257*Corresponding author: drtpsingh

257
*Corresponding author: [e-mail]
Sugarcane is a long duration crop which takes longer
time for germination due to which crop faces tough competition
with weeds between 60 to 120 days of its planting
which causes heavy reduction in cane yield ranging
from 40-67% (Chauhan and Srivastava 2002). Sugarcane
ratoon occupies about 50% of total sugarcane area,
though its productivity is quite low (45 t/ha) against 80
t/ha, productivity of main planted crop. This low productivity
is mainly due to heavy weed infestation
(Srivastava et al. 2002). Widely spaced crop of sugarcane
allows wide range of weed flora to grow profusely
in the interspaces between the rows. Frequent irrigations
and fertilizer application during early growth phases increase
the weeds menace by many folds in the crop
(Singh el al. 2008). It is well known that cultural method
of weed management is most effective to control weeds
but timely availability of labours is a problem besides
increase in wages. Therefore, herbicidal control of weeds
has been considered to be economical in sugarcane
(Chauhanel al. 1994). Several herbicides have, been tried
in sugarcane ratoon with varying degree of success but
the information on combined use of chemical and cultural
practices are scarce. The present investigation was

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

257
* Corresponding ผู้เขียน: [e-mail]
อ้อยเป็นพืชระยะยาวซึ่งอาจใช้เวลา
เวลาการงอกเนื่องจากพืชที่ใบหน้าแข่งขัน
กับวัชพืชระหว่าง 60-120 วันปลูกของ
ซึ่งทำให้เกิดการลดหนักในเท้าตั้งแต่ผลผลิต
จาก 40-67% (Chauhan และ Srivastava 2002) อ้อย
ratoon ใช้ประมาณ 50% ของพื้นที่ทั้งหมดอ้อย,
แต่ผลผลิตที่ค่อนข้างต่ำ (45 t/ฮา) กับ 80
t/ฮา ผลผลิตของพืชหลักที่ปลูก ผลผลิตต่ำนี้
เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากการรบกวนของวัชพืชหนัก
(Srivastava et al. 2002) พืชอย่างกว้างขวางลที่อ้อย
ให้หลากหลายพืชวัชพืชเติบโตกาฬไหล
ใน interspaces ระหว่างแถว บ่อย irrigations
และปุ๋ยในระหว่างการเจริญเติบโตต้นเฟสเพิ่ม
วัชพืชการขู่ โดยหลายเท่าในพืชผล
(สิงห์เอ al. 2008) มันเป็นที่รู้จักว่าวิธีวัฒนธรรม
ของวัชพืช จัดการที่มีประสิทธิภาพสูงสุดในการควบคุมวัชพืช
แต่เวลาว่างของหน้า ปัญหานอกจาก
เพิ่มค่าจ้าง ดังนั้น ควบคุมวัชพืช herbicidal
ได้รับการพิจารณาต้องประหยัดในอ้อย
(Chauhanel al. 1994) สารเคมีกำจัดวัชพืชหลาย การพยายาม
ในอ้อย ratoon กับระดับต่าง ๆ ของความสำเร็จ แต่
ข้อมูลในการใช้รวมของสารเคมี และวัฒนธรรม
ปฏิบัติจะขาดแคลน ถูกสอบสวนอยู่

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

257
* ผู้เขียนสอดคล้อง: [e-mail]
อ้อยเป็นพืชระยะเวลานานซึ่งใช้เวลานานใน
เวลาสำหรับการงอกเนื่องจากการที่พืชเผชิญกับการแข่งขันที่ยากลำบาก
ไปด้วยวัชพืชระหว่าง 60 ถึง 120 วันของการปลูกมัน
ซึ่งเป็นสาเหตุของการลดลงอย่างหนักในผลผลิตอ้อยตั้งแต่
จาก 40 67% (ชัวฮานและ Srivastava 2002) อ้อย
อ้อยตอมีพื้นที่ประมาณ 50% ของพื้นที่ปลูกอ้อยรวม
แม้ว่าการผลิตที่ค่อนข้างต่ำ (45 ตัน / เฮกแตร์) กับ 80
ตัน / เฮกตาร์ผลผลิตของพืชที่ปลูกหลัก นี้ผลผลิตต่ำ
เป็นหลักเนื่องจากการทำลายวัชพืชหนัก
(Srivastava et al. 2002) การเพาะปลูกระยะห่างกันอย่างแพร่หลายของอ้อย
ช่วยให้หลากหลายของพืชวัชพืชที่จะเติบโตอย่างล้นเหลือ
ใน interspaces ระหว่างแถว irrigations บ่อย
และการประยุกต์ใช้ปุ๋ยในระหว่างขั้นตอนการเจริญเติบโตของต้นเพิ่ม
วัชพืชอันตรายโดยหลายเท่าในการเพาะปลูก
(สิงห์เอ al. 2008) มันเป็นที่รู้จักกันดีว่าวิธีการทางวัฒนธรรม
ของการจัดการวัชพืชที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการควบคุมวัชพืช
แต่มีเวลาที่เหมาะสมของแรงงานที่เป็นปัญหานอกเหนือจาก
การเพิ่มขึ้นของค่าจ้าง ดังนั้นการควบคุมของสารกำจัดวัชพืชวัชพืช
ได้รับการพิจารณาจะต้องประหยัดในอ้อย
(Chauhanel al. 1994) หลายสารเคมีกำจัดวัชพืชได้ถูกพยายาม
ในอ้อยอ้อยตอที่แตกต่างกับระดับของความสำเร็จ แต่
ข้อมูลเกี่ยวกับการใช้งานร่วมกันของสารเคมีและวัฒนธรรม
การปฏิบัติที่จะหายาก การตรวจสอบในปัจจุบันเป็น

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผู้เขียนที่ 257
* : drtpsingh2010 @ gmail . com
อ้อยเป็นพืชที่ระยะเวลานาน ซึ่งใช้เวลานานกว่า
เวลางอกจากซึ่งพืชใบหน้า
เหนียวการแข่งขันกับวัชพืชระหว่าง 60 ถึง 120 วัน ซึ่งสาเหตุของการลดหนัก

จากผลผลิตอ้อยตั้งแต่ 40-67 % ( Chauhan และ ศรีวัสทวาปี 2002 ) ตออ้อย
occupies ประมาณ 50% ของพื้นที่ปลูกทั้งหมด
แม้ว่าผลผลิตของมันค่อนข้างต่ำ ( 45 T / ฮา ) กับ 80
T / ฮา ผลผลิตหลักของการปลูกพืช นี้เป็นส่วนใหญ่เนื่องจากผลผลิตน้อย

( วัชพืชระบาดหนัก ศรีวัสทวา et al . 2002 ) กันอย่างแพร่หลายเว้นระยะปลูกอ้อย
ช่วยให้ความหลากหลายของพืชวัชพืชที่จะเติบโตอย่างมาก
ใน interspaces ระหว่างแถว irrigations บ่อย
และการใส่ปุ๋ย ในช่วงต้นของขั้นตอนเพิ่ม
วัชพืชอันตรายหลายเท่าในพืช
( Singh เอลอัล 2008 ) มันเป็นที่รู้จักกันดีว่า
วิธีมีประสิทธิภาพมากที่สุดของวัฒนธรรม การจัดการวัชพืชการควบคุมวัชพืช
แต่ทันเวลา ความพร้อมของแรงงานเป็นปัญหานอกจากนี้
เพิ่มค่าจ้าง ดังนั้น การควบคุมวัชพืช
เมื่อได้รับการพิจารณาที่จะประหยัดในอ้อย
( chauhanel อัล 1994 ) มีหลายสาร ,
พยายามในอ้อยตอ แตกต่างกับระดับของความสำเร็จแต่
ข้อมูล ร่วมกับการใช้สารเคมีและการปฏิบัติทางวัฒนธรรม
ขาดแคลน การสอบสวนเสนอ