Our time is managed; it is not our

Our time is managed; it is not our own. Psychologists Ryan, Hatfield, and Hofstetter (2002) report that while 75% of adults over the age of 65 consider themselves morning people, only 10% of those under age 65 feel that they can be categorized in this way. These subjective ratings for peak productivity times also correspond with data from objective measures of cognitive functions, including analytical thought and judgment, memory, and the ability to suppress irrelevant information (e.g., wandering thoughts) (68).

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

มีจัดการเวลาของเรา ไม่ของเราเอง นักจิตวิทยา Ryan แฮทฟิลด์ และ Hofstetter (2002) รายงานว่าในขณะที่ 75% ของผู้ใหญ่อายุมากกว่า 65 พิจารณาตัวเองตอนเช้าคน เพียง 10% ของผู้ที่อายุ 65 รู้สึกว่า พวกเขาสามารถจัดประเภทในลักษณะนี้ คะแนนเหล่านี้อัตนัยสำหรับเวลาการผลิตสูงสุดนอกจากนี้ยังสอดคล้องกับข้อมูลจากการวัดวัตถุประสงค์ขององค์ความรู้ต่าง ๆ คิดวิเคราะห์ และตัดสิน หน่วยความจำ และความสามารถในการระงับข้อมูลที่ไม่เกี่ยวข้อง (เช่น พเนจรคิด) (68)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

เวลาของเรามีการจัดการ; มันไม่ได้เป็นของเราเอง นักจิตวิทยาไรอันฮัทและ Hofstetter (2002) รายงานว่าในขณะที่ 75% ของผู้ใหญ่ที่อายุเกินกว่า 65 คนคิดว่าตัวเองตอนเช้าเพียง 10% ของผู้ที่มีอายุ 65 ปีภายใต้รู้สึกว่าพวกเขาสามารถแบ่งในลักษณะนี้ การจัดอันดับเหล่านี้อัตนัยครั้งผลผลิตสูงสุดนอกจากนี้ยังสอดคล้องกับข้อมูลจากมาตรการวัตถุประสงค์ของการทำงานขององค์รวมทั้งการคิดวิเคราะห์และการตัดสินหน่วยความจำและความสามารถในการปราบปรามข้อมูลที่ไม่เกี่ยวข้อง (เช่นความคิดที่หลง) (68)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

เวลาของเรามีการจัดการ ; มันไม่ได้เป็นของเราเอง นักจิตวิทยา ไรอัน ฮัท และ hofstetter ( 2002 ) รายงานว่า ขณะที่ 75% ของผู้ใหญ่อายุ 65 คิดว่าตัวเองเป็นคนตื่นเช้า เพียง 10% ของผู้ที่มีอายุ 65 รู้สึกว่าพวกเขาสามารถจัดหมวดหมู่ในลักษณะนี้ การจัดอันดับสูงสุดของผลผลิตเหล่านี้อัตนัยครั้งที่ยังสอดคล้องกับข้อมูลจากมาตรการวัตถุประสงค์ของฟังก์ชันทางปัญญา รวมทั้งคิดวิเคราะห์และการตัดสินใจ ความจำ และความสามารถในการข้อมูลที่ไม่เกี่ยวข้อง เช่น หลงความคิด ) ( 68 )