1. IntroductionDeclining soil ferti

1. Introduction
Declining soil fertility resulting from continuous cultivation and soil erosion is a major constraint for sustainable food production in smallholder farms in humid and sub humid tropics (Kwesiga et al., 2003 and Akinnifesi et al., 2006). This problem is aggravated by wide spread practices of continuous cropping that use minimal fertilizers and manures. The adoption of agroforestry practices has been advocated as an alternative to continuous cropping due to its capacity to replenish soil fertility, improve crop production, enhance food security and household income in regions where commercial fertilizers are unaffordable to most smallholder farmers (Mafongoya et al., 2006 and Kimaro et al., 2008). Tropical smallholder farming is characterized by low external inputs with limited use of mineral fertilizers. Therefore, the use of organic manures and recycling of crops residues are promoted to improve crop yield is without doubt (Mweta et al., 2007, Makumba and Akinnifesi, 2008 and Kang et al., 2009). Leguminous multipurpose trees like Gliricidia sepium (Jacq.) have been proposed in this context ( Ikerra et al., 1999, Chirwa et al., 2003, Makumba and Akinnifesi, 2008 and Akinnifesi et al., 2009). Application of green manure can contribute approximately 20–50 kg N and 15–30 kg K per hectare ( Zingore et al., 2003 and Baggie et al., 2004). However, the results of green manure treatments on crops yields are diverse, and some studies illustrated more pronounced long-term beneficial influences ( Sileshi and Mafongoya, 2006, Kimaro et al., 2007 and Makumba et al., 2007) or short-term influences ( Sangakkara et al., 2004, Reddy et al., 2008 and Silva et al., 2008). A meta-analysis by Sileshi et al. (2008) showed a lack of quantitative synthesis in terms of the nature and magnitude of green manuring and also linkages to location, soil type and weather conditions.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

1. บทนำความอุดมสมบูรณ์ดินลดลงที่เกิดจากการเพาะปลูกอย่างต่อเนื่องและการพังทลายของดินเป็นข้อจำกัดที่สำคัญสำหรับการผลิตอาหารอย่างยั่งยืนในฟาร์มเกษตรกรในที่ชื้น และย่อยเขตร้อนชื้น (Kwesiga et al., 2003 และ Akinnifesi และ al., 2006) ปัญหานี้มี aggravated โดยทั่วไปปฏิบัติของการปลูกพืชอย่างต่อเนื่องที่ใช้ปุ๋ยน้อยและ manures Agroforestry ปฏิบัติที่ยอมรับได้รับการสนับสนุนเป็นวิธีทางเลือกในการปลูกพืชอย่างต่อเนื่องเนื่องจากการผลิตของการเติมความอุดมสมบูรณ์ของดิน การปรับปรุงการผลิตพืช เพิ่มความปลอดภัยของอาหารและรายได้ครัวเรือนในภูมิภาคข้าวยากหมากแพงเพื่อเกษตรกรเกษตรกรมากที่สุด (Mafongoya และ al., 2006 และ Kimaro et al., 2008) ค้าปุ๋ย เกษตรเกษตรกรเขตร้อนเป็นลักษณะ โดยอินพุตภายนอกต่ำมีการใช้ปุ๋ยแร่จำกัด ดังนั้น การใช้ manures อินทรีย์และการรีไซเคิลของพืชตกค้างจะส่งเสริมการปรับปรุงพืช ผลตอบแทนเป็น (Mweta et al., 2007, Makumba และ Akinnifesi, 2008 และ Kang et al., 2009) ต้นไม้ leguminous อเนกประสงค์เช่นแคฝรั่ง (Jacq.) ได้รับการเสนอในบริบทนี้ (Ikerra et al., 1999 ชิรวา et al., 2003, Makumba และ Akinnifesi, 2008 และ Akinnifesi et al., 2009) แอพลิเคชันของมูลเขียวสามารถสนับสนุนประมาณ 20 – 50 กิโลกรัม N 15 – 30 กิโลกรัม K ต่อ hectare (Zingore et al., 2003 และ Baggie et al., 2004) และได้ อย่างไรก็ตาม ผลลัพธ์ของการบำบัดมูลเขียวบนผลผลิตพืชหลากหลาย และบางการศึกษาแสดงอิทธิพลประโยชน์ระยะยาวมากกว่าออกเสียง (Sileshi และ Mafongoya, 2006, Kimaro et al., 2007 และ Makumba et al., 2007) หรืออิทธิพลระยะสั้น (Sangakkara et al., 2004, Reddy et al., 2008 และ Silva et al., 2008) Meta-analysis โดย Sileshi et al. (2008) พบว่าการขาดการสังเคราะห์เชิงปริมาณในลักษณะและขนาดของ manuring เขียว และยังเชื่อมโยงไปตำแหน่งที่ตั้ง ชนิดของดิน และสภาพอากาศสภาพ

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

1.
บทนำลดลงอุดมสมบูรณ์ของดินที่เกิดจากการเพาะปลูกอย่างต่อเนื่องและพังทลายของดินเป็นอุปสรรคสำคัญสำหรับการผลิตอาหารอย่างยั่งยืนในฟาร์มของเกษตรกรรายย่อยในเขตร้อนชื้นและชื้นย่อย(Kwesiga et al., 2003 และ Akinnifesi et al., 2006) ปัญหานี้จะรุนแรงขึ้นโดยการปฏิบัติตามการแพร่กระจายกว้างของการปลูกพืชอย่างต่อเนื่องที่ใช้ปุ๋ยน้อยที่สุดและปุ๋ยคอก การยอมรับของการปฏิบัติวนเกษตรที่ได้รับการสนับสนุนเป็นทางเลือกในการปลูกพืชอย่างต่อเนื่องเนื่องจากความสามารถในการเติมเต็มความอุดมสมบูรณ์ของดินในการปรับปรุงการผลิตพืชเพิ่มความมั่นคงด้านอาหารและรายได้ของครัวเรือนในภูมิภาคที่ปุ๋ยเชิงพาณิชย์ unaffordable ส่วนใหญ่เกษตรกรรายย่อย (Mafongoya et al., ปี 2006 และ Kimaro et al., 2008) การเกษตรรายย่อยทรอปิคอลที่โดดเด่นด้วยปัจจัยการผลิตจากภายนอกต่ำที่มีการใช้งานที่ จำกัด ของปุ๋ยแร่ ดังนั้นการใช้ปุ๋ยอินทรีย์และการรีไซเคิลของสารตกค้างพืชมีการส่งเสริมการเพิ่มผลผลิตพืชโดยไม่ต้องสงสัย (Mweta et al., 2007 Makumba และ Akinnifesi, 2008 และ Kang et al., 2009) ต้นไม้อเนกประสงค์ตระกูลถั่วเช่นแคฝรั่ง (Jacq.) ได้รับการเสนอในบริบทนี้ (Ikerra et al., 1999 Chirwa et al., 2003 Makumba และ Akinnifesi, 2008 และ Akinnifesi et al., 2009) การประยุกต์ใช้ปุ๋ยพืชสดสามารถมีส่วนร่วมประมาณ 20-50 กิโลกรัมไนโตรเจนและ 15-30 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ K (Zingore et al., 2003 และ Baggie et al., 2004) อย่างไรก็ตามผลของการรักษาปุ๋ยพืชสดต่อผลผลิตพืชมีความหลากหลายและบางการศึกษาแสดงให้เห็นอิทธิพลเด่นชัดมากขึ้นในระยะยาวที่เป็นประโยชน์ (Sileshi และ Mafongoya 2006 Kimaro et al., 2007 และ Makumba et al., 2007) หรือระยะสั้น อิทธิพล (Sangakkara et al., 2004 เรดดี้ et al., 2008 และซิลวา et al., 2008) meta-analysis โดย Sileshi et al, (2008) แสดงให้เห็นถึงการขาดการสังเคราะห์เชิงปริมาณในแง่ของลักษณะและขนาดของ manuring สีเขียวและยังเชื่อมโยงไปยังสถานที่, ชนิดของดินและสภาพอากาศ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

1 . บทนำ
ลดลงความอุดมสมบูรณ์ของดินที่เกิดจากการกัดเซาะดิน อย่างต่อเนื่อง และเป็นข้อจำกัดในการผลิตอาหารอย่างยั่งยืนในโครงสร้างฟาร์มในเขตร้อนชื้นและชื้นย่อย ( kwesiga et al . , 2003 และ akinnifesi et al . , 2006 ) ปัญหานี้เป็น aggravated โดยกว้างกระจายการปฏิบัติอย่างต่อเนื่องการปลูกพืชที่ใช้ปุ๋ยและส่วนที่น้อยที่สุด .การยอมรับของเกษตรกร การได้รับการสนับสนุนเป็นทางเลือกเพื่อการปลูกพืชอย่างต่อเนื่อง เนื่องจากขีดความสามารถในการเพิ่มความอุดมสมบูรณ์ของดิน ปรับปรุงการผลิตพืช เสริมสร้างความมั่นคงด้านอาหารและรายได้ของครัวเรือนในพื้นที่ซึ่งเป็น unaffordable กับปุ๋ยเชิงพาณิชย์ เกษตรกรส่วนใหญ่ ( โครงสร้าง mafongoya et al . , 2006 และ kimaro et al . , 2008 )โครงสร้างการเกษตรเขตร้อนเป็นลักษณะภายนอก มีการใช้ปัจจัยการผลิตต่ำปุ๋ยแร่ ดังนั้น การใช้ปุ๋ยคอกและการรีไซเคิลของพืชอินทรีย์ที่ตกค้างจะส่งเสริมการเพิ่มผลผลิตพืชโดยไม่ต้องสงสัย ( mweta et al . , 2007 และ 2008 และคัง akinnifesi makumba , et al . , 2009 ) ต้นไม้อเนกประสงค์ พืชตระกูลถั่ว เช่น เฟซบุ๊ก ( jacq .) ได้รับการเสนอในบริบทนี้ ( ikerra et al . , 1999 , chirwa et al . , 2003 , และ makumba akinnifesi 2551 และ akinnifesi et al . , 2009 ) การใช้ปุ๋ยพืชสด สามารถมีส่วนร่วมได้ประมาณ 20 - 50 กิโลกรัม และ 15 – 30 กิโลกรัมต่อเฮกตาร์ ( K zingore et al . , 2003 และสัมภาระ et al . , 2004 ) อย่างไรก็ตาม ผลของการใส่ปุ๋ยในพืชผลผลิตหลากหลายและการศึกษาบางส่วนแสดงให้เห็นเด่นชัดมากขึ้นในระยะยาวประโยชน์อิทธิพล ( sileshi และ mafongoya , 2006 , kimaro et al . , 2007 และ makumba et al . , 2007 ) หรืออิทธิพลระยะสั้น ( sangakkara et al . , 2004 , เรดดี้ et al . , 2008 และซิลวา et al . , 2008 ) การวิเคราะห์อภิมานตาม sileshi et al .( 2551 ) พบว่ามีการขาดของการสังเคราะห์เชิงปริมาณในแง่ของลักษณะและขนาดของ manuring สีเขียวและยังเชื่อมโยงไปยังสถานที่ , ชนิดของดินและสภาพอากาศ