IntroductionFrom the First to the T

Introduction
From the First to the Tenth of Thailand’s national development plans, the
development paradigm of national development plans has evolved in the context of global
and domestic changes. A significant shift in the country’s development planning has taken
place since the Eighth Plan (1997-2001) from a growth-oriented approach to the new model
of holistic “people-centered development”. In order to ensure a more balanced
development, priority was given to broad-based participation, and to actively engaging civil
society, the private sector and academia, in the formulation the national development plan.
Furthermore, economic mismanagement, which led to the 1997 Asian crisis, prompted the
adoption of the Philosophy of Sufficiency Economy as a main guiding principle in the Ninth
Plan (2002-2006), with its practical applications becoming evident during the Tenth Plan
(2006-2011). In order to achieve sustainable development with a people-centered approach,
it is necessary to enhance the country’s self-resilience by strengthening Thailand’s economic
and social capital and improving risk management in order to effectively handle internal and
external uncertainties. This will lead the country toward sustainable development and a
“Happiness Society

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำจากแรกที่แผนพัฒนาแห่งชาติสิบแห่งประเทศไทย การกระบวนทัศน์การพัฒนาของแผนพัฒนาแห่งชาติมีพัฒนาในบริบทของโลกและการเปลี่ยนแปลงภายในประเทศ การเปลี่ยนแปลงที่สำคัญในการพัฒนาประเทศ การวางแผนได้ดำเนินการทำตั้งแต่แปดจะ (1997-2001) จากวิธีการมุ่งเน้นการเจริญเติบโตรูปแบบใหม่การแบบองค์รวม "คนเป็นศูนย์กลางการพัฒนา" เพื่อให้สมดุลยิ่งขึ้นพัฒนา ระดับความสำคัญให้มีส่วนร่วมที่กว้าง และกำลังร่วมพลเรือนสังคม ภาคเอกชน และสถาบันการ ศึกษา ในการกำหนดแผนการพัฒนาชาตินอกจากนี้ การจัดการไม่ดีที่ทางเศรษฐกิจ ซึ่งนำไปสู่วิกฤตเอเชีย 1997 พร้อมท์การนำปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเป็นหลักแนะนำหลักในเก้าตัววางแผน (2002-2006), กับการประยุกต์ใช้งานจริงที่กลายเป็นชัดเจนในระหว่างการวางแผนสิบ(2006 - 2011) ขึ้นเพื่อให้บรรลุการพัฒนาที่ยั่งยืน ด้วยวิธีที่คนเป็นศูนย์กลางจำเป็นต้องยกระดับของประเทศตนเองความยืดหยุ่น โดยของไทยเข้มแข็งทางเศรษฐกิจและทุนทางสังคมและการปรับปรุงการบริหารความเสี่ยงเพื่อให้มีประสิทธิภาพภายใน และความไม่แน่นอนภายนอก นี้จะนำประเทศไปสู่การพัฒนาอย่างยั่งยืนและ"สังคมความสุข

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำ
ตั้งแต่แรกที่สิบของแผนพัฒนาประเทศของไทยที่
กระบวนทัศน์การพัฒนาของแผนพัฒนาประเทศที่มีการพัฒนาในบริบทของโลก
เปลี่ยนแปลงและในประเทศ การเปลี่ยนแปลงอย่างมีนัยสำคัญในการวางแผนการพัฒนาประเทศได้ดำเนินการ
ขึ้นตั้งแต่แผนแปด (1997-2001) จากวิธีการที่มุ่งเน้นการเติบโตกับรูปแบบใหม่
ของ "การพัฒนาคนเป็นศูนย์กลาง" แบบองค์รวม ในการสั่งซื้อเพื่อให้แน่ใจว่ามีความสมดุลมากขึ้น
การพัฒนา, การจัดลำดับความสำคัญได้รับการมีส่วนร่วมในวงกว้างตามและส่วนร่วมอย่างแข็งขันภาคประชา
สังคมภาคเอกชนและสถาบันการศึกษาในการกำหนดแผนพัฒนาแห่งชาติ.
นอกจากนี้การปรับตัวทางเศรษฐกิจซึ่งจะนำไปสู่เอเชียปี 1997 วิกฤตแจ้ง
การยอมรับของปรัชญาเศรษฐกิจพอเพียงเป็นหลักการแนวทางหลักในเก้า
แผน (2002-2006) มีการใช้งานจริงของมันกลายเป็นที่เห็นได้ชัดในช่วงแผนสิบ
(2006-2011) เพื่อให้บรรลุการพัฒนาอย่างยั่งยืนด้วยวิธีการที่มีประชาชนเป็นศูนย์กลาง,
มันเป็นสิ่งจำเป็นเพื่อเพิ่มความยืดหยุ่นของประเทศตัวเองโดยการเสริมสร้างความเข้มแข็งทางเศรษฐกิจของไทยใน
เมืองหลวงและสังคมและการปรับปรุงการบริหารความเสี่ยงเพื่อให้มีประสิทธิภาพการจัดการภายในและ
ความไม่แน่นอนจากภายนอก นี้จะนำประเทศไปสู่การพัฒนาที่ยั่งยืนและ
"ความสุขในสังคม