Croton is a major genus of the fami

Croton is a major genus of the family Euphorbiaceae and comprises some 1200 species of trees, shrubs and herbs that are widely distributed in tropical regions [1]. Members of the genus have been used in traditional medicine to treat a wide range of disorders, including malaria, inflammation, diabetes and cancer [2]. The biological properties of various Croton species have been investigated in laboratory studies involving murine models [3–10]. The chemical composition of Croton is somewhat diverse, although alkaloids [11,12], diterpenoids [13,14] and volatile oils comprising mono- and sesquiterpenoids [15–18], have been commonly reported. In Brazil, some 356 species of Croton have been described [1] and these are distributed throughout the country in all biomes ranging from the tropical Amazon and Atlantic forests to the semi-arid northeastern regions [19]. Croton rhamnifolioides Pax & K. Hoffm. has been identified in several areas of the Brazilian Caatinga [20], a biome that is characterized by high temperatures with long and irregular periods of drought. This xerophytic shrub is used in folk medicine to treat stomach disorders, vomiting, hemorrhagic diarrhea and fever [21]. The pleasant aroma of the species is reportedly due to the presence of terpenoids in all parts of the plant [22], while the leaves are rich in flavonoids, and the roots and bark contain predominantly alkaloids, triterpenoids and steroids. However, studies regarding the biological activity of C. rhamnifolioides are scarce. In recent years, dengue fever and dengue hemorrhagic fever have become a public health concern in a number of countries, especially in South America and Asia. According to the World Health Organization [23], approximately 2.5 billion people live in countries that are endemic for dengue and some 50-million dengue infections occur every year. In the absence of effective prophylactics or vaccines against the disease, the prevention of dengue fever is restricted to controlling the principal vector Aedes (Stegomyia) aegypti (Linneus, 1762). Management of the mosquito typically involves the use of synthetic organic insecticides, however, continuous application of these compounds has led to the development of resistant populations of A. aegypti [24–29]. For this reason, considerable research has focused on the use of plant natural products in the control of various mosquito vectors including A. aegypti [30–35]. Although essential oils are present in different parts of the plant, there is particular interest in their extraction from aerial parts because of the possibility of sustainable production. The larvicidal effects of essential oils from several plant species have been studied. For example, Navarro et al. [36] demonstrated that the leaf oils obtained from members of the families Lauraceae and Piperaceae exhibited strong larvicidal activities (LC50 below 20 and 50 ppm, respectively). It has been accepted in the literature that an essential oil is active against A. aegypti larvae when LC50 < 100 ppm and strongly active when LC50 < 50 ppm. The present paper aimed to (i) determine the chemical composition of the essential oil from leaves of C. rhamnifolioides and (ii) assess the influence of storage on the biological activities of
Molecules 2014, 19 16575
the C. rhamnifolioides essential oil against A. aegypti. The potential use of the leaf oil from C. rhamnifolioides in controlling the spread of A. aegypti is described for the first time together with a possible mechanism of action.
2

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

สลอดเป็นสกุลที่สำคัญของครอบครัว Euphorbiaceae และประกอบด้วยบาง 1200 ชนิดของต้นไม้พุ่มไม้และสมุนไพรที่มีการกระจายกันอย่างแพร่หลายในภูมิภาคเขตร้อน [1] สมาชิกประเภทที่ได้รับการใช้ในการแพทย์ดั้งเดิมในการรักษาที่หลากหลายของความผิดปกติรวมทั้งโรคมาลาเรียอักเสบเบาหวานและโรคมะเร็ง [2] คุณสมบัติทางชีวภาพของสายพันธุ์สลอดต่างๆได้รับการตรวจสอบในห้องปฏิบัติการการศึกษาที่เกี่ยวข้องกับรุ่นหมา [3-10] องค์ประกอบทางเคมีของสลอดจะค่อนข้างมีความหลากหลายถึงแม้ว่าคาลอยด์ [11,12] diterpenoids [13,14] และน้ำมันหอมระเหยประกอบด้วยขาวดำและ sesquiterpenoids [15-18] ได้รับรายงานโดยทั่วไป ในบราซิลบางส่วน 356 สายพันธุ์ของสลอดได้รับการอธิบาย [1] และเหล่านี้จะกระจายไปทั่วประเทศใน biomes ทั้งหมดตั้งแต่เขตร้อน Amazon และมหาสมุทรแอตแลนติกไปยังป่ากึ่งแห้งแล้งภูมิภาคภาคตะวันออกเฉียงเหนือ [19] สลอด rhamnifolioides สันติภาพและเค Hoffm ได้รับการระบุในหลายพื้นที่ของบราซิล Caatinga [20] เป็นนิเวศน์วิทยาที่มีเอกลักษณ์เฉพาะด้วยอุณหภูมิสูงที่มีระยะเวลานานและที่ผิดปกติของภัยแล้ง ไม้พุ่มทนแล้งถูกนำมาใช้ในการแพทย์พื้นบ้านในการรักษาความผิดปกติของกระเพาะอาหารอาเจียนท้องเสียและมีไข้เลือดออก [21] กลิ่นหอมของสายพันธุ์เป็นข่าวเพราะการปรากฏตัวของ terpenoids ในทุกส่วนของพืช [22] ในขณะที่ใบจะอุดมไปด้วย flavonoids และรากและเปลือกมีอัลคาลอยเด่น triterpenoids และเตียรอยด์ อย่างไรก็ตามการศึกษาเกี่ยวกับกิจกรรมทางชีวภาพของซี rhamnifolioides จะหายาก ในปีที่ผ่านมาโรคไข้เลือดออกและโรคไข้เลือดออกได้กลายเป็นความห่วงใยในสุขภาพของประชาชนในหลายประเทศโดยเฉพาะอย่างยิ่งในทวีปอเมริกาใต้และเอเชีย ตามที่องค์การอนามัยโลก [23], ประมาณ 2.5 พันล้านคนที่อาศัยอยู่ในประเทศที่มีถิ่นสำหรับไข้เลือดออกและบางคนติดเชื้อไข้เลือดออก 50 ล้านเกิดขึ้นทุกปี ในกรณีที่ไม่มี prophylactics มีประสิทธิภาพหรือวัคซีนป้องกันโรคการป้องกันโรคไข้เลือดออกจะมีการ จำกัด การควบคุมเวกเตอร์หลักยุง (Stegomyia) aegypti (Linneus, 1762) การจัดการของยุงมักจะเกี่ยวข้องกับการใช้ยาฆ่าแมลงอินทรีย์สังเคราะห์ แต่โปรแกรมอย่างต่อเนื่องของสารเหล่านี้ได้นำไปสู่การพัฒนาของประชากรทนของ A. aegypti [24-29] ด้วยเหตุนี้การวิจัยมากได้มุ่งเน้นในการใช้งานของผลิตภัณฑ์ธรรมชาติพืชในการควบคุมของยุงพาหะนำโรคต่าง ๆ รวมทั้ง A. aegypti ม [30-35] แม้ว่าน้ำมันหอมระเหยที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆ ของพืชที่มีความสนใจเป็นพิเศษในการสกัดของพวกเขาจากชิ้นส่วนทางอากาศเนื่องจากเป็นไปได้ของการผลิตอย่างยั่งยืน ผลกระทบฆ่าลูกน้ำยุงของน้ำมันหอมระเหยจากพืชหลายชนิดได้รับการศึกษา ยกตัวอย่างเช่นวาร์, et al [36] แสดงให้เห็นว่าน้ำมันใบที่ได้รับจากสมาชิกของครอบครัว Lauraceae และ Piperaceae แสดงกิจกรรมฆ่าลูกน้ำยุงที่แข็งแกร่ง (LC50 ต่ำกว่า 20 และ 50 ppm ตามลำดับ) มันได้รับการยอมรับในวรรณคดีที่น้ำมันหอมระเหยมีการใช้งานกับตัวอ่อน A. aegypti เมื่อ LC50 <100 ppm และการใช้งานอย่างยิ่งเมื่อ LC50 <50 ppm กระดาษในปัจจุบันมีวัตถุประสงค์เพื่อ (i) ตรวจสอบองค์ประกอบทางเคมีของน้ำมันหอมระเหยจากใบของซี rhamnifolioides และ (ii) การประเมินอิทธิพลของการจัดเก็บข้อมูลเกี่ยวกับกิจกรรมทางชีวภาพของ
โมเลกุล 2014 19 16,575
ซี rhamnifolioides น้ำมันหอมระเหยกับเอ ลูกน้ำยุงลาย ใช้ศักยภาพของน้ำมันใบจากซี rhamnifolioides ในการควบคุมการแพร่กระจายของ A. aegypti อธิบายเป็นครั้งแรกร่วมกับกลไกที่เป็นไปได้ของการดำเนินการ.
2

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สลอดเป็นสกุลหลักของครอบครัว Euphorbiaceae และประกอบด้วยบาง 1 , 200 ชนิดของต้นไม้ พุ่มไม้ และสมุนไพรที่มีการกระจายอย่างกว้างขวางในเขตร้อนภูมิภาค [ 1 ] สมาชิกของตระกูลนี้ถูกใช้ในยารักษาโรคโรค ได้แก่ มาลาเรีย แก้อักเสบ โรคเบาหวาน และโรคมะเร็ง [ 2 ] คุณสมบัติทางชีวภาพของของเหลวชนิดต่างๆได้ทำการศึกษาในห้องปฏิบัติการที่เกี่ยวข้องกับรูปแบบการศึกษา ~ [ 3 – 10 ] องค์ประกอบทางเคมีของสลอดค่อนข้างหลากหลาย แม้ว่าอัลคาลอยด์ 11,12 [ ] , [ ] diterpenoids 13,14 และน้ำมันระเหย ประกอบด้วย โมโน - และ sesquiterpenoids [ 15 – 18 ] , ได้รับการรายงานโดยทั่วไป ในบราซิล , 356 ชนิดสลอดได้ถูกอธิบายไว้ [ 1 ] และเหล่านี้จะกระจายไปทั่วประเทศในบิมสเทคตั้งแต่ Amazon ป่าเขตร้อนและแห้งแล้งภาคตะวันออกเฉียงเหนือมหาสมุทรแอตแลนติกไปยัง [ 19 ] สลอด rhamnifolioides Pax & K . ชนิด . ได้รับการระบุในหลายพื้นที่ของบราซิล Caatinga [ 20 ] , ระบบนิเวศที่เป็นลักษณะอุณหภูมิสูงและระยะเวลานานผิดปกติของภัยแล้ง ไม้พุ่ม xerophytic นี้ถูกใช้ในยาพื้นบ้านรักษากระเพาะอาหารผิดปกติ อาเจียน ท้องเสีย และไข้เลือดออก [ 21 ] กลิ่นที่น่ารื่นรมย์ของสายพันธุ์ที่เป็นข่าวเนื่องจากการแสดงตนของเทอร์ปีนอยด์ในทุกส่วนของพืช [ 22 ] ในขณะที่ใบจะอุดมไปด้วย flavonoids และรากและเปลือกไม้ประกอบด้วยความเด่นและอัลคาลอยด์ไตรเทอร์ปีนอยด์สเตียรอยด์ อย่างไรก็ตาม การศึกษาเกี่ยวกับกิจกรรมทางชีวภาพของ rhamnifolioides ขาดแคลน ใน ปี ล่าสุด ไข้เลือดออกได้กลายเป็นความกังวลที่สาธารณสุขในหลายประเทศ โดยเฉพาะอย่างยิ่งใน อเมริกาใต้ และเอเชีย ตามที่องค์การอนามัยโลก [ 23 ] ประมาณ 2.5 ล้านคนอาศัยอยู่ในประเทศที่เป็นถิ่นสำหรับไข้เลือดออกและไข้เลือดออก 50 ล้านเชื้อเกิดขึ้นทุกปี ในการขาดประสิทธิภาพของ prophylactics หรือวัคซีนป้องกันโรค การป้องกันโรคไข้เลือดออก จำกัด การควบคุมยุงลายเวกเตอร์หลัก ( stegomyia ( 1762 ) และ ลินเนียส , ) การจัดการยุงมักจะเกี่ยวข้องกับการใช้ยาฆ่าแมลงอินทรีย์สังเคราะห์ อย่างไรก็ตาม การใช้อย่างต่อเนื่องของสารประกอบเหล่านี้ได้นำไปสู่การพัฒนาประชากรลูกน้ำยุงลายป้องกัน . [ 24 – 29 ] ด้วยเหตุนี้ การวิจัยมากที่เน้นการใช้ผลิตภัณฑ์จากธรรมชาติพืชในการควบคุมยุงพาหะต่างๆ ได้แก่ อ. ลูกน้ำยุงลาย [ 30 – 35 ] แม้ว่าน้ำมันหอมระเหยที่มีอยู่ในส่วนต่าง ๆของพืช มีความสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการสกัดจากชิ้นส่วนเครื่องบินเพราะความเป็นไปได้ของการผลิตที่ยั่งยืน ผลของโปรตีนของน้ำมันหอมระเหยจากพืชชนิดต่าง ๆได้ศึกษา ตัวอย่างเช่น นาวาร์โร และคณะ [ 36 ] พบว่าน้ำมันที่ได้จากใบของสมาชิก และมีกิจกรรมครอบครัวลอราซีลิตรโปรตีนแข็งแรง ( LC ( , 50 ) ต่ำกว่า 20 และ 50 ppm ตามลำดับ ) มันได้รับการยอมรับในวรรณคดีที่เป็นน้ำมันหอมระเหยอยู่กับ ก. ) และตัวอ่อนเมื่อ < 100 ppm และปราดเปรียวขอเมื่อ ) < 50 ppm ปัจจุบันกระดาษมีวัตถุประสงค์เพื่อ ( 1 ) ศึกษาองค์ประกอบทางเคมีของน้ำมันหอมระเหยจากใบของ rhamnifolioides และ ( 2 ) ศึกษาอิทธิพลของกระเป๋าในทางชีวภาพต่างๆโมเลกุล 2014 , 19 16575c . rhamnifolioides น้ำมันหอมระเหย กับ ก. และ . ศักยภาพการใช้งานของใบน้ำมันจาก rhamnifolioides ในการควบคุมการแพร่กระจายของ และการอธิบายครั้งแรกพร้อมกับกลไกที่เป็นไปได้ของการกระทำ2