Tom did not move, holding his breat

Tom did not move, holding his breath.
They both seemed to be waiting for something.
The something happened.
“Hey…hey…hey…”
From a long way of down the coast a voice called.
The two men turned slowly.
“Hey…hey…oh, hey…!”
A boy was running, yelling, waving, along the shore two hundred yards away. There was something in his voice that made Tom feel suddenly cold. He held on to his own arms, waiting.
“Hey!”
The boy pulled up, gasping, pointing back along the shore.
“A woman, a funny woman, by the North Rock!”
“A woman!” The words exploded from Chico’s mouth and he began to laugh. “Oh, no, no!”
“What you mean, a funny woman?” asked Tom.
“I don’t know,” cried the boy, his eyes wide. “You got to come see! Awful funny!”
“You mean drowned?”
“Maybe! She came out of the water, she’s lying on the shore, you got to see, yourself…funny…” The boy’s voice died. He gazed off north again. “She’s got a fish’s tail.”
Chico laughed. “Not before supper, please.”
“Please!” cried the boy, dancing now. “No lie! Oh, hurry!”
He ran off, sensed he was not followed, and looked back in dismay.
Tom felt his lips move. “Boy wouldn’t run this far for a joke, would he, Chico?”
“People have run further for less.”
Tom started walking. “All right, son.”
“Thanks, mister, oh thanks!”
The boy ran. Twenty yards up the coast, Tom looked back. Behind him, Chico squinted, shrugged, dusted his hands wearily, and followed.
They moved north along the twilight beach, their skin weathered in tiny folds about their burnt pale eyes, looking younger for their hair cut close to the skull so you could not see the gray. There was a fair wind and the ocean rose and fell with prolonged concussions.
“What,” said Tom, “what if we get to North Rock and it’s true? The ocean has washed some thing up?”
But before Chico could answer, Tom was gone, his mind racing down coasts littered with horseshoe crabs, sand dollars, starfish, kelp, and stone. From all the times he’d talked on what lives in the sea, the names returned with the breathing fall of waves. Argonauts, they whispered, codlings, Pollack, houndfish, tautog, tench, sea elephant, they whispered, gillings, flounder, and beluga, the white whale, and grampus, the sea dog…always you thought hoe these must look from their deep-sounding names. Perhaps you would never in your life see them rise from the salt meadows beyond the safe limits of the shore, but they were there, and their names, with a thousand others, made pictures. And you looked and wished you were a frigate bird that might fly nine thousand miles around to return some year with the full size of the ocean in your head.
“Oh, quick!” The boy had run back to peer in Tom’s face. “It might be gone!”
“Keep your shirt on, boy,” said Chico.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ทอมได้ย้าย จับลมหายใจของเขาพวกเขาทั้งสองดูเหมือนรอบางสิ่งบางอย่างสิ่งเกิดขึ้น"เฮ้...เฮ้...เฮ้..."จากทางไกลของ ลงชายฝั่ง เสียงเรียกสองคนเปิดช้า"เฮ้...เฮ้... oh, hey...! "เด็กผู้ชายถูกเรียก ตะโกน โบก ฝั่งสองร้อยหลาไป มีบางสิ่งบางอย่างในเสียงของเขาที่ทำให้รู้สึกเย็นก็ต้ม เขาจัดขึ้นในแผ่นดินของเขาเอง รอ"เฮ้"เด็กดึง gasping ชี้กลับฝั่ง"ผู้หญิง ผู้หญิงตลก โดยหินเหนือ""ผู้หญิง" กระจายคำจากปากของสนาม และเขาก็เริ่มหัวเราะ "โอ้ ไม่ ไม่! ""คุณหมายถึงอะไร ผู้หญิงตลก" ถามทอม"ฉันไม่รู้ ร้องเรียกเด็ก ตาของเขามากมาย "คุณได้มาดู Awful ตลก""คุณหมายความ จม"ที เธอมาจากน้ำ เธอจะนอนอยู่บนชายฝั่ง ที่คุณได้เห็น ตัวคุณเอง...ตลก... " เสียงของเด็กที่เสียชีวิต เขาจ้องปิดเหนืออีกด้วย "เธอได้มีหางของปลา"สนามที่หัวเราะ "ไม่ก่อนซุปเปอร์ กรุณา""โปรด" ร้องบอย เต้นรำในตอนนี้ "ไม่นอน โอ้ รีบ"เขาวิ่งออก sensed เขาไม่ตาม และดูกังวลกลับทอมรู้สึกว่าริมฝีปากของเขาย้าย "เด็กจะไม่ทำงานนี้ไกลสำหรับตลก จะเขา สนาม""คนได้เรียกใช้เพิ่มเติมสำหรับน้อย"ทอมเริ่มเดิน "ทั้งหมดขวา บุตร""ขอบคุณ มิสเตอร์ โอ้ ขอบคุณ"เด็กวิ่ง 20 หลาขึ้นชายฝั่ง ทอมมองกลับไป หลังเขา สนาม squinted ยักไหล่ dusted มืองาน และตามด้วยพวกเขาย้ายเหนือหาดทไวไลท์ ผิวของพวกเขา weathered ในพับเล็ก ๆ เกี่ยวกับไหม้ซีดตา มองอายุสำหรับผมของพวกเขาตัดใกล้กับกะโหลกศีรษะดังนั้นคุณไม่สามารถเห็นสีเทา มีลมแฟร์ และมหาสมุทรกุหลาบ และล้มลง ด้วย concussions เป็นเวลานานทอม "อะไร กล่าวว่า "ถ้าเราไปเหนือหิน และมันเป็นความจริงหรือไม่ มหาสมุทรมีล้างบางสิ่งขึ้น"แต่ก่อนที่สนามสามารถตอบ ทอมหายไป จิตใจของเขาแข่งลงชาย littered กับฮอร์สชูปู แซนด์ดอลลาร์ ปลาดาว kelp และหิน จากตลอดเวลาเขาได้พูดในสิ่งชีวิตในทะเล ชื่อกลับมาพร้อมกับฤดูใบไม้ร่วงหายใจของคลื่น Argonauts พวกเขากระซิบ codlings พอลแลค houndfish, tautog, tench ทะเล ช้าง พวกเขากระซิบ gillings, flounder และปลาสเตอร์เจียนขาว ปลาวาฬสีขาว และแกรมปัส ทะเลสุนัข...เสมอคุณคิดจอบเหล่านี้ต้องดูจากชื่อลึกหู บางทีคุณจะไม่เคยในชีวิตของคุณเห็นขึ้นจากโดวส์เกลือเกินขีดจำกัดที่ปลอดภัยของชายฝั่ง แต่พวกเขามี และชื่อ กับพันผู้อื่น ทำรูปภาพ และคุณมอง และปรารถนาอยู่นกเรือรบหลวงที่อาจบินไมล์เก้าหมื่นรอบไปกลับบางปี มีขนาดเต็มของมหาสมุทรในหัวของคุณ"โอ้ ด่วน! " เด็กได้ทำงานกลับให้เพื่อนทอมหน้า "มันอาจจะหายไป""เก็บของเสื้อใน เด็ก กล่าวว่า สนาม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ทอมไม่ได้ย้ายการกลั้นลมหายใจของเขา.
พวกเขาทั้งสองดูเหมือนจะรออะไรบางอย่าง.
บางสิ่งบางอย่างที่เกิดขึ้น.
"เฮ้ ... เฮ้ ... เฮ้ ... "
จากทางยาวลงชายฝั่งเสียงที่เรียกว่า.
ทั้งสองคนหันมาช้า.
"เฮ้ ... เดี๋ยวก่อน ... โอ้เดี๋ยวก่อน ... !
"เด็กถูกวิ่งตะโกนโบกตามชายฝั่งทั้งสองร้อยหลาออกไป มีบางอย่างในเสียงของเขาที่ทำให้ทอมรู้สึกหนาวอย่างกระทันหัน เขาจับแขนของตัวเองรอ.
"เฮ้!"
เด็กดึงขึ้นหอบชี้กลับไปตามชายฝั่ง.
"ผู้หญิงผู้หญิงตลกโดยนอร์ทร็อค!"
"ผู้หญิงคนหนึ่ง" คำระเบิดจาก ปากชิโกและเขาก็เริ่มที่จะหัวเราะ "โอ้ไม่มี!"
"สิ่งที่คุณหมายถึงผู้หญิงที่ตลก?" ถามทอม.
"ผมไม่ทราบ" เด็กร้องไห้ตาของเขากว้าง "คุณได้ที่จะมาดู! ที่น่ากลัวตลก!
"" คุณหมายถึงการจมน้ำ?
"" บางที! เธอเดินออกมาจากน้ำที่เธอนอนอยู่บนฝั่งที่คุณได้เห็นตัวเอง ... ตลก ... "เสียงของเด็กที่เสียชีวิต เขาจ้องมองออกไปทางทิศเหนืออีกครั้ง "เธอมีหางของปลา."
ชิโกหัวเราะ "ไม่ก่อนอาหารมื้อเย็นโปรด."
"กรุณา" ร้องไห้เด็กเต้นในขณะนี้ "ไม่โกหก! โอ้รีบ!
"เขาวิ่งออกรู้สึกว่าเขาไม่ได้ตามและหันกลับไปมองด้วยความตกใจ.
ทอมรู้สึกว่าริมฝีปากของเขาย้าย "เด็กจะไม่วิ่งมาไกลขนาดนี้สำหรับเรื่องตลกเขาจะชิโก?"
"คนที่ได้ทำงานต่อไปไม่น้อย."
ทอมเริ่มเดิน "ทุกขวาลูกชาย."
"ขอบคุณนายโอ้ขอบคุณ!"
เด็กวิ่ง ยี่สิบหลาขึ้นฝั่งทอมหันกลับไปมอง หลังเขา, ชิโก squinted, ยัก, โรยมือของเขาเบื่อหน่ายและตาม.
พวกเขาเดินขึ้นเหนือไปตามชายหาดพลบค่ำผิวของพวกเขาตากแดดตากฝนในพับเล็ก ๆ เกี่ยวกับตาอ่อนของพวกเขาเผาดูอ่อนเยาว์สำหรับผมของพวกเขาตัดใกล้กับกะโหลกศีรษะเพื่อให้คุณไม่ได้ เห็นสีเทา มีความยุติธรรมเป็นลมและมหาสมุทรเพิ่มขึ้นและลดลงด้วยการถูกกระทบกระแทกเป็นเวลานาน.
"สิ่งที่" ทอม "สิ่งที่ถ้าเราจะไปนอร์ทร็อคและเป็นจริงกล่าวว่า? ทะเลได้ซัดขึ้นบางสิ่งบางอย่าง?
"แต่ก่อนที่จะสามารถตอบชิโก, ทอมก็หายไปใจของเขาลงแข่งชายฝั่งที่เกลื่อนไปด้วยปูเกือกม้าดอลลาร์ทรายปลาดาวสาหร่ายทะเลและหิน จากทุกครั้งที่เขาต้องการพูดคุยเกี่ยวกับสิ่งมีชีวิตในทะเลชื่อกลับมาพร้อมกับฤดูใบไม้ร่วงหายใจของคลื่น โกนพวกเขากระซิบ codlings, พอลแล็ค houndfish, Tautog เทนช์ทะเลช้างพวกเขากระซิบ Gillings ดิ้นรนและเบลูปลาวาฬสีขาวและปลาวาฬสุนัขทะเล ... เสมอที่คุณคิดว่าจอบเหล่านี้จะต้องดูจากสถานการณ์การผลิตของพวกเขา ทำให้เกิดเสียงชื่อ บางทีคุณอาจจะไม่ในชีวิตของคุณเห็นพวกเขาลุกขึ้นมาจากทุ่งหญ้าเกลือเกินขีด จำกัด ที่ปลอดภัยของฝั่ง แต่พวกเขาก็มีและชื่อของพวกเขาที่มีพันคนอื่น ๆ ทำภาพ และคุณมองและมีความประสงค์ที่คุณนกเรือรบที่อาจบินเก้าพันไมล์รอบ ๆ ที่จะกลับมาในปีบางคนที่มีขนาดเต็มของมหาสมุทรในหัวของคุณ.
"โอ้อย่างรวดเร็ว!" เด็กได้วิ่งกลับเพื่อเพื่อนในใบหน้าของทอม "มันอาจจะหายไป!"
"เก็บเสื้อของคุณบอย" ชิโกกล่าวว่า

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ทอมไม่ได้ย้าย กลั้นลมหายใจ .
ทั้งคู่เหมือนจะรออะไรบางอย่าง บางอย่างเกิดขึ้น
.
" เฮ้ . . . เฮ้ . . . เฮ้ . . . . . . . "
จากนานตามชายฝั่ง เสียงเรียก ชายทั้งสองค่อยๆ หันมา
.
" เฮ้ . . . เฮ้ . . . เฮ้ . . . . . . . ! "
เด็กวิ่ง , ตะโกน , โบก , ฝั่งสองร้อยหลาไป มีบางอย่างในน้ำเสียงของเขาที่ทำให้ทอมรู้สึกเย็นทันทีเขารั้งแขนของตัวเองรอ .
" เฮ้ ! "
เด็กดึงขึ้น เสียงหอบ ชี้ไปตามแนวชายฝั่ง .
" ผู้หญิง ผู้หญิงตลก โดยหินเหนือ "
" ผู้หญิง " คำพูดระเบิดออกมาจากปากชิ และเขาก็เริ่มหัวเราะ " โอ้ ไม่ ไม่ ! "
" หมายถึงอะไร เป็นผู้หญิงที่ตลก " ถามทอม
" ไม่รู้ " ร้องไห้ เด็กชาย ดวงตาของเขากว้าง " คุณต้องดู ! น่ากลัวตลก "
" หมายถึง จมน้ำ ? "
" ก็ได้ ! เธอออกมาจากน้ำ เธอนอนอยู่บนชายฝั่ง คุณจะเห็นเอง . . . . . . . ตลก . . . . . . . " เสียงของเด็กผู้ชายตาย เขาจ้องมองไปทางเหนืออีก " เธอมีหางของปลา "
ชิหัวเราะ " ก่อนกินค่ะ "
" ครับ " ร้องไห้ เด็ก เต้นแล้ว " ไม่โกหก โอ้ , เร็วเข้า ! "
เขาหนีไปได้ เขาไม่ได้ตาม และมองกลับด้วยความตกใจ .
ทอมก็รู้สึกว่าริมฝีปากของเขาขยับ" บอยไม่วิ่งขนาดนี้น่ะ เขาจะ ชิโค "
" มีคนวิ่งต่อไปน้อย "
ทอมเริ่มเดิน " เอาล่ะ ลูกชาย "
" ขอบคุณค่ะ โอ้ ขอบคุณ "
เด็กวิ่ง ยี่สิบเมตรขึ้นชายฝั่ง ทอมมองกลับ หลังเขา , Chico squinted ยักไหล่ มือของเขาอิดโรย , ฝุ่น , และติดตาม
ย้ายเหนือแนวสนธยา ชายหาดผิวหนังผุในพับเล็ก ๆเกี่ยวกับดวงตาไหม้จางๆ มองน้องเพื่อตัดผมใกล้กะโหลก ดังนั้นคุณจึงไม่สามารถเห็นเป็นสีเทา มีลมยุติธรรมและมหาสมุทรเพิ่มขึ้นและลดลงด้วยจาก concussions .
" อะไร " " ทอมกล่าวว่า " ถ้าเราเอาหินเหนือและมันเป็นความจริง ? มีมหาสมุทรล้างสิ่งบางอย่างขึ้น "
แต่ก่อน Chico จะตอบ ทอมก็หายไปแล้วจิตใจของเขาแข่งลงชายฝั่งที่ทิ้งกระจุยกระจายกับแมงดาทะเลทรายดอลลาร์ , ปลาดาว , สาหร่ายทะเลและหิน จากทุกครั้งที่เขาจะพูดในสิ่งที่อยู่ในทะเล ชื่อกลับมาด้วยการหายใจล้มของคลื่น นาย พวกเขากระซิบ codlings พอลแลค houndfish tautog เทนช์ , , , ทะเลช้าง พวกเขากระซิบ gillings ฟลาวเดอร์และปลาวาฬเบลูก้า , GRAMPUS สีขาว ,ทะเลสุนัขเสมอ . . . คุณคิดว่าจอบเหล่านี้ต้องดูจากลึกเสียงชื่อ บางทีคุณจะไม่เคยในชีวิตของคุณดูพวกเขาเติบโตจากเกลือ Meadows เกินกว่าขอบเขตที่ปลอดภัยของชายฝั่ง แต่พวกเขาอยู่ที่นั่น และชื่อของพวกเขา กับพันคนอื่น ทำภาพและคุณมองและคิดคุณถูกเรือรบนกอาจบินเก้าพันไมล์รอบ ๆ กลับ บางปีมีขนาดเต็มของมหาสมุทรในหัวของคุณ .
" โอ้ , เร็วเข้า ! " ลูกชายก็วิ่งกลับมาหาเพื่อนในใบหน้าของทอม " มันอาจจะหายไป "
" ให้ใส่เสื้อ , เด็ก , " กล่าวว่า
ชิโก