Educators should find a pedagogical

Educators should find a pedagogical analogy in Dickens’s
story and the cycle of motivation and frustration it sets off in
us every August as school bells ring, classes commence, and
curriculum is covered. Teachers in all corners of America can
identify with this scenario: sitting through preplanning
sessions at the start of the academic calendar resolved to block
out some free exploratory minutes for students each week only
to forsake their lofty goals before the end of the first marking
period. Administrators, pupils, and especially those
professionals in the trenches are under tremendous pressure to
increase test scores, and with cries for less recess and more
rigor in schools, longer days and years, and greater teacher
accountability, the last thing most parents and politicians
would recommend is giving students an unstructured period
each day with the freedom to learn something of their own
choice (Wolk, 2001). And so it goes. The poor lot of teachers,
mere mortals, swallow their collective pride, yield to the
demands of higher ups, and do what they know is theoretically
wrong. Looking out on a dim horizon, they throw up their
hands in defeat, and shout, “Scrooge, where’s my spiritual

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

นักการศึกษาควรหาเปรียบเทียบการสอนของดิคเก้น
เรื่องและรอบของแรงจูงใจและอึดอัดใจจะกำหนดปิดใน
เราทุกเดือนสิงหาคมเป็นแหวนระฆังโรงเรียน เรียนเริ่ม และ
ครอบคลุมหลักสูตรการ ครูในมุมทั้งหมดของอเมริกาสามารถ
กับสถานการณ์นี้: นั่งผ่าน preplanning
ช่วงเริ่มต้นของปฏิทินวิชาการแก้ไขบล็อก
ออกบางเชิงบุกเบิกนาทีฟรีสำหรับนักเรียนแต่ละสัปดาห์เท่านั้น
การสารภาพเป้าหมายสูงส่งก่อนสิ้นเครื่องแรก
รอบระยะเวลา ผู้ดูแล นักเรียน และโดยเฉพาะ
ใน trenches อยู่ภายใต้แรงดันมหาศาล
เพิ่มคะแนนสอบ และเสียงร้องย่อมุมน้อยลงและเพิ่มเติม
rigor ในโรงเรียน วันต่อปี และครูมากกว่า
ความรับผิดชอบ สิ่งสุดท้ายที่ผู้ปกครองและนักการเมืองมากที่สุด
จะแนะนำให้นักเรียนเป็นระยะที่ไม่มีโครงสร้าง
แต่ละวัน มีอิสระในการเรียนรู้ของตนเอง
เลือก (Wolk, 2001) และเพื่อ ให้มันไป ล็อตดีของครู,
mortals เพียง กลืนความภาคภูมิใจของพวกเขารวม ผลตอบแทนการ
ความสูง ups และทำสิ่งที่รู้คือครั้งแรกราคา
ผิด มองบนฟ้ามืด พวกเขาโยนความ
มือในความพ่ายแพ้ shout, "คนขี่เหนียว ซึ่งเป็นจิตวิญญาณของฉัน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

นักการศึกษาควรหาคล้ายคลึงสอนในเรื่องผี
และวัฏจักรของการจูงใจ และเสียงมันตั้งปิดใน
เราเดือนสิงหาคมของทุกปีเป็นแหวนระฆังโรงเรียนและชั้นเรียนได้
หลักสูตรครอบคลุม ครูในมุมของอเมริกาสามารถ
ระบุกับสถานการณ์นี้ : นั่งผ่าน preplanning
ช่วงที่เริ่มต้นของปฏิทินวิชาการการแก้ไขบล็อก
ออกสำรวจนาทีบางฟรีสำหรับนักเรียนในแต่ละสัปดาห์เท่านั้น
ละทิ้งเป้าหมายอันสูงส่งของพวกเขาก่อนที่จะสิ้นสุดของแรกเครื่องหมาย
ระยะเวลา ผู้บริหาร นักเรียน และโดยเฉพาะอย่างยิ่ง
ผู้เชี่ยวชาญในสนามเพลาะอยู่ภายใต้ความกดดันมหาศาล

เพิ่มคะแนนสอบและร้องไห้สำหรับการพักผ่อนน้อย และความเข้มงวดมากขึ้น
ในโรงเรียน วันยาว และปี ความรับผิดชอบและอาจารย์พยาบาลมากกว่าสิ่งสุดท้ายที่ส่วนใหญ่ผู้ปกครองและนักการเมือง
แนะนำให้นักเรียนในแต่ละคาบ
แต่ละวันด้วยเสรีภาพที่จะเรียนรู้บางสิ่งบางอย่างของทางเลือกของพวกเขาเอง
( เดิน , 2001 ) และเพื่อให้มันไป มากจนครู
เพียงปุถุชน กลืนความภาคภูมิใจร่วมกันของพวกเขาต่อไป
ความต้องการในระดับสูง และทำในสิ่งที่พวกเขารู้คือทุกคน
ผิด มองออกไปที่ขอบฟ้ารำไรพวกเขาโยนขึ้นมือของพวกเขา
ในความพ่ายแพ้ และร้องตะโกนว่า " สครูจอยู่ไหนทางจิตวิญญาณของฉัน