Besides correspondences, phonics in

Besides correspondences, phonics instruction should develop blending ability. Blending means smoothly joining phonemes to come up with a pronunciation close enough to a word to access the word.
Young children usually get their first taste of blending through rhyming. Rhyming is essentially blending a new onset to an old rime. Children should not be expected to produce rhymes until they have a great deal of experience recognizing rhymes. Listening to rhyming stories, reciting rhyming poetry, and singing rhyming songs should be daily activities in the early childhood classroom. Children can first try making rhymes by blending a single onset to a variety of words. For example, they could play a Silly Sally game where they blend /s/ to the rime of each word. This might lead to sense (me, see; hand, sand) or nonsense (mouse, souse; fork, sork). Any phoneme, for example, the sound of the week, could become the onset in such a game (Silly Filly, Silly Milly, etc.).
Another simple prereading blending activity is Secret Code, a guessing game. The teacher could turn an illustrated word face down and name it in phonemes, e.g., /h/a/t/. When a student blends the phonemes and guesses the word, the teacher shows the picture. This game also works well with riddles, which don't require pictures. For example, the teacher could say, "I'm thinking of the animal Bo Peep lost. It's a /shee/ /p/." Secret Code is good blending practice because it works on blending alone without the complications of remembering correspondences.
Where blending becomes crucial is in decoding printed words from their spellings. To simplify blending with printed words, we need to rethink the structure of the syllable. One way to break down the syllable is into onset (everything before the vowel) and rime (the vowel and everything after it). The onset and the rime are parts of spoken syllables, not written. For example, street could be broken into /str/ and /eet/. The onset-rime break seems natural, but it is probably a special case of the salient vowel. The vowel is the loudest part of the syllable and the sound you can always stretch out. It is easy to break a syllable on either side of the loud vowel.
For blending, it is better to divide the syllable a different way. If we combine the onset with the vowel, we get the body of a syllable. Everything after the body is the coda. For example, in dream, /drea/ is the body of the syllable and /m/ is the coda.
There is an important payoff for this new terminology: Body-coda blending is easier than onset-rime blending. This is because onsets are often quite distorted during blending. For example, if we ask a child to blend d-ice, it is very difficult to pronounce /d/ without considerable distortion. Because /d/ involves the vocal cords, it takes some vowel to pronounce /d/ (usually a schwa /u/), and this artificial voicing interferes with blending in the actual vowel. However, there is no distortion of consonants after the vowel, i.e., in the coda. Thus, di-ce is a very easy blend.
In general, the easiest way to blend in decoding is body-coda, e.g., swee-t. Onset-rime blending (sw-eet) is usually harder, but at least there are only two parts to blend. Phoneme blending is harder still, because there may be 3, 4, 5, or 6 phonemes to blend in a single syllable.
Sounding out and blending words in left to right order is usually not the best way to proceed. It is better, at least at first, to begin by sounding out the vowel. For example, with rag, focus first on pronouncing a as /a/. Then blend the onset to the vowel to get the body, e.g., /r/a/, /ra/. Last, blend the body to the coda, e.g., /ra/g/, rag.
One creative way to get children started is with a blending slide. Using an image or model of a playground slide, have the vowel (e.g., short e) climb to the top of the slide, where it calls for help, /e/, /e/. Bring up the onset (e.g., r) to make the body of the syllable (e.g., the letters re, pronounced with a short e). Place letter d at the bottom of the slide to catch re. Stretch the vowel in re until it hits d to make red. Repeat with a variety of bodies and codas to model and practice blending.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นอกจากการโต้ตอบ สอนซึ่งควรพัฒนาผสมผสานความสามารถใน หมายความว่าผสมได้อย่างราบรื่นรวม phonemes มากับการออกเสียงใกล้คำถึงคำว่าพอ เด็กมักจะได้รับรสชาติของพวกเขาแรกของผสมผ่านการคล้องจอง คล้องจองเป็นหลักผสมเริ่มใหม่การเด้นท์เก่า ไม่ควรคาดว่าเด็กเป็นผลิตตาไรมส์จนกว่าพวกเขามีมากประสบการณ์จดจำตาไรมส์ ฟังเรื่องราวคล้องจอง การอ่านบทกวี rhyming และร้องเพลงคล้องจองเพลงควรจะเป็นกิจกรรมประจำวันในห้องเรียนปฐมวัย เด็กสามารถแรกลองทำตาไรมส์ โดยผสมเริ่มมีอาการเดียวกับหลากหลายคำ ตัวอย่าง พวกเขาสามารถเล่นเกม Sally โง่ที่พวกเขาผสมผสาน /s/ การเด้นท์ของแต่ละคำ นี้อาจนำไปสู่ความรู้สึก (ฉัน ดู มือ ทราย) หรือพูดจาเหลวไหล (เมาส์ souse ส้อม sork) หน่วยเสียงต่าง ๆ เช่น เสียงของสัปดาห์ อาจกลายเป็นการ เริ่มในเช่นเกม (โง่ Filly, Milly โง่ ฯลฯ) Prereading อย่างอื่นผสมผสานกิจกรรมคือ รหัส ลับ เกม guessing ครูอาจทำให้มีภาพประกอบคำหน้าลง และชื่อใน phonemes เช่น h / / t/มี การ เมื่อนักศึกษาผสมการ phonemes และทายคำ ครูแสดงรูปภาพ เกมนี้ยังทำงานดีกับปริศนา ที่ไม่ต้องการรูปภาพ ตัวอย่าง ครูสามารถพูด "ฉันคิดของสัตว์ Bo Peep สูญหาย ได้ /shee/ p /" รหัสลับได้ดีผสมผสานปฏิบัติเนื่องจากการทำงานในการผสมเพียงอย่างเดียวโดยไม่มีภาวะแทรกซ้อนของการจำตอบกลับ ที่ผสมผสานกลายเป็นสิ่งสำคัญคือในการถอดพิมพ์คำการสะกดคำ เราต้องการโครงสร้างของพยางค์การ rethink ง่ายผสมกับคำที่พิมพ์ วิธีการแบ่งเสียงตัวหนึ่งคือเข้าเริ่มมีอาการ (ทุกอย่างก่อนสระ) และเด้นท์ (สระและหลังจากนั้นทุกอย่าง) เริ่มและเด้นท์เป็นส่วนของพยางค์พูด ไม่เขียน ตัวอย่าง ถนนไม่เสีย /str/ และ eet / แบ่งเด้นท์เริ่มดูเหมือนธรรมชาติ แต่ก็คงเป็นกรณีพิเศษของสระเด่น สระเป็นส่วนดังที่สุดในพยางค์และเสียงที่คุณจะสามารถยืดออก ซึ่งง่ายต่อการแบ่งพยางค์เสียงสระด้านใดด้านหนึ่ง สำหรับผสม มันเป็นการแบ่งพยางค์วิธีอื่น ถ้าเรารวมเริ่ม มีสระ เราได้ร่างกายของ ทุกอย่างหลังจากร่างกายเป็นการ coda ตัวอย่าง ในฝัน /drea/ เป็นตัวเสียงตัว และ /m/ เป็น coda มีผลตอบแทนเป็นสำคัญสำหรับศัพท์ใหม่นี้: coda เนื้อผสมจะง่ายกว่าการเด้นท์เริ่มผสม ทั้งนี้เนื่องจาก onsets จะผิดเพี้ยนค่อนข้างบ่อยในระหว่างการผสม ตัวอย่าง ถ้าเราถามเด็กผสมน้ำแข็ง d ได้ยากมากที่จะออกเสียง /d/ ไม่เพี้ยนมาก เนื่องจากสายเสียง /d/ ที่เกี่ยวข้องกับ ก็บางสระการออกเสียง /d/ (มักจะเป็น schwa ยู /), และ voicing ประดิษฐ์นี้รบกวนผสมในสระจริง อย่างไรก็ตาม มีอยู่ไม่มีความผิดเพี้ยนของพยัญชนะหลังสระ เช่น coda ดังนั้น di-ce จะกลืนง่าย ทั่วไป วิธีง่ายที่จะผสมผสานในการถอดรหัสเป็นตัว coda เช่น ซวี-t เด้นท์เริ่มผสม (sw-eet) เป็นปกติ แต่น้อย มีเพียงสองส่วนผสม หน่วยเสียงผสมได้ยากยังคง เนื่องจากอาจมี 3, 4, 5 หรือ 6 phonemes เพื่อผสมผสานในพยางค์เดียว เสียงออก และผสมคำซ้ายสั่งขวาได้ปกติเพื่อดำเนินการต่อไป ได้ดีกว่า น้อยครั้งแรก การเริ่มต้น ด้วยการอ่านออกเสียงสระ ตัวอย่าง กับผ้าขี้ริ้ว เน้นก่อนรอการออกเสียงให้เป็น/การ แล้ว มาเริ่มสระได้ร่างกาย เช่น /r / ra / ล่าสุด ผสมผสานร่างกาย coda เช่น /ra g / ผ้าขี้ริ้ว วิธีการรับเด็กที่เริ่มต้นสร้างสรรค์หนึ่งคือน้ำผสม ใช้รูปภาพหรือรูปแบบของภาพนิ่งสนามเด็กเล่น มีสระ (เช่น ย่อ e) ปีนไปด้านบนของภาพนิ่ง ซึ่งเรียกวิธีใช้ อี / e/การ นำไปทำให้ร่างกายของพยางค์ที่ขึ้นเริ่มมีอาการ (เช่น r) (เช่น ตัวใหม่ การออกเสียงกับอีสั้น) ทำตัวอักษร d ที่ด้านล่างของภาพนิ่งจะจับอีกครั้ง ยืดสระในอีกครั้งจนกระทั่งมันฮิต d ให้สีแดง ทำซ้ำกับความหลากหลายของร่างกายและ codas แบบจำลองและการฝึกผสม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

นอกจาก correspondences การเรียนการสอนการออกเสียงควรจะพัฒนาความสามารถในการผสม หมายถึงการผสมได้อย่างราบรื่นเข้าร่วมหน่วยเสียงจะเกิดขึ้นกับการออกเสียงใกล้พอที่จะเป็นคำในการเข้าถึงคำว่า.
เด็กเล็กมักจะได้รับรสชาติแรกของพวกเขาในการผสมผ่านบทกวี บทกวีเป็นหลักผสมการโจมตีใหม่ที่จะปกคลุมไปด้วยเปลือกเก่า เด็กไม่ควรจะคาดว่าจะผลิตเพลงจนกว่าจะมีการจัดการที่ดีของประสบการณ์การรับรู้เพลง ฟังเรื่องราวบทกวีท่องบทกวีบทกวีและร้องเพลงบทกวีที่ควรจะเป็นกิจกรรมประจำวันในห้องเรียนเด็กปฐมวัย เด็กแรกสามารถลองทำเพลงโดยการผสมเริ่มมีอาการเดียวกับความหลากหลายของคำ ตัวอย่างเช่นพวกเขาสามารถเล่นเกมแซลลี่โง่ที่พวกเขาผสมผสาน / s / เพื่อจังหวะของแต่ละคำ ซึ่งอาจนำไปสู่ความรู้สึก (ฉันเห็นมือทราย) หรือเรื่องไร้สาระ (เมาส์กดน้ำ; ส้อม Sork) ฟอนิมใด ๆ เช่นเสียงของสัปดาห์ที่อาจจะกลายเป็นการโจมตีในเกมดังกล่าว (Silly เมีย, Silly มิลลี่และอื่น ๆ ).
อีกกิจกรรมการผสม prereading ง่ายๆคือรหัสลับเป็นเกมที่คาดเดา ครูอาจจะเปลี่ยนใบหน้าคำแสดงชื่อลงในหน่วยเสียงเช่น / ชั่วโมง / / ตัน / เมื่อนักเรียนผสมผสานหน่วยเสียงและคาดเดาคำว่าครูที่แสดงให้เห็นภาพ เกมนี้ยังทำงานได้ดีกับปริศนาที่ไม่จำเป็นต้องมีรูปภาพ ยกตัวอย่างเช่นครูจะพูดว่า "ฉันคิดว่าสัตว์ Bo Peep หายไป. มัน / ชี / / p /." รหัสลับคือการปฏิบัติการผสมที่ดีเพราะการทำงานในการผสมเพียงอย่างเดียวโดยไม่มีภาวะแทรกซ้อนของจดหมายความทรงจำ.
ผสมอยู่ที่ไหนจะกลายเป็นสิ่งจำเป็นในการถอดรหัสคำพิมพ์จากการสะกดคำของพวกเขา เพื่อให้ง่ายต่อการผสมที่มีคำพิมพ์เราต้องคิดใหม่โครงสร้างของพยางค์ วิธีการหนึ่งที่จะทำลายลงพยางค์จะเป็นการโจมตี (ทุกอย่างก่อนที่สระ) และจังหวะ (สระและทุกอย่างหลังจากที่มัน) เริ่มมีอาการและจังหวะเป็นส่วนหนึ่งของพยางค์พูดไม่ได้เขียน ยกตัวอย่างเช่นถนนอาจจะมีการแบ่งออกเป็น / STR / และ / EET / แบ่งการโจมตี-จังหวะดูเหมือนว่าธรรมชาติ แต่มันอาจจะเป็นกรณีพิเศษของสระเด่น สระเป็นส่วนที่ดังที่สุดของพยางค์และเสียงที่คุณสามารถยืดออก มันเป็นเรื่องง่ายที่จะทำลายพยางค์ที่ด้านข้างของสระดังอย่างใดอย่างหนึ่ง.
สำหรับการผสมจะดีกว่าที่จะแบ่งพยางค์วิธีที่แตกต่าง ถ้าเรารวมการโจมตีด้วยสระที่เราได้รับร่างของพยางค์ ทุกอย่างหลังจากที่ร่างกายเป็นตอนจบ ยกตัวอย่างเช่นในฝัน / Drea / ร่างกายของพยางค์และ / m / เป็นตอนจบ.
มีผลตอบแทนที่สำคัญสำหรับคำศัพท์ใหม่นี้คือการผสมร่างกายตอนจบเป็นเรื่องง่ายกว่าการผสมการโจมตี-จังหวะ นี้เป็นเพราะ onsets มักจะบิดเบือนค่อนข้างระหว่างการผสม ตัวอย่างเช่นถ้าเราถามเด็กที่จะผสมผสาน d น้ำแข็งมันเป็นเรื่องยากมากที่จะออกเสียง / d / ไม่บิดเบือนมาก เพราะ / d / เกี่ยวข้องกับสายเสียงก็จะใช้เวลาบางสระการออกเสียง / d / (ปกติปานกลาง / u /) และ voicing เทียมนี้เป็นอุปสรรคกับการผสมในสระที่เกิดขึ้นจริง แต่มีการบิดเบือนของพยัญชนะสระหลังคือในตอนจบ ดังนั้น di-ซีอีคือการผสมผสานที่ง่ายมาก.
โดยทั่วไปวิธีที่ง่ายที่สุดที่จะผสมผสานในการถอดรหัสคือร่างกายตอนจบเช่น Swee-T การผสมการโจมตี-ปกคลุมไปด้วยเปลือก (SW-EET) มักจะเป็นเรื่องยาก แต่อย่างน้อยมีเพียงสองส่วนที่จะผสมผสาน ผสมฟอนิมเป็นเรื่องยากที่ยังคงเพราะอาจจะมี 3, 4, 5 หรือ 6 หน่วยเสียงที่จะผสมผสานในพยางค์เดียว.
ทำให้เกิดเสียงและคำพูดที่ออกมาจากการผสมซ้ายไปลำดับที่ถูกต้องมักจะไม่ได้วิธีที่ดีที่สุดที่จะดำเนินการ มันจะดีกว่าอย่างน้อยในตอนแรกเริ่มต้นด้วยการทำให้เกิดเสียงที่ออกมาจากสระ ตัวอย่างเช่นกับเศษมุ่งเน้นเป็นครั้งแรกในการออกเสียงเป็น / / จากนั้นก็เริ่มมีอาการผสมผสานเพื่อสระจะได้รับร่างกายเช่น r / / / / RA / ที่ผ่านมาผสมผสานร่างกายให้ตอนจบเช่น / RA / g /, เศษผ้า.
วิธีการหนึ่งที่จะได้รับความคิดสร้างสรรค์ของเด็กเริ่มต้นอยู่กับสไลด์ผสม การใช้ภาพหรือรูปแบบของภาพนิ่งสนามเด็กเล่นมีสระ (เช่นอีสั้น) ปีนขึ้นไปด้านบนของสไลด์ที่มันเรียกร้องให้ความช่วยเหลือ / E / / E / ขึ้นมาโจมตี (เช่น R) ที่จะทำให้ร่างกายของพยางค์ (เช่นตัวอักษรอีกครั้งเด่นชัดกับ e สั้น) วางจดหมาย d ที่ด้านล่างของภาพนิ่งจะจับอีกครั้ง ยืดสระในอีกจนฮิตงที่จะทำให้สีแดง ทำซ้ำกับความหลากหลายของร่างกายและ codas การจำลองและการผสมการปฏิบัติ

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นอกจากจดหมาย สอน Phonics ควรพัฒนาความความสามารถ ผสมหมายถึงราบรื่นเข้าร่วมหน่วยเสียงที่จะเกิดขึ้นกับการออกเสียงใกล้เคียงกับคำว่าการใช้คำ
เด็กมักจะได้ลิ้มรสแรกของการผสมผ่านบทกวี . บทกวีเป็นหลักในการผสมการใหม่ที่จะเป็นเป็นจังหวะเดิมเด็กไม่ควรคาดหวังที่จะผลิตเพลงจนกว่าพวกเขาจะมีประสบการณ์มากจำบทกลอน . ฟังเพลงบทกวีเรื่อง ท่องบทกวีบทกวีบทกวีเพลงและร้องเพลงควรเป็นกิจกรรมประจำวันในชั้นเรียนปฐมวัย เด็กสามารถทำโดยการผสมสองเริ่มมีอาการเดียวกับความหลากหลายของคำ ตัวอย่างเช่นพวกเขาอาจจะเล่นเกมที่พวกเขาแซลลี่โง่ๆผสม / / s ไปเป็นจังหวะของแต่ละคำ นี้อาจนำไปสู่ความรู้สึก ( ผมเห็น ทรายมือ ) หรือไร้สาระ ( เมาส์แช่ ; ส้อม ศอก ) ในใด ๆเช่นเสียงของสัปดาห์ อาจจะกลายเป็นการโจมตีในเกมแบบนี้ ( โง่แม่โง่ มิลลี่ ฯลฯ )
อื่นง่าย prereading ผสมกิจกรรมรหัสลับ , คาดเดาเกมครูจะเปลี่ยนเป็นภาพประกอบคำชื่อในหน้าลงทั้งหมดเช่น / H / A / T / เมื่อนักเรียนผสมหน่วยเสียงและเดาว่าครูแสดงภาพ เกมนี้ยังทำงานได้ดีกับปริศนา ซึ่งไม่ต้องใช้รูป เช่น ครูพูดว่า " ฉันคิดว่าสัตว์ Bo Peep หายไป มันเป็น / ชี / / P /" รหัสลับดี การฝึก เพราะมันใช้ได้กับการอยู่คนเดียวโดยไม่ยุ่งทบทวนจดหมาย .
ที่สำคัญคือ ในการผสมจะกลายเป็นคำที่พิมพ์จากการสะกดของพวกเขา เพื่อลดความซับซ้อนของการผสมคำพิมพ์ เราต้องทบทวนโครงสร้างของพยางค์วิธีหนึ่งในการแบ่งพยางค์ในการโจมตี ( ทุกอย่างก่อนสระ ) และเป็นจังหวะ ( สระ และเมื่อทุกอย่าง ) การโจมตีและผลึกน้ำแข็งเป็นส่วนประกอบของพยางค์ไม่พูด , เขียน ตัวอย่างเช่น ถนนอาจจะแตก / STR / / อ่า / เริ่มเป็นจังหวะหยุดดูธรรมชาติ แต่มันอาจเป็นกรณีพิเศษของเสียงสระเด่น .สระเป็นดังส่วนหนึ่งของพยางค์และเสียงคุณสามารถยืดออก มันง่ายที่จะแบ่งพยางค์ทั้งสองข้างสระดัง
สำหรับผสม มันจะดีกว่าการแบ่งพยางค์ด้วยวิธีที่แตกต่าง ถ้าเรารวมการโจมตีด้วยสระ เราเอาร่างกายของพยางค์ ทุกอย่างหลังจากร่างกายท่อนจบ . ตัวอย่างเช่น ในความฝัน/ แดร์ / ร่างกายของพยางค์ / m / เป็นท่อนจบ .
มีผลตอบแทนสําคัญสําหรับคําศัพท์ใหม่นี้ : ร่างกายหางผสมง่ายกว่าการโจมตีเป็นจังหวะผสม นี้เป็นเพราะผู้ป่วยมักจะค่อนข้างบิดเบือนในการผสม ตัวอย่างเช่น ถ้าเราถามเด็กกลืน d-ice มันยากมากที่จะออกเสียง / D / โดยไม่บิดเบือนมาก เพราะ / D / เกี่ยวข้องกับสายไฟนั่นเองมันต้องใช้เวลาบางส่วนเพื่อออกเสียงสระ / D / ( มักจะเป็นเสียงสระที่ไม่เน้นเสียงในภาษาอังกฤษ / u / ) และประดิษฐ์เสียงรบกวนการสระที่แท้จริง อย่างไรก็ตาม ไม่มีการบิดเบือนของพยัญชนะหลังสระ เช่น ในท่อนจบ . ดังนั้น ใน CE เป็นส่วนผสมที่ง่ายมาก
ทั่วไป วิธีที่ง่ายที่สุดในการผสมผสานในการถอดรหัสตัวหาง เช่น swee-t. เริ่มเป็นจังหวะผสม ( SW อ่า ) มักจะยากแต่อย่างน้อยก็มีเพียงสองส่วน ผสม ในการผสมเป็นอีก เพราะอาจจะมี 3 , 4 , 5 หรือ 6 หน่วยเสียงที่กลมกลืนเป็นพยางค์เดียว
เสียงออกและการผสมคำ ซ้ายสั่งขวามักจะไม่ได้เป็นวิธีที่ดีที่สุดเพื่อดำเนินการต่อไป มันจะดีกว่าที่แรก เริ่มต้นด้วยเสียงออกสระ ตัวอย่างเช่น , ผ้าขี้ริ้ว , โฟกัสแรกออกเสียงเป็น / / .แล้วผสมการโจมตีไปยังสระที่จะได้รับร่างกายเช่น / r / a / , / รา / ล่าสุด ผสมผสานร่างกายท่อนจบเช่น / รา / g / , ผ้าขี้ริ้ว
หนึ่งสร้างสรรค์วิธีการรับเด็ก เริ่มต้นด้วยการสไลด์ การใช้รูปภาพหรือรูปแบบของสนามเด็กเล่นภาพนิ่ง มีอักษร ( เช่น สั้น e ) ปีนขึ้นไปด้านบนของภาพนิ่งที่เรียกร้องให้ช่วย / e / , / E / ทำให้การโจมตี ( เช่นR ) เพื่อให้ร่างกายของพยางค์ เช่น ตัวอักษรจะออกเสียงสั้น e ) สถานที่ที่ตัวอักษรที่ด้านล่างของภาพนิ่งที่จะจับอีกครั้ง ยืดเสียงสระในเรื่องจนโดน D ให้สีแดง ย้ำกับความหลากหลายของร่างกายและ CODAs แบบและฝึกผสม