Native, and one- and two-step annea

Native, and one- and two-step annealed wheat, pea and potato starches were subjected to hydrolysis with pancreatin (1.34 nKat/mg starch, 37 °C, pH 6.0). While annealing increases enzyme resistance for wheat, pea and potato starches in the first (rapid) phase of hydrolysis, it increases the extent of degradation in the second (slower) phase for wheat and pea starches. Annealed potato starches, however, are still more resistant than native potato starch in the second phase of hydrolysis. Environmental scanning electron microscopy shows that enzymic degradation of wheat starch granules does not proceed uniformly throughout the granule population. Pancreatin action does not affect differential scanning calorimetry (DSC) gelatinisation characteristics of all studied native and of annealed potato starches. Although enzymic hydrolysis has no great effect on the DSC gelatinisation behaviour of native starches, partial enzymic solubilisation of the granules enhances the effects of annealing. After 2 and 120 h of solubilisation, DSC thermograms of annealed wheat and pea starches show somewhat broader peaks with lower enthalpies than those of the corresponding unhydrolysed starches. 13C CP/MAS NMR data of extensively (46%) degraded and undegraded native wheat starch granules show no change in double helix content, whereas after 57% solubilisation of one-step annealed wheat starch, a decrease in the proportion of double helices is observed. The 13C CP/MAS NMR signal at 31 ppm increases by a factor 2.0 for 46% solubilised native wheat starch

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นเมือง และหนึ่ง - และทู- step annealed ข้าวสาลี ถั่วและมันฝรั่งสมบัติถูกต้องไฮโตรไลซ์กับ pancreatin (1.34 มิลลิกรัม/nKat แป้ง 37 ° C ค่า pH 6.0) ในขณะที่การอบเหนียวเพิ่มเอนไซม์ต้านทานสำหรับสมบัติข้าวสาลี ถั่ว และมันฝรั่งในระยะแรก (รวดเร็ว) ของไฮโตรไลซ์ เพิ่มขอบเขตของการสลายตัวในระยะที่สอง (ช้า) สำหรับสมบัติข้าวสาลีและถั่ว มันฝรั่ง annealed สมบัติ อย่างไรก็ตาม ได้ขึ้นยังทนกว่าแป้งมันฝรั่งพื้นเมืองในระยะที่สองของไฮโตรไลซ์ สิ่งแวดล้อม microscopy อิเล็กตรอนแกนแสดงว่า enzymic การสลายตัวของเม็ดแป้งข้าวสาลีไม่ดำเนินการสม่ำเสมอเมื่อเทียบเคียงตลอดประชากรเม็ด Pancreatin ดำเนินการมีผลกระทบต่อส่วนแกน calorimetry (DSC) gelatinisation ลักษณะ ของพื้นทั้งหมด studied และมันฝรั่ง annealed สมบัติ แม้ว่าไฮโตรไลซ์ enzymic มีผลไม่ดีกับพฤติกรรม gelatinisation DSC ของสมบัติดั้งเดิม solubilisation enzymic บางส่วนของเม็ดช่วยเพิ่มผลกระทบของการอบเหนียว หลังจาก 2 และ 120 h ของ solubilisation, thermograms DSC ของข้าวสาลีและถั่ว annealed สมบัติแสดงยอดกว้างค่อนข้าง มี enthalpies ต่ำกว่าของสมบัติ unhydrolysed ที่สอดคล้องกัน 13C NMR CP/มาส ข้อมูลอย่างกว้างขวาง (46%) เสื่อมโทรม และเม็ดแป้งข้าวสาลี undegraded พื้นเมืองแสดงไม่มีเกลียวคู่เนื้อหา ในขณะที่หลังจาก solubilisation 57% ของขั้นตอนเดียว annealed สาลี ลดลงในสัดส่วนของสอง helices จะสังเกต สัญญาณ NMR CP/มาส 13C ที่ 31 หน้า/นาทีเพิ่ม ด้วยตัวคูณ 2.0 สำหรับแป้งข้าวสาลีเป็น solubilised 46%

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พื้นเมืองและหนึ่งและสองขั้นตอนอบข้าวสาลีถั่วและแป้งมันฝรั่งถูกยัดเยียดให้การย่อยสลายด้วย Pancreatin (1.34 nKat / มก. แป้ง 37 องศาเซลเซียสพีเอช 6.0) ในขณะที่การหลอมเพิ่มความต้านทานเอนไซม์ข้าวสาลีถั่วและแป้งมันฝรั่งในครั้งแรก (อย่างรวดเร็ว) ขั้นตอนของการย่อยสลายจะเพิ่มขอบเขตของการย่อยสลายในครั้งที่สอง (ช้า) เฟสข้าวสาลีและแป้งถั่ว อบแป้งมันฝรั่ง แต่ยังคงทนมากกว่าแป้งมันฝรั่งพื้นเมืองในระยะที่สองของการย่อยสลาย กล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนแบบส่องกราดสิ่งแวดล้อมแสดงให้เห็นว่าการย่อยสลายทางเอนไซม์ของเม็ดแป้งข้าวสาลีไม่ได้ดำเนินการอย่างสม่ำเสมอทั่วประชากรเม็ด การกระทำ pancreatin ไม่ได้ส่งผลกระทบต่อลสแกน (DSC) ลักษณะ gelatinisation ของทุกศึกษาพื้นเมืองและของแป้งมันฝรั่งอบ แม้ว่าการย่อยสลายทางเอนไซม์ไม่มีผลอย่างมากต่อพฤติกรรม DSC gelatinisation ของแป้งพื้นเมือง solubilisation ทางเอนไซม์บางส่วนของเม็ดช่วยเพิ่มผลกระทบของการหลอม หลังจากที่ 2 และ 120 ชั่วโมง solubilisation, thermogr​​ams DSC ของข้าวสาลีอบและแป้งถั่วแสดงยอดค่อนข้างกว้างกับ enthalpies ต่ำกว่าแป้ง unhydrolysed ที่สอดคล้องกัน 13C ซีพี / MAS ข้อมูล NMR ของอย่างกว้างขวาง (46%) และ undegraded สลายเม็ดแป้งข้าวสาลีพื้นเมืองแสดงการเปลี่ยนแปลงในเนื้อหาเกลียวคู่ไม่มีในขณะที่ 57% หลังจาก solubilisation ของขั้นตอนเดียวแป้งข้าวสาลีอบลดลงในสัดส่วนของเอนริเก้คู่เป็นที่สังเกต . 13C ซีพี / MAS NMR สัญญาณการเพิ่มขึ้นของวันที่ 31 ppm โดยปัจจัย 2.0 สำหรับ 46% solubilised แป้งข้าวสาลีพื้นเมือง

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พื้นเมือง และหนึ่ง - สองขั้นตอนอบข้าวสาลี , ถั่วและมันฝรั่งแป้งถูกย่อยสลายด้วย Pancreatin ( 1.34 nkat / มก. แป้ง , 37 ° C , pH 6.0 ) ในขณะที่การอบต้านทานเอนไซม์เพิ่มขึ้น ข้าวสาลี , ถั่วและมันฝรั่งแป้งในแรก ( อย่างรวดเร็ว ) ระยะของการย่อยสลาย เพิ่มขอบเขตของการย่อยสลายในตัวที่สอง ( ช้า ) ระยะสำหรับข้าวสาลีและถั่วแป้ง . อบมันฝรั่งแป้งอย่างไรก็ตาม ยังทนกว่าแป้งมันพื้นเมืองในขั้นตอนที่สองของการ . สิ่งแวดล้อมกล้องจุลทรรศน์อิเล็กตรอนชนิดส่องกราด พบว่าระดับเอนไซม์ในการย่อยสลายของข้าวสาลีแป้งเม็ดไม่ดำเนินการอย่างสม่ำเสมอทั่วทั้งเม็ด )การกระทำไม่มีผลต่อ Pancreatin differential scanning calorimetry ( DSC ) ลักษณะของผล gelatinisation พื้นเมืองและของอบมันฝรั่งแป้ง . แม้ว่าทางเอนไซม์ย่อยสลายได้ไม่ดีต่อ DSC gelatinisation พฤติกรรมพื้นเมืองของแป้ง solubilisation ระดับเอนไซม์บางส่วนของเม็ดช่วยเพิ่มผลของการอบ . หลังที่ 2 ของ solubilisation 120 H ,ใช้ยาของข้าวสาลีและถั่วอบแป้งให้ค่อนข้างกว้างกับ enthalpies ยอดต่ำกว่าของ unhydrolysed สอดคล้องแป้ง . 13C NMR CP / แต่ข้อมูลอย่างกว้างขวาง ( 46% ) และเสื่อมโทรม undegraded พื้นเมืองข้าวสาลีเม็ดสตาร์ชไม่แสดงการเปลี่ยนแปลงในส่วนที่เป็นเกลียวคู่เนื้อหาหลังจาก 57 solubilisation ของขั้นตอนเดียวอบข้าวสาลีแป้งการลดลงของสัดส่วนของคู่ helices เป็นที่สังเกต ที่ 13C NMR CP / แต่สัญญาณที่ 31 เพิ่มส่วนปัจจัย 2.0 สำหรับ 46% solubilised พื้นเมืองข้าวสาลีแป้ง