「Okusama, Dannasama is coming over」

「Okusama, Dannasama is coming over」

Berta comes back after going to check the door and informs me of Dannasama’s visit.

「Is that so? Then, I will wait on him in the living room on the first floor. What should we do about… a tea?」

He left immediately last time, did he not?
Is a tea a waste of time?

「I will prepare it」

It’s only natural! Berta declares while standing up.
Right! I’m sorry.

When I come down the staircase, the entry hall was noisy.

Ah, he already came.
He must set out immediately after sending the notice.
What’s his business this time?
I go over to greet Christhard-sama while thinking such.

「What were you thinking?」

When we sit down facing each other in the living room, Christhard-sama says in a commanding tone right from the start.

「Eh?」

「From the time you woke up」

N~ that’s right, my (Amalie’s) personality changed too much, didn’t it?
Since the high fever, I wasn’t hysterically shouting around the Sunlight Mansion, didn’t go out for parties, I just lived quietly with Wirbel.
Extremely unnatural. No, one may perhaps say ominous…

To be suspected just from living quietly is somehow sad, isn’t it?
Yosh, I must explain myself properly!

I spoke out my feelings while staring at the same dark green eyes Wirbel has.

「I have realized that there is nothing more important to me than Wirbel」

I think this says it all.
I believe that if Amalie realized it too, she would have changed.
Wirbel’s love should have healed the feelings of loneliness in innermost depths of Amalie’s heart.
When looking at his happy face…
「Realizing」and「Not realizing」completely changes the view of the world.

「I see」

Christhard-sama nods and mutters「At last, huh?」in a small voice.

Are? Did Christhard-sama perhaps notice Amalaie’s gaze towards Wirbel?
He wasn’t completely apathetic?

「May I ask Christhard-sama about how Wirbel fares in the main building?」

「Yes, that child is very bright and good child」

Christhard-sama says with an obvious pride.

Right, I know well!
What is this, is he trying to tell me that he knows more about Wirbel, than me?
When it comes to Wirbel I won’t lose to anyone! tte, what am I doing trying to start a quarrel…

「Please, tell me more」

I manage to relax my brows and force a smile on my lips.

「Fumu, he gets along with Arthur, and he’s kind towards Anneliese. Ah, it seems you have let Anneliese eat cake. She was bragging to Arthur about how delicious it was. You also let maids eat it, right? Rumors are running wild in the main building」

Seriously…
Berta nods her head when I glance at her.
I see, but it’s not like those are some bad rumors, right?

「Also, hmmm, Wirbel’s smiling face increased, he seems to be happy」

I raise my head because of Christhard-sama’s words, his eyes were quietly looking at me.

「Is that, so…」

「Yes」

After his words which nearly brought me to tears, Christhard-sama gives me short words of consent.

「You should hear from Wirbel himself about the state of his studies. Well then, I will excuse myself here」



Having said what he wanted, Christhard-sama got up from the seat and left before I could answer him.

「I was not able to thank him」

Did he visit today just to tell me?
That Wirbel is happy, and also to advice me to not cloud his smiling face again.

「Thank you very much. I promise」

I recall Wirbel clinging to me, calling「Don’t go anywhere」when I woke up from the fever.
I won’t make him feel so uneasy ever again.
I will protect that child’s smile.

「Okusama…」

The usually serious Berta hesitates.

「I’m sorry to bother you, but the head of the Becker Company has been waiting in the parlor for you for quite a while now, what should I do?」

Ah, that’s right! I have completely forgot because of Christhard-sama’s visit, but today is the day he was supposed to bring the prototype blueprints of the cookware and the oven!
Have I made him wait for too long?

「Let’s go immediately」

After I moved to the parlor at a quick pace, Dennis Becker stands up from the sofa and bows with a happy expression.

「I have kept you waiting」

「Nono, not at all. We are sorry for taking our time to prepare the blueprints for your order. But, because the products are finally completed, it was my privilege to wait」

After Becker says so, he arranges several products on the table.

「With Okusama’s acknowledgment, we can start a mass production of this measuring cup and measuring spoon immediately. Please, make a decision」

「I, is that so?」

Becker leans forward, almost falling over.

Too much enthusiasm is quite scary.
However, thanks to that enthusiasm, the cookware I ordered has been perfectly finished according to my instructions.

Oh~ there’s even a cute mold for cookies!
Not just cookies, but vegetables can also be cutely shaped, those poor with vegetables may be able to start eating them.

「Okusama… if possible, I would like to request something of you…」

Becker says with difficulty.

「What is it?」

「Would you please tell me the use of this whisk and… what is the intention of its pecul

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

「Okusama, Dannasama มา over」แบร์ทต้ากลับมาหลังจากไปตรวจสอบประตู และบอกให้ฉันไปของ Dannasama「Is ที่ดังนั้น จากนั้น ฉันจะรอเขาในห้องนั่งเล่นชั้นล่าง ควรเราทำเกี่ยวกับ...ชา? ถูกเขาซ้ายครั้งทันที ไม่เขาหรือไม่คือชา เสียเวลา「I จะเตรียม it」มันเป็นเพียงธรรมชาติ แบร์ทต้าประกาศขณะลุกขึ้นยืนใช่ ขอโทษเมื่อลงบันได ห้องโถงรายการกรุงอา เขาแล้วมาเขาต้องตั้งทันทีหลังจากการส่งหนังสือว่าธุรกิจของเขาเวลานี้ฉันไปกว่าทักทายจา Christhard ในขณะที่ความคิดดังกล่าว「What คุณคิด? ถูกเมื่อเรานั่งลงหันหน้าเข้าหากันในห้องนั่งเล่น จา Christhard กล่าวในซึ่งโทนสีเหมาะสมตั้งแต่เริ่มต้น「Eh ? ถูก「From เวลาที่คุณตื่น up」N ~ ใช่ บุคลิกภาพของฉัน (อามาของ) การเปลี่ยนแปลงมากเกินไป ไม่มันตั้งแต่ไข้สูง ฉันไม่ hysterically การตะโกนใส่รอบ ๆ คฤหาสน์แสงแดด ไม่ได้ไปออกงานปาร์ตี้ ฉันเพียงแค่อาศัยอยู่เงียบ ๆ กับ Wirbelเป็นธรรมชาติมาก ไม่ หนึ่งบางทีอาจพูดเป็นลางไม่ดี...ที่อาจจะเกิดจากใช้ชีวิตเงียบ ๆ เพียงเป็นอย่างใดเศร้า ไม่มันYosh ผมต้องอธิบายตัวเองอย่างถูกต้องผมพูดออกความรู้สึกของฉันขณะจ้องตาสีเขียวเข้มเดียวกันมี Wirbel「I ได้ตระหนักว่า ไม่มีอะไรสำคัญกับฉันมากกว่า Wirbel」ผมคิดว่า นี้กล่าวมันทั้งหมดผมเชื่อว่า ถ้าอามาตระหนักมันเกินไป เธอจะได้เปลี่ยนความรักของ Wirbel ควรหายได้ความรู้สึกของความเหงาในก้นลึกของหัวใจของอามาเมื่อมองใบหน้าของเขามีความสุข...「Realizing」and「Not realizing」completely เปลี่ยนมุมมองของโลก「I see」Nods จา Christhard และ mutters「At ล่า ฮะ? 」in เสียงเล็กบ้าง ไม่ Christhard จาอาจจะสังเกตเห็นสายตาของ Amalaie ต่อ Wirbelเขาไม่เกิดอย่างสมบูรณ์「May ผมถามจา Christhard ไร Wirbel ค่าโดยสารในอาคารหลักหรือไม่ถูก「Yes เด็กที่เป็น child」 สว่างมาก และดีจา Christhard กล่าว ด้วยความภาคภูมิใจเห็นได้ชัดขวา ฉันรู้ดีนี่คืออะไร เขาพยายามที่จะบอกว่า เขารู้มากขึ้นเกี่ยวกับ Wirbel กว่าฉันเมื่อมันมาถึง Wirbel ฉันจะสูญเสียทุกคน tte ฉันควรทำให้การทะเลาะกัน...「Please บอก more」ฉันจะจัดการคิ้วของฉัน และบังคับให้รอยยิ้มบนริมฝีปากของฉัน「Fumu เขาได้รับพร้อมกับอาเธอร์ และเขาเป็นชนิดต่อ Anneliese อา เหมือนคุณมีให้กินเค้ก Anneliese เธอถูกเป้อเย้อไปอาเธอร์เกี่ยวกับแสนอร่อยก็ นอกจากนี้คุณยังปล่อยให้แม่บ้านกินมัน ขวา ข่าวลือกำลังป่าใน building」 หลักอย่างจริงจัง...แบร์ทต้า nods หัวของเธอเมื่อผมเหลือบมองที่เธอเห็น แต่มันไม่ใช่ว่ามีข่าวลือบางอย่างไม่ถูกต้อง ขวา「Also อืม Wirbel ของรอยยิ้มใบหน้าเพิ่มขึ้น เขาน่าจะเป็น happy」ผมยกหัวของฉันเนื่องจากคำ Christhard-จา ตาของเขาอย่างเงียบ ๆ มองหาฉัน「Is ที่ ดังนั้น. ... ถูก「Yes」หลังจากคำพูดของเขาที่เกือบพาฉันไปน้ำตา Christhard จาให้ผมสั้นคำยินยอม「You ควรได้ยินจาก Wirbel ตัวเองเกี่ยวกับสถานะของการศึกษา อย่างนั้น ฉันจะแก้ตัวเอง here」 มีกล่าวว่า สิ่งที่เขาต้องการ Christhard จามีขึ้นจากนั่ง และเหลือก่อนตอบเขา「I ก็ไม่สามารถจะขอบคุณ him」เขาได้ไปเพียงแค่วันนี้จะบอกฉันWirbel ที่มีความสุข และยัง แนะนำฉันไปยัง cloud ไม่เขายิ้มหน้าอีก「Thank คุณมาก ผม promise」ผมจำยึดมั่นฉัน Wirbel, calling「Don ไม่ไป anywhere」when ลูกจากไข้ฉันจะไม่ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจดังนั้นอีกฉันจะปกป้องรอยยิ้มของลูก「Okusama...ถูกแบร์ทต้าร้ายแรงมักจะ hesitates「I:ขอรบกวนคุณ แต่หัวของ บริษัทเบกเกอร์รอในห้องรับแขกคุณครู่ตอนนี้ ควรทำอย่างไรถูกอา ที่นี่ ลืมได้อย่างสมบูรณ์เนื่องจาก Christhard-จาไป แต่วันนี้เป็นวันที่เขาควรจะนำพิมพ์เขียวต้นแบบของหม้อและเตาอบฉันได้ทำให้เขารอนานเกินไปของ 「Let ไป immediately」หลังจากที่ผมย้ายไปห้องรับแขกที่ก้าวอย่างรวดเร็ว เดนนิสเบกเกอร์ลุกขึ้นยืนจากโซฟา และโค้ง ด้วยว่ามีความสุข「I ได้เก็บ waiting」「Nono ไม่ได้เลย เราต้องขออภัยที่สละเวลาของเราเตรียมพิมพ์เขียวสำหรับการสั่งซื้อ แต่ เนื่องจากผลิตภัณฑ์เสร็จสมบูรณ์แล้วในที่สุด มันเป็นสิทธิของฉัน wait」After Becker says so, he arranges several products on the table.「With Okusama’s acknowledgment, we can start a mass production of this measuring cup and measuring spoon immediately. Please, make a decision」「I, is that so?」Becker leans forward, almost falling over.Too much enthusiasm is quite scary.However, thanks to that enthusiasm, the cookware I ordered has been perfectly finished according to my instructions.Oh~ there’s even a cute mold for cookies!Not just cookies, but vegetables can also be cutely shaped, those poor with vegetables may be able to start eating them.「Okusama… if possible, I would like to request something of you…」Becker says with difficulty.「What is it?」「Would you please tell me the use of this whisk and… what is the intention of its pecul

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

「 Okusama, Dannasama จะมามากกว่า」

เบอร์ต้ากลับมาหลังจากที่ไปตรวจสอบประตูและแจ้งให้ฉันของการเยี่ยมชมของ Dannasama

「นั่นคือเพื่อ? แล้วฉันจะรออยู่บนเขาในห้องนั่งเล่นบนชั้นแรก สิ่งที่เราควรจะทำอย่างไรเกี่ยวกับ ... ชา? 」

เขาทิ้งทันทีครั้งสุดท้ายเขาไม่ได้?
เป็นชาเสียเวลาหรือไม่?

「เราจะเตรียมมัน」

มันเป็นธรรมชาติเท่านั้น! เบอร์ต้าประกาศในขณะที่ลุกขึ้นยืน
ขวา! ฉันขอโทษ.

เมื่อฉันลงมาบันไดห้องโถงรายการเป็นที่มีเสียงดัง

โอ้เขามาแล้ว
เขาจะต้องตั้งค่าออกทันทีหลังจากที่ส่งแจ้งให้ทราบล่วงหน้า
อะไรธุรกิจของเขาครั้งนี้หรือไม่
ฉันไปมากกว่าที่จะทักทาย Christhard-sama ในขณะที่คิดดังกล่าว

「อะไรที่คุณคิด? 」

เมื่อเรานั่งลงเผชิญหน้ากันในห้องนั่งเล่น, Christhard-sama กล่าวว่าในโทนบังคับบัญชาเหมาะสมตั้งแต่เริ่มต้น

「ใช่มั้ย? 」

「จากเวลาที่คุณตื่นขึ้นมา」

N ~ ที่เหมาะสม (Amalie ของ) บุคลิกภาพของฉันเปลี่ยนแปลงมากเกินไปไม่ได้มันได้หรือไม่
เนื่องจากไข้สูงผมไม่ได้บ้าคลั่งตะโกนรอบแมนชั่นแสงแดดไม่ได้ออกไปสำหรับบุคคลที่ฉันเพียงแค่อาศัยอยู่อย่างเงียบ ๆ กับ Wirbel
แปลกประหลาดมาก ไม่มีหนึ่งอาจกล่าวว่าเป็นลางไม่ดี ...

เพื่อจะสงสัยว่าเพียงแค่จากการใช้ชีวิตอย่างเงียบ ๆ เป็นเรื่องน่าเศร้าอย่างใดไม่ได้หรือไม่
yosh ผมต้องอธิบายตัวเองอย่างถูกต้อง!

ฉันพูดออกมาในขณะที่ความรู้สึกของฉันจ้องมองที่ดวงตาสีเขียวเข้มเดียวกัน Wirbel มี

「ผมได้ตระหนักว่ามีอะไรที่สำคัญมากขึ้นกับผมกว่า Wirbel 」

ฉันคิดว่านี่กล่าวมันทั้งหมด
ผมเชื่อว่าถ้า Amalie รู้ว่ามันเกินไปเธอก็จะมีการเปลี่ยนแปลง
ความรัก Wirbel ควรได้รับการเยียวยาความรู้สึกของความเหงาในส่วนลึกสุดของหัวใจของอะมาลี
เมื่อมองไปที่ใบหน้ามีความสุขของเขา ...
「ตระหนัก」และ「ไม่รู้」สมบูรณ์การเปลี่ยนแปลงมุมมองของโลก

「ฉันเห็น」

พยักหน้า Christhard-sama และพึมพำ「ที่ล่าสุดฮะ? 」ในเสียงขนาดเล็ก

มีอะไรบ้าง ไม่ Christhard-Sama อาจจะสังเกตเห็นสายตา Amalaie ต่อ Wirbel?
เขาไม่ได้เป็นไม่แยแสสมบูรณ์?

「ผมขอถาม Christhard-sama เกี่ยวกับค่าโดยสารวิธี Wirbel ในอาคารหลัก? 」

「ใช่เด็กที่มีความสว่างมากและเด็กดี」

Christhard-sama กล่าวว่าที่มีความภาคภูมิใจที่เห็นได้ชัด

ขวาฉันรู้ดี!
นี่คือสิ่งที่ถูกเขาพยายามที่จะบอกว่าเขารู้เพิ่มเติมเกี่ยวกับ Wirbel กว่าฉัน?
เมื่อมันมาถึง Wirbel ฉันจะไม่สูญเสียไปทุกคน! TTE, สิ่งที่ฉันทำพยายามที่จะเริ่มต้นการทะเลาะกัน ...

「กรุณาบอกฉันเพิ่มเติม」

ฉันจัดการเพื่อผ่อนคลายคิ้วของฉันและฝืนยิ้มบนริมฝีปากของฉัน

「 Fumu เขาได้รับพร้อมกับอาร์เธอร์และเขาเป็นชนิดที่มีต่อ Anneliese อาดูเหมือนว่าคุณได้ให้ Anneliese กินเค้ก เธอเป็นคนที่คุยโวอาร์เธอร์เกี่ยวกับวิธีการมันก็อร่อย นอกจากนี้คุณยังปล่อยให้สาวกินมันใช่มั้ย? ข่าวลือที่กำลังทำงานอยู่ในป่าในอาคารหลัก」

อย่างจริงจัง ...
Berta พยักหน้าหัวของเธอเมื่อฉันเหลือบมองไปที่เธอ
ผมเห็น แต่มันไม่เหมือนที่มีบางข่าวลือที่ไม่ดีใช่มั้ย?

「นอกจากนี้อืมใบหน้าที่ยิ้มแย้ม Wirbel เพิ่มขึ้นดูเหมือนว่าเขาจะมีความสุข」

ฉันยกหัวของฉันเพราะคำ Christhard-sama ของดวงตาของเขาได้รับการอย่างเงียบ ๆ มองมาที่ฉัน

「คือว่าดังนั้น ... 」

「ใช่」

หลังจากคำพูดของเขาซึ่งเกือบจะนำฉันไปน้ำตา Christhard-sama ให้ฉันคำพูดสั้น ๆ ที่ได้รับความยินยอม

「คุณควรจะได้ยินจาก Wirbel ตัวเองเกี่ยวกับสถานะของการศึกษาของเขา ถ้าอย่างนั้นผมจะยกโทษให้ตัวเองที่นี่」



ต้องบอกว่าสิ่งที่เขาต้องการ Christhard-sama ลุกขึ้นจากที่นั่งและด้านซ้ายก่อนที่ฉันจะตอบเขา

「ผมไม่สามารถที่จะขอบคุณเขา」

เขาก็ไม่เข้าชมในวันนี้เพียงแค่จะบอกผมได้ไหม
ที่ Wirbel มีความสุขและยังให้คำแนะนำฉันไปไม่ได้เมฆรอยยิ้มบนใบหน้าของเขาอีกครั้ง

"ขอบคุณมาก. ผมสัญญาว่า」

ผมจำ Wirbel ยึดมั่นกับฉันเรียก「อย่าไปไหน」เมื่อฉันตื่นขึ้นมาจากอาการไข้
ฉันจะไม่ทำให้เขารู้สึกไม่สบายใจที่เคยอีกครั้ง
ผมจะปกป้องรอยยิ้มของเด็กคนนั้น

「 Okusama ... 」

เบอร์ต้ามักจะลังเลที่ร้ายแรง

「ฉันขอโทษที่รบกวนคุณ แต่หัวของ บริษัท เบกเกอร์ได้รับการรอคอยในห้องนั่งเล่นสำหรับคุณสำหรับการค่อนข้างขณะนี้สิ่งที่ฉันควรทำอย่างไร? 」

อาที่เหมาะสม! ฉันได้ลืมสมบูรณ์เพราะของการเยี่ยมชม Christhard-sama แต่วันนี้เป็นวันที่เขาควรจะนำพิมพ์เขียวต้นแบบของเครื่องครัวและเตาอบ!
มีฉันทำให้เขารอนานเกินไป?

「ลองไปทันที」

หลังจากที่ผมย้ายไปอยู่ที่ห้องนั่งเล่นที่ก้าวอย่างรวดเร็ว, เดนนิสเบกเกอร์ลุกขึ้นยืนจากโซฟาและคันธนูด้วยสีหน้ามีความสุข

「ฉันได้ทำให้คุณต้องรอ」

「 Nono ไม่ได้ทั้งหมด เราต้องขออภัยสำหรับการสละเวลาของเราที่จะเตรียมความพร้อมพิมพ์เขียวสำหรับการสั่งซื้อของคุณ แต่เนื่องจากสินค้าจะเสร็จสมบูรณ์ในที่สุดมันก็เป็นสิทธิ์ของฉันที่จะรอ」

หลังจากเบกเกอร์กล่าวว่าดังนั้นเขาจัดหลายผลิตภัณฑ์บนโต๊ะ

「มีการรับรู้ Okusama เราสามารถเริ่มต้นการผลิตมวลของตวงวัดนี้และช้อนทันที กรุณาตัดสินใจ」

「ฉันเป็นเช่นนั้น? 」

Becker โน้มตัวไปข้างหน้าเกือบจะล้ม

ความกระตือรือร้นมากเกินไปจะน่ากลัวมาก
แต่ด้วยความกระตือรือร้นที่เครื่องครัวผมสั่งได้เสร็จสิ้นอย่างสมบูรณ์ตามคำแนะนำของฉัน

โอ้ ~ มีแม้กระทั่งแม่พิมพ์น่ารักสำหรับคุกกี้!
ไม่ได้เป็นเพียงคุกกี้ แต่ผักยังสามารถมีรูปร่างน่ารักผู้น่าสงสารกับผักอาจจะสามารถเริ่มรับประทานอาหารพวกเขา

「 Okusama ... ถ้าเป็นไปได้ผมอยากจะขออะไรบางอย่างที่คุณ ... 」

เบกเกอร์กล่าวว่าด้วยความยากลำบาก

「มันคืออะไร? 」

「คุณกรุณาช่วยบอกฉันใช้ปัดนี้และ ... สิ่งที่เป็นความตั้งใจของ pecul ของตน