล่านี้ต้องการที่จะนำปัญหามาสู่ตนเอง เขาไม่ยอมหยุดพวกเขา ความหลากหลายของการแสดงออกข้ามใบหน้าของเขา , และเขาถอยสองสามก้าวกลับ พึมพำกับตัวเอง แล้วขบฟันของเขา เขายกหัวขึ้น ดวงตาของเขาแดงก่ำ .สาวก " ม่วงโชคชะตา นิกาย ที่นับถือ ถ้าคุณอย่างแท้จริงต้องการซื้อหอกของฉัน ได้โปรด บอกราคา " เมิ่งเฮ่าสะบัดแขนของเขา แทงหอกลงไปในพื้นดิน ใบหน้าของเขาดูเหมือนจะน่ากลัวและเต็มไปด้วยความเจ็บปวด