ยูแจซอก กำลังขับรถซึ่งกลับจากงานศพของพ่อเขาบนถนน ที่เปลี่ยว บวกกับความมืด และอากาศที่หนาวเหน็บ ถนนบนถนนเส้นนี้ไม่ค่อยมีรถขับรถขับผ่านสักเท่าไหร่ แต่เขาจำเป็นต้องใช้ทางนี้เพื่อความรวดเร็วในการเดินทางไปยังโซล ในขณะที่เขาขับรถไปได้สักพักก็ได้ยินเสียงดังโครม ทำให้รถของเขาชะงักและจอดลงทันที และทำให้ตัวเขานั้นตกใจเป็นอย่างมาก เพราะเขารู้สึกว่าเขาได้ไปชนอะไรสักอย่างจากนั้นเขาก็เปิดประตูรถและลงไปดู ก็ต้องตกใจเพราะมีผู้ชายคนนึง นอนจมกองเลือดอยู่ตรงหน้ารถของเขา เขาใช้เวลาคิดอยู่ครู่หนึ่ง เขากำลังคิดว่าจะโทรแจ้งตำรวจ หรือจะเก็บเรื่องนี้ไว้เป็นความลับดี จากที่เขาใช้ความคิดไปแล้วนั้นเขาก็ตัดสินใจว่า เรื่องนี้ไม่ควรให้ใครรู้มันควรเป็นความลับ จากนั้นเขาก็ค่อยค่อยยุ่งร่างของชายคนนั้นขึ้นไปไว้ที่กระโปรงหลังรถ และเขาก็ขึ้นไปนั่งบนรถ และคิดว่าใช่นี่แหละสิ่งที่ดีที่สุดสำหรับเขา นั้นเขาก็สตาร์ทรถและขับรถออกไป จนไปถึงที่บริเวณที่เปลี่ยว บริเวณภูเขาที่ไม่ค่อยมีบ้านคน จากนั้นเขาก็ขุดหลุม แล้วก็ฝังศพลงไป เขาหันซ้ายหันหวา เข้าขึ้นรถแล้วจากนั้นเขาก็ขับรถกลับไปยังกรุงโซลซึ่งเป็นบ้านของเขา และระหว่างทางที่เขากำลังขับรถไปอีกครั้งนั้นก็รู้สึกเหมือนกับว่ามีใครนั่งมาด้วยกับเขาตลอดเวลา ซึ่งความจริงนั้นภายในรถมีเพียงเราแค่คนเดียว ความจริงแล้วยูแจซอกนั้นเป็นตำรวจ ที่ยังไม่มีครอบครัวและคงไม่มีใครคิดว่าเขาจะขับรถชนคนตายในคืนนั้น เมื่อเขากลับถึงบ้านของเขา เอี๊ยด ประตูที่ ดูความที่เขาเหนื่อยมาก ทำให้เขายังไม่ทันได้อาบน้ำเขาก็ได้ผล็อยหลับไป ตามหาความจริงซะ เข้าได้ยินเสียงเหมือนใครบางคนกำลังบอกเขาแบบนั้นแล้วทันใดนั้นเขาก็สะดุ้งตื่นขึ้นมา เขาคิดว่าบางทีอาจจะเป็นความคิดของเขาที่กำลังกังวลไปเอง
ณ สถานีตำรวจมกดง โซล เวลา๐๘.๐๐น
เพลงเป็นเสียงดังขึ้นในสถานีตำรวจ สวัสดีครับสถานีตำรวจมกดงครับ ผมจะฮาดงฮุนครับ ฮะอะไรนะครับ สุนัขหายไป 2 วันแล้วเหรอครับมีคนพยายามจะลบผมเล่นใช่ไหม จากนั้นเขาก็วางสาย ทำไมคนเดี๋ยวนี้ไม่คิดจะแก้ปัญหาอะไรด้วยตัวเองมากนะเทพหมายแค่ตัวเดียวเนี่ย ว่าไหมผู้หมวด ยูแจซอก แต่ก็ไม่เห็นรับเสียงตอบใดๆจาก ยูแจซอก ก็เขามัวแต่นั่งเหม่อ นี่หมวด เสียงโทรศัพท์ของยูแจซอก ได้ดังขึ้น สวัสดีครับผมหัวยูแจซอกครับ จากนั้นปลายสายก็ได้เงียบไป และกำลังพูดว่า ฉันรู้นะว่าแกกำลังทำอะไรอยู่ ความลับของแกนะ แค่ประโยคนั้นก็ทำให้หมวดยูแจซอกตกใจเป็นอย่างมาก แกรู้มั้ยว่าฉันกำลังจับตามองแกอยู่ตลอดเวลา ถ้าไม่อยากให้ความจริงเปิดเผย จากนั้นหมวดยูแจซอกก็พูดแทรกขึ้นมา นี่แกเป็นใคร แกคิดว่าแกรู้อะไรมากแค่ไหนนั่นเหรอ ความจริงหรอ ความจริงที่ว่าเมื่อคืนก็ได้ชนคนตายนะหรอ นั่นแหละที่ฉันรู้ จะต้องการอะไรกันแน่ยูแจซอกพูด ฉันไม่หลงกลแกหรอก จากนั้นเขาก็วางสายไป ทันใดนั้นโทรศัพท์บนโต๊ะของ จ่าฮาดงฮุนก็ได้ดังขึ้น ฮัลโหลครับ สถานีตำรวจครับ ฮะอะไรนะครับเกิดเหตุมีรถชนตายขึ้น ที่ไหนนะครับ มกดงสาย 32 เหรอครับ ได้ครับ ยูแจซอกที่ได้ยินแบบนั้นก็ตกใจเป็นอย่างมาก เขา สิ้นคิดที่จะเดินทางไปที่เกิดเหตุกับ จ่าฮาดงฮุน และจ่าจีซอกจิน
10:00 น. ณจุดเกิดเหตุ นี่มันแปลกมากเลยนะ ไม่เห็นมีอะไรเลยจ่าฮาดงอุนพูด สงสัยว่าจะเป็นไอ้พวกที่โทรแกล้งละมั้ง ที่โทรมาแกล้ง ไอ้พวกนี้นี่มันน่านัก จ่ายูแจซอกพูด ไม่หรอกครับ ดูนี่สิมันเหมือนมีรอยของรถ ชนอะไรสักอย่าง น่าจะเป็นคน จ่าจีซอกจินพูดจริงพูด ดูนั่นสิครับมีกล้องวงจรปิดด้วย ตรงนี้มีกล้องวงจรปิดด้วยเหรอเนี่ยบ้าจริงๆทำไมฉันมองไม่เห็นนะ หมวดยูแจซอกคิด ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปดูกล้องวงจรปิดให้เอง หมวดยูแจซอกพูด จะหาดูหุ่นจนพูดออกมาว่า ถ้างั้นเราเก็บเศษ กระจกรถนี่ แล้วไปดูกล้องวงจรปิดพร้อมกันดีกว่า ในขณะที่เขากำลังตกใจ และกลัวความจริงจะเปิดเผย โทรศัพท์ของเขาก็ได้ดังขึ้น มันเป็นเบอร์เดียวกับที่โทรมาตอนเช้า สรุปว่าแกจะเอายังไง แค่อยากให้ความจริงเปิดเผยไหม ทำไม แกก็เอาศพมาให้ฉัน ตูดตูดตูด แต่ชายคนนั้นก็วางสายไป โดยชีพหมวดยูแจซอกไม่ได้พูดอะไรสักคน ทันใดนั้นเขาก็รู้สึกเหมือนมีอะไรเดินผ่านหลังไป รีบขึ้นรถได้แล้วครับหมวกตรงนี้มันร้อน เสียงฮาดงฮุนที่กำลังเรียกยูแจซอก