This relationship between nominal a

This relationship between nominal and actual working hours also applies to overtime when employees are asked to work beyond the normal workday for a markedly higher rate of pay. Much of the extra time is unproductive, because people tend to adjust to the longer workday by per forming at a slower pace. If productivity drops when the number of required working hours is increased, will productivity rise if the workday is shortened? Some research indicates that it other studies show that a decrease in no working hours has no effect on actual work in hours. In a case of historical interest, during the Great Depression of the 1930s a U.S. manufacturing plant reduced nominal working hours by more than 9 hours a week, yet actual working hours fell only 5 hours a week. Another plant reduced the workweek by 10 1/2 hours, and hourly production rose 21%.
In research conducted in Sweden with white- collar workers, investigators found that overtime resulted in fewer hours of sleep for these employees and greater self-reported feelings of exhaustion (Dahlgren, Kecklund, & Akerstedt, 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ความสัมพันธ์ระหว่างชั่วโมงทำงานปกติ และแท้จริงนี้ยังใช้กับล่วงเวลาเมื่อพนักงานต้องทำงานเกินกว่าวันทำงานปกติสำหรับอัตราค่าจ้างที่สูงขึ้นอย่างเด่นชัด มากของเวลาไม่ก่อผล เพราะคนมีแนวโน้มปรับเพื่อวันทำงานอีกต่อไปโดยต่อขึ้นรูปที่ก้าวช้า หากผลผลิตลดลงเมื่อจำนวนของชั่วโมงการทำงานจำเป็นจะเพิ่มขึ้น จะเพิ่มผลผลิตเพิ่มขึ้นถ้าทำจะสั้นลง บางวิจัยบ่งชี้ว่า มันอื่น ๆ ศึกษาแสดงว่า การลดลงของชั่วโมงการทำงานไม่มีไม่มีผลกับงานจริงในหน่วยชั่วโมง ในกรณีที่น่าสนใจทางประวัติศาสตร์ ระหว่างการตกต่ำของสหรัฐอเมริกาที่โรงงานผลิตลดชั่วโมงทำงานน้อยกว่า 9 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ แต่ชั่วโมงทำงานจริงช่วงทศวรรษ 1930 ลดลงเพียง 5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ พืชอื่นลดลงต่อสัปดาห์ 10 1/2 ชั่วโมง และรายชั่วโมงการผลิตกุหลาบ 21% ผลงานวิจัยในสวีเดนกับคนงานคอปกขาว นักสืบพบที่ล่วงเวลาส่งผลให้ลดจำนวนชั่วโมงการนอนหลับสำหรับพนักงานเหล่านี้และความรู้สึกตนเองรายงานมากขึ้นอ่อนเพลีย (Dahlgren, Kecklund, & Akerstedt, 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ความสัมพันธ์ระหว่างชั่วโมงการทำงานน้อยและเกิดขึ้นจริงนี้ยังใช้กับการทำงานล่วงเวลาเมื่อพนักงานจะถูกขอให้ทำงานเกินวันทำงานปกติสำหรับอัตราที่สูงขึ้นอย่างเห็นได้ชัดของการจ่ายเงิน มากในช่วงต่อเวลาพิเศษเป็นหมันเพราะคนมีแนวโน้มที่จะปรับตัวให้วันทำงานอีกต่อไปโดยต่อการขึ้นรูปในอัตราชะลอลง หากผลผลิตลดลงเมื่อจำนวนชั่วโมงการทำงานที่จำเป็นเพิ่มขึ้นจะเพิ่มขึ้นผลผลิตถ้าวันทำงานจะสั้นลง? งานวิจัยบางคนระบุว่าการศึกษาอื่น ๆ แสดงให้เห็นว่าการลดลงของไม่มีชั่วโมงการทำงานและมีผลกระทบต่อการทำงานจริงในชั่วโมง ในกรณีที่น่าสนใจทางประวัติศาสตร์ในช่วงเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ของปี 1930 โรงงานผลิตของสหรัฐลดชั่วโมงการทำงานน้อยกว่า 9 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ แต่ชั่วโมงการทำงานที่เกิดขึ้นจริงลดลงเพียง 5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ โรงงานอีก workweek ลดลงโดย 10 1/2 ชั่วโมงและการผลิตรายชั่วโมงเพิ่มขึ้น 21%.
ในการวิจัยดำเนินการในสวีเดนกับแรงงานปกขาวนักวิจัยพบว่าการทำงานล่วงเวลาผลในชั่วโมงของการนอนหลับน้อยลงสำหรับพนักงานเหล่านี้และความรู้สึกของตัวเองมากขึ้นของการรายงาน อ่อนเพลีย (ดาห์ลเกรน, Kecklund และ Akerstedt 2006)

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ความสัมพันธ์ระหว่างค่าจริงและชั่วโมงการทำงานล่วงเวลาของพนักงานยังใช้กับเวลาให้ทำงานนอกเหนือจากวันทำงานปกติสำหรับอัตราที่สูงของการนำจ่าย มากของเวลาพิเศษ คือ ไม่ เพราะคนมักจะปรับให้ยาววันทำงานโดยต่อการขึ้นรูปเป็นจังหวะช้า ถ้าหยดผลผลิตเมื่อจํานวนเป็นชั่วโมงการทำงานเพิ่มขึ้น ผลผลิตจะเพิ่มขึ้นถ้าวันทำงานจะสั้นลง ? งานวิจัยพบว่าการศึกษาอื่น ๆพบว่าลดลงในชั่วโมงการทำงานไม่มีผลต่องานในชั่วโมง ในคดีที่น่าสนใจทางประวัติศาสตร์ในช่วงภาวะเศรษฐกิจตกต่ำครั้งใหญ่ของปี 1930 โรงงานผลิตสหรัฐลดชั่วโมงการทำงานปกติมากกว่า 9 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ แต่แท้จริงชั่วโมงการทำงานลดลงเพียง 5 ชั่วโมงต่อสัปดาห์ พืชอื่นลด Workweek 10 1 / 2 ชั่วโมง และการผลิตต่อชั่วโมงเพิ่มขึ้น 21 %ในการวิจัยดำเนินการในสวีเดนด้วยสีขาว - คอคนงาน ผู้ตรวจสอบพบว่ามักจะส่งผลน้อยกว่าชั่วโมงของการนอนหลับสำหรับพนักงานเหล่านี้และมากขึ้น self-reported ความรู้สึกอ่อนเพลีย ( Dahlgren , kecklund & akerstedt , 2006 )