Feeding behaviors of BPH nymphs on

Feeding behaviors of BPH nymphs on rice plants with different cultivars
After rice plants were exposed to BPH for 14 days, the plant survival rates were monitored by using the IRRI scale, as shown in Table 1. Among the selected five cultivars, PTB33 expressed the highest resistance to BPH infestation (Supplementary fig.1). In previous studies, PTB33 is reported to have three genes (BPH 2, BPH 3 and BPH 9) associated with BPH resistance (Sai et al., 2013), whereas TN1 was completely destroyed by BPH, indicating that it is a highly susceptible cultivar. Other cultivars such as PSL2 showed moderate resistance but SP90 and CNT1 were moderately susceptible to BPH. PTB33 and TN1 were selected for further study and proteome analysis.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ลักษณะการทำงานของต่อมลูกหมากโตตัวนิมพ์กินปลูกข้าวด้วยพันธุ์ที่แตกต่างกันหลังจากปลูกข้าวถูกสัมผัสกับต่อมลูกหมากโต 14 วัน ราคาโรงงานอยู่รอดถูกตรวจสอบ โดยใช้มาตราส่วน IRRI ดังที่แสดงในตารางที่ 1 ระหว่างพันธุ์ห้าเลือก PTB33 แสดงความต้านทานสูงสุดในการรบกวนต่อมลูกหมากโต (เสริม fig.1) ในการศึกษาก่อนหน้านี้ PTB33 เป็นรายงานที่มียีนสาม (ต่อมลูกหมากโต 2, 3 ต่อมลูกหมากโต และต่อมลูกหมากโต 9) เกี่ยวข้องกับความต้านทานต่อต่อมลูกหมากโต (ทราย et al. 2013), ในขณะที่ TN1 ทำลายอย่างแน่ชัด แสดงว่า เป็นพันธุ์ที่มีความไวสูงต่อ พันธุ์อื่น ๆ เช่น PSL2 แสดงให้เห็นว่าความต้านทานปานกลาง แต่ SP90 และ CNT1 ก็ค่อนข้างไวต่อต่อมลูกหมากโต PTB33 TN1 ถูกเลือกไว้สำหรับการวิเคราะห์ศึกษาและ proteome

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

พฤติกรรมของนางไม้เพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลในพืชข้าวกับสายพันธุ์ที่แตกต่างกันให้อาหาร
หลังจากที่ต้นข้าวได้สัมผัสกับเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลเป็นเวลา 14 วันอัตราการอยู่รอดของพืชที่ถูกตรวจสอบโดยใช้ขนาด IRRI ดังแสดงในตารางที่ 1 หมู่คัดเลือกสายพันธุ์ที่แสดง PTB33 สูงสุด ความต้านทานต่อเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลรบกวน (รูปที่ 1 เสริม) ในการศึกษาก่อนหน้านี้ PTB33 เป็นรายงานที่มีสามยีน (เพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล 2 เพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลที่ 3 และเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล 9) ที่เกี่ยวข้องกับความต้านทานเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล (สาย et al., 2013) ในขณะที่ TN1 ถูกทำลายโดยเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลแสดงให้เห็นว่ามันเป็นพันธุ์อ่อนแออย่างมาก . สายพันธุ์อื่น ๆ เช่น PSL2 แสดงความต้านทานปานกลาง แต่ SP90 และ CNT1 ปานกลางอ่อนแอต่อเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล PTB33 และ TN1 ได้รับการคัดเลือกในการศึกษาต่อและการวิเคราะห์โปรตีน

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

พฤติกรรมการกินอาหารของเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลในข้าวพันธุ์ต่าง ๆพืชกับนางไม้หลังจากปลูกข้าว มีการเปิดรับ , 14 วัน , พืชอัตรารอดได้ตรวจสอบโดยใช้ IRRI ขนาด ดังแสดงในตารางที่ 1 ระหว่างเลือกห้าพันธุ์ ptb33 แสดงความต้านทานเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาลระบาดสูงสุด ( เสริม” ) ในการศึกษา ptb33 มีรายงานว่า 3 ยีน ( , 2 , 3 , 9 ) ที่เกี่ยวข้องกับความต้านทานเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล ( ไทร et al . , 2013 ) ส่วน tn1 ถูกทำลายโดยเพลี้ย ระบุว่า เป็นพันธุ์ที่มีความอ่อนแอ พันธุ์อื่นๆ เช่น psl2 พบปานกลาง ต้านทาน แต่การศึกษาในระดับปานกลาง และพันธุ์ชัยนาทอ่อนแอต่อเพลี้ยกระโดดสีน้ำตาล ptb33 tn1 และการวิจัยเพิ่มเติมและการวิเคราะห์โปรตีโอม .