ประวัติศาสตร์ประเทศญี่ปุ่น
ญี่ปุ่น เป็นประเทศที่มีประวัติความเป็นมายาวนานมาก แต่ก็ไม่ปรากฏให้เห็นชัดเจนว่า คนที่อาศัยอยู่ในญี่ปุ่นกลุ่มแรก คือชนชาติใดแต่ที่เล่าสืบต่อกันมาก็ว่ากันว่าเป็นชาวไซบีเรีย ชาวเกาหลี หรืออาจจะเป็นชาวจีนที่อพยพลงมาอยู่ก่อนโน้น แผ่นดินของแต่ละเมืองจะติดต่อกันเป็นผืนเดียวจึงทำให้ไม่สามารถหาคำตอบแน่ชัดว่าเป็นชนชาติใด แต่หลักฐานที่บ่งบอกของอารยธรรมของญี่ปุ่น พบในยุคหินใหม่ราวหมื่นปีก่อนคริสตกาล ปัจจุบันคนพื้นเมืองที่ยังเหลืออยู่คือชนเผ่าไอนุ (Ainu) ญี่ปุ่นยังแบ่งเป็นยุคต่าง ๆ อีก 3 ยุคด้วยกัน
ยุคแรกคือยุคก่อนประวัติศาสตร์ หรือ เรียกกันว่ายุคโบราณ ยุคนี้ผู้คนจะขุดโพรงอาศัยอยู่กันการกินอยู่ก็โดยการจับปลาล่าสัตว์ ไม่นานก็หันมาปลูกข้าวและเรียนรู้มาเรื่อย ๆ ยุคนี้หันมานับถือศาสนาพุทธกันมากขั้น สังเกต ได้จากพระพุทธรูปองค์ใหญ่ที่ผู้คนกราบไหว้
ยุคที่สอง คือยุคกลาง การปกครองจากราชวงค์มาสู่เชื้อพระวงค์และเริ่มหมดอำนาจไปการปกครองขึ้นอยู่กับนักรบแทน ซึ่งเรียกกันว่า “โชกุน” โชกุนสามารถดึงอำนาจทั้งหมดจากจักรพรรดิและเป็นสมัยของการเริ่มต้นระบบศักดินาอันยาวนาน ศาสนาพุทธยังคงเผยแพร่ไปสู่ทุกชนชั้นในสังคมไม่นานก็เกิดนิกายเชน ซึ่งนิกายนี้รับมาจากจีน ช่วงหลังจักรพรรดิสามารถยึดคืนอำนาจได้โดยการโค่นล้มรัฐบาลโชกุน
ยุคที่สาม คือ ยุคใหม่ สมัยนี้โชกุนและไดเมียว มีอำนาจการปกครองสิทธิขาดเสรี ยุคนี้เริ่มติดต่อกับต่างประเทศมากขึ้นทำให้เกิดวัฒนธรรมที่หรูหรา
ซึ่งขอนำเสนอยุคต่างๆ ตามลำดับ ดังนี้
1. ยุค Legendary Emperors
2. ยุคยะมะโตะ (หรือ ยุคโคะฟุง)
3. ยุคอะซึกะ (ค.ศ. 592-710)
4. ยุคนะระ (ค.ศ. 710-794)
5. ยุคเฮอัง (ค.ศ. 794-1192)
6. ยุคคะมะกุระ (ค.ศ. 1192-1333)
7. ยุคมุโระมะจิ (ค.ศ. 1392-1573)
8. ยุคเอะโดะ (ค.ศ. 1603-1867)
9. ยุคใหม่ (ค.ศ. 1868-ปัจจุบัน)