Globalization is defined in many wa

Globalization is defined in many ways. One simple definition is the rapid increase in international free trade, investment, and technological exchange. It is argued that this international trade has been one of the main causes of world economic growth over the past half century. Although there is little doubt that the global economy has grown enormously in the others have suffered as a result . Which argument is correct?
Improved income?
An argument in favour of globalization is the benefits of increased international trade are shared among everyone in the country. An example of this is China, where per capita income rose from about $ 1400 in 1980 to over $4000 by 2000. Similarly, per capita income rose by over 100% in India between 1980 and 1996. It would appear that countries which open their doors to world trade to become wealthier.
However, these sorts of figures might not be giving a true picture. They are average figures, and despite the fact that there has been a substantial increase in income for a small minority of people, the vast majority have only seen a slight improvement.
More imports, more exports
Supporters of free trade point out that is another direct benefit to be gained from an increase in international trade: exports require imports. Coffee is cited as an example. Countries which produce and exports coffee import the packaging for it; a two-way trade which enables commerce to develop in two countries at the same time.
Critics maintain that, in general, it is poorer countries which produce and export food such as coffee, and richer countries which produce and export manufactured goods such as packaging materials. Furthermore, it is the richer countries which control the price of commodities and, therefore, farmers may be forced to sell their produce at a low price and to buy manufactured goods at an inflated price.
Industrial development
Finally, globalization often encourages a country to focus on industries which are already successful. These countries develop expertise and increase their share in the international market. On the other hand, those countries which continue to support all their industries usually do not develop expertise in any one. Consequently, these countries do not find a world market for their goods and do not increase their gross domestic product (GDP) or gross national product(GNP).
Anti- globalists clan that is a serious flaw in this argument for the specialization of industry. Countries which only focus on one or two main industries are forced to import other goods. These imported goods are frequently over-priced, and these countries, therefore, have a tendency to accumulate huge debts.
This debate will undoubtedly continue for some time. However, it would seem that a better balance between free trade is the answer to the problems of globalization.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

โลกาภิวัตน์ไว้มากมาย คำนิยามอย่างหนึ่งเป็นการเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในการค้าระหว่างประเทศ ลงทุน และแลกเปลี่ยนเทคโนโลยี เป็นโต้เถียงว่า การค้าระหว่างประเทศนี้ได้รับหนึ่งในสาเหตุหลักของการเติบโตทางเศรษฐกิจของโลกกว่าครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา มีสงสัยเล็กน้อยที่มีการเติบโตเศรษฐกิจโลกมหาศาลอื่นๆ ประสบผล อาร์กิวเมนต์ที่ถูกต้องหรือไม่รายได้ดีขึ้นหรือไม่อาร์กิวเมนต์ลงโลกาภิวัตน์เป็นประโยชน์ของการค้าระหว่างประเทศเพิ่มขึ้นใช้ร่วมกันระหว่างคนในประเทศ ตัวอย่างนี้คือ จีน ที่รายได้ต่อหัวกุหลาบจากประมาณ $ 1400 ในปี 1980 ถึงกว่า $4000 โดย 2000 ในทำนองเดียวกัน รายได้ต่อหัวกุหลาบกว่า 100% ในอินเดียระหว่างปี 1980 และ 1996 มันจะปรากฏขึ้นที่ประเทศที่เปิดประตูของการค้าโลกจะกลายเป็น wealthierอย่างไรก็ตาม เหล่านี้เรียงลำดับตัวเลขอาจไม่นำรูปภาพจริง มีตัวเลขเฉลี่ย และแม้ว่า ได้มีการเพิ่มรายได้สำหรับชนกลุ่มน้อยเล็ก ๆ ของคนที่พบ ส่วนใหญ่นั้นจะเห็นการปรับปรุงเล็กน้อยนำเข้าเพิ่มเติม ส่งออกเพิ่มมากขึ้นผู้สนับสนุนการค้าเสรีจุดออกที่เป็นประโยชน์โดยตรงจะได้รับจากการเพิ่มขึ้นของการค้าระหว่างประเทศ: ส่งออกต้องการนำเข้า กาแฟจะอ้างเป็นตัวอย่าง ประเทศที่ผลิต และส่งออกกาแฟนำเข้าบรรจุภัณฑ์มัน การค้าสองทางซึ่งทำให้การพาณิชย์การพัฒนาในประเทศที่สองในเวลาเดียวกันนักวิจารณ์รักษาว่า ทั่วไป ประเทศย่อมที่ผลิต และส่งออกอาหารเช่นกาแฟ และประเทศขึ้นซึ่งผลิต และส่งออกผลิตสินค้าเช่นบรรจุภัณฑ์ นอกจากนี้ มันเป็นประเทศขึ้นซึ่งราคาสินค้าโภคภัณฑ์ และ ดังนั้น การขายการผลิตที่ต่ำ และ การซื้อสินค้าที่ราคาสูงเกินจริงอาจบังคับเกษตรกรการพัฒนาอุตสาหกรรม สุดท้าย โลกาภิวัตน์มักจะสนับสนุนให้ประเทศให้ความสำคัญกับอุตสาหกรรมที่ประสบความสำเร็จอยู่แล้ว ประเทศเหล่านี้พัฒนาความเชี่ยวชาญ และเพิ่มส่วนแบ่งการตลาดต่างประเทศ บนมืออื่น ๆ ประเทศที่ยังสนับสนุนอุตสาหกรรมของพวกเขามักจะไม่พัฒนาความเชี่ยวชาญอย่างใดอย่างหนึ่ง ดังนั้น ประเทศเหล่านี้ไม่พบตลาดโลกของสินค้า และเพิ่มผลิตภัณฑ์มวลรวมในประเทศ (GDP) หรือ product(GNP) รวมชาติของพวกเขาต่อต้านมีตระกูลที่เป็นข้อบกพร่องร้ายแรงในอาร์กิวเมนต์นี้สำหรับขั้นตอนพิเศษของอุตสาหกรรม ประเทศที่เน้นอุตสาหกรรมหลักที่หนึ่ง หรือสองเท่านั้น ถูกบังคับให้นำเข้าสินค้าอื่น ๆ นำเข้าสินค้าเหล่านี้มีราคาแพงกว่าบ่อย ๆ และประเทศเหล่านี้ ดังนั้น มีแนวโน้มที่จะสะสมหนี้ขนาดใหญ่ไม่ต้องสงสัยยังคงอภิปรายนี้บางครั้ง อย่างไรก็ตาม มันจะดูเหมือนว่าสมดุลดีกว่าระหว่างการค้าเสรีการตอบปัญหาของโลกาภิวัตน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

โลกาภิวัตน์ที่กำหนดไว้ในหลายวิธี หนึ่งความหมายง่ายๆคือเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในการค้าระหว่างประเทศฟรีการลงทุนและการแลกเปลี่ยนเทคโนโลยี มันเป็นเรื่องที่ถกเถียงกันอยู่ว่าการค้าระหว่างประเทศนี้ได้รับหนึ่งในสาเหตุหลักของการเติบโตทางเศรษฐกิจโลกในช่วงครึ่งศตวรรษที่ผ่านมา ถึงแม้จะมีข้อสงสัยเล็กน้อยว่าเศรษฐกิจโลกที่มีการเติบโตอย่างมากในผู้อื่นได้รับความเดือดร้อนเป็นผล ซึ่งเป็นข้อโต้แย้งที่ถูกต้องหรือไม่
ดีขึ้นรายได้
โต้แย้งในความโปรดปรานของโลกาภิวัตน์เป็นประโยชน์ของการค้าระหว่างประเทศที่เพิ่มขึ้นร่วมกันระหว่างทุกคนในประเทศ นี่คือตัวอย่างของประเทศจีนที่รายได้ต่อหัวเพิ่มขึ้นจากประมาณ $ 1,400 ในปี 1980 ถึงกว่า 4,000 $ โดยปี 2000 ในทำนองเดียวกันรายได้ต่อหัวเพิ่มขึ้นกว่า 100% ในอินเดียระหว่างปี 1980 และปี 1996 ก็ปรากฏว่าประเทศที่เปิดประตูของพวกเขา การค้าโลกจะกลายเป็นคนรวย.
แต่แปลก ๆ เหล่านี้ของตัวเลขอาจจะไม่ได้ให้ภาพที่แท้จริง พวกเขามีค่าเฉลี่ยและแม้จะมีความจริงที่ว่ามีการเพิ่มขึ้นอย่างมากในรายได้เล็ก ๆ น้อย ๆ ของคนส่วนใหญ่ได้เห็นเพียงการปรับปรุงเล็กน้อย.
นำเข้าอื่น ๆ การส่งออกมากขึ้น
สนับสนุนของจุดการค้าเสรีให้เห็นว่าเป็นอีกหนึ่งโดยตรง ผลประโยชน์ที่จะได้รับจากการเพิ่มขึ้นของการค้าระหว่างประเทศ: การส่งออกต้องมีการนำเข้า กาแฟจะอ้างเป็นตัวอย่าง ประเทศที่ผลิตและส่งออกกาแฟนำเข้าบรรจุภัณฑ์สำหรับมัน การค้าสองทางซึ่งจะช่วยให้การค้าในการพัฒนาในประเทศทั้งสองในเวลาเดียวกัน.
วิจารณ์ว่าโดยทั่วไปมันเป็นประเทศที่ยากจนกว่าที่ผลิตและส่งออกอาหารเช่นกาแฟและประเทศร่ำรวยที่ผลิตและส่งออกสินค้าที่ผลิตเช่นบรรจุภัณฑ์ วัสดุ นอกจากนี้ยังเป็นประเทศร่ำรวยที่ควบคุมราคาของสินค้าโภคภัณฑ์และดังนั้นเกษตรกรอาจถูกบังคับให้ขายผลผลิตได้ในราคาที่ต่ำและซื้อสินค้าที่ผลิตในราคาที่สูงเกินจริง.
การพัฒนาอุตสาหกรรม
ในที่สุดโลกาภิวัตน์มักจะสนับสนุนให้ประเทศที่จะมุ่งเน้น ในอุตสาหกรรมที่ประสบความสำเร็จแล้ว ประเทศเหล่านี้พัฒนาความเชี่ยวชาญและเพิ่มส่วนแบ่งในตลาดต่างประเทศ ในทางกลับกันประเทศเหล่านั้นที่ยังคงสนับสนุนทุกอุตสาหกรรมของพวกเขามักจะไม่ได้พัฒนาความเชี่ยวชาญในคนใดคนหนึ่ง ดังนั้นประเทศเหล่านี้ไม่พบในตลาดโลกสำหรับสินค้าของพวกเขาและไม่ได้เพิ่มผลิตภัณฑ์ในประเทศของพวกเขามวลรวม (GDP) หรือผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ (GNP).
ตระกูลต่อต้านโลกาภิวัตน์ที่เป็นข้อบกพร่องร้ายแรงในอาร์กิวเมนต์สำหรับความเชี่ยวชาญของอุตสาหกรรมนี้ ประเทศซึ่งมุ่งเน้นไปที่หนึ่งหรือสองอุตสาหกรรมหลักที่ถูกบังคับให้นำเข้าสินค้าอื่น ๆ สินค้านำเข้าเหล่านี้มักจะเกินราคาและประเทศเหล่านี้จึงมีแนวโน้มที่จะเกิดการสะสมหนี้มาก.
การอภิปรายนี้ไม่ต้องสงสัยจะยังคงเป็นบางครั้ง แต่ก็จะดูเหมือนว่ามีความสมดุลที่ดีระหว่างการค้าเสรีคือคำตอบในการแก้ไขปัญหาของโลกาภิวัตน์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

โลกาภิวัตน์ หมายถึง ในหลายวิธี ความหมายคือหนึ่งง่ายเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็วในการค้าการลงทุนระหว่างประเทศฟรีและแลกเปลี่ยนเทคโนโลยี มันแย้งว่า การค้าระหว่างประเทศก็เป็นหนึ่งในสาเหตุหลักของการเติบโตทางเศรษฐกิจโลก กว่าศตวรรษครึ่งที่ผ่านมา แม้จะมีข้อสงสัยเล็กน้อยว่า เศรษฐกิจโลกมีการเติบโตอย่างมากในคนอื่นได้รับความเดือดร้อนเป็นผลอาร์กิวเมนต์ที่ถูกต้อง ?
เพิ่มรายได้ ?
อาร์กิวเมนต์ในความโปรดปรานของโลกาภิวัตน์คือประโยชน์ของการเพิ่มการค้าระหว่างประเทศร่วมของทุกคนในประเทศ ตัวอย่างนี้คือ จีน ซึ่ง รายได้ต่อหัวเพิ่มขึ้นจากประมาณ $ 1 , 400 ในปี 1980 มากกว่า $ 4 , 000 จาก 2000 ในทํานองเดียวกัน รายได้ต่อหัวเพิ่มขึ้นมากกว่า 100% ในอินเดียระหว่างปี 1980 และปี 1996ปรากฎว่า ประเทศซึ่งเปิดประตูการค้าโลก กลายเป็นมั่งคั่ง .
แต่เหล่านี้ประเภทของตัวเลขที่ไม่อาจจะให้ภาพที่แท้จริง พวกเขามีตัวเลขเฉลี่ย และแม้จะมีความจริงที่ว่ามีการเพิ่มขึ้นอย่างมากในรายได้สำหรับชนกลุ่มน้อยเล็ก ๆของคนส่วนใหญ่ได้เห็นเพียงการปรับปรุงเล็กน้อย นำเข้าส่งออก

เพิ่มเติมผู้สนับสนุนการค้าเสรีชี้ให้เห็นว่าเป็นอีกหนึ่งประโยชน์ทางตรงที่จะได้รับจากการเพิ่มขึ้นในการค้าระหว่างประเทศส่งออกต้องมีการนำเข้า กาแฟอ้างเป็นตัวอย่าง ประเทศที่ผลิตและส่งออกกาแฟนำเข้าบรรจุภัณฑ์มันสองทางการค้าซึ่งช่วยให้กระทรวงพาณิชย์เพื่อพัฒนาในประเทศทั้งสองในเวลาเดียวกัน .
นักวิจารณ์รักษาที่ ทั่วไปมันเป็นประเทศที่ยากจน ซึ่งผลิตและส่งออกอาหาร เช่น กาแฟ และรวยกว่าประเทศที่ผลิตและส่งออกสินค้าที่ผลิต เช่น วัสดุบรรจุภัณฑ์ ยิ่งไปกว่านั้น มันคือรวยกว่าประเทศที่ควบคุมราคาสินค้า และ ดังนั้น เกษตรกรอาจถูกบังคับให้ขายผลผลิตในราคาต่ำ และซื้อสินค้าในราคาสูงเกินจริง การพัฒนาอุตสาหกรรม

ในที่สุด , โลกาภิวัตน์มักกระตุ้นประเทศมุ่งเน้นอุตสาหกรรมที่มีอยู่แล้วประสบความสำเร็จ ประเทศเหล่านี้พัฒนาความเชี่ยวชาญและเพิ่มส่วนแบ่งของพวกเขาในตลาดต่างประเทศ บนมืออื่น ๆที่ประเทศเหล่านั้นที่ยังคงสนับสนุนอุตสาหกรรมทั้งหมดของพวกเขามักจะไม่ได้พัฒนาความเชี่ยวชาญในการใด ๆหนึ่ง จากนั้นประเทศเหล่านี้ไม่ได้พบโลกตลาดสำหรับสินค้าของพวกเขาและไม่เพิ่มผลิตภัณฑ์ในประเทศของพวกเขารวม ( GDP ) หรือ ผลิตภัณฑ์มวลรวมประชาชาติ ( GNP ) .
Anti - globalists ตระกูลที่เป็นข้อบกพร่องร้ายแรงในอาร์กิวเมนต์นี้สำหรับความเชี่ยวชาญของอุตสาหกรรม ประเทศที่เน้นในหนึ่งหรือสองอุตสาหกรรมหลักที่ต้องนำเข้าสินค้าอื่น ๆ นำเข้าสินค้าเหล่านี้บ่อยกว่า ราคาและประเทศเหล่านี้ ดังนั้น มีแนวโน้มที่จะสะสมหนี้มาก
การอภิปรายนี้ไม่ต้องสงสัยจะยังคงเป็นบางครั้ง อย่างไรก็ตาม ดูเหมือนว่าที่สมดุลที่ดีระหว่างการค้าเสรีคือคำตอบของปัญหาโลกาภิวัตน์