Finally, we cannot ignore the fact

Finally, we cannot ignore the fact that some of these results may be an artifact of individuals with specific characteristics selecting media content that is consistent with their own perspectives. In line with this possibility, Republicans were more likely to listen to talk radio, watch police-reality programs, and television news and they were also more supportive of the death penalty. Similarly, lesseducated individuals are more likely to watch police-reality programs and to support the capital punishment. There were other media and demographic variable relationships that were not consistent with the patterns that were found in the support for capital punishment models. For example, those with a higher education are more likely to listen to talk radio, while education and support for capital punishment are negatively correlated.
There were several limitations to the current study. To begin, the convenience sample that was utilized does not allow for specific generalizations to be made to the general population. The sample also lacked enough minority group representations to make meaningful comparisons between African Americans, Asians, Hispanics, and Whites. The cross-sectional data did not allow for adequate tests of the time order between media consumption patterns, support for capital punishment, and a number of perceptual variables. Although the two measures of support for capital punishment are frequently used in the death penalty literature, they are single-item measures. Finally, several media and fear of crime studies have highlighted the importance of disaggregating samples by characteristicssuch as race, sex, and neighborhood characteristics to control for the possibility that the same media message may differentially impact audience members with different characteristics (Callanan & Rosenberger, 2011; Chiricos et al., 1997; Dowler, 2002; Eschholz et al., 2003). Unfortunately, the size of the current sample made multiple subdivisions of the sample impractical. More work is needed on both theoretical models of media effects on capital punishment that include nonrecursive relationships and on developing longitudinal data sets that include media consumption and punitive attitude variables. Future research in this area should include measures of complexity of thinking about crime and attitudes toward capital punishment indexes, to help further clarify the relationship between media consumption patterns, and support for capital punishment. Additionally, future research should utilize a probability sampling technique so that generalizations to the general population can be made with greater confidence. It will also be important to separate measures of race from ethnicity, so that differences between and within these groups can be explored in greater detail.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สุดท้าย เราไม่สามารถละเว้นความจริงที่ว่า บางส่วนของผลลัพธ์เหล่านี้อาจเป็นสิ่งประดิษฐ์ของบุคคลที่มีลักษณะเฉพาะที่เลือกเนื้อหาของสื่อที่สอดคล้องกับมุมมองของตนเอง โดยโอกาสนี้ Republicans ได้ยิ่งฟังพูดคุยวิทยุ ชมโปรแกรมจริงตำรวจ และข่าวโทรทัศน์และพวกเขาก็ยังเพิ่มเติมสนับสนุนโทษประหารชีวิต ในทำนองเดียวกัน บุคคล lesseducated มีแนวโน้ม เพื่อดูโปรแกรมตำรวจจริง และสนับสนุนโทษประหารชีวิต มีสื่อและความสัมพันธ์ของตัวแปรประชากรที่ไม่สอดคล้องกับรูปแบบที่พบในการสนับสนุนโทษประหารชีวิตรุ่น อื่น ๆ ตัวอย่าง ผู้ที่ มีการศึกษามีแนวโน้มที่ฟังพูดคุยวิทยุ ในขณะที่การศึกษาและสนับสนุนโทษประหารชีวิตจะส่ง correlatedThere were several limitations to the current study. To begin, the convenience sample that was utilized does not allow for specific generalizations to be made to the general population. The sample also lacked enough minority group representations to make meaningful comparisons between African Americans, Asians, Hispanics, and Whites. The cross-sectional data did not allow for adequate tests of the time order between media consumption patterns, support for capital punishment, and a number of perceptual variables. Although the two measures of support for capital punishment are frequently used in the death penalty literature, they are single-item measures. Finally, several media and fear of crime studies have highlighted the importance of disaggregating samples by characteristicssuch as race, sex, and neighborhood characteristics to control for the possibility that the same media message may differentially impact audience members with different characteristics (Callanan & Rosenberger, 2011; Chiricos et al., 1997; Dowler, 2002; Eschholz et al., 2003). Unfortunately, the size of the current sample made multiple subdivisions of the sample impractical. More work is needed on both theoretical models of media effects on capital punishment that include nonrecursive relationships and on developing longitudinal data sets that include media consumption and punitive attitude variables. Future research in this area should include measures of complexity of thinking about crime and attitudes toward capital punishment indexes, to help further clarify the relationship between media consumption patterns, and support for capital punishment. Additionally, future research should utilize a probability sampling technique so that generalizations to the general population can be made with greater confidence. It will also be important to separate measures of race from ethnicity, so that differences between and within these groups can be explored in greater detail.

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สุดท้ายเราไม่สามารถปฏิเสธความจริงที่ว่าบางส่วนของผลลัพธ์เหล่านี้อาจจะเป็นสิ่งประดิษฐ์ของบุคคลที่มีลักษณะเฉพาะการเลือกเนื้อหาของสื่อที่สอดคล้องกับมุมมองของตัวเอง สอดคล้องกับความเป็นไปได้นี้รีพับลิกันมีแนวโน้มที่จะพูดคุยฟังวิทยุดูโปรแกรมตำรวจความเป็นจริงและข่าวโทรทัศน์และพวกเขาก็ยังให้การสนับสนุนมากขึ้นจากโทษประหารชีวิต ในทำนองเดียวกันบุคคล lesseducated มีแนวโน้มที่จะดูโปรแกรมตำรวจความเป็นจริงและให้การสนับสนุนโทษประหารชีวิต มีสื่ออื่น ๆ และความสัมพันธ์ของตัวแปรทางประชากรที่ไม่สอดคล้องกับรูปแบบที่พบในการสนับสนุนสำหรับรุ่นโทษประหาร ตัวอย่างเช่นผู้ที่มีการศึกษาสูงมีแนวโน้มที่จะพูดคุยฟังวิทยุในขณะที่การศึกษาและการสนับสนุนสำหรับโทษประหารมีความสัมพันธ์ในเชิงลบ.
มีข้อ จำกัด หลายอย่างเพื่อการศึกษาในปัจจุบันเป็น ในการเริ่มต้นตัวอย่างความสะดวกสบายที่ได้รับไปใช้ประโยชน์ไม่อนุญาตให้มีภาพรวมที่เฉพาะเจาะจงที่จะทำเพื่อประชาชนทั่วไป กลุ่มตัวอย่างยังขาดตัวแทนกลุ่มชนกลุ่มน้อยพอที่จะทำให้มีความหมายเปรียบเทียบระหว่างแอฟริกันอเมริกันเอเชียละตินอเมริกาและคนผิวขาว ข้อมูลภาคตัดขวางไม่อนุญาตสำหรับการทดสอบที่เพียงพอของการสั่งซื้อเวลาระหว่างรูปแบบการบริโภคสื่อสนับสนุนโทษประหารและจำนวนของตัวแปรการรับรู้ แม้ว่าทั้งสองมาตรการการสนับสนุนโทษประหารชีวิตมักใช้ในวรรณคดีโทษประหารชีวิตพวกเขาเป็นมาตรการเดียวที่รายการ ในที่สุดหลายสื่อและความกลัวของการศึกษาการเกิดอาชญากรรมได้เน้นความสำคัญของกลุ่มตัวอย่างจำแนกโดย characteristicssuch เป็นเชื้อชาติเพศและลักษณะใกล้เคียงในการควบคุมความเป็นไปได้ว่าข้อความสื่อเดียวกันอาจแตกต่างกันของสมาชิกส่งผลกระทบต่อผู้ชมที่มีลักษณะแตกต่างกัน (Callanan และ Rosenberger 2011 ; Chiricos et al, 1997;. Dowler., 2002; Eschholz, et al, 2003) แต่น่าเสียดายที่ขนาดของกลุ่มตัวอย่างในปัจจุบันที่ทำเขตการปกครองหลายตัวอย่างที่ทำไม่ได้ การทำงานมากขึ้นเป็นสิ่งจำเป็นในแบบจำลองทางทฤษฎีของผลกระทบทั้งสื่อบนโทษประหารที่มีความสัมพันธ์ nonrecursive และการพัฒนาชุดข้อมูลระยะยาวที่มีการบริโภคสื่อและตัวแปรทัศนคติเชิงลงโทษ การวิจัยในอนาคตในพื้นที่นี้ควรจะรวมถึงมาตรการความซับซ้อนของความคิดเกี่ยวกับอาชญากรรมและทัศนคติที่มีต่อดัชนีโทษประหารเพื่อช่วยชี้แจงความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการบริโภคสื่อและการสนับสนุนสำหรับโทษประหาร นอกจากนี้การวิจัยในอนาคตควรใช้เทคนิคการสุ่มตัวอย่างความน่าจะเป็นเพื่อให้ภาพรวมกับประชากรทั่วไปสามารถทำด้วยความมั่นใจมากขึ้น นอกจากนี้ยังจะมีความสำคัญกับมาตรการที่แยกต่างหากจากการแข่งขันจากเชื้อชาติเพื่อให้ความแตกต่างระหว่างและภายในกลุ่มเหล่านี้สามารถได้รับการสำรวจในรายละเอียดมากขึ้น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ในที่สุด , เราไม่สามารถละเลยความจริงที่ว่าบางส่วนของผลลัพธ์เหล่านี้อาจเป็นสิ่งประดิษฐ์ของบุคคลที่มีคุณลักษณะเฉพาะการเลือกเนื้อหาของสื่อที่สอดคล้องกับมุมมองของพวกเขาเอง ในบรรทัดที่มีความเป็นไปได้นี้ รีพับลิกันมีแนวโน้มที่จะฟังวิทยุ ดูรายการ จริง ตำรวจและข่าวโทรทัศน์และพวกเขายังเพิ่มเติมสนับสนุนโทษประหารในทํานองเดียวกัน lesseducated บุคคลมีแนวโน้มที่จะดูรายการจริงตำรวจและสนับสนุนโทษประหารชีวิต มีสื่ออื่น ๆ และศึกษาตัวแปรความสัมพันธ์ที่ไม่สอดคล้องกับรูปแบบที่พบในการสนับสนุนสำหรับรุ่นโทษประหารชีวิต ตัวอย่างเช่น ผู้ที่มีการศึกษาสูงมีแนวโน้มที่จะฟังวิทยุในขณะที่การศึกษาและการสนับสนุนทุนการลงโทษจะมีความสัมพันธ์ .
มีหลายข้อ จำกัด ในการศึกษาปัจจุบัน ที่จะเริ่มต้นความสะดวกสบายตัวอย่างที่ใช้ไม่อนุญาตให้สำหรับทั่วไปที่เฉพาะเจาะจงจะต้องเกิดขึ้นกับประชากรทั่วไป ตัวอย่างยังไม่มีตัวแทนชนกลุ่มน้อยพอที่จะให้เปรียบเทียบความหมายระหว่าง แอฟริกัน อเมริกัน ชาวเอเชียละตินอเมริกา และไข่ขาว ข้อมูลภาคตัดขวางไม่ให้เพียงพอเพื่อการทดสอบของเวลาระหว่างรูปแบบการบริโภคสื่อ สนับสนุนโทษประหารชีวิต และหมายเลขของตัวแปร ฯลฯ แม้ว่าสองมาตรการสนับสนุนโทษประหารที่ใช้บ่อยในโทษประหารวรรณกรรม มีมาตรการรายการเดียว ในที่สุดหลายสื่อและความกลัวของการศึกษาอาชญากรรมได้เน้นความสำคัญของ disaggregating ตัวอย่าง โดย characteristicssuch เช่นเชื้อชาติเพศและชุมชนลักษณะการควบคุมสำหรับความเป็นไปได้ที่ข้อความสื่อเดียวกันอาจต่างกัน ผลกระทบต่อผู้ชมที่มีลักษณะแตกต่างกัน ( คัลลานัน&โรเซินเบอร์เกอร์ , 2011 ; chiricos et al . , 1997 ; Dowler , 2002 ; eschholz et al . , 2003 )แต่ขนาดของตัวอย่างในปัจจุบันทำให้หลายเขตการปกครองของตัวอย่างที่ใช้งานไม่ได้ งานเพิ่มเติมเป็นสิ่งจำเป็นทั้งในด้านทฤษฎี รูปแบบของสื่อในการลงโทษที่มีผลกระทบต่อการพัฒนาระยะยาวและความสัมพันธ์ nonrecursive ชุดข้อมูลที่ประกอบด้วยการบริโภคสื่อและตัวแปรทัศนคติโทษ .การวิจัยในอนาคตในพื้นที่นี้ควรรวมถึงการวัดความซับซ้อนของการคิดเกี่ยวกับอาชญากรรม และเจตคติ ต่อดัชนี การลงโทษ เพื่อช่วยเพิ่มเติมชี้แจงความสัมพันธ์ระหว่างรูปแบบการบริโภคสื่อและสนับสนุนโทษประหารชีวิต นอกจากนี้วิจัยในอนาคตควรใช้ความน่าจะเป็นแบบทั่วไปเพื่อให้ประชาชนทั่วไปสามารถทำให้มีความมั่นใจมากขึ้น ก็จะเป็นมาตรการสำคัญที่จะแยกจากการแข่งขันจากเชื้อชาติ ดังนั้นความแตกต่างระหว่างและภายในกลุ่มเหล่านี้สามารถสำรวจในรายละเอียดมากขึ้น .