Results All cats pretreated with s

Results

All cats pretreated with saline solution (control treatment) showed episodes of emesis after
receiving 0.66 mg/kg of xylazine HCl and vomited most of the food they were fed
(mean±SEM) (number of episodes of emesis was 5.33±1.09). Number of episodes of emesis
was 3.00±0.82, 2.83±0.70 and 2.67±0.33 for ondansetron at dosages of 0.2, 0.4 and 0.8
mg/kg, respectively. Pretreatment of cats with ondansetron at any mentioned dosages
significantly reduced the number of episodes of emesis induced by xylazine HCl (Fig. 1). This
effect was not dose dependant.
The time until onset of the first emetic episode and the time until onset of sedation after
administration of saline solution or 0.2, 0.4 and 0.8 mg/kg of ondansetron prior to
administration of xylazine were shown in Table 1. Pretreatment of cats with mentioned
dosages of ondansetron could not significantly increase the time until first emetic episode
after administration of xylazine HCl. Prior treatment with ondansetron at any of these dosages
did not significantly alter the time until onset of sedation after administration of xylazine.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ผลลัพธ์ ตอนของ emesis หลังพบนารี pretreated กับเกลือ (ควบคุมรักษา) รับ 0.66 มิลลิกรัม/กิโลกรัมของ xylazine HCl และอาเจียนครับส่วนใหญ่ของอาหารที่ พวกเขาถูกเลี้ยงดู (mean±SEM) (จำนวนตอนของ emesis ได้ 5.33±1.09) จำนวนตอนของ emesis 3.00±0.82, 2.83±0.70 และ 2.67±0.33 สำหรับ ondansetron ที่โด 0.2, 0.4 และ 0.8 มิลลิกรัม/กิโลกรัม ตามลำดับ ปรับสภาพของแมวด้วย ondansetron ที่ใด ๆ โดกล่าว ลดจำนวนตอนของ emesis เกิดจาก xylazine HCl (1 รูป) นี้ ผลไม่ได้ขึ้นกับปริมาณ เวลาจนถึงการโจมตีของ emetic ตอนแรกและเวลาจนกระทั่งเริ่มมีอาการของความใจเย็นหลัง การบริหารงานของเกลือ หรือ 0.2, 0.4 และ 0.8 มิลลิกรัม/กิโลกรัมของ ondansetron ก่อน การบริหารงานของ xylazine ถูกแสดงในตารางที่ 1 ปรับสภาพของแมวที่กล่าวถึง โดของ ondansetron อาจไม่เพิ่มเวลาจนถึงตอนแรก emetic หลังการบริหารของ xylazine ก่อน HCl. รักษา ด้วย ondansetron ที่ใด ๆ ของปริมาณเหล่านี้ ไม่มีเปลี่ยนเวลาจนถึงการโจมตีของระงับประสาทหลังการบริหารของ xylazine

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ผลการค้นหา

แมวทั้งหมดปรับสภาพด้วยน้ำเกลือ (การควบคุมการรักษา) พบเอพอาเจียนหลังจาก
ได้รับ 0.66 mg / kg ของ xylazine HCl และอาเจียนออกมาส่วนใหญ่ของอาหารที่พวกเขาได้รับการเลี้ยงดู
(mean ± SEM) (จำนวนตอนของการอาเจียนเป็น 5.33 ± 1.09) จำนวนตอนของการอาเจียน
3.00 ± 0.82, 2.83 ± 0.70 และ 2.67 ± 0.33 สำหรับ ondansetron ในขนาด 0.2, 0.4 และ 0.8
มก. / กก. ตามลำดับ การปรับสภาพของแมวกับ ondansetron ที่โดกล่าวถึงใด ๆ
อย่างมีนัยสำคัญลดจำนวนของเอพอาเจียนที่เกิดจาก xylazine HCl (รูปที่ 1). นี้
ผลที่ได้คือไม่ได้ขึ้นอยู่กับปริมาณ.
เวลาจนกว่าการโจมตีของตอนแรกทำให้อาเจียนและเวลาจนกว่าจะเริ่มมีอาการของความใจเย็นหลังจากที่
การบริหารงานของน้ำเกลือหรือ 0.2, 0.4 และ 0.8 มิลลิกรัม / กิโลกรัมของ ondansetron ก่อนที่จะมี
การบริหารงานของ xylazine ที่แสดงในตารางที่ 1 การปรับสภาพของแมวที่มีการกล่าวถึง
โด ondansetron ไม่เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญเวลาจนกระทั่งตอนอาเจียนเป็นครั้งแรก
หลังจากที่การบริหารงานของ xylazine HCl ก่อนการรักษาด้วย ondansetron ที่ใด ๆ ของโดเหล่านี้
ไม่ได้มีนัยสำคัญปรับเปลี่ยนเวลาจนกว่าการโจมตีของใจเย็นหลังจากที่การบริหารงานของ xylazine

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ผลลัพธ์แมวทั้งหมดที่ได้รับกับน้ำเกลือ ( กลุ่มควบคุม ) พบตอนของการสำรอก หลังจากรับ 0.66 มิลลิกรัมต่อกิโลกรัมของไซลาซีน HCl และอาเจียนส่วนใหญ่ของอาหารที่พวกเขากิน( หมายถึง± ( SEM ) จำนวนครั้งของการสำรอกเป็น 5.33 ± 1.09 ) จำนวนครั้งของการสำรอกคือ 3.00 2.83 ±± 0.82 0.70 และ 2.67 ± 0.33 สำหรับออนแดนที่ขนาด 0.2 , 0.4 และ 0.8มิลลิกรัม / กิโลกรัม ตามลำดับ แมวที่มีการกล่าวถึงขนาดออนแดนใด ๆลดจำนวนครั้งของการสำรอกของไซลาซีน HCl อย่างมีนัยสำคัญ ( รูปที่ 1 ) นี้ผลคือไม่ใช้พึ่งพาเวลาจนกว่าจะเริ่มตอนแรก และจะมีเวลาจนถึงการลดความเครียดหลังจากการบริหารงานของเกลือ หรือ 0.2 , 0.4 และ 0.8 มก. / กก. ออนแดนก่อนการบริหารงานของไซลาซีนถูกแสดงในตารางที่ 1 แมวที่มีการกล่าวถึงโดของออนแดนไม่สามารถเพิ่มเวลาจนทำให้อาเจียน ตอนแรกหลังจากการบริหารงานของไซลาซีน ไฮโดรคลอไรด์ . ก่อนการรักษาด้วยยาใด ๆเหล่านี้ออนแดนที่ไม่พบการเปลี่ยนแปลงเวลา จนเกิดความเงียบหลังจากที่การบริหารของไซลาซีน .