As soon as he makes it back to his

As soon as he makes it back to his tent, Hanzo almost finds the impulse to turn around and leave again: McCree is sitting up, looking contemplative, watching him. He knows the look in the larger man's eyes, calculating, smarter than he ever acts. Processing something.

"Why are you awake?" Hanzo snaps instead, as if he's deeply offended that McCree isn't asleep.

"Heard you chattin' up Mei is all," McCree responds, shrugging. "You been in a tiff since earler in the evening."

"It's nothing." Hanzo wishes he could convince himself of that.

McCree sighs and says, "Horse shit. Look, c'mere. Sit down."

For a moment, Hanzo wants to argue, wants to tell him to mind his own business. The fight in him dissipates and he lets out an angry sigh, only furious with himself. McCree has not wronged him, hasn't all day, and he knows he's being unreasonable, but hasn't the ability to say why. He doesn't want to think about it.

He is afraid.

Eventually, Hanzo slowly sinks to sit next to McCree, frowning to himself. The gunman is resting a hand to his shoulder, guiding him down. For a moment, Hanzo resists, and knows that if he continued to do so McCree would release him. Eventually, he lets himself be guided down, hesitantly resting his head in McCree's lap.

Nothing is demanded of him. Fingers are slowly combing through Hanzo's hair, and the archer freezes.

"I ain't gonna hurt you." McCree doesn't sound tired or exasperated, simply trying to ease Hanzo's fears.

"I know that."

"Yeah?" McCree tucks hair behind Hanzo's ear. "Mind if I ask why you act like I'm gonna bite you, then?"

Hanzo closes his eyes, then shakes his head.

"All right."

"McCree," Hanzo says, feeling a lump in his throat.

"Mm?"

"Why are you in Overwatch?"

"Huh." McCree gently scratches Hanzo at the scalp. "Funny question. You know my file, yeah?"

Hanzo shrugs. "I have read it."

"Then I s'pose I'll clarify. Time that I spent in the Deadlock Gang, spent hurtin' plenty of folks for my own sake. Other people's money, poor or rich; killin' and robbin' people who didn't do me or anyone else any harm. Weapon trade, all kinds of shit. It was my second shot. Figure you know all that, though. Me bein' here means my own kinda redemption. Plus, it sure as hell ain't ever boring."

It all means something different for everyone, but regardless everyone has a purpose. There's an uneasy shudder that runs through Hanzo. He doesn't know what kind of answer he wants when he asks, "What do you want from me?"

"Right now? 'Bout all I want is you restin', maybe fallin' asleep." Hair is brushed out of Hanzo's face.

The answer does not satisfy, but Hanzo doesn't have the strength to argue. He lets out an irritated sigh, which somehow only earns an amused chuckle from McCree, deep and throaty. With a scowl, Hanzo tries to relax like this, his head in the other man's lap. Fingers continue to comb through his hair.

Somewhere along the way, when McCree starts humming, is about when Hanzo finally sleeps

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

As soon as he makes it back to his tent, Hanzo almost finds the impulse to turn around and leave again: McCree is sitting up, looking contemplative, watching him. He knows the look in the larger man's eyes, calculating, smarter than he ever acts. Processing something."Why are you awake?" Hanzo snaps instead, as if he's deeply offended that McCree isn't asleep."Heard you chattin' up Mei is all," McCree responds, shrugging. "You been in a tiff since earler in the evening.""It's nothing." Hanzo wishes he could convince himself of that.McCree sighs and says, "Horse shit. Look, c'mere. Sit down."For a moment, Hanzo wants to argue, wants to tell him to mind his own business. The fight in him dissipates and he lets out an angry sigh, only furious with himself. McCree has not wronged him, hasn't all day, and he knows he's being unreasonable, but hasn't the ability to say why. He doesn't want to think about it.He is afraid.Eventually, Hanzo slowly sinks to sit next to McCree, frowning to himself. The gunman is resting a hand to his shoulder, guiding him down. For a moment, Hanzo resists, and knows that if he continued to do so McCree would release him. Eventually, he lets himself be guided down, hesitantly resting his head in McCree's lap.Nothing is demanded of him. Fingers are slowly combing through Hanzo's hair, and the archer freezes."I ain't gonna hurt you." McCree doesn't sound tired or exasperated, simply trying to ease Hanzo's fears."ฉันรู้ว่า""ใช่หรือไม่" McCree tucks ผมหลังหูของ Hanzo "ถ้าผมถามว่า ทำไมจิตใจคุณเหมือนฉันจะกัดคุณ แล้ว? "Hanzo ปิดตาของเขา แล้วสั่นศีรษะของเขา"เอาละ""McCree," Hanzo กล่าว รู้สึกก้อนในลำคอของเขา"มม"ทำไมท่านใน Overwatch""ฮะ" McCree รอยขีดข่วน Hanzo ที่หนังศีรษะอย่างอ่อนโยน "คำถามตลก คุณรู้ว่าแฟ้ม ใช่หรือไม่"Hanzo เข้า "ฉันได้อ่านมัน"แล้วฉัน s'pose ฉันจะชี้แจง เวลาที่ใช้ในการล็อกตาย ใช้ hurtin' ของคนเพื่อประโยชน์ของตัวเอง เงินของคนอื่น คนจน หรือ รวย killin' และ robbin' คนที่ไม่ได้ทำฉันหรือคนอื่น ๆ ที่มีอันตรายต่อ การค้าอาวุธ ทุกชนิดของอึ ยิงนัดที่สองของฉันได้ รูปคุณรู้หมดว่า แม้ว่า ฉันเมื่อไร ' นี่หมายถึง ของตัวเองแลกอะ พลัส มันแน่ใจว่าเป็น hell ไม่เคยน่าเบื่อ"ความ แตกต่างสำหรับทุกคน แต่ไม่ทุกคนมีวัตถุประสงค์ มีความกลัวหวาดหวั่นไม่สบายใจที่ไหลผ่าน Hanzo เขาไม่รู้ชนิดของคำตอบที่เขาต้องการเมื่อเขาถามว่า "คุณต้องจากฉัน""!? ' แข่งขันทั้งหมดต้องเป็นคุณ restin' ทีกรี้'หลับ" ผมเป็นแปรงจากใบหน้าของ Hanzoไม่ตรงคำตอบ แต่ Hanzo ไม่มีแรงจะเถียง เขาช่วยให้ออกตัวหงุดหงิดถอนหายใจ ซึ่งอย่างใด เท่านั้นได้รับการ chuckle ขบขันจาก McCree ลึก และ throaty มีแบบหน้าคว่ำ Hanzo พยายามผ่อนคลายเช่นนี้ ศีรษะบนตักของคนอื่น ๆ นิ้วต่อไปหวีผมของเขาที่ใดที่หนึ่งตลอดทาง เมื่อ McCree เริ่มฮัม คือเมื่อ Hanzo ในที่สุดหลับ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทันทีที่เขาทำให้มันกลับไปที่เต็นท์ ฮันโซจะพบแรงกระตุ้นที่จะหันไปรอบ ๆและปล่อยให้อีก : เมิกครี่นั่งขึ้นมองครุ่นคิด มองดูเขา เขารู้จักมองในสายตาของผู้ชายขนาดใหญ่ , การคำนวณ , ฉลาดกว่าที่เขาเคยทำ การประมวลผลบางอย่าง" ทำไมคุณตื่นแล้วเหรอ ? " ฮันโซ snaps แทน ถ้าเขาอย่างเคือง ที่เมิกครี่ไม่ได้หลับ" ได้ยินคุณ chattin " ขึ้นเมย์ทั้งหมด " เมิกครี่ตอบๆ " คุณเคยไป TIFF ตั้งแต่ earler ในตอนเย็น "" ไม่มีอะไรหรอก " ฮันโซปรารถนาที่เขาสามารถโน้มน้าวใจตัวเองว่าเมิกครี่ถอนหายใจแล้วพูดว่า " ม้าบ้า ฟังนะ มานี่เลย นั่งลงสักครู่ ฮันโซ อยากเถียง อยากบอกให้เขาสนใจเรื่องของเขาเอง การต่อสู้ของเขาค่อยๆหายไปและเขาช่วยออกถอนหายใจ โกรธ แต่โกรธตัวเอง เมิกครี่ไม่ได้ทำผิดต่อเขา ไม่ได้ทั้งวัน และเขาก็รู้ว่าเขาเป็นคนไม่มีเหตุผล แต่ยังไม่มีความสามารถที่จะบอกว่าทำไม เขาไม่อยากจะคิดเลยเขากำลังกลัวในที่สุด ฮันโซ ค่อยๆเก็บไปนั่งข้างเมิกครี่ มุ่ยเอง มือปืนพักมือกับไหล่ของเขา แนะนำให้เขาลง สักครู่ ฮันโซต่อต้าน และรู้ดีว่าหากเขายังคงทำเพื่อเมิกครี่จะปล่อยเขา ในที่สุด เขาก็ช่วยให้ตัวเองได้รับการชี้นำลง อ้อมแอ้มวางหัวของเขาในเมิกครี่ตัก .ไม่มีอะไรให้เขา นิ้วมือค่อยๆค้นฮันโซของผม และอาร์เชอร์ไม่ตอบสนอง" ผมไม่ได้จะทำร้ายคุณ " เมิกครี่ไม่ค่อยเหนื่อย หรือเกรี้ยวกราด เพียงพยายามทำให้ฮันโซกลัว" ฉันรู้ว่า ." ครับ ? " เมิกครี่อาหารผมที่หลังหูของฮันโซ " ขอถามหน่อย ทำไมคุณทำแบบนี้ฉันจะกัดคุณแล้ว ?ฮันโซหลับตา แล้วสั่นศีรษะของเขา" ก็ได้ "" เมิกครี่ " ฮันโซพูด รู้สึกมีก้อนในคอของเขา" หืม ? "" ทำไมต้องสำรวจดูให้ทั่ว ?" เฮ้อ " เมิกครี่ค่อยๆรอยขีดข่วนฮันโซที่หนังศีรษะ . คำถามตลก คุณรู้จักไฟล์ของฉันใช่มั้ย ? "" ฮันโซบ่อยๆ ฉันได้อ่านมัน" งั้นฉัน s"pose ผมจะชี้แจง . เวลาที่ฉันใช้ในการหยุดชะงักของแก๊ง ที่ใช้ทำร้ายคนมากมายเพื่อประโยชน์ของตัวเอง เงินของคนอื่น จนหรือรวย ; ฆ่า และ robbin คนที่ไม่ได้ทำ ผมหรือใครหรอก การค้าอาวุธทุกชนิดแล้ว มันเป็นครั้งที่สองของฉัน รูปที่คุณรู้ทั้งหมดนั่นหรอก ฉันต้องอยู่ที่นี่หมายถึงผมเองก็แลก มันแน่ใจว่าเป็นนรกก็ไม่น่าเบื่อ "มันหมายถึงบางสิ่งบางอย่างที่แตกต่างกันสำหรับทุกคน แต่ทุกคนมีจุดมุ่งหมาย มีเรื่องไม่สบายใจกลัวว่าวิ่งผ่าน ฮันโซ เขาไม่ได้รู้ว่าสิ่งที่ชนิดของคำตอบที่เขาต้องการ เมื่อเขาถามว่า " คุณต้องการอะไรจากผม ?" ตอนนี้ ? เรื่องทั้งหมดที่ผมต้องการคือคุณ restin บางทีมันหลับ ผมทาสีออกจากหน้าฮันโซ .คำตอบที่ไม่ตอบสนอง แต่ฮันโซไม่มีแรงจะเถียง เขาช่วยออกถอนใจหงุดหงิด ซึ่งบางทีแค่ earns หัวเราะขบขันจากเมิกครี่ ลึก และซึ่งเปล่งเสียงจากลำคอ ทำหน้าบึ้งตึง ฮันโซ พยายามผ่อนคลายแบบนี้ หัวของเขาในรอบอื่น ๆ ของมนุษย์ นิ้วยังคงหวีเส้นผมของเขาระหว่างทาง เมื่อเมิกครี่เริ่มฮัมเพลง คือตอนที่ฮันโซก็นอน