however, in addition to sucrose and glucose, the sugar cane syrups
contained a large amount of MOS.
The F/G ratio is an indirect measure of sweetening capacity. We
used the F/G ratio to determine differences among the natural
sweeteners (Supplementary data, Fig. 4S). The agave syrups had
the highest F/G ratios (1.77–21.77), while the corn and sugar cane
syrups had the lowest. Thus, the agave syrups displayed a higher
sweetening capacity compared with the other natural sweeteners.
In fact, agave syrups were described as sweeter than corn, honey,
and sugar cane syrups in a sensorial analysis (Data not shown).
Our results suggest that the F/G ratio could be used as a marker
of the authenticity or adulteration of agave syrups (Guler et al.,
2007; Ischayek & Kern, 2006; Mellado-Mojica & López, 2013).
3.3.2.2. Oligosaccharide profiles. The HPEAC-PAD profiles of the natural
syrups revealed different oligosaccharide contents according
to the natural origins of the syrups (Fig. 5). The A. tequilana syrups
were dominated by fructose, glucose in a minor proportion, and
FOS, such 1-kestose (1K), inulotriose (F3), 6-kestose (6K), neokestose
(NK), 1-nystose (N), DP5, DP6, and DP7 with fructan traces.
The A. salmiana syrups contained similar proportions of fructose
and sucrose, as well as small quantities of FOS (1K, F3, 6K, and NK).
In addition to their high glucose content, the corn syrups contained
MOS from maltose to maltoheptaose (G2–G7). The honey
displayed equal proportions of glucose and fructose along with
isomaltose (I2), isomaltotriose (I3), maltotose (G2), maltotriose
(G3) and other unidentified peaks, which could not be confirmed
as carbohydrates with the standards used but could correspond
to several disaccharides and trisaccharides such as maltulose,
turanose, and laminaribiose that have been reported in the literature
(Alvarez-Suarez et al., 2010; Cotte et al., 2003). The sugar cane
syrups were mainly composed of glucose, fructose, and sucrose
with minor amounts of MOS (G2–G7) and isomaltotriose (I2) along
with four unidentified peaks.
The carbohydrate profiles allowed us to validate the authenticity,
origin, purity, and quality of the agave syrups. The presence of
small amounts of MOS or differences in the F/G ratio in agave
syrups can be interpreted as adulteration by either corn syrup or
sugar cane syrup.
4. Conclusion
The physicochemical properties of the natural sweeteners we
tested are very similar and cannot be used to classify or distinguish
between agave syrups and other natural syrups. The physicochemical
properties of different agave syrups vary according to the
source species (A. tequilana or A. salmiana), however. MIR spectroscopy
allowed the classification and discrimination of agave and
other natural syrups. MIR spectroscopy in combination with PCA
(SIMCA) can therefore be used as a fast, low cost, simple, and nondestructive
tool for the classification and discrimination of syrups
from different natural sources. Moreover, MIR-SIMCA-PCA has
great potential for the identification, classification, and discrimination
of syrups from different agave species.
TLC and HPAEC-PAD analyses showed that glucose, fructose,
and sucrose were the most abundant carbohydrates in all the natural
sweeteners. In addition, the F/G ratio in the agave syrups could
be used to determine authenticity.
The carbohydrate profiles of the natural syrups revealed different
oligosaccharide types and contents according the natural
source of the sweetener. Most of the A. tequilana syrups had a specific
carbohydrate profile composed mainly of fructose and fructooligosaccharides,
whereas sucrose was the major component of
the A. salmiana syrups. Therefore, the carbohydrate profile of agave
syrups can be used as a marker for authenticity.
อย่างไรก็ตาม ซูโครสและกลูโคส น้ำตาลเท้า syrupsประกอบด้วยจำนวนมากของ MOSอัตราส่วน F/G คือ การวัดกำลังการผลิตผลิตภัณฑ์ทางอ้อม เราใช้อัตราส่วน F/G เพื่อกำหนดความแตกต่างระหว่างธรรมชาติสารให้ความหวาน (ข้อมูลเสริม Fig. 4S) อากาเว่ syrups ที่มีอัตราส่วน F/G สูงสุด (1.77 – 21.77), ในขณะข้าวโพดและอ้อยsyrups ได้ต่ำที่สุด ดังนั้น syrups อากาเว่แสดงมากกำลังการผลิตผลิตภัณฑ์ที่เปรียบเทียบกับที่อื่น ๆ จากธรรมชาติสารให้ความหวานในความเป็นจริง อากาเว่ syrups ได้อธิบายว่า สุดยอดกว่าข้าวโพด น้ำผึ้งและ syrups อ้อยในวิเคราะห์ sensorial (ข้อมูลไม่แสดง)ผลของเราแนะนำว่า สามารถใช้อัตราส่วน F/G เป็นเครื่องหมายของแท้หรือ adulteration syrups อากาเว่ (Guler et al.,2007 Ischayek และ Kern, 2006 Mellado-Mojica และ López, 2013)3.3.2.2 oligosaccharide โพรไฟล์ โพรไฟล์การแผ่น HPEAC ธรรมชาติsyrups เปิดเผยเนื้อหา oligosaccharide ที่แตกต่างกันตามการกำเนิดธรรมชาติของ syrups (Fig. 5) Syrups tequilana อ.ถูกครอบงำ โดยฟรักโทส กลูโคสในสัดส่วนเล็กน้อย และFOS เช่น 1-kestose (1K), inulotriose (F3), 6-kestose (6K) neokestose(NK), 1-nystose (N), DP5, DP6 และ DP7 กับ fructan ศาสตร์Syrups A. salmiana ประกอบด้วยสัดส่วนคล้ายของฟรักโทสและซูโครส ตลอดจน FOS (1K, F3, 6K และ NK) ปริมาณเล็กน้อยนอกจากเนื้อหาของกลูโคสสูง syrups ข้าวโพดอยู่MOS maltose เพื่อ maltoheptaose (G2-จี 7) น้ำผึ้งแสดงสัดส่วนเท่าของน้ำตาลกลูโคสและฟรักโทสด้วยisomaltose (I2), isomaltotriose (I3), maltotose (G2), maltotriose(G3) และอื่น ๆ ไม่ได้ระบุยอด เขา ซึ่งไม่สามารถยืนยันได้คาร์โบไฮเดรตกับมาตรฐานที่ใช้ แต่ไม่ตรงหลาย disaccharides และ trisaccharides เช่น maltuloseturanose และ laminaribiose ที่มีการรายงานในวรรณคดี(ซูอาเรส Alvarez et al., 2010 Cotte et al., 2003) อ้อยsyrups ส่วนใหญ่ประกอบด้วยน้ำตาลกลูโคส ฟรักโทส และซูโครสมีจำนวนเล็กน้อยของ MOS (G2-จี 7) และ isomaltotriose (I2) ตามมี 4 ยอดเขาไม่โพรไฟล์คาร์โบไฮเดรตที่ทำให้เราตรวจสอบความถูกต้องต้นกำเนิด ความบริสุทธิ์ และคุณภาพของ syrups อากาเว่ สถานะของเงิน MOS หรือความแตกต่างของอัตราส่วน F/G ในอากาเว่syrups สามารถตีความเป็น adulteration โดยน้ำเชื่อมข้าวโพดอย่างใดอย่างหนึ่ง หรือน้ำเชื่อมน้ำตาล4. บทสรุปคุณสมบัติของสารให้ความหวานธรรมชาติ physicochemical เราทดสอบคล้ายกันมาก และไม่สามารถใช้เพื่อจัดประเภท หรือแยกอากาเว่ syrups และ syrups อื่น ๆ ธรรมชาติ Physicochemicalคุณสมบัติของ syrups อากาเว่ต่าง ๆ แตกต่างกันไปตามแหล่งพันธุ์ (A. tequilana หรือ A. salmiana), อย่างไรก็ตาม กมีร์อนุญาตให้จัดประเภทและการแบ่งแยกของอากาเว่ และsyrups ธรรมชาติอื่น ๆ มีร์กร่วมกับสมาคม(SIMCA) จึงสามารถใช้เป็นรวดเร็ว ต้น ทุนต่ำ ง่าย และทำลายเครื่องมือสำหรับการจัดประเภทและการแบ่งแยกของ syrupsจากแหล่งธรรมชาติต่าง ๆ นอกจากนี้ มีมีร์ SIMCA PCAศักยภาพที่ดีสำหรับรหัส ประเภท และเลือกปฏิบัติของ syrups จากสปีชีส์อื่นอากาเว่วิเคราะห์ TLC และ HPAEC แผ่นพบว่ากลูโคส ฟรักโทสและซูโครส คาร์โบไฮเดรตมากที่สุดในธรรมชาติทั้งหมดสารให้ความหวาน นอกจากนี้ อัตราส่วน F/G ใน syrups อากาเว่สามารถใช้เพื่อตรวจสอบความถูกต้องโพรไฟล์คาร์โบไฮเดรตของ syrups ธรรมชาติเปิดเผยความแตกต่างกันoligosaccharide ชนิดและเนื้อหาตามธรรมชาติแหล่งของสารให้ความหวานที่ ส่วนใหญ่ของ syrups A. tequilana มีเฉพาะคาร์โบไฮเดรตโพรไฟล์ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของฟรักโทสและ fructooligosaccharides-ซูโครสเป็นองค์ประกอบสำคัญของsyrups A. salmiana ดังนั้น โปรไฟล์คาร์โบไฮเดรตของอากาเว่syrups สามารถใช้เป็นเครื่องหมายความถูกต้อง
การแปล กรุณารอสักครู่..
however, in addition to sucrose and glucose, the sugar cane syrups
contained a large amount of MOS.
The F/G ratio is an indirect measure of sweetening capacity. We
used the F/G ratio to determine differences among the natural
sweeteners (Supplementary data, Fig. 4S). The agave syrups had
the highest F/G ratios (1.77–21.77), while the corn and sugar cane
syrups had the lowest. Thus, the agave syrups displayed a higher
sweetening capacity compared with the other natural sweeteners.
In fact, agave syrups were described as sweeter than corn, honey,
and sugar cane syrups in a sensorial analysis (Data not shown).
Our results suggest that the F/G ratio could be used as a marker
of the authenticity or adulteration of agave syrups (Guler et al.,
2007; Ischayek & Kern, 2006; Mellado-Mojica & López, 2013).
3.3.2.2. Oligosaccharide profiles. The HPEAC-PAD profiles of the natural
syrups revealed different oligosaccharide contents according
to the natural origins of the syrups (Fig. 5). The A. tequilana syrups
were dominated by fructose, glucose in a minor proportion, and
FOS, such 1-kestose (1K), inulotriose (F3), 6-kestose (6K), neokestose
(NK), 1-nystose (N), DP5, DP6, and DP7 with fructan traces.
The A. salmiana syrups contained similar proportions of fructose
and sucrose, as well as small quantities of FOS (1K, F3, 6K, and NK).
In addition to their high glucose content, the corn syrups contained
MOS from maltose to maltoheptaose (G2–G7). The honey
displayed equal proportions of glucose and fructose along with
isomaltose (I2), isomaltotriose (I3), maltotose (G2), maltotriose
(G3) and other unidentified peaks, which could not be confirmed
as carbohydrates with the standards used but could correspond
to several disaccharides and trisaccharides such as maltulose,
turanose, and laminaribiose that have been reported in the literature
(Alvarez-Suarez et al., 2010; Cotte et al., 2003). The sugar cane
syrups were mainly composed of glucose, fructose, and sucrose
with minor amounts of MOS (G2–G7) and isomaltotriose (I2) along
with four unidentified peaks.
The carbohydrate profiles allowed us to validate the authenticity,
origin, purity, and quality of the agave syrups. The presence of
small amounts of MOS or differences in the F/G ratio in agave
syrups can be interpreted as adulteration by either corn syrup or
sugar cane syrup.
4. Conclusion
The physicochemical properties of the natural sweeteners we
tested are very similar and cannot be used to classify or distinguish
between agave syrups and other natural syrups. The physicochemical
properties of different agave syrups vary according to the
source species (A. tequilana or A. salmiana), however. MIR spectroscopy
allowed the classification and discrimination of agave and
other natural syrups. MIR spectroscopy in combination with PCA
(SIMCA) can therefore be used as a fast, low cost, simple, and nondestructive
tool for the classification and discrimination of syrups
from different natural sources. Moreover, MIR-SIMCA-PCA has
great potential for the identification, classification, and discrimination
of syrups from different agave species.
TLC and HPAEC-PAD analyses showed that glucose, fructose,
and sucrose were the most abundant carbohydrates in all the natural
sweeteners. In addition, the F/G ratio in the agave syrups could
be used to determine authenticity.
The carbohydrate profiles of the natural syrups revealed different
oligosaccharide types and contents according the natural
source of the sweetener. Most of the A. tequilana syrups had a specific
carbohydrate profile composed mainly of fructose and fructooligosaccharides,
whereas sucrose was the major component of
the A. salmiana syrups. Therefore, the carbohydrate profile of agave
syrups can be used as a marker for authenticity.
การแปล กรุณารอสักครู่..
อย่างไรก็ตาม นอกเหนือจากน้ำตาลซูโครสและกลูโคส , น้ำเชื่อมอ้อย
ที่มีอยู่จำนวนมากของมอส .
F / g ) เป็นมาตรการทางอ้อมของน้ำตาลเทียมความจุ เราใช้ F / G
) เพื่อตรวจสอบความแตกต่างระหว่างธรรมชาติ
สารให้ความหวาน ( ข้อมูลเพิ่มเติมรูปที่ 4 ) ส่วนต้นน้ำเชื่อมได้สูงสุด F / G
อัตราส่วน ( 1.77 – 21.77 ) ในขณะที่ข้าวโพดน้ำเชื่อมอ้อย
ได้ถูกที่สุด ดังนั้นส่วนต้น syrups แสดงสูงกว่า
น้ำตาลเทียมความจุเมื่อเทียบกับอื่น ๆธรรมชาติสารให้ความหวาน .
ในความเป็นจริง น้ำเชื่อมอากาเว่ถูกอธิบายว่าหวานกว่าข้าวโพด , น้ำผึ้ง ,
และน้ำเชื่อมอ้อยในการวิเคราะห์ต่อ ( ข้อมูลไม่แสดง ) .
ผลของเราแสดงให้เห็นว่า f / g ) สามารถใช้เป็นเครื่องหมาย
ของ ความถูกต้องหรือการปลอมปนของน้ำเชื่อมอากาเว่ ( กูลเลอร์ et al . ,
2007 ; ischayek &เคิร์น , 2006 ;mellado มารี โม ก้า& โลเปซ , 2013 )
3.3.2.2 . โปรไฟล์ของโอลิโกแซคคาไรด์ . การ hpeac-pad โปรไฟล์ของธรรมชาติ
syrups เปิดเผยเนื้อหาโอลิโกแซคคาไรด์ที่แตกต่างกันตาม
ให้กำเนิดตามธรรมชาติของน้ำเชื่อม ( ภาพที่ 5 ) เอ. tequilana น้ำเชื่อม
ถูกครอบงำโดยฟรุคโตส กลูโคส ในสัดส่วนน้อย และ 1-kestose
ฟอส เช่น ( 1 ) inulotriose ( F3 ) , 6-kestose ( 6 ) , neokestose
( NK ) , 1-nystose ( N ) dp5 , ,DP6 และ DP7 กับร่องรอยฟรุกแทน .
A salmiana น้ำเชื่อมที่มีสัดส่วนของฟรักโทส
และซูโครส รวมทั้งปริมาณขนาดเล็กของ FOS ( 1 + 6 k , , , และ ฯลฯ ) .
นอกจากปริมาณกลูโคสสูง , ข้าวโพดน้ำเชื่อมจากน้ำตาลที่มีอยู่
มอสเพื่อ maltoheptaose ( G2 ) G7 ) . น้ำผึ้ง
แสดงเท่ากับสัดส่วนของกลูโคสและฟรักโทสพร้อมกับ
ไอโซมอลโทส ( I2 ) isomaltotriose ( I3 )maltotose ( G2 ) , มอลโตไทรโอส
( G3 ) และยอดเขาไม่ปรากฏหลักฐานอื่น ๆ ซึ่งไม่สามารถยืนยัน
เป็นคาร์โบไฮเดรตกับมาตรฐานที่ใช้ แต่จะสอดคล้อง
หลายและน้ำตาลโมเลกุลคู่ เช่น maltulose
turanose ไตรแซ็กคาไรด์ , และ laminaribiose ที่ได้รับการรายงานในวรรณคดี
( อัลวาเรซ ซัวเรซ et al . , 2010 ; คอตเตและ al . , 2003 ) อ้อย
syrups ส่วนใหญ่ประกอบด้วยกลูโคสฟรุคโตสและซูโครส
กับจำนวนเล็กน้อยของ MOS ( G2 ) G7 ) และ isomaltotriose ( I2 ) ตามด้วยสี่ระบุยอด
.
คาร์โบไฮเดรตโปรไฟล์ให้เราตรวจสอบความถูกต้อง
ที่มา ความบริสุทธิ์ และคุณภาพของดอกโคมน้ำเชื่อม . การปรากฏตัวของ
เล็กน้อยของ MOS หรือความแตกต่างใน F / g ) ในน้ำเชื่อมอากาเว่
สามารถตีความเป็นสิ่งเจือปนด้วยน้ำเชื่อมข้าวโพด หรือ อ้อยหวาน
.
4สรุป
คุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีของธรรมชาติสารให้ความหวานเรา
ทดสอบจะคล้ายกันมากและไม่สามารถใช้จำแนกหรือแยกแยะ
ระหว่างน้ำเชื่อมอากาเว่และน้ำเชื่อมธรรมชาติอื่น ๆ คุณสมบัติทางกายภาพและทางเคมีของน้ำเชื่อมอากาเว่
ที่มาที่แตกต่างกันแตกต่างกันไปตามชนิด ( A tequilana หรือ . salmiana ) อย่างไรก็ตาม Mir สเปกโทรสโกปี
อนุญาตหมวดหมู่การอัลตราซาวด์และ
น้ำเชื่อมธรรมชาติอื่น ๆ Mir spectroscopy ร่วมกับ PCA
( ซิมก้า ) จึงสามารถใช้เป็นเร็ว , ค่าใช้จ่ายต่ำ , ง่าย , เครื่องมือและ nondestructive
สำหรับการจำแนกการน้ำเชื่อม
จากแหล่งธรรมชาติที่แตกต่างกัน นอกจากนี้ mir-simca-pca ได้
ศักยภาพที่ดีสำหรับการระบุ การจัดหมวดหมู่ และการเลือกปฏิบัติของน้ำเชื่อมจากอากาเว่สปีชีส์ต่าง ๆ
.
และวิเคราะห์ hpaec-pad พบว่ากลูโคส , ฟรุกโตส ,
และซูโครสคาร์โบไฮเดรตชุกชุมที่สุดในสารให้ความหวานธรรมชาติทั้งหมด
นอกจากนี้ อัตราส่วน F / G ในต้น syrups จะถูกใช้เพื่อตรวจสอบความถูกต้อง
.
คาร์โบไฮเดรตโปรไฟล์ของน้ำเชื่อมธรรมชาติเปิดเผยชนิดโอลิโกแซคคาไรด์ และเนื้อหาที่แตกต่างกัน
ตามธรรมชาติ แหล่งที่มาของน้ำตาล ที่สุดของ Atequilana น้ำเชื่อมมีโปรไฟล์คาร์โบไฮเดรตเฉพาะ
ประกอบด้วยส่วนใหญ่ของฟรุคโตสและซูโครส fructooligosaccharides
, ) เป็นองค์ประกอบหลักของ
A salmiana syrups . ดังนั้น คาร์โบไฮเดรตโปรไฟล์ของน้ำเชื่อมอากาเว่
สามารถใช้เป็นเครื่องหมายเพื่อความถูกต้อง
การแปล กรุณารอสักครู่..