5. Discussion Examination of the be

5. Discussion
Examination of the behaviour of this NPZDDF model helps to understand the influencing factors for the dynamics of this system. This work is an attempt to simulate the earlier theoretical work of Ray et al. 2001 applying realistic field data [2]. A detritivorous fish compartment has been added to simulate the detritus compartment more realistically.
This model shows detritivorous fish compete with phytoplankton for available resource indirectly but overall steady state of the system is dependent upon the predation of detritivorous fishes by carnivorous fishes. Detritivorous fishes are even known to enhance the growth of other carnivorous fishes in the mangrove estuarine system [2]. Sundarban mangrove ecosystem is well known for its high fish production which seems to be possible due to the coexistence of detritivorous and other predatory fishes.
Detritivorous fishes in turn are supported by high input of detritus and nutrients from mangrove ecosystem to the adjacent estuary. During monsoon high nutrient availability, both organic and inorganic, brings about dynamic change of food chains [36] by inducing utilization of benthic organic detritus by detritivorous fish and then releasing a portion of the consumed detritus as excretory material which may provide an important source of nutrients to stimulate phytoplankton growth. Rich growth of phytoplankton during postmonsoon due to organic load and washed out materials which are rich in nutrients, leads to subsequent rise in zooplankton population. Assemblage of Z and N in this region induces crowding of carnivorous fishes and other fishes to this region from other parts of estuary. The above findings are in agreement with Ray and Straskraba
[23]. They concluded that this group of fish had no impact on primary production but played a major role in total fish production. Model results show a common parameter (for both DF and CF) uCF, predation rate of carnivorous fish feeding on detritivorous fish is highly sensitive to DF and Z. Slight increase in the value of this parameter causes carnivorous fish biomass to increase as a result zooplankton population is almost become extinct from the system. Similarly, decrease in uCF value causes detritivorous fish biomass to increase significantly. Therefore, it can be said that, uCF plays a critical role in determining the balance not only between two groups of fishes but also population size of P and Z According to Kang and Xiang [36], detritus plays a role of nutrients reservoir, affects the trophic structure and dynamics of communities, and supports a greater diversity of species and longer food chains. Mandal et al. [37] described the PON content of Hooghly-Matla estuarine system during monsoon is the
organic nitrogen content of the sediment soil is about more than 90%. During monsoon period, the mangroves are more prone to tidal influence, which promotes the removal of both organic and inorganic nutrient to the adjacent estuarine water. The model results illustrate that higher biomass of DF are observed during late monsoon period probably due to availability of high food resource. Detritivorous fish are quite efficient in separating organic particles from sediments. D’Avanzo and Valiela [38] commented that nitrogen content is key feature of detrital diets. They found that detritivorous fishes that select detritus with high amino acid content in the form of DON, grows rapidly in contrast to those that do not. Observations of Mandal et al. [37] showed higher DON content during monsoon; these conditions promote rapid fish growth. Yossa and Lima [39] advocated that higher protein content in the detritus during monsoon is caused by allocthonous input. The present finding is consistent with the above statement
Detritivorous fish population declines in very little even when the harvest rates are changed significantly. This indicates that detritus based food chain is more stable and important in comparison to the grazing food in the mangrove estuary and to some extent resistant to anthropogenic perturbations. Fishes of Liza group among the grey mullets are the most suitable for culture in brackish water fisheries because of their intimate association with the mangroves [1]. The other tropical mullets species belonging
to the genera Liza, Mugil and Rhinomugil are also suitable for culture in the mangrove associated areas of Sundarban. The present account deals with impact of mangroves and formation of detritus in the estuarine system.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

5. สนทนา ตรวจสอบพฤติกรรมรุ่น NPZDDF นี้ช่วยให้เข้าใจปัจจัยมีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงของระบบนี้ งานนี้เป็นความพยายามที่จะจำลองก่อนหน้านี้ทฤษฎีงานเรย์ et al. 2001 ใช้ฟิลด์จริงข้อมูล [2] เหนือศีรษะเป็นปลา detritivorous ได้ถูกเพิ่มจำลองช่อง detritus มากกว่าจริง รูปนี้แสดงปลา detritivorous แข่งขันกับ phytoplankton สำหรับทรัพยากรที่พร้อมใช้งานโดยทางอ้อม แต่ท่อนโดยรวมของระบบจะขึ้น predation ของ detritivorous ปลาโดยปลากินเนื้อ แม้จะทราบว่าปลา Detritivorous เพื่อเพิ่มการเจริญเติบโตของปลากินเนื้ออื่น ๆ ในป่าชายเลนปากแม่น้ำระบบ [2] ระบบนิเวศป่าชายเลน Sundarban เป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการผลิตปลาสูงซึ่งน่าจะเป็นไปได้เนื่องจากมีอยู่ร่วมกันของ detritivorous และปลาอื่น ๆ มหาศาล ปลา Detritivorous จะรับการสนับสนุน โดยอินพุตสูงของ detritus และสารอาหารจากระบบนิเวศป่าชายเลนเพื่อห้องติดกัน ในช่วงมรสุม ธาตุอาหารพร้อมใช้งานสูง ทั้งอินทรีย์ และ อนินทรีย์ นำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกของโซ่อาหาร [36] โดย inducing ของ detritus อินทรีย์ธรรมชาติ โดยปลา detritivorous แล้ว ปล่อยส่วนของ detritus ใช้เป็นวัสดุขับถ่ายซึ่งอาจมีแหล่งสำคัญของสารอาหารเพื่อกระตุ้นการเจริญเติบโตของ phytoplankton รวยเจริญเติบโตของ phytoplankton ระหว่าง postmonsoon เนื่องจากอินทรีย์โหลด และล้างออกวัสดุซึ่งอุดมไปด้วยสารอาหาร นำไปสู่การเพิ่มขึ้นต่อมาประชากร zooplankton ผสมผสานของ Z และ N ในภูมิภาคนี้แท้จริงของปลากินเนื้อและปลาอื่น ๆ กครั้งไปภูมิภาคนี้จากส่วนอื่น ๆ ของห้อง ผลการวิจัยข้างต้นมีข้อตกลงกับเรย์และ Straskraba [23] สรุปว่า ปลากลุ่มนี้มีผลกระทบไม่ผลิตหลัก แต่บทบาทสำคัญในการผลิตปลารวมกัน รูปแบบผลลัพธ์แสดงแบบทั่วไปพารามิเตอร์ (สำหรับ DF และ CF) โด้ยูซีเอฟ predation อัตราการให้อาหารปลา detritivorous ปลากินเนื้อมีความไวสูงให้ DF และเพิ่มมูลค่าของชีวมวลปลากินเนื้อสาเหตุนี้พารามิเตอร์เพิ่มขึ้นเป็นผลให้ประชากร zooplankton z.เล็กน้อยคือเกือบเป็นสูญจากระบบ ในทำนองเดียวกัน ลดสาเหตุค่าโด้ยูซีเอฟ detritivorous ปลาชีวมวลเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้น มันสามารถถูกกล่าวว่า โด้ยูซีเอฟมีบทบาทสำคัญในการกำหนดดุลระหว่างสองกลุ่มของปลาไม่เพียง แต่ยังประชากรขนาดของ P และ Z ตามคางและเซียง [36], detritus บทบาทของสารอาหารอ่างเก็บน้ำ มีผลต่อโครงสร้าง trophic และของชุมชน และสนับสนุนหลากหลายพันธุ์และโซ่อาหารยาวมากขึ้น Mandal et al. [37] อธิบายเนื้อหาผ่อนคลายโฮของระบบขีดระหว่างมรสุมคือ Matla Hooghly เนื้อหาอินทรีย์ไนโตรเจนของดินตะกอนกำลังมากกว่า 90% ในช่วงเวลามรสุม ย่างเป็นวัยอิทธิพลบ่า การส่งเสริมการกำจัดสารอินทรีย์ และอนินทรีย์อยู่ติดกับปากแม่น้ำน้ำ ผลแบบจำลองแสดงว่าชีวมวลสูงของ DF สังเกตช่วงปลายมรสุมคงเนื่องจากความพร้อมของทรัพยากรอาหารสูงขึ้น ปลา Detritivorous จะมีประสิทธิภาพมากในการแยกอนุภาคอินทรีย์จากตะกอน D'Avanzo และ Valiela [38] ความเห็นไนโตรเจนเนื้อหาคุณลักษณะของอาหาร detrital พวกเขาพบว่า ปลา detritivorous ที่เลือก detritus มีกรดอะมิโนสูงเนื้อหาในรูปแบบของดอน เติบโตขึ้นอย่างรวดเร็วตรงข้ามที่ไม่ ข้อสังเกตุของ Mandal et al. [37] แสดงให้เห็นว่าเนื้อหาที่ดอนสูงระหว่างมรสุม เงื่อนไขเหล่านี้ส่งเสริมการเจริญเติบโตของปลาอย่างรวดเร็ว Yossa และลิมา [39] advocated ว่า โปรตีนสูงใน detritus ระหว่างมรสุมเกิดจากป้อนข้อมูล allocthonous ค้นหาปัจจุบันไม่สอดคล้องกับคำสั่งข้างต้น Detritivorous ปลาลดอัตราประชากรน้อยมากแม้แต่เมื่ออัตราการเก็บเกี่ยวมีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ แสดงห่วงโซ่อาหาร detritus ตามที่มีเสถียรภาพมากขึ้น และสำคัญ โดยอาหาร grazing ในห้องป่าชายเลน และบาง perturbations เท่าทนทานต่อการมาของมนุษย์ กลุ่มปลาลิซ่าระหว่าง mullets สีเทาจะเหมาะที่สุดสำหรับวัฒนธรรมด้านการประมงน้ำกร่อยเนื่องจากเชื่อมโยงใกล้ชิดกับย่าง [1] อื่น ๆ ร้อน mullets สายพันธุ์ของ สกุลลิซ่า Mugil และ Rhinomugil ยังเหมาะสมกับวัฒนธรรมในพื้นที่ป่าชายเลนที่เกี่ยวข้องของ Sundarban บัญชีปัจจุบันที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของโกรฟส์และก่อตัวของ detritus ในระบบขีด

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

5. อภิปราย
การตรวจสอบพฤติกรรมของรูปแบบ NPZDDF นี้จะช่วยให้เข้าใจปัจจัยที่มีอิทธิพลในการเปลี่ยนแปลงของระบบนี้ งานนี้เป็นความพยายามที่จะจำลองการทำงานตามทฤษฎีก่อนหน้านี้ของเรย์และคณะ 2001 ใช้ข้อมูลภาคสนามจริง [2] ช่องปลา detritivorous ได้รับการเพิ่มการจำลองช่องเหลือแนบเนียน.
รุ่นนี้แสดงให้เห็นว่าปลา detritivorous แข่งขันกับแพลงก์ตอนพืชสำหรับทรัพยากรทางอ้อม แต่ความมั่นคงของรัฐโดยรวมของระบบจะขึ้นอยู่กับการปล้นสะดมของปลา detritivorous โดยปลาที่กินเนื้อเป็นอาหาร ปลา Detritivorous เป็นที่รู้จักกันแม้กระทั่งการส่งเสริมการเจริญเติบโตของปลากินเนื้ออื่น ๆ ในระบบน้ำเค็มป่าชายเลน [2] ระบบนิเวศป่าชายเลน Sundarban ที่รู้จักกันดีสำหรับการผลิตปลาสูงซึ่งดูเหมือนว่าจะเป็นไปได้ที่เกิดจากการอยู่ร่วมกันของปลาที่กินสัตว์ detritivorous และอื่น ๆ .
ปลา Detritivorous ในการเปิดรับการสนับสนุนโดยการป้อนข้อมูลสูงของเศษซากและสารอาหารจากระบบนิเวศป่าชายเลนเพื่อปากน้ำที่อยู่ติดกัน ในช่วงมรสุมความพร้อมสารอาหารสูงทั้งอินทรีย์และอนินทรีนำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกของห่วงโซ่อาหาร [36] โดยการกระตุ้นให้เกิดการใช้ประโยชน์จากเศษซากอินทรีย์หน้าดินปลา detritivorous แล้วปล่อยเป็นส่วนหนึ่งของที่เหลือบริโภคเป็นวัสดุขับถ่ายที่อาจมีแหล่งที่มาที่สำคัญของ สารอาหารเพื่อกระตุ้นการเจริญเติบโตของแพลงก์ตอนพืช ที่อุดมไปด้วยการเจริญเติบโตของแพลงก์ตอนพืชในช่วง postmonsoon เนื่องจากการโหลดอินทรีย์และล้างออกวัตถุดิบที่อุดมไปด้วยสารอาหารที่นำไปสู่การเพิ่มขึ้นตามมาในประชากรแพลงก์ตอนสัตว์ การชุมนุมของ Z และยังไม่มีในภูมิภาคนี้ก่อให้เกิดความอึดอัดของปลาที่กินเนื้อและปลาอื่น ๆ ในภูมิภาคนี้จากส่วนอื่น ๆ ของปากน้ำ ผลการวิจัยดังกล่าวในข้อตกลงกับเรย์และ Straskraba
[23] พวกเขาสรุปว่ากลุ่มของปลานี้ไม่มีผลกระทบต่อการผลิตหลัก แต่มีบทบาทสำคัญในการผลิตปลาทั้งหมด ผลรุ่นแสดงพารามิเตอร์ที่พบบ่อย (ทั้ง DF และ CF) UCF อัตราการปล้นสะดมของการให้อาหารปลาที่กินเนื้อปลา detritivorous เป็นอย่างสูงที่ไวต่อ DF และ Z เพิ่มขึ้นเล็กน้อยในค่าของพารามิเตอร์นี้เป็นสาเหตุที่ทำให้ปลากินเนื้อเป็นอาหารชีวมวลจะเพิ่มขึ้นเป็นแพลงก์ตอนสัตว์ผล ประชากรเกือบจะกลายเป็นสูญพันธุ์จากระบบ ในทำนองเดียวกันการลดลงของมูลค่า UCF ทำให้เกิดชีวมวลปลา detritivorous ที่จะเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้นจึงอาจกล่าวได้ว่า UCF มีบทบาทสำคัญในการกำหนดความสมดุลไม่เพียง แต่ระหว่างสองกลุ่มของปลา แต่ยังขนาดประชากรของ P และ Z ตามกังและ Xiang [36], เศษซากบทบาทของอ่างเก็บน้ำสารอาหารที่มีผลกระทบต่อ โครงสร้างโภชนาการและการเปลี่ยนแปลงของชุมชนและสนับสนุนความหลากหลายมากขึ้นของสปีชีส์และห่วงโซ่อาหารอีกต่อไป ดัลและคณะ [37] อธิบายเนื้อหา PON ระบบน้ำเค็ม Hooghly-Matla ในช่วงมรสุมคือ
ปริมาณไนโตรเจนอินทรีย์ของดินตะกอนเป็นอะไรที่มากกว่า 90% ในช่วงระยะเวลามรสุมโกงกางมีแนวโน้มที่จะมีอิทธิพลต่อน้ำขึ้นน้ำลงที่ส่งเสริมการกำจัดของทั้งสองสารอาหารอินทรีย์และอนินทรีที่จะน้ำน้ำเค็มที่อยู่ติดกัน ผลรูปแบบการแสดงให้เห็นว่าชีวมวลที่สูงขึ้นของ DF จะสังเกตในช่วงเวลาที่ลมมรสุมปลายอาจเป็นเพราะความพร้อมของทรัพยากรอาหารสูง ปลา Detritivorous ที่มีประสิทธิภาพมากในการแยกอนุภาคอินทรีย์จากตะกอน D'Avanzo และ Valiela [38] ความเห็นว่าปริมาณไนโตรเจนเป็นคุณลักษณะที่สำคัญของอาหาร detrital พวกเขาพบว่าปลา detritivorous ที่เลือกที่เหลือที่มีเนื้อหากรดอะมิโนสูงในรูปแบบของ DON, เติบโตอย่างรวดเร็วในทางตรงกันข้ามกับผู้ที่ไม่ได้ ข้อสังเกตของดัลและคณะ [37] แสดงให้เห็นว่าสูงกว่าปริมาณ DON ในช่วงมรสุม; เงื่อนไขเหล่านี้ส่งเสริมการเจริญเติบโตของปลาอย่างรวดเร็ว Yossa และลิ [39] สนับสนุนว่ามีปริมาณโปรตีนสูงขึ้นในช่วงที่เหลือมรสุมมีสาเหตุมาจากการป้อนข้อมูล allocthonous การค้นพบในปัจจุบันมีความสอดคล้องกับคำสั่งดังกล่าว
ลดลงของประชากรปลาใน Detritivorous น้อยมากแม้ในขณะที่อัตราการเก็บเกี่ยวที่มีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ นี้แสดงให้เห็นห่วงโซ่อาหารตามเศษซากที่มีเสถียรภาพมากขึ้นและที่สำคัญเมื่อเทียบกับอาหารทุ่งเลี้ยงสัตว์ในบริเวณป่าชายเลนปากแม่น้ำและบางส่วนทนต่อการรบกวนของมนุษย์ ปลาของกลุ่มลิซ่าในหมู่ mullets สีเทาที่เหมาะสมที่สุดสำหรับการเพาะเลี้ยงประมงน้ำกร่อยเพราะเกี่ยวข้องใกล้ชิดของพวกเขาด้วยป่าโกงกาง [1] สายพันธุ์ mullets เขตร้อนอื่น ๆ ที่เป็น
ไปจำพวกลิซ่า Mugil Rhinomugil และยังเหมาะสำหรับวัฒนธรรมในพื้นที่ป่าชายเลนที่เกี่ยวข้องของ Sundarban ข้อเสนอบัญชีอยู่กับผลกระทบของป่าชายเลนและการสะสมของเศษซากในระบบน้ำเค็ม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

5 . การตรวจสอบพฤติกรรมของแบบจำลอง
npzddf นี้ช่วยให้เข้าใจถึงปัจจัยที่มีอิทธิพลต่อการเปลี่ยนแปลงของระบบนี้ งานนี้ คือ ความพยายามที่จะจำลองก่อนหน้านี้งานเชิงทฤษฎีของเรย์ et al . ปี 2001 ใช้มีเหตุผลเขตข้อมูล [ 2 ] ช่องปลา detritivorous ได้รับการเพิ่มจําลอง detritus ช่องมากกว่าความเป็นจริง
แบบจำลองนี้แสดง detritivorous ปลาแข่งกับแพลงก์ตอนพืชสำหรับทรัพยากรที่มีอยู่โดยทางอ้อม แต่สภาวะโดยรวมของระบบจะขึ้นอยู่กับค่าของ detritivorous เป็นปลา โดยปลา ปลา detritivorous ยังรู้จักที่จะส่งเสริมการเจริญเติบโตของพืชกินแมลงตัวอื่น ๆในระบบน้ำเค็มป่าชายเลน [ 2 ]ซันดาร์บานระบบนิเวศป่าชายเลนเป็นที่รู้จักกันดีสำหรับการผลิตสูงปลาซึ่งดูเหมือนจะเป็นไปได้เนื่องจากการอยู่ร่วมกันของ detritivorous และอื่น ๆ กินปลา
detritivorous ปลาจะได้รับการสนับสนุนโดยป้อนสูงของ detritus และสารอาหารจากระบบนิเวศป่าชายเลนในอ่าวที่ติดกัน ในช่วงมรสุม มีสารอาหารสูง ทั้งอินทรีย์ และอนินทรีย์นำเกี่ยวกับการเปลี่ยนแปลงแบบไดนามิกของโซ่อาหาร [ 36 ] โดยกระตุ้นการใช้ดินอินทรีย์ detritus โดย detritivorous ปลาแล้วปล่อยส่วนของบริโภค detritus เป็นระบบขับถ่ายวัสดุซึ่งอาจให้เป็นแหล่งสำคัญของสารอาหารที่จะกระตุ้นการเจริญเติบโตของแพลงก์ตอนพืช .การเจริญเติบโตของแพลงก์ตอนพืชใน postmonsoon รวยเนื่องจากภาระอินทรีย์และล้างออกวัสดุที่อุดมไปด้วยสารอาหาร นำไปสู่การเพิ่มขึ้นในประชากรแพลงก์ตอนสัตว์ที่ตามมา . การรวมกลุ่มของ Z และในภูมิภาคนี้ก่อให้เกิด crowding ของพืชกินแมลงปลาและปลาอื่น ๆในภูมิภาคนี้ จากส่วนอื่น ๆของปากแม่น้ำ ผลการวิจัยดังกล่าวสอดคล้องกับเรย์และ straskraba
[ 23 ]พวกเขาสรุปว่า กลุ่มของปลาที่ไม่มีผลกระทบต่อการผลิตหลัก แต่บทบาทหลักในการผลิตปลาทั้งหมด รูปแบบแสดงผลพารามิเตอร์ทั่วไป ( ทั้ง DF และ CF ) UCF , อัตราการป้อนของปลาเป็นปลาที่ไวต่อ detritivorous DF และ Zเพิ่มขึ้นเล็กน้อยในค่าของพารามิเตอร์นี้จะทำให้ปลาเป็นชีวมวลเพิ่มขึ้นเป็นผลให้ประชากรแพลงก์ตอนสัตว์ใกล้สูญพันธุ์จากระบบ ในทํานองเดียวกัน ลดลงในค่า UCF สาเหตุ detritivorous ปลาชีวมวลเพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ ดังนั้น จึงอาจกล่าวได้ว่าUCF ได้มีบทบาทในการกำหนดความสมดุลไม่เพียง แต่ยังระหว่างสองกลุ่มของปลาขนาดประชากรของ P และ Z ตามคังและเซียง [ 36 ] detritus เล่นบทบาทของรังที่อ่างเก็บน้ำ มีผลต่อโครงสร้างครั้ง และพลวัตของชุมชน และสนับสนุนความหลากหลายมากขึ้นของชนิดและอาหารอีกต่อไป Mandal et al .[ 37 ] อธิบาย ๆเนื้อหาของระบบ matla Hooghly น้ำเค็มในช่วงมรสุมคือ
อินทรีย์ไนโตรเจนในตะกอนดินมีมากกว่า 90% ในช่วงมรสุม ป่าชายเลนมีแนวโน้มที่จะมีอิทธิพลต่อน้ำขึ้นน้ำลง ซึ่งการส่งเสริมการกำจัดทั้งอินทรีย์ และอนินทรีย์สารอาหารน้ำน้ำเค็มที่อยู่ติดกันรูปแบบผลลัพธ์ที่แสดงให้เห็นว่ามวลชีวภาพของ DF สูงขึ้นตามลำดับในช่วงดึกช่วงมรสุม อาจเนื่องจากความพร้อมของทรัพยากรอาหารสูง detritivorous ปลาจะค่อนข้างมีประสิทธิภาพในการแยกอนุภาคอินทรีย์จากตะกอน และ d'avanzo valiela [ 38 ] เห็นว่าไนโตรเจนเป็นคุณลักษณะที่สำคัญแฮบโพลไทป์ของอาหารพวกเขาพบว่า ปลาที่เลือก detritivorous detritus ปริมาณกรดอะมิโนสูงในรูปของดอน เติบโตอย่างรวดเร็วในทางตรงกันข้ามกับผู้ที่ไม่ ข้อสังเกตของ Mandal et al . [ 37 ] สูงกว่าก็เนื้อหาในช่วงมรสุม เงื่อนไขเหล่านี้ส่งเสริมการเจริญเติบโตของปลาอย่างรวดเร็ว และ yossa ลิมา [ 39 ] สนับสนุนว่ามีโปรตีนสูงในเศษซาก ในช่วงมรสุม เกิดจาก allocthonous ใส่ผลการวิจัยในปัจจุบันสอดคล้องกับข้างต้นงบ
detritivorous ลดลงในประชากรปลาน้อยมาก แม้แต่เมื่อเก็บเกี่ยวราคามีการเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญ นี้บ่งชี้ว่าห่วงโซ่อาหารตาม detritus มีเสถียรภาพมากขึ้น และที่สําคัญในการเปรียบเทียบกับการแทะเล็มอาหารในป่าชายเลนบริเวณปากแม่น้ำและมีขอบเขตป้องกันที่มนุษย์ได้ .ปลาของลิซ่า กลุ่มปลากระบอกสีเทาจะเหมาะวัฒนธรรมประมงน้ำกร่อย เพราะความสัมพันธ์ของพวกเขาใกล้ชิดกับป่าชายเลน [ 1 ] อื่น ๆชนิดของเขตร้อนปลากระบอก
กับสกุล Liza มูกิล rhinomugil และยังเหมาะสำหรับวัฒนธรรมในพื้นที่ป่าชายเลนที่ Sundarban .บัญชีปัจจุบันที่เกี่ยวข้องกับผลกระทบของป่าชายเลนและการก่อตัวของเศษซากในระบบน้ำเค็ม .