“I can kneel to my elders, kneel to

“I can kneel to my elders, kneel to my benefactor… even kneeling to my wife is a possibility if required, but to kneel to a little girl that I had just met a few days, I cannot do it. This is the basic dignity of being a man!” Yun Che shook his head, his voice firmly absolutely.

“Hee…” Jasmine laughed, her laugh was as beautiful as blooming jasmines, yet her voice appeared to be cold and sinister: “This is not up to you!”

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

"ฉันสามารถเข่าของฉันผู้อาวุโส เข่ากับบุญคุณของฉัน...แม้นั่งกับภรรยาเป็นไปได้ถ้าจำเป็น แต่คุกเข่าให้สาวน้อยที่ฉันเพียงแค่มีเงื่อนไขกี่วัน ฉันไม่สามารถทำได้ นี่คือศักดิ์ศรีความเป็นพื้นฐานของการเป็นมนุษย์" Che ยุจับศีรษะ เสียงของเขาอย่างแน่นอน"...ฮี้" จัสมินหัวเราะ เสียงหัวเราะของเธอสวยงามที่หอมมะลิของช่วงต้นร้ายพันธุ ยังเสียงของเธอปรากฏ ว่าเย็น และอนาจาร: "นี้ไม่ขึ้นอยู่กับคุณ"

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

"ฉันสามารถคุกเข่าให้ผู้ใหญ่ของฉันคุกเข่าเพื่อผู้มีพระคุณของฉัน ... แม้คุกเข่ากับภรรยาของฉันเป็นไปได้หากมีความจำเป็น แต่เพื่อที่จะคุกเข่าสาวน้อยที่ฉันได้พบเพียงไม่กี่วันผมไม่สามารถทำมันได้ นี่คือศักดิ์ศรีพื้นฐานของการเป็นผู้ชายคนหนึ่ง ". ยุนเชส่ายหัวเสียงของเขาแน่นอย่าง" ฮี ... "จัสมินหัวเราะเสียงหัวเราะของเธอเป็นที่สวยงามเป็นบานดอกมะลิ แต่เสียงของเธอที่ดูเหมือนจะเย็นและน่ากลัว" นี่ ไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณ! "

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

" ข้าจะคุกเข่าให้ผู้ใหญ่ของฉัน คุกเข่าให้กับผู้มีพระคุณ . . . . . . . ฉันก็คุกเข่ากับภรรยาของฉันมีความเป็นไปได้ถ้าจำเป็น แต่จะคุกเข่าให้กับสาวน้อยที่เพิ่งเจอกันไม่กี่วัน ฉันสามารถทำมันได้ นี่คือศักดิ์ศรีขั้นพื้นฐานของการเป็นมนุษย์ " ยุนเชส่ายหน้า น้ำเสียงของเขาหนักแน่นแน่นอน

" ฮี . . . . . . . " จัสมินหัวเราะ เสียงหัวเราะของเธอก็สวยเหมือนดอกมะลิที่บาน ,แต่เสียงของเธอที่ดูเหมือนจะเย็นชาและน่ากลัว : " มันไม่ได้ขึ้นอยู่กับคุณ ! "