HPLC shows that a number of S. ther

HPLC shows that a number of S. thermophilus isolates produced
biogenic amines in histidine decarboxylase (HDB) (Table 1). All S.
thermophilus isolates had the ability to produce ammonia. Thirtynine
strains of S. thermophilus produced below 100 mg/L of ammonia,
while the other strains produced more than 100 mg/L.
S. thermophilus isolates produced not only histamine or cadaverine
but also other amines (putrescine, tyramine, etc.) in specific
decarboxylase broths, although the other amino acids (ornithine,
tyrosine, etc.) were not added into HDB and LDB. In the present
study, the broth used does contain peptone and beef extract, which
contain the other amino acids. The amounts of glutamic acid, arginine,
lysine, tyrosine and tryptophan in peptone and beef extract
are calculated as 304, 170, 132, 14, and 16 mg/L, respectively (Oxoid
L37; Oxoid L29). The observed other biogenic amines are thus
likely to have been produced from the amino acids in peptone and
beef extract. Most of the isolates produced twelve BA in HDB,
although dopamine and agmatine were formed by most isolates
at low levels (

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

HPLC แสดงที่จำนวน S. thermophilus แยกผลิตbiogenic amines ใน histidine decarboxylase (HDB) (ตารางที่ 1) S ได้ทั้งหมดแยก thermophilus มีความสามารถในการผลิตแอมโมเนีย Thirtynineสายพันธุ์ของ S. thermophilus ผลิตต่ำกว่า 100 mg/L ของแอมโมเนียในขณะที่สายพันธุ์อื่น ๆ ผลิตมากกว่า 100 mg/L.S. thermophilus แยกผลิตฮิสตามีนหรือ cadaverine ไม่เพียงแต่ยังอื่น amines (putrescine, tyramine ฯลฯ) ในเฉพาะdecarboxylase broths แม้อื่น ๆ กรดอะมิโน (ornithinetyrosine ฯลฯ) ถูกเพิ่มลงใน HDB และ LDB ในปัจจุบันศึกษา ซุปที่ใช้ประกอบด้วย peptone และเนื้อ แยก ซึ่งประกอบด้วยกรดอะมิโนอื่น ๆ จำนวนกลูตาเมต อาร์จินีนtyrosine แอล-ไลซีน และทริปโตเฟนใน peptone และเนื้อแยกคำนวณเป็น 304, 170, 132, 14 และ 16 mg/L ตามลำดับ (OxoidL37 Oxoid L29) การสังเกตอื่น ๆ biogenic aminesแนวโน้มที่จะมีการผลิตมาจากกรดอะมิโนใน peptone และเนื้อแยก ส่วนใหญ่การแยกผลิต BA 12 ใน HDBแม้ว่าโดปามีนและ agmatine ถูกก่อตั้งขึ้น โดยแยกส่วนใหญ่ในระดับต่ำ (< 100 mg/L) Biogenic amine ผลิต โดยแยกโดยทั่วไปไม่ต่ำกว่า 100 มิลลิกรัม/L. สายพันธุ์แบคทีเรียกรดแลกติก (E.faecalis, Leuconostoc mesenteroides แลคโตบาซิลลัส fermentum แลคโตบาซิลลัสacidophilus แลคโตบาซิลลัส casei) แยกต่างหากจากโยเกิร์ตที่ผลิตBA ในกรดอะมิโน decarboxylase ซุป แม้ว่า S.thermophilus ได้สะสมบา (Omafuvbe & Enyioha, 2011)Bunkova et al. (2009) รายงานว่า L. lactis ถั่ว cremoris, S.thermophilus และ bulgaricus ถั่ว delbrueckii แลคโตบาซิลลัสtyramine ใน ขณะที่อีกทดสอบบา เช่นฮิสตามีน putrescineและไม่พบ cadaverine Omafuvbe และ Enyioha(2011) พบว่าบางสายพันธุ์ห้องปฏิบัติการของแลคโตบาซิลลัสLactococcus, Leuconostoc อุณหภูมิ และ Enterococcus สกุลสามารถ decarboxylate tyrosine และไลซีน แบคทีเรียกรดแลกติกเป็นรับผิดชอบการผลิตไวน์ putrescine แบคทีเรียหลัก(Moreno Arribas และโปโล 2008) แบคทีเรียกรดแลกติกหลายสามารถใช้ agmatine ผ่านทางเดิน deaminase agmatine ในการผลิตputrescine Putrescine, amines biogenic หลักที่เกี่ยวข้องอย่างใดอย่างหนึ่งมีอาหารจุลินทรีย์เน่าเสีย สามารถสร้างขึ้น โดยแบคทีเรียจากอาร์จินีนผ่าน ornithine decarboxylase (ODC), หรือ agmatine ผ่าน agmatinedeiminase (AgDI) Putrescine ผลิตจาก agmatineสามารถเชื่อมโยงกับยีนเอกัวและ ptcA ใน hilgardii แลคโตบาซิลลัสX1B และ E. faecalis ATCC 11700 (Landete เวที Pardo เดอ MancaNadra และ Ferrer, 2010) ในการศึกษาปัจจุบัน 11 แยกของ S. thermophilusไม่ได้สร้าง putrescine ในขณะที่สองแยกได้ประสบการ์เป็นผู้ผลิตขนาดกลาง putrescine (< 500 mg/L) หนึ่งต้องใช้ของ S. thermophilus ได้ผลิต cadaverine แม้ว่าส่วนใหญ่ของแยกที่มีความสามารถในการแบบฟอร์ม cadaverine ในช่วง 1 –ความเข้มข้นต่ำ มิลลิกรัม/L. 100 ของ cadaverine ผลิต (ด้านล่าง10 mg/L) มีรายงานสำหรับสายพันธุ์ 17 ของ lactobacilli สองสายพันธุ์enterococci และต้องใช้หนึ่งของ Pediococcus แยกต่างหากจากผลิตภัณฑ์นม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

HPLC เพื่อแสดงให้เห็นว่าจำนวนของ S. thermophilus
แยกผลิตเอมีนไบโอจีในhistidine decarboxylase (HDB) (ตารางที่ 1) ทั้งหมด S.
thermophilus แยกมีความสามารถในการผลิตแอมโมเนีย Thirtynine
สายพันธุ์ของ S. thermophilus ผลิตต่ำกว่า 100 มิลลิกรัม /
ลิตรแอมโมเนียในขณะที่สายพันธุ์อื่นๆ ที่ผลิตมากกว่า 100 มิลลิกรัม / ลิตร.
เอส thermophilus แยกผลิตไม่เพียง แต่กระหรือ cadaverine
แต่ยังเอมีนอื่น ๆ (putrescine, tyramine ฯลฯ )
ในเฉพาะซุปมิโสะdecarboxylase แม้ว่ากรดอะมิโนอื่น ๆ (ornithine,
ซายน์ ฯลฯ ) ไม่ได้ถูกเพิ่มเข้าไปใน HDB และ LDB ในปัจจุบันการศึกษาน้ำซุปที่ใช้จะมีเปปโตนและสารสกัดจากเนื้อวัวซึ่งมีกรดอะมิโนอื่นๆ ปริมาณของกรดกลูตามิก, อาร์จินี, ไลซีน, ซายน์และโพรไบโอในเปปโตนและสารสกัดจากเนื้อจะคำนวณเป็น304, 170, 132, 14, และ 16 มิลลิกรัม / ลิตรตามลำดับ (Oxoid L37; Oxoid L29) สังเกตไบโอจีเอมีนอื่น ๆ จึงมีแนวโน้มที่จะได้รับการผลิตจากกรดอะมิโนเปปโตนในและสารสกัดจากเนื้อ ส่วนใหญ่ของเชื้อที่ผลิตสิบสองปริญญาตรีใน HDB, แม้ว่าโดพามีนและ Agmatine กำลังก่อตัวขึ้นโดยสายพันธุ์มากที่สุดในระดับต่ำ(<100 มก. / ลิตร) การผลิตไบโอจีเอมีนโดยสายพันธุ์โดยทั่วไปต่ำกว่า 100 มิลลิกรัม / ลิตร สายพันธุ์แบคทีเรียกรดแลคติก (E. faecalis, Leuconostoc mesenteroides, Lactobacillus fermentum, Lactobacillus acidophilus, Lactobacillus casei) ที่แยกได้จากโยเกิร์ตที่ผลิตปริญญาตรีในกรดอะมิโนซุปdecarboxylase แม้ว่า S. thermophilus ไม่สะสม BA (Omafuvbe และ Enyioha 2011). Bunkova et al, (2009) รายงานว่า L. lactis subsp cremoris เอสthermophilus และ Lactobacillus delbrueckii subsp bulgaricus ผลิตtyramine ขณะที่บริติชแอร์เวย์ได้รับการทดสอบอื่น ๆ เช่นฮีสตามี, putrescine และ cadaverine ไม่พบ Omafuvbe และ Enyioha (2011) พบว่าบางส่วนของสายพันธุ์ LAB เป็นของแลคโตบาซิลลัส, Lactococcus, Leuconostoc, Streptococcus และจำพวก Enterococcus สามารถ decarboxylate ซายน์และไลซีน แบคทีเรียกรดแลคติกเป็นแบคทีเรียหลักรับผิดชอบในการผลิต putrescine ในไวน์ (Moreno-บัลและโปโล, 2008) หลายแบคทีเรียกรดแลคติกสามารถใช้ Agmatine ผ่านทางเดิน deaminase Agmatine ในการผลิต putrescine putrescine หนึ่งของไบโอจีเอมีนหลักที่เกี่ยวข้องกับการเน่าเสียของอาหารจุลินทรีย์สามารถเกิดขึ้นจากเชื้อแบคทีเรียจากอาร์จินีผ่านornithine decarboxylase (ODC) หรือจาก Agmatine ผ่าน Agmatine deiminase (AgDI) ผลิตจาก putrescine Agmatine อาจจะเชื่อมโยงกับ Agua และยีน PTCA ในแลคโตบาซิลลัส hilgardii X1B และ E. faecalis ATCC 11700 (Landete, สนามกีฬา, Pardo, Manca เดNadra และเรอร์ 2010) ในการศึกษาปัจจุบัน 11 สายพันธุ์ของ S. thermophilus ไม่ได้ผลิต putrescine ในขณะที่ทั้งสองสายพันธุ์ที่ได้รับความโดดเด่นในฐานะผู้ผลิตputrescine ปานกลาง (<500 มก. / ลิตร) หนึ่งในสายพันธุ์ของ S. thermophilus ไม่ได้ผลิต cadaverine ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่ของเชื้อมีความสามารถในการcadaverine รูปแบบในช่วง 1- 100 มิลลิกรัม / ลิตร ความเข้มข้นต่ำของการผลิต cadaverine (ต่ำกว่า10 มิลลิกรัม / ลิตร) ได้รับรายงาน 17 สายพันธุ์ของแลคโตสองสายพันธุ์ของenterococci และความเครียดหนึ่ง Pediococcus ที่แยกได้จากนม

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

2 แสดงให้เห็นว่าจำนวนของเชื้อ S . สีที่ได้จากธรรมชาติที่ผลิต
เอมีนในโตรกดีคาร์บอกซิเลส ( HDB ) ( ตารางที่ 1 )
สีที่ได้จากธรรมชาติทั้งหมด สายพันธุ์มีความสามารถในการผลิตแอมโมเนีย thirtynine
สายพันธุ์ S . สีที่ได้จากธรรมชาติที่ผลิตต่ำกว่า 100 มิลลิกรัมต่อลิตร แอมโมเนีย
ในขณะที่สายพันธุ์อื่นที่ผลิตมากกว่า 100 มก. / ล.
S . สีที่ได้จากธรรมชาติที่ไม่เพียง แต่สามารถลดหรือคาดาเวอรีน
แต่เอมีน ( putrescine , ไธรามีน ฯลฯ ) ใช้เฉพาะ
broths แม้ว่าอื่นกรดอะมิโน ( ออร์นิทีน
, ไทโรซีน , ฯลฯ ) ไม่ได้ถูกเพิ่มเข้าไปใน HDB และ ldb . ในการศึกษา
, น้ำซุปที่ใช้ทำประกอบด้วย ตามลำดับ และสารสกัดจากเนื้อซึ่ง
ประกอบด้วยอื่น ๆกรดอะมิโน ปริมาณของกรดกลูตามิกอาร์
, ไลซีน ซีนและทริปสกัด
extract และโคเนื้อคำนวณเป็น 304 , 170 , 124 , 14 , และ 16 มิลลิกรัมต่อลิตร ( oxoid
l37 ; oxoid l29 ) วิธีอื่น ๆจึงเป็นเอมีน
มีแนวโน้มที่จะได้รับการผลิตจากกรดอะมิโนในเปปโตนและ
สารสกัดจากเนื้อ ส่วนใหญ่ของสายพันธุ์ที่ผลิต 12 บาใน HDB
ถึงแม้ว่าโดปามีน และ agmatine , ถูกสร้างขึ้นโดยที่สุดจาก
ในระดับต่ำ ( < 100 mg / L ) ไบโอเจนิกเอมีนแยก
ผลิตโดยทั่วไปต่ำกว่า 100 มิลลิกรัมต่อลิตรแบคทีเรียกรดแลคติกสายพันธุ์ ( E .
faecalis ลิวโคน ตอคฆ่าเชื้อแล้วผสม , Lactobacillus fermentum , Lactobacillus acidophilus ,
, Lactobacillus casei ) ที่แยกได้จากโยเกิร์ตที่ผลิต
กรดอะมิโนใช้ในซุป , แม้ว่า S .
สีที่ได้จากธรรมชาติไม่สะสม BA ( omafuvbe & enyioha , 2011 ) .
bunkova et al . ( 2009 ) รายงานว่า L . lactis subsp . cremoris
Sสีที่ได้จากธรรมชาติ และ แลคโตบาซิลัส delbrueckii subsp . bulgaricus ผลิต
ไธรามีน ส่วนอื่น ๆการทดสอบ บา เช่น histamine และ putrescine
คาดาเวอรีนไม่พบ และ omafuvbe enyioha
( 2011 ) พบว่าบางส่วนของ Lab ของแลคโตบาซิลลัสสายพันธุ์แลคโตค คัสลิวโคน ตอค
, , , และเชื้อเอ็นเทโรค็อกคัสสกุล
สามารถสฤษฎ์และซีนซีน แบคทีเรียกรดแลคติกเป็น
แบคทีเรียรับผิดชอบการผลิต putrescine ไวน์
หลัก ( โมเรโน่ ริแบส&โปโล , 2008 ) แบคทีเรียกรดแลคติกที่สามารถใช้หลาย ๆ
agmatine ผ่าน agmatine ทำแผนที่เส้นทางที่จะผลิต
putrescine . putrescine , หนึ่งในหลักที่เกี่ยวข้องกับเอมีน
การเน่าเสียอาหารจุลินทรีย์ ที่สามารถเกิดขึ้นโดยแบคทีเรียจากอาร์
ผ่านออร์นิทีนดีคาร์บอกซิเลส ( ODC ) หรือจาก agmatine ผ่าน agmatine
deiminase ( agdi ) ผลิตจาก agmatine putrescine
อาจจะเชื่อมโยงกับกัว PTCA ยีนใน hilgardii และ Lactobacillus
x1b . faecalis ~ i 11700 ( แลนเดเต , เวที , Pardo manca
Nadra & , เดอ , Ferrer , 2010 ) ในการศึกษาปัจจุบัน 11 ไอโซเลทเอสเทอร์มอฟิลัส
ไม่ผลิต putrescine , ในขณะที่สองไอโซเลท
ลักษณะเป็นผู้ผลิต putrescine ต่ำ ( < 500 mg / l ) หนึ่ง
สายพันธุ์ Sสีที่ได้จากธรรมชาติไม่ผลิตคาดาเวอรีน ถึงแม้ว่าส่วนใหญ่
ของสายพันธุ์มีความสามารถในการสร้างคาดาเวอรีนในช่วง 1 – 100 มิลลิกรัม / ลิตร ความเข้มข้นต่ำ
การผลิตคาดาเวอรีน ( ด้านล่าง
10 มก. / ล. ) โดยรายงาน 17 สายพันธุ์แลคโตบาซิลัส สองสายพันธุ์ และสายพันธุ์หนึ่งของของทาง
3
ที่แยกได้จากนม