- ข้อความ
- ประวัติศาสตร์
Wat Sala LoiWat Sala Loi is mostly
Wat Sala Loi
Wat Sala Loi is mostly known for its modern architecture that reinvented the codes of traditional temples. The temple won the Siam Architects Society best avant-garde religious building award in 1973. It houses a large white standing Buddha statue. At the rear, there is a plaster statue of Thao Suranari, sitting in prayer position in the middle of a pond in front of the door. There is often animation in this very popular temple in Nakhon Ratchasima.
Phimai historical park
Prasart Phi Mai
The Phimai historical park protects one of the most important Khmer temples of Thailand. It is located in the town of Phimai, Nakhon Ratchasima province.
Having a lot in common with Angkor Wat, Phimai shows a great example of classical Khmer architecture. Ancient Khmer architects were best known for their superior use of sandstone over the traditional bricks and laterite architectures. Sandstones are used on the outer layer where they are visible. Laterite on the other hand was used for the outer wall and other hidden parts. All the structures are huge sandstone blocks. There are many lotus shaped roofs which represent Mount Meru (A holy mountain in Hinduism).
These Khmer temples, Phimai in this case, were intended to resemble the universe. The main building resembles the peak of the mountain that centers the universe. The surrounding walls resemble the water and encircling mountains. The Khmer didn’t develop the technique of true Vault architecture during their time. This results in that large areas could not be roofed over. They didn’t have the motivation to come up with how to develop the technique of true vaulting because their religion didn’t require this. For them, large open areas are fine. They instead developed the use multiple chapels.
Wat Thung Si Muang
Wat Thung Si Muang is located on Luang Road in Ubon Ratchathani. The temple was built by Venerable Chao Khun Phra Ariyawongsachan around 1829 during the reign of King Rama III and has a beautiful Ubosot (Ordination Hall) in the northeastern architectural style that is very tall in relation to its width. Venerable Chao Khun Phra Ariyawongsachan brought a replica of the Holy Footprint from Wat Srageath and a hall was constructed to house the replica. The hall was transformed into the Ubosot (main chapel or Ordination Hall) in 1829 by Ykhuchang, a monk from Vientiane who was expert in construction work. The art form of the Ubosot is, therefore, a mixture of the early Rattanakosin and Lan Chang styles. The lower structure of the Ubosot is in the northeastern style and the roof is of the Rattanakosin art form. A scripture hall or library (called a mondop in Thai) named Ho Phra Traipidok or Ho Trai Klang Nam is located in the middle of a pond, and features a roof that shows the Burmese architectural style while the lintel is carved in Laotian architectural art. Mural paintings in the temple feature the civilizations and cultures of the people of Ubon Ratchathani over 200 years ago
Prasat Hin Phanom Rung
Prasat Hin Phanom Rung or Prasat Phnom Rong in Khmer, is a Khmer temple complex set on the rim of an extinct volcano at 402 metres elevation, in Buriram Province in the Isan region of Thailand. It was built of sandstone and laterite in the 10th to 13th centuries. It was aHindu shrine dedicated to Shiva, and symbolises Mount Kailash, his heavenly dwelling.
Architecture
After the three-leveled lower stairway is the first cruciform platform, giving a first peek at the main temple. On the right, northward, is Phlab Phla or the White Elephant House. The pavilion is believed to be the place where kings and the royal family would change attire before rituals. Royalty would then enter the Processional Walkway, one of the most impressive elements of the park. It is 160 meters long and bordered by seventy sandstone posts with tops of lotus buds. The walkway itself is paved withlaterite blocks.
The walkway leads to the first of three naga bridges. The five-headed snakes face all four directions and are from the 12th century. This bridge represents the connection between heaven and earth. The naga bridge leads to the upper stairway, which is divided into five sets. Each set has terraces on the sides. The last terrace is wide, made with laterite blocks. It has a cruciformshape and four small pools. A couple more steps lead to the second naga bridge. It has the same shape as the first one, only smaller. In the middle the remains of an eight petalled lotus carving can be seen.
This final terrace leads to the outer gallery. It probably used to be a wooden gallery with a tiled roof, but only a raised floor oflaterite remains. After the outer gallery one reaches the inner gallery, which is divided in long and narrow rooms. It served as a wall around the principal tower. This last gallery leads to the third and last naga bridge, another small copy of the first one.
The bridge leads directly into the main sanctuary. After the antechamber and the annex, one reaches the principal tower. Double porches lead out in all directions. The inner sanctum used to have the "linga", the divine symbol of Shiva. Currently, only the "somasutra" remains which was used to drain water during religious rites. The entrances have various lintels and icons depictingHindu religious stories, e.g., the dancing Shiva and the five yogi's. The south entrance is guarded by a sandstone statue.
Apart from the main tower, other buildings in the compound are:
• Two brick sanctuaries built around the 10th century, northeast of the tower.
• The minor sanctuary southwest of the tower with a sandstone altar for a sacred image. It was built with sandstone in the 11th century. Prang Noi has only one entrance facing east. The sanctuary is square with indented corners, giving it a round feel.
• Two Bannalai southeast and northeast of the principal tower. The buildings are rectangular and have only one entrance. They were built in the last period, around the 13th century, and used as a library for holy scriptures.
Wat Sala Loi is mostly known for its modern architecture that reinvented the codes of traditional temples. The temple won the Siam Architects Society best avant-garde religious building award in 1973. It houses a large white standing Buddha statue. At the rear, there is a plaster statue of Thao Suranari, sitting in prayer position in the middle of a pond in front of the door. There is often animation in this very popular temple in Nakhon Ratchasima.
Phimai historical park
Prasart Phi Mai
The Phimai historical park protects one of the most important Khmer temples of Thailand. It is located in the town of Phimai, Nakhon Ratchasima province.
Having a lot in common with Angkor Wat, Phimai shows a great example of classical Khmer architecture. Ancient Khmer architects were best known for their superior use of sandstone over the traditional bricks and laterite architectures. Sandstones are used on the outer layer where they are visible. Laterite on the other hand was used for the outer wall and other hidden parts. All the structures are huge sandstone blocks. There are many lotus shaped roofs which represent Mount Meru (A holy mountain in Hinduism).
These Khmer temples, Phimai in this case, were intended to resemble the universe. The main building resembles the peak of the mountain that centers the universe. The surrounding walls resemble the water and encircling mountains. The Khmer didn’t develop the technique of true Vault architecture during their time. This results in that large areas could not be roofed over. They didn’t have the motivation to come up with how to develop the technique of true vaulting because their religion didn’t require this. For them, large open areas are fine. They instead developed the use multiple chapels.
Wat Thung Si Muang
Wat Thung Si Muang is located on Luang Road in Ubon Ratchathani. The temple was built by Venerable Chao Khun Phra Ariyawongsachan around 1829 during the reign of King Rama III and has a beautiful Ubosot (Ordination Hall) in the northeastern architectural style that is very tall in relation to its width. Venerable Chao Khun Phra Ariyawongsachan brought a replica of the Holy Footprint from Wat Srageath and a hall was constructed to house the replica. The hall was transformed into the Ubosot (main chapel or Ordination Hall) in 1829 by Ykhuchang, a monk from Vientiane who was expert in construction work. The art form of the Ubosot is, therefore, a mixture of the early Rattanakosin and Lan Chang styles. The lower structure of the Ubosot is in the northeastern style and the roof is of the Rattanakosin art form. A scripture hall or library (called a mondop in Thai) named Ho Phra Traipidok or Ho Trai Klang Nam is located in the middle of a pond, and features a roof that shows the Burmese architectural style while the lintel is carved in Laotian architectural art. Mural paintings in the temple feature the civilizations and cultures of the people of Ubon Ratchathani over 200 years ago
Prasat Hin Phanom Rung
Prasat Hin Phanom Rung or Prasat Phnom Rong in Khmer, is a Khmer temple complex set on the rim of an extinct volcano at 402 metres elevation, in Buriram Province in the Isan region of Thailand. It was built of sandstone and laterite in the 10th to 13th centuries. It was aHindu shrine dedicated to Shiva, and symbolises Mount Kailash, his heavenly dwelling.
Architecture
After the three-leveled lower stairway is the first cruciform platform, giving a first peek at the main temple. On the right, northward, is Phlab Phla or the White Elephant House. The pavilion is believed to be the place where kings and the royal family would change attire before rituals. Royalty would then enter the Processional Walkway, one of the most impressive elements of the park. It is 160 meters long and bordered by seventy sandstone posts with tops of lotus buds. The walkway itself is paved withlaterite blocks.
The walkway leads to the first of three naga bridges. The five-headed snakes face all four directions and are from the 12th century. This bridge represents the connection between heaven and earth. The naga bridge leads to the upper stairway, which is divided into five sets. Each set has terraces on the sides. The last terrace is wide, made with laterite blocks. It has a cruciformshape and four small pools. A couple more steps lead to the second naga bridge. It has the same shape as the first one, only smaller. In the middle the remains of an eight petalled lotus carving can be seen.
This final terrace leads to the outer gallery. It probably used to be a wooden gallery with a tiled roof, but only a raised floor oflaterite remains. After the outer gallery one reaches the inner gallery, which is divided in long and narrow rooms. It served as a wall around the principal tower. This last gallery leads to the third and last naga bridge, another small copy of the first one.
The bridge leads directly into the main sanctuary. After the antechamber and the annex, one reaches the principal tower. Double porches lead out in all directions. The inner sanctum used to have the "linga", the divine symbol of Shiva. Currently, only the "somasutra" remains which was used to drain water during religious rites. The entrances have various lintels and icons depictingHindu religious stories, e.g., the dancing Shiva and the five yogi's. The south entrance is guarded by a sandstone statue.
Apart from the main tower, other buildings in the compound are:
• Two brick sanctuaries built around the 10th century, northeast of the tower.
• The minor sanctuary southwest of the tower with a sandstone altar for a sacred image. It was built with sandstone in the 11th century. Prang Noi has only one entrance facing east. The sanctuary is square with indented corners, giving it a round feel.
• Two Bannalai southeast and northeast of the principal tower. The buildings are rectangular and have only one entrance. They were built in the last period, around the 13th century, and used as a library for holy scriptures.
0/5000
วัดศาลาลอยวัดศาลาลอยเป็นส่วนใหญ่ที่รู้จักกันของสถาปัตยกรรมที่นวัตกรรมใหม่ ๆ รหัสวัดดั้งเดิม วัดชนะรางวัลสมาคมสถาปนิกสยามสุดอาคารโอ่โถงศาสนาใน 1973 มันบ้านใหญ่สีขาวยืนพุทธ หลัง มีรูปปั้นปูนปลาสเตอร์ของท้าวสุรนารี นั่งอธิษฐานตำแหน่งกลางบ่อหน้าประตู มักจะมีภาพเคลื่อนไหวในวัดนี้เป็นที่นิยมมากในจังหวัดนครราชสีมาอุทยานประวัติศาสตร์พิมายเชียงใหม่วัดเกาะอุทยานประวัติศาสตร์พิมายปกป้องเขมรวัดสำคัญที่สุดของประเทศไทยอย่างใดอย่างหนึ่ง ตั้งอยู่ในตัวเมืองของพิมาย จังหวัดนครราชสีมามีจำนวนมาก in common with นครวัด พิมายแสดงตัวอย่างที่ดีของสถาปัตยกรรมเขมรคลาสสิก สถาปนิกเขมรโบราณรู้จักกันดีสำหรับการใช้ห้องของหินทรายอิฐโบราณและสถาปัตยกรรมศิลาแลง Sandstones จะใช้ในชั้นนอกซึ่งจะเห็น ศิลาแลงคงใช้สำหรับกำแพงภายนอกและส่วนอื่น ๆ ซ่อนอยู่ โครงสร้างทั้งหมดเป็นบล็อกหินทรายขนาดใหญ่ มีหลังคารูปบัวหลายซึ่งเป็นตัวแทนเขาพระสุเมรุ (ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในศาสนาฮินดู)วัดเหล่านี้เขมร พิมายในกรณีนี้ มีไว้ให้คล้ายกับจักรวาล อาคารมีลักษณะสูงสุดของภูเขาที่ศูนย์จักรวาล ผนังโดยรอบคล้ายกับน้ำและภูเขาที่ร เขมรไม่ได้พัฒนาเทคนิคของสถาปัตยกรรมเพดานจริงในช่วงเวลาของพวกเขา ซึ่งผลที่ไม่มีหลังคาขนาดใหญ่พื้นที่มากกว่า มีแรงจูงใจจะเกิดขึ้นกับวิธีการพัฒนาเทคนิคของ vaulting จริงเนื่องจากศาสนาของพวกเขาไม่ต้องการ เปิดพื้นที่ใหญ่จะไม่ดีสำหรับพวกเขา พวกเขาแทนพัฒนาใช้ chapels หลายวัดทุ่งศรีเมืองวัดทุ่งศรีเมืองตั้งอยู่บนถนนหลวงอุบลราชธานี วัดถูกสร้างขึ้น โดยมินท์เจ้าคุณพระ Ariyawongsachan ประมาณ 1829 ในรัชสมัยแห่ง และมีอุโบสถที่สวยงาม (อุโบสถ) ในรูปแบบสถาปัตยกรรมอีสานที่สูงมากเมื่อเปรียบเทียบกับความกว้าง มินท์เจ้าคุณพระ Ariyawongsachan นำแบบจำลองพรหมจาก Srageath วัด และความถูกสร้างขึ้นเพื่อจำลองบ้าน ห้องโถงถูกแปลงเป็นอุโบสถ (โบสถ์หลักหรืออุโบสถ) ใน 1829 โดย Ykhuchang พระจากเวียงจันทน์ที่มีผู้เชี่ยวชาญในงานก่อสร้าง ศิลปะรูปแบบของอุโบสถได้ ดังนั้น ส่วนผสมของต้นรัตนโกสินทร์และช้างลักษณะ โครงสร้างล่างของอุโบสถอยู่ในแบบอีสาน และหลังคาเป็นแบบศิลปะรัตนโกสินทร์ หอคัมภีร์หรือไลบรารี (เรียกว่า mondop เป็นภาษาไทย) ชื่อ Traipidok พระโฮจิมินห์หรือโฮจิมินห์บวกเพิ่มโดยอัตโนมัติกลางน้ำตั้งอยู่กลางสระน้ำ และมีหลังคาที่แสดงรูปแบบสถาปัตยกรรมพม่าขณะสลักทับหลังในศิลปะสถาปัตยกรรมลาว ภาพจิตรกรรมฝาผนังในวัดภายในอารยธรรมและวัฒนธรรมของชาวอุบลราชธานีกว่า 200 ปีที่ผ่านมาปราสาทหินพนมรุ้งปราสาทหินพนมรุ้งหรือปราสาทพนม Rong ในเขมร เป็นวัดเขมรซับซ้อนกันในภูเขาไฟสูญที่ 402 เมตรยก จังหวัดบุรีรัมย์ในภาคอีสานของประเทศไทย เรื่องที่สร้างจากหินทรายและศิลาแลงในศตวรรษ 10-13 ศาลเจ้า aHindu ให้พระอิศวร และคือสัญลักษณ์ของเขาไกรลาส เขาอยู่อาศัยพักผ่อนได้สถาปัตยกรรมหลังจากผ่านสามบันไดล่างเป็นแท่น cruciform แรก ให้มองครั้งแรกที่วัดหลัก ทางขวา ค่า ได้พลา Phlab หรือบ้านช้างเผือก เดอะพาวิลเลี่ยนถือเป็นสถานที่ซึ่งพระมหากษัตริย์และพระบรมวงศานุวงศ์จะเปลี่ยนชุดก่อนพิธีกรรม ได้รับสิทธิแล้วจะป้อนทาง Processional หนึ่งในองค์ประกอบน่าประทับใจมากที่สุดของสวน 160 เมตรยาว และมี โดยเซเว่นตี้หินทรายโพสต์กับท็อปส์โลตัสอาหารได้ Withlaterite ปูบล็อกทางเดินเองได้ทางเดินนำไปสู่ครั้งแรกของสามสะพานนาค งู 5 หัวหน้าทุกสี่ทิศ และจากศตวรรษ 12 สะพานนี้แสดงถึงการเชื่อมต่อระหว่างสวรรค์และโลก สะพานนาคนำไปสู่บันไดด้านบน ซึ่งแบ่งออกเป็น 5 ชุด แต่ละชุดมีระเบียงด้าน ระเบียงสุดท้ายความกว้าง ทำ ด้วยศิลาแลงบล็อก มันมีแบบ cruciformshape และสี่สระว่ายน้ำขนาดเล็ก ขั้นตอนเพิ่มเติมคู่นำไปสู่สะพานนาคสอง มันมีรูปร่างเดียวกันเป็นคนแรก มีขนาดเล็กเท่านั้น ตรงกลาง ของการแกะสลักดอกบัว petalled แปดสามารถมองเห็นระเบียงนี้สุดท้ายนำไปสู่เก็บภายนอก มันอาจใช้เป็นเก็บไม้ มีหลังคากระเบื้อง แต่ยังคงเท่า oflaterite ยกชั้น หลังจากเก็บภายนอก หนึ่งถึงเก็บภายใน ซึ่งจะถูกแบ่งในห้องแคบ และยาว มันทำหน้าที่เป็นกำแพงรอบหอหลัก เก็บนี้สุดท้ายนำไปสู่สะพานนาคที่สาม และสุดท้าย สำเนาขนาดเล็กอีกหนึ่งสะพานนำเข้าพันธุ์หลักโดยตรง หลังจากมเบอร์และการแอนเน็กซ์ หนึ่งถึงหอหลัก Porches คู่นำออกในทุกทิศทาง ภายในซังตุมเคยมีการ "linga" สัญลักษณ์พระเจ้าของพระอิศวร ขณะนี้ เท่านั้น "somasutra" ยังคงที่ใช้ระบายน้ำในระหว่างพิธีกรรมทางศาสนา ทางเข้าแบบต่าง ๆ ทับหลังบรรจงและไอคอน depictingHindu ศาสนาเรื่องราว เช่น การเต้นรำพระอิศวรและโยคีห้าได้ ทางใต้เป็นการเตรียมพร้อม โดยรูปปั้นหินทรายนอกจากหอหลัก อาคารอื่น ๆ ในบริเวณเป็น:•สองอิฐซีกมาคริสต์ศตวรรษ 10 ตะวันออกเฉียงเหนือของหอ•เดินแซงรองของทาวเวอร์กับบูชาหินทรายรูปศักดิ์สิทธิ์ มันถูกสร้างขึ้น ด้วยหินทรายในศตวรรษ 11 ปรางค์น้อยมีทางเดียวที่หันหน้าไปทางทิศตะวันออก รี่เป็นสี่เหลี่ยมกับมุมเยื้อง ให้ความรู้สึกรอบมัน•สอง Bannalai ตะวันออกเฉียงใต้ และตะวันออกเฉียงเหนือของหอหลัก อาคารเป็นสี่เหลี่ยม และมีทางเดียวเท่านั้น พวกเขาถูกสร้างขึ้นในช่วงเวลาสุดท้าย รอบศตวรรษที่ 13 และใช้เป็นไลบรารีสำหรับพระคัมภีร์ศักดิ์สิทธิ์
การแปล กรุณารอสักครู่..
Wat Sala Loi
Wat Sala Loi is mostly known for its modern architecture that reinvented the codes of traditional temples. The temple won the Siam Architects Society best avant-garde religious building award in 1973. It houses a large white standing Buddha statue. At the rear, there is a plaster statue of Thao Suranari, sitting in prayer position in the middle of a pond in front of the door. There is often animation in this very popular temple in Nakhon Ratchasima.
Phimai historical park
Prasart Phi Mai
The Phimai historical park protects one of the most important Khmer temples of Thailand. It is located in the town of Phimai, Nakhon Ratchasima province.
Having a lot in common with Angkor Wat, Phimai shows a great example of classical Khmer architecture. Ancient Khmer architects were best known for their superior use of sandstone over the traditional bricks and laterite architectures. Sandstones are used on the outer layer where they are visible. Laterite on the other hand was used for the outer wall and other hidden parts. All the structures are huge sandstone blocks. There are many lotus shaped roofs which represent Mount Meru (A holy mountain in Hinduism).
These Khmer temples, Phimai in this case, were intended to resemble the universe. The main building resembles the peak of the mountain that centers the universe. The surrounding walls resemble the water and encircling mountains. The Khmer didn’t develop the technique of true Vault architecture during their time. This results in that large areas could not be roofed over. They didn’t have the motivation to come up with how to develop the technique of true vaulting because their religion didn’t require this. For them, large open areas are fine. They instead developed the use multiple chapels.
Wat Thung Si Muang
Wat Thung Si Muang is located on Luang Road in Ubon Ratchathani. The temple was built by Venerable Chao Khun Phra Ariyawongsachan around 1829 during the reign of King Rama III and has a beautiful Ubosot (Ordination Hall) in the northeastern architectural style that is very tall in relation to its width. Venerable Chao Khun Phra Ariyawongsachan brought a replica of the Holy Footprint from Wat Srageath and a hall was constructed to house the replica. The hall was transformed into the Ubosot (main chapel or Ordination Hall) in 1829 by Ykhuchang, a monk from Vientiane who was expert in construction work. The art form of the Ubosot is, therefore, a mixture of the early Rattanakosin and Lan Chang styles. The lower structure of the Ubosot is in the northeastern style and the roof is of the Rattanakosin art form. A scripture hall or library (called a mondop in Thai) named Ho Phra Traipidok or Ho Trai Klang Nam is located in the middle of a pond, and features a roof that shows the Burmese architectural style while the lintel is carved in Laotian architectural art. Mural paintings in the temple feature the civilizations and cultures of the people of Ubon Ratchathani over 200 years ago
Prasat Hin Phanom Rung
Prasat Hin Phanom Rung or Prasat Phnom Rong in Khmer, is a Khmer temple complex set on the rim of an extinct volcano at 402 metres elevation, in Buriram Province in the Isan region of Thailand. It was built of sandstone and laterite in the 10th to 13th centuries. It was aHindu shrine dedicated to Shiva, and symbolises Mount Kailash, his heavenly dwelling.
Architecture
After the three-leveled lower stairway is the first cruciform platform, giving a first peek at the main temple. On the right, northward, is Phlab Phla or the White Elephant House. The pavilion is believed to be the place where kings and the royal family would change attire before rituals. Royalty would then enter the Processional Walkway, one of the most impressive elements of the park. It is 160 meters long and bordered by seventy sandstone posts with tops of lotus buds. The walkway itself is paved withlaterite blocks.
The walkway leads to the first of three naga bridges. The five-headed snakes face all four directions and are from the 12th century. This bridge represents the connection between heaven and earth. The naga bridge leads to the upper stairway, which is divided into five sets. Each set has terraces on the sides. The last terrace is wide, made with laterite blocks. It has a cruciformshape and four small pools. A couple more steps lead to the second naga bridge. It has the same shape as the first one, only smaller. In the middle the remains of an eight petalled lotus carving can be seen.
This final terrace leads to the outer gallery. It probably used to be a wooden gallery with a tiled roof, but only a raised floor oflaterite remains. After the outer gallery one reaches the inner gallery, which is divided in long and narrow rooms. It served as a wall around the principal tower. This last gallery leads to the third and last naga bridge, another small copy of the first one.
The bridge leads directly into the main sanctuary. After the antechamber and the annex, one reaches the principal tower. Double porches lead out in all directions. The inner sanctum used to have the "linga", the divine symbol of Shiva. Currently, only the "somasutra" remains which was used to drain water during religious rites. The entrances have various lintels and icons depictingHindu religious stories, e.g., the dancing Shiva and the five yogi's. The south entrance is guarded by a sandstone statue.
Apart from the main tower, other buildings in the compound are:
• Two brick sanctuaries built around the 10th century, northeast of the tower.
• The minor sanctuary southwest of the tower with a sandstone altar for a sacred image. It was built with sandstone in the 11th century. Prang Noi has only one entrance facing east. The sanctuary is square with indented corners, giving it a round feel.
• Two Bannalai southeast and northeast of the principal tower. The buildings are rectangular and have only one entrance. They were built in the last period, around the 13th century, and used as a library for holy scriptures.
Wat Sala Loi is mostly known for its modern architecture that reinvented the codes of traditional temples. The temple won the Siam Architects Society best avant-garde religious building award in 1973. It houses a large white standing Buddha statue. At the rear, there is a plaster statue of Thao Suranari, sitting in prayer position in the middle of a pond in front of the door. There is often animation in this very popular temple in Nakhon Ratchasima.
Phimai historical park
Prasart Phi Mai
The Phimai historical park protects one of the most important Khmer temples of Thailand. It is located in the town of Phimai, Nakhon Ratchasima province.
Having a lot in common with Angkor Wat, Phimai shows a great example of classical Khmer architecture. Ancient Khmer architects were best known for their superior use of sandstone over the traditional bricks and laterite architectures. Sandstones are used on the outer layer where they are visible. Laterite on the other hand was used for the outer wall and other hidden parts. All the structures are huge sandstone blocks. There are many lotus shaped roofs which represent Mount Meru (A holy mountain in Hinduism).
These Khmer temples, Phimai in this case, were intended to resemble the universe. The main building resembles the peak of the mountain that centers the universe. The surrounding walls resemble the water and encircling mountains. The Khmer didn’t develop the technique of true Vault architecture during their time. This results in that large areas could not be roofed over. They didn’t have the motivation to come up with how to develop the technique of true vaulting because their religion didn’t require this. For them, large open areas are fine. They instead developed the use multiple chapels.
Wat Thung Si Muang
Wat Thung Si Muang is located on Luang Road in Ubon Ratchathani. The temple was built by Venerable Chao Khun Phra Ariyawongsachan around 1829 during the reign of King Rama III and has a beautiful Ubosot (Ordination Hall) in the northeastern architectural style that is very tall in relation to its width. Venerable Chao Khun Phra Ariyawongsachan brought a replica of the Holy Footprint from Wat Srageath and a hall was constructed to house the replica. The hall was transformed into the Ubosot (main chapel or Ordination Hall) in 1829 by Ykhuchang, a monk from Vientiane who was expert in construction work. The art form of the Ubosot is, therefore, a mixture of the early Rattanakosin and Lan Chang styles. The lower structure of the Ubosot is in the northeastern style and the roof is of the Rattanakosin art form. A scripture hall or library (called a mondop in Thai) named Ho Phra Traipidok or Ho Trai Klang Nam is located in the middle of a pond, and features a roof that shows the Burmese architectural style while the lintel is carved in Laotian architectural art. Mural paintings in the temple feature the civilizations and cultures of the people of Ubon Ratchathani over 200 years ago
Prasat Hin Phanom Rung
Prasat Hin Phanom Rung or Prasat Phnom Rong in Khmer, is a Khmer temple complex set on the rim of an extinct volcano at 402 metres elevation, in Buriram Province in the Isan region of Thailand. It was built of sandstone and laterite in the 10th to 13th centuries. It was aHindu shrine dedicated to Shiva, and symbolises Mount Kailash, his heavenly dwelling.
Architecture
After the three-leveled lower stairway is the first cruciform platform, giving a first peek at the main temple. On the right, northward, is Phlab Phla or the White Elephant House. The pavilion is believed to be the place where kings and the royal family would change attire before rituals. Royalty would then enter the Processional Walkway, one of the most impressive elements of the park. It is 160 meters long and bordered by seventy sandstone posts with tops of lotus buds. The walkway itself is paved withlaterite blocks.
The walkway leads to the first of three naga bridges. The five-headed snakes face all four directions and are from the 12th century. This bridge represents the connection between heaven and earth. The naga bridge leads to the upper stairway, which is divided into five sets. Each set has terraces on the sides. The last terrace is wide, made with laterite blocks. It has a cruciformshape and four small pools. A couple more steps lead to the second naga bridge. It has the same shape as the first one, only smaller. In the middle the remains of an eight petalled lotus carving can be seen.
This final terrace leads to the outer gallery. It probably used to be a wooden gallery with a tiled roof, but only a raised floor oflaterite remains. After the outer gallery one reaches the inner gallery, which is divided in long and narrow rooms. It served as a wall around the principal tower. This last gallery leads to the third and last naga bridge, another small copy of the first one.
The bridge leads directly into the main sanctuary. After the antechamber and the annex, one reaches the principal tower. Double porches lead out in all directions. The inner sanctum used to have the "linga", the divine symbol of Shiva. Currently, only the "somasutra" remains which was used to drain water during religious rites. The entrances have various lintels and icons depictingHindu religious stories, e.g., the dancing Shiva and the five yogi's. The south entrance is guarded by a sandstone statue.
Apart from the main tower, other buildings in the compound are:
• Two brick sanctuaries built around the 10th century, northeast of the tower.
• The minor sanctuary southwest of the tower with a sandstone altar for a sacred image. It was built with sandstone in the 11th century. Prang Noi has only one entrance facing east. The sanctuary is square with indented corners, giving it a round feel.
• Two Bannalai southeast and northeast of the principal tower. The buildings are rectangular and have only one entrance. They were built in the last period, around the 13th century, and used as a library for holy scriptures.
การแปล กรุณารอสักครู่..
วัดศาลาลอย
วัดศาลาลอยเป็นส่วนใหญ่ที่รู้จักกันดีสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ ที่มีนวัตกรรมใหม่ รหัส วัดแบบดั้งเดิม วัดชนะสมาคมสถาปนิกสยามที่ดีที่สุดเปรี้ยวจี๊ดศาสนาอาคารได้รับรางวัลในปี 1973 บ้านสีขาวขนาดใหญ่มีรูปปั้นพระพุทธรูป ที่ด้านหลัง มีปูน รูปปั้นท้าวสุรนารี นั่งอยู่ในตำแหน่งที่สวดมนต์อยู่กลางบ่อ อยู่หน้าประตูมักจะมีภาพเคลื่อนไหวในวัดนี้เป็นที่นิยมมากใน จ. นครราชสีมา อุทยานประวัติศาสตร์พิมาย ปราสาท
พีเชียงใหม่ อุทยานประวัติศาสตร์พิมาย ปกป้องสิ่งที่สำคัญที่สุดวัดเขมรไทย มันตั้งอยู่ในเมืองพิมาย จังหวัดนครราชสีมา
มีมากเหมือนกันกับนครวัด พิมาย แสดงให้เห็นถึงตัวอย่างที่ดีของสถาปัตยกรรมเขมรคลาสสิกภาษาเขมรโบราณสถาปนิกเป็นที่รู้จักดีที่สุดสำหรับการใช้งานที่เหนือกว่าของหินทรายกว่าอิฐแบบดั้งเดิมและสถาปัตยกรรมศิลาแลง หินทรายที่ใช้ในชั้นนอกที่พวกเขาจะมองเห็น ศิลาแลงในมืออื่น ๆที่ใช้สำหรับผนังด้านนอกและส่วนอื่น ๆ ที่ซ่อนอยู่ โครงสร้างทั้งหมดถูกบล็อคหินทรายขนาดใหญ่มีหลายรูปทรงหลังคาโลตัส ซึ่งเป็นตัวแทนของเขาพระสุเมรุ ( ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในศาสนาฮินดู ) .
เหล่านี้วัดเขมร พิมาย ในกรณีนี้ มีไว้เหมือนจักรวาล อาคารหลักคล้ายกับยอดเขาที่ศูนย์กลางจักรวาล ผนังโดยรอบคล้ายน้ำล้อมรอบภูเขาเขมรไม่ได้พัฒนาเทคนิคสถาปัตยกรรม เซฟจริงในช่วงเวลาของพวกเขา ผลนี้ในพื้นที่ขนาดใหญ่อาจไม่มุงหลังคาใหม่ พวกเขาไม่ได้มีแรงจูงใจที่จะมาด้วยวิธีการที่จะพัฒนาเทคนิคของจริงเถิดเพราะศาสนาของพวกเขาไม่ต้องใช้ สำหรับพวกเขาเปิดพื้นที่ขนาดใหญ่ได้ พวกเขาแทนที่จะพัฒนาใช้หลายโบสถ์
วัดทุ่งศรีเมืองวัดทุ่งศรีเมือง ตั้งอยู่บนถนนหลวง จ. อุบลราชธานี วัดนี้สร้างโดยท่านเจ้าคุณพระ ariyawongsachan รอบ 1829 สมัยรัชกาลที่ 3 และมีอุโบสถที่สวยงาม ( อุปสมบทฮอลล์ ) ในรูปแบบสถาปัตยกรรมอีสานที่สูงมากในส่วนของความกว้างท่านเจ้าคุณพระ ariyawongsachan นำมาจำลองรอยพระพุทธบาทศักดิ์สิทธิ์จาก srageath วัดและศาลาก่อสร้างบ้านแบบจําลอง ฮอลล์ถูกเปลี่ยนเป็นพระอุโบสถ ) ใน 1829 โดย ykhuchang สงฆ์จากเวียงจันทน์ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในงานก่อสร้าง ศิลปะรูปแบบของพระอุโบสถ จึงส่วนผสมของอาหารก่อน และล้านช้างรูปแบบ ลดโครงสร้างของพระอุโบสถในสไตล์อีสาน และหลังคาของกรุงรัตนโกสินทร์ รูปแบบศิลปะ ฮอลล์คัมภีร์หรือห้องสมุด ( เรียกว่ามณฑปในไทย ) ชื่อ traipidok พระโฮ หรือ หอไตรกลางน้ำ ตั้งอยู่กลางสระน้ำ
วัดศาลาลอยเป็นส่วนใหญ่ที่รู้จักกันดีสถาปัตยกรรมสมัยใหม่ ที่มีนวัตกรรมใหม่ รหัส วัดแบบดั้งเดิม วัดชนะสมาคมสถาปนิกสยามที่ดีที่สุดเปรี้ยวจี๊ดศาสนาอาคารได้รับรางวัลในปี 1973 บ้านสีขาวขนาดใหญ่มีรูปปั้นพระพุทธรูป ที่ด้านหลัง มีปูน รูปปั้นท้าวสุรนารี นั่งอยู่ในตำแหน่งที่สวดมนต์อยู่กลางบ่อ อยู่หน้าประตูมักจะมีภาพเคลื่อนไหวในวัดนี้เป็นที่นิยมมากใน จ. นครราชสีมา อุทยานประวัติศาสตร์พิมาย ปราสาท
พีเชียงใหม่ อุทยานประวัติศาสตร์พิมาย ปกป้องสิ่งที่สำคัญที่สุดวัดเขมรไทย มันตั้งอยู่ในเมืองพิมาย จังหวัดนครราชสีมา
มีมากเหมือนกันกับนครวัด พิมาย แสดงให้เห็นถึงตัวอย่างที่ดีของสถาปัตยกรรมเขมรคลาสสิกภาษาเขมรโบราณสถาปนิกเป็นที่รู้จักดีที่สุดสำหรับการใช้งานที่เหนือกว่าของหินทรายกว่าอิฐแบบดั้งเดิมและสถาปัตยกรรมศิลาแลง หินทรายที่ใช้ในชั้นนอกที่พวกเขาจะมองเห็น ศิลาแลงในมืออื่น ๆที่ใช้สำหรับผนังด้านนอกและส่วนอื่น ๆ ที่ซ่อนอยู่ โครงสร้างทั้งหมดถูกบล็อคหินทรายขนาดใหญ่มีหลายรูปทรงหลังคาโลตัส ซึ่งเป็นตัวแทนของเขาพระสุเมรุ ( ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ในศาสนาฮินดู ) .
เหล่านี้วัดเขมร พิมาย ในกรณีนี้ มีไว้เหมือนจักรวาล อาคารหลักคล้ายกับยอดเขาที่ศูนย์กลางจักรวาล ผนังโดยรอบคล้ายน้ำล้อมรอบภูเขาเขมรไม่ได้พัฒนาเทคนิคสถาปัตยกรรม เซฟจริงในช่วงเวลาของพวกเขา ผลนี้ในพื้นที่ขนาดใหญ่อาจไม่มุงหลังคาใหม่ พวกเขาไม่ได้มีแรงจูงใจที่จะมาด้วยวิธีการที่จะพัฒนาเทคนิคของจริงเถิดเพราะศาสนาของพวกเขาไม่ต้องใช้ สำหรับพวกเขาเปิดพื้นที่ขนาดใหญ่ได้ พวกเขาแทนที่จะพัฒนาใช้หลายโบสถ์
วัดทุ่งศรีเมืองวัดทุ่งศรีเมือง ตั้งอยู่บนถนนหลวง จ. อุบลราชธานี วัดนี้สร้างโดยท่านเจ้าคุณพระ ariyawongsachan รอบ 1829 สมัยรัชกาลที่ 3 และมีอุโบสถที่สวยงาม ( อุปสมบทฮอลล์ ) ในรูปแบบสถาปัตยกรรมอีสานที่สูงมากในส่วนของความกว้างท่านเจ้าคุณพระ ariyawongsachan นำมาจำลองรอยพระพุทธบาทศักดิ์สิทธิ์จาก srageath วัดและศาลาก่อสร้างบ้านแบบจําลอง ฮอลล์ถูกเปลี่ยนเป็นพระอุโบสถ ) ใน 1829 โดย ykhuchang สงฆ์จากเวียงจันทน์ที่เป็นผู้เชี่ยวชาญในงานก่อสร้าง ศิลปะรูปแบบของพระอุโบสถ จึงส่วนผสมของอาหารก่อน และล้านช้างรูปแบบ ลดโครงสร้างของพระอุโบสถในสไตล์อีสาน และหลังคาของกรุงรัตนโกสินทร์ รูปแบบศิลปะ ฮอลล์คัมภีร์หรือห้องสมุด ( เรียกว่ามณฑปในไทย ) ชื่อ traipidok พระโฮ หรือ หอไตรกลางน้ำ ตั้งอยู่กลางสระน้ำ
การแปล กรุณารอสักครู่..
ภาษาอื่น ๆ
การสนับสนุนเครื่องมือแปลภาษา: กรีก, กันนาดา, กาลิเชียน, คลิงออน, คอร์สิกา, คาซัค, คาตาลัน, คินยารวันดา, คีร์กิซ, คุชราต, จอร์เจีย, จีน, จีนดั้งเดิม, ชวา, ชิเชวา, ซามัว, ซีบัวโน, ซุนดา, ซูลู, ญี่ปุ่น, ดัตช์, ตรวจหาภาษา, ตุรกี, ทมิฬ, ทาจิก, ทาทาร์, นอร์เวย์, บอสเนีย, บัลแกเรีย, บาสก์, ปัญจาป, ฝรั่งเศส, พาชตู, ฟริเชียน, ฟินแลนด์, ฟิลิปปินส์, ภาษาอินโดนีเซี, มองโกเลีย, มัลทีส, มาซีโดเนีย, มาราฐี, มาลากาซี, มาลายาลัม, มาเลย์, ม้ง, ยิดดิช, ยูเครน, รัสเซีย, ละติน, ลักเซมเบิร์ก, ลัตเวีย, ลาว, ลิทัวเนีย, สวาฮิลี, สวีเดน, สิงหล, สินธี, สเปน, สโลวัก, สโลวีเนีย, อังกฤษ, อัมฮาริก, อาร์เซอร์ไบจัน, อาร์เมเนีย, อาหรับ, อิกโบ, อิตาลี, อุยกูร์, อุสเบกิสถาน, อูรดู, ฮังการี, ฮัวซา, ฮาวาย, ฮินดี, ฮีบรู, เกลิกสกอต, เกาหลี, เขมร, เคิร์ด, เช็ก, เซอร์เบียน, เซโซโท, เดนมาร์ก, เตลูกู, เติร์กเมน, เนปาล, เบงกอล, เบลารุส, เปอร์เซีย, เมารี, เมียนมา (พม่า), เยอรมัน, เวลส์, เวียดนาม, เอสเปอแรนโต, เอสโทเนีย, เฮติครีโอล, แอฟริกา, แอลเบเนีย, โคซา, โครเอเชีย, โชนา, โซมาลี, โปรตุเกส, โปแลนด์, โยรูบา, โรมาเนีย, โอเดีย (โอริยา), ไทย, ไอซ์แลนด์, ไอร์แลนด์, การแปลภาษา.
- คุณต้องไปซื้อบัตรก่อน ซื้อได้ที่โปรช็อป
- Many series which I like broadcast on TV
- A ladder up to the giant's House.
- オレはずっとリカを視てたってのに。任務中は部下に監視させて居たが？
- ฉันอยู่จังหวัดพะเยา
- 真選組の奴らに追われてるんだ。斬ってやってもいいんだがよォ、お前を面倒事に巻き込
- ฉันทำได้ คุณทำได้
- the larger the surface area of water the
- about there something i wanna tell u
- จนพวกเขาไม่คิดที่จะพัฒนาสิ่งใหม่ๆ
- แทนที่จะเป็น
- Why are you feeling sad
- Third, beginningwith a higher flow might
- ฉันมีประจำเดือน
- ฉันทำได้ คุณทำได้
- คานเมระกลับบ้าน 2ทุ่มครึ่ง
- พี่สาวของฉันเคยอยู่ที่โรงเรียนสายน้ำผึ้ง
- my room's in a mess.
- lying
- คุณต้องเรียกแท็กซี่มันไกล
- Daily feed intake was significantly (P
- They must be running out of provisions.
- I was in Thailand last week
- オレはずっとリカを視てたってのに。任務中は部下に監視させて居たが？
