The thermal conductivity coefficien

The thermal conductivity coefficients of the samples were obtained (Fig. 10). The thermal conductivity coefficient of sample A was the highest. The lowest thermal conductivity coefficient was obtained for sample Z2 because of the content of the material used, the pressure applied to the materials and the porosity. Generally,
samples having sunflower stalk with cottony tissue had low heat transfer coefficients. Examples of heat transmission coefficients of less than 0.1 are the S, N, P, and Z samples. Therefore, to study their structure, the compression ratio and the
amount of binder was varied and a much smaller heat transfer coefficient was obtained in these samples. As shown in Fig. 9, the sample with the lowest coefficient of conductivity, 0.0728 W/mK, was the Z2 sample. To reduce the overall heat transfer coefficient of the foam handle portion, sunflower, and cotton wastes were mixed in different proportions. The sunflower stem portion of the volume of the foam has a great amount of space, and empty volumes render a low coefficient of thermal conductivity possible. Some insulating materials produced are shown in cross-section views in Figs. 11 and 12.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

สัมประสิทธิ์การนำความร้อนของตัวอย่างได้รับ (Fig. 10) ค่าสัมประสิทธิ์การนำความร้อนของตัวอย่าง A สูงขึ้น ค่าสัมประสิทธิ์การนำความร้อนต่ำได้รับสำหรับตัวอย่าง Z2 เนื่องจากเนื้อหาของวัสดุที่ใช้ ความดันที่ใช้กับวัสดุและการ porosity ทั่วไปตัวอย่างที่มีสายดอกทานตะวันกับเนื้อเยื่อ cottony มีสัมประสิทธิ์การถ่ายโอนความร้อนต่ำ ตัวอย่างของค่าสัมประสิทธิ์การส่งผ่านความร้อนของน้อยกว่า 0.1 คือ ตัวอย่าง S, N, P และ Z ดังนั้น การศึกษาโครงสร้าง อัตราการบีบอัดและจำนวนของสารยึดเกาะแตกต่างกัน และความมากน้อยความร้อนโอนสัมประสิทธิ์กล่าวในตัวอย่างเหล่านี้ ตามที่แสดงใน Fig. 9 ตัวอย่าง มีค่าสัมประสิทธิ์ต่ำของนำ 0.0728 W/mK ถูกอย่าง Z2 ลดสัมประสิทธิ์การถ่ายโอนความร้อนรวมของโฟม ส่วนจัดการ ทานตะวัน และผ้าฝ้ายเสียถูกผสมในสัดส่วนที่แตกต่างกัน ส่วนก้านดอกทานตะวันของโฟมมีจำนวนมากของพื้นที่ และไดรฟ์ว่างเปล่าทำให้สัมประสิทธิ์ต่ำของการนำความร้อนได้ บางวัสดุฉนวนที่ผลิตจะแสดงในมุมมองระหว่างส่วน Figs. 11 และ 12

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ค่าสัมประสิทธิ์การนำความร้อนของกลุ่มตัวอย่างที่ได้รับ (รูปที่. 10) ค่าสัมประสิทธิ์การนำความร้อนของตัวอย่างสูงสุด ค่าสัมประสิทธิ์การนำความร้อนต่ำสุดที่ได้รับตัวอย่าง Z2 เพราะเนื้อหาของวัสดุที่ใช้ความดันที่ใช้กับวัสดุและความพรุนที่ โดยทั่วไปตัวอย่างมีก้านดอกทานตะวันด้วยเนื้อเยื่อปุยมีค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนต่ำ
ตัวอย่างของค่าสัมประสิทธิ์การส่งผ่านความร้อนน้อยกว่า 0.1 เป็น S, N, P, และตัวอย่าง Z ดังนั้นในการศึกษาโครงสร้างของพวกเขาอัตราการบีบอัดและปริมาณของสารยึดเกาะเป็นที่แตกต่างกันและค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนที่มีขนาดเล็กมากที่ได้รับในตัวอย่างเหล่านี้
ดังแสดงในรูป 9 ตัวอย่างที่มีค่าสัมประสิทธิ์ต่ำสุดของการนำ 0.0728 W / mK เป็นตัวอย่าง Z2 เพื่อลดค่าสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนโดยรวมของส่วนจับโฟมทานตะวันและเสียฝ้ายผสมในสัดส่วนที่แตกต่างกัน ส่วนก้านดอกทานตะวันของปริมาณของโฟมที่มีจำนวนมากของพื้นที่และปริมาณที่ว่างเปล่าทำให้ต่ำค่าสัมประสิทธิ์การนำความร้อนที่เป็นไปได้ บางวัสดุฉนวนผลิตจะแสดงในมุมมองข้ามส่วนในมะเดื่อ 11 และ 12

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

สัมประสิทธิ์การนำความร้อนความร้อนของตัวอย่างได้ ( รูปที่ 10 ) ส่วนค่าการนำความร้อนสัมประสิทธิ์ของตัวอย่างมากที่สุด สัมประสิทธิ์การนำความร้อนต่ำได้มากขึ้น เพราะตัวอย่างเนื้อหาของวัสดุที่ใช้ แรงดันที่ใช้กับวัสดุและรูพรุน โดย
ตัวอย่างมีก้านดอกทานตะวันกับเนื้อเยื่อที่เหมือนผ้าฝ้ายมีสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนต่ำ ตัวอย่างของการส่งผ่านความร้อนมีค่าน้อยกว่า 0.1 เป็น S , N , P , และ Z ตัวอย่าง ดังนั้นเพื่อศึกษาโครงสร้างของพวกเขา , อัตราส่วนของการบีบอัดและปริมาณวัสดุประสานมีค่า
และสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนมากขนาดเล็กได้ในตัวอย่างเหล่านี้ ดังแสดงในรูปที่ 9ตัวอย่างที่มีค่าต่ำสุดของการนํา 0.0728 W / mk คือกขึ้นตัวอย่าง ลดสัมประสิทธิ์การถ่ายเทความร้อนรวมของโฟมที่ด้ามจับ ทานตะวัน และกากฝ้าย มาผสมในสัดส่วนที่แตกต่างกัน ต้นทานตะวัน ส่วนปริมาณโฟมที่มีจำนวนเงินที่ดีของพื้นที่และปริมาตรเปล่าแสดงสัมประสิทธิ์การนำความร้อนต่ำที่สุดบางวัสดุฉนวนที่ผลิตจะแสดงในลักษณะมุมมองในมะเดื่อ . 11 และ 12