Abstract—In Malaysia (known as Mala

Abstract—In Malaysia (known as Malaya or Federation of
Malay States before 1963), Malay people can be considered as
indigenous. Malaya had been colonized for more than 400
years since the colonization of Portuguese in 1511. At one time,
some of the scholars especially the colonials described Malay as
lazy people or not progressive. But most of the things changed
once Malaya achieved independence in 1957 and those
achievement were associated with nationalism. Apart from
nationalism, transformation of Malay society was one of
critical factors that led to Malaya independence in 1957. It was
hard to gain independence if Malay society especially during
the early period of pre-independence did not transform from a
native that considered lazy and came from poor family as
pictured by foreign researcher and scholars to an active and
vocal community. But what were the factors that contributed
towards the transformation of Malay society. Thus in this
paper, the researcher found the early process of
transformation that happened to Malay society until 1941. At
the same time, this paper discovered the importance of
newspapers those days especially Al-Imam which was
published from 1906 to 1908 in shifting the people’s paradigm
towards Malay transformation. This research also discovered
“who’s who” related to Al-Imam that the writer feels had
contributed to the development of early newspapers in
Malaysia. “Product” of transformation amongst Malay also
discussed in this research especially prominent personalities in
journalism and radicals. Factors led to the emergence of those
kinds of personalities including education also included in this
I. MALAY SOCIETY: EARLY SCENARIO
During the last four to five centuries, foreign observers
have held definite opinions about the Malays. Those
opinions were directly formulated, without ambiguity. The
Malays themselves had also an opinion on what they were,
but that was not directly expressed. The Malay historical
sources do not concern themselves with the problem.
Nevertheless from them we can infer how the Malays think
of themselves, their duties, their values and their culture as a
whole. But foreign sources are full of accounts of the Malays.
One of the best sources on Malay attributed to Sir Thomas
Stamford Raffles, the founder of Singapore and British
Lieutenant Governor of Java and Bengkulen, had his first
contact with the Malays in Malacca when he became Agent
for the Governor-General in 1810 (SH Alatas, 1977: 38). It
can be suggested that the study of the national character of
the Malays had in Raffles a significant pioneer, despite the
shortcomings of his method and conclusions judged by
modern scientific standard. According to Raffles the Malays
did not achieve a high intellectual stage of development. He
was particularly interested in the maritime codes of the
Malays and their legal institutions. It was the absence of a
well-defined and generally accepted system of law which
according to Raffles was the greatest influence in the
deterioration of the Malay character (Ibid).
II ROLE OF AL-IMAM IN MALAY SOCIETY, 1906 -
1908
Malay language newspaper actually is relatively young
compared to English language newspaper and Chinese
newspaper in Malaysia (Lent, 1982). If government gazette
hailed as first newspaper in English and Chinese monthly,
Malay newspapers owes its beginning to the locally-born
Indian Muslims of Singapore, which called Jawi Peranakan
published in 1889 in Singapore. But in the whole Nusantara
(Malay Archipelago), the first newspaper was Soerat Kabar
Bahasa Melaijoe which was published in 1856 in Surabaya
Indonesia (Ahmat Adam, 1992). The writer point of view,
the first newspaper in Malaya (peninsular) should be
attributed to Seri Perak, which was published in 1893 in
Taiping, Perak since Perak is one of states in Peninsular
Malaysia. Back to the point of Jawi Peranakan, it was locally
born offspring of unions between indigenous Malay women
and South Indian Muslim traders. In late 1876, this group
formed and association in Singapore, which in turn published
a weekly called Jawi Peranakan (Lent, 1977: 258) A writer
of the time described Jawi Peranakan as having a circulation
of 250 by 1880, “ably and punctually edited, having with
only one exception, been issued consistently on the day on
which it professes to come out” (Abu Bakar, 1991). The
paper was also responsible for spawning other newspapers
during that time most of the periodicals were hand
lithographed weeklies modeled initially after English
language newspaper and later using Egyptian and Arabic
news content. The result was that the most of the content did
not relate to the Malay community. In July 1906, the mood
of the Malay journalism began to change with the
appearance of Al-Imam (Ibid).
Al-Imam was a monthly periodical published by a group
radical Muslims in Singapore in 1906 (Ibid: 1). Those
responsible for the edition and publication of the journal
were mostly educated in the Middle East particularly in those
parts of the world that, according to certain sources, they
began to observe, and subsequently became interested in the
Fundamentalist movement first founded by Muhammad bin
Abdul Wahab (1703-1791) in Arabia. They were also
inspired by the revolutionary ideology of Pan Islamism

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทคัดย่อในมาเลเซีย
(เรียกว่าแหลมมลายูหรือสภาสหรัฐอเมริกามาเลย์ก่อน1963)
คนมาเลย์ถือได้ว่าเป็นชนพื้นเมือง แหลมมลายูได้รับการตกเป็นเมืองขึ้นมานานกว่า 400
ปีนับตั้งแต่การล่าอาณานิคมของโปรตุเกสใน 1511 ในครั้งเดียว,
บางส่วนของนักวิชาการโดยเฉพาะอย่างยิ่ง Colonials
ที่อธิบายมาเลย์เป็นคนขี้เกียจหรือไม่ก้าวหน้า แต่ส่วนใหญ่ของสิ่งที่มีการเปลี่ยนแปลงครั้งเดียวแหลมมลายูบรรลุความเป็นอิสระในปี 1957 และผู้ที่ความสำเร็จที่มีความสัมพันธ์กับชาติ นอกเหนือจากชาตินิยมการเปลี่ยนแปลงของสังคมมาเลย์เป็นหนึ่งในปัจจัยสำคัญที่นำไปสู่ความเป็นอิสระของแหลมมลายูในปี1957 มันเป็นเรื่องยากที่จะได้รับอิสรภาพถ้าสังคมมาเลย์โดยเฉพาะในช่วงระยะเวลาเริ่มต้นของการเป็นอิสระก่อนไม่ได้เปลี่ยนจากพื้นเมืองที่ถือว่าขี้เกียจและมาจากครอบครัวที่ยากจนเป็นภาพโดยนักวิจัยและนักวิชาการจากต่างประเทศที่จะใช้งานและชุมชนของแกนนำ แต่สิ่งที่เป็นปัจจัยที่สนับสนุนต่อการเปลี่ยนแปลงของสังคมมลายู ดังนั้นในกระดาษนักวิจัยพบว่าขั้นตอนการเริ่มต้นของการเปลี่ยนแปลงที่เกิดขึ้นกับสังคมมาเลย์จนถึงปี1941 ในเวลาเดียวกันบทความนี้ค้นพบความสำคัญของหนังสือพิมพ์สมัยนั้นโดยเฉพาะอย่างยิ่งอัลอิหม่ามซึ่งได้รับการตีพิมพ์1906-1908 ในการขยับของผู้คน กระบวนทัศน์ที่มีต่อการเปลี่ยนแปลงมาเลย์ งานวิจัยนี้ยังพบ"ใครเป็นใคร" ที่เกี่ยวข้องกับอัลอิหม่ามที่ผู้เขียนรู้สึกได้สนับสนุนการพัฒนาของหนังสือพิมพ์ในช่วงต้นมาเลเซีย "ผลิตภัณฑ์" ของการเปลี่ยนแปลงในหมู่ชาวมาเลย์ยังกล่าวถึงในงานวิจัยนี้มีบุคลิกที่โดดเด่นโดยเฉพาะอย่างยิ่งในการเขียนข่าวและอนุมูล ปัจจัยที่นำไปสู่การเกิดขึ้นของผู้ที่ชนิดของบุคคลรวมทั้งการศึกษายังรวมถึงในครั้งที่หนึ่ง สังคม MALAY: EARLY สถานการณ์ในช่วงสี่ถึงห้าศตวรรษสังเกตการณ์ต่างประเทศได้จัดขึ้นที่ชัดเจนเกี่ยวกับความคิดเห็นของมาเลเซีย ผู้ที่มีความคิดเห็นที่เป็นสูตรโดยตรงโดยไม่ต้องคลุมเครือ มาเลย์ตัวเองยังมีความเห็นเกี่ยวกับสิ่งที่พวกเขามีแต่ที่ไม่ได้แสดงโดยตรง ประวัติศาสตร์มลายูแหล่งที่มาไม่ได้เองกังวลกับปัญหาที่เกิดขึ้น. แต่จากพวกเราสามารถสรุปวิธีการที่มาเลย์คิดว่าตัวเองทำหน้าที่ของพวกเขาค่าของพวกเขาและวัฒนธรรมของพวกเขาเป็นทั้ง แต่แหล่งข่าวต่างประเทศที่เต็มไปด้วยเรื่องราวของชาวมาเลย์. หนึ่งในแหล่งที่ดีที่สุดในมาเลย์ประกอบกับเซอร์โทมัสฟอร์ดราฟเฟิลผู้ก่อตั้งสิงคโปร์และอังกฤษรองผู้ว่าราชการของJava และ Bengkulen มีครั้งแรกของเขาติดต่อกับมาเลเซียในมะละกาเมื่อเขากลายเป็นตัวแทนสำหรับผู้สำเร็จราชการทั่วไปใน 1810 (SH Alatas, 1977: 38) มันสามารถชี้ให้เห็นว่าการศึกษาของตัวละครแห่งชาติของมาเลเซียมีอยู่ในราฟเฟิลเป็นผู้บุกเบิกที่สำคัญแม้จะมีข้อบกพร่องของวิธีการของเขาและข้อสรุปการตัดสินโดยมาตรฐานทางวิทยาศาสตร์ที่ทันสมัย​​ ตามที่ Raffles ชาวมาเลย์ไม่ได้ประสบความสำเร็จในเวทีทางปัญญาสูงในการพัฒนา เขาก็ให้ความสนใจโดยเฉพาะอย่างยิ่งในรหัสการเดินเรือของชาวมาเลย์และสถาบันกฎหมายของพวกเขา มันเป็นกรณีที่ไม่มีที่ระบบดีที่กำหนดและได้รับการยอมรับโดยทั่วไปของกฎหมายซึ่งตามRaffles เป็นอิทธิพลมากที่สุดในการเสื่อมสภาพของตัวละครมาเลย์(อ้างแล้ว). ครั้งที่สองบทบาทของ AL-อิหม่ามในสังคมมาเลย์ปี 1906 - ปี 1908 หนังสือพิมพ์ภาษามาเลย์ เป็นจริงค่อนข้างเมื่อเทียบกับหนังสือพิมพ์ภาษาอังกฤษและภาษาจีนหนังสือพิมพ์ในประเทศมาเลเซีย(เข้าพรรษา 1982) หากราชกิจจานุเบกษายกย่องว่าเป็นหนังสือพิมพ์ฉบับแรกในภาษาอังกฤษและภาษาจีนรายเดือนหนังสือพิมพ์มาเลย์เป็นหนี้จุดเริ่มต้นไปยังประเทศที่เกิดมุสลิมอินเดียสิงคโปร์ซึ่งเรียกว่ายาวีPeranakan ที่ตีพิมพ์ในปี 1889 ในสิงคโปร์ แต่ในทั้ง Nusantara (หมู่เกาะมาเลย์) หนังสือพิมพ์ฉบับแรกเป็น Soerat Kabar ภาษา Melaijoe ซึ่งตีพิมพ์ใน 1856 ในสุราบายาอินโดนีเซีย(Ahmat อดัม, 1992) จุดนักเขียนในมุมมองของหนังสือพิมพ์ฉบับแรกในแหลมมลายู (คาบสมุทร) ควรจะนำมาประกอบกับเสรีเประซึ่งได้รับการตีพิมพ์ในปี1893 ในไทปิงรัฐเประตั้งแต่รัฐเประเป็นหนึ่งในรัฐที่อยู่ในคาบสมุทรมาเลเซีย กลับไปยังจุดยาวีเปรานากันมันก็เฉพาะที่เกิดลูกหลานของสหภาพระหว่างหญิงมาเลย์พื้นเมืองและภาคใต้พ่อค้ามุสลิมอินเดีย ในช่วงปลายทศวรรษ 1876 กลุ่มนี้เกิดขึ้นและความสัมพันธ์ในสิงคโปร์ซึ่งจะตีพิมพ์รายสัปดาห์ที่เรียกว่ายาวีPeranakan (เข้าพรรษา 1977: 258) นักเขียนของเวลาอธิบายยาวีเปรานากันว่ามีการไหลเวียนของ250 โดย 1880 "ด้วยความสามารถและแก้ไขตรงต่อเวลา มีที่มีเพียงหนึ่งข้อยกเว้นการออกอย่างต่อเนื่องในวันที่จะสารภาพออกมา"(Abu Bakar, 1991) กระดาษยังเป็นผู้รับผิดชอบในการวางไข่หนังสือพิมพ์อื่น ๆในช่วงเวลาที่ว่าส่วนใหญ่ของวารสารเป็นมือรายสัปดาห์ lithographed รูปแบบครั้งแรกหลังจากที่อังกฤษหนังสือพิมพ์ภาษาและในภายหลังโดยใช้ภาษาอาหรับอียิปต์และเนื้อหาข่าว ผลที่ได้คือการที่เนื้อหาส่วนใหญ่ไม่ได้เกี่ยวข้องกับชุมชนชาวมาเลย์ ในเดือนกรกฎาคมปี 1906 อารมณ์ของสื่อสารมวลชนมาเลย์ก็เริ่มเปลี่ยนแปลงไปด้วย. การปรากฏตัวของอัลอิหม่าม (อ้างแล้ว) อัลอิหม่ามเป็นนิตยสารรายเดือนที่ตีพิมพ์โดยกลุ่มมุสลิมหัวรุนแรงในประเทศสิงคโปร์ในปี 1906 (อ้างแล้ว: 1) ผู้ที่มีความรับผิดชอบสำหรับรุ่นและการพิมพ์ของวารสารได้รับการศึกษาส่วนใหญ่ในตะวันออกกลางโดยเฉพาะอย่างยิ่งในกลุ่มคนบางส่วนของโลกที่ตามแหล่งที่มาบางอย่างที่พวกเขาเริ่มที่จะสังเกตและต่อมากลายเป็นที่สนใจในการเคลื่อนไหวหวุดหวิดก่อตั้งขึ้นครั้งแรกโดยมูฮัมหมัดบินอับดุลWahab (1703-1791) ในอารเบีย พวกเขายังได้รับแรงบันดาลใจจากการปฏิวัติอุดมการณ์ของแพนมุสลิม