BACKGROUNDCarbohydrates are polyhyd

BACKGROUND
Carbohydrates are polyhydroxy compounds that are either aldehydes or ketones that contain only
carbon, hydrogen, and oxygen. Carbohydrates comprise about 60% of our daily caloric intake and are
the major source of metabolic energy. Carbohydrates are categorized as monosaccharides,
disaccharides, or polysaccharides.
Monosaccharides:
Are the simplest carbohydrates and serve as the building blocks for di and poly saccharides.
Glucose, galactose, and fructose are examples of monosaccharides. All digestible dietary carbohydrates
in our diet are eventually broken down into glucose, and therefore it is also commonly known as blood
sugar. Foods that tend to elevate blood sugar levels too high and too fast are thought to contribute to
insulin resistance and type 2 diabetes. Fructose is found in fruits and fruit juices and in honey. Fructose
is also commonly known as fruit sugar, and can be found in a large number of foods items (as high
fructose corn syrup).
All monosaccharides are reducing sugars (i,e, they can be oxidized), and either contain an
aldehyde (aldoses) or a ketone (ketoses) group.
Disaccharides:
In a disaccharide two monosaccharides are linked together via a glycosidic bond. Maltose,
lactose, and sucrose are three common disaccharides. Lactose, also commonly known as milk sugar, is
found in milk and milk products. Lactose contains a glucose and galactose combined via a glycosidic
bond. Individuals who lack the enzyme to breakdown (digest) lactose suffer from lactose intolerance.
Sucrose, common table sugar, is composed of glucose and fructose.
Unlike the monosaccharides, not all disaccharides are reducing sugars. Of the three common
disaccharides Lactose and Maltose are reducing sugars, while Sucrose is not.
Polysaccharides:
Polysaccharides are polymers composed of multiple monosaccharide units. Amylose,
Amylopectin, Glycogen, and Cellulose are all polysaccharides containing glucose, and are different only
in the manner in which glucose units are attached to each other. Starch composed of the
polysaccharides amylose and amylopectin, is the major form of glucose storage in plants. Amylose (~
20% of starch) is a linear chain of glucose while amylopectin (~ 80%) is a branched polymer of glucose.
Glycogen is the major form of glucose storage in animals, and is found in the liver and muscle.
Glycogen, like amylopectin in plants, is a branched polymer of glucose. The breakdown (hydrolysis) of
glycogen helps maintain blood glucose levels between meals. Cellulose is an unbranched chain of
glucose and is the major structural component of plants. Humans do not have the enzymes to digest
cellulose and therefore, humans cannot digest cellulose. Such undigestable carbohydrates provide the
major source of fiber in our diet.
Tests for the identification of carbohydrates
Benedict’s test for reducing sugars: Benedict’s reagent reacts with reducing sugars to form a red
precipitate. The color of the precipitate can vary from green to gold to red depending on the amount
(concentration) of the reducing sugar present in the sample.
Seliwanoff’s test for ketoses: Seliwanoff’s test can be used to distinguish 6 carbon monosaccharides
(hexoses) that have a ketone group from those hexoses that contain an aldehyde group. With ketoses
the reagent produces a deep red color rapidly, while with aldoses a light pink color develops over a
longer period of time.
Iodine test for polysaccharides: Iodine interacts with the structure of amylose to produce a deep blueblack
complex. The polysaccharides amylopectin, glycogen, and cellulose, interact with iodine to give
red to brown colors. Glycogen gives a reddish-purple color with iodine. Mono and di- saccharides do not
interact with iodine to form dark colored complexes.
HYDROLYSIS OF DISACCHARIDES AND POLYSACCHARIDES
Disaccharides and polysaccharides can be hydrolyzed (broken down), given sufficient time, into their
constituent monosaccharides. In the laboratory hydrolysis can be achieved by reacting the di- and polysaccharides
with acid. Acid hydrolysis of disaccharides will produce the constituent monosaccharides.
Acid hydrolysis of polysaccharides will first produce smaller polysaccharides and disaccharides, but
eventually, given sufficient time, will produce the constituent monosaccharides. In our bodies the
hydrolysis of polysaccharides (except cellulose) is carried out by enzymes that are found in our saliva or
secreted from our pancreas.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

พื้นหลังคาร์โบไฮเดรตคือ สารประกอบ polyhydroxy aldehydes หรือคีโตนที่ประกอบด้วยเฉพาะที่คาร์บอน ไฮโดรเจน และออกซิเจน คาร์โบไฮเดรตเป็นส่วนประกอบประมาณ 60% ของปริมาณแคลอริกของเราทุกวัน และมีแหล่งสำคัญของพลังงานที่เผาผลาญ จัดประเภทเป็น monosaccharides คาร์โบไฮเดรตdisaccharides หรือ polysaccharidesMonosaccharides:มีคาร์โบไฮเดรตที่ง่ายที่สุด และเป็นการสร้างบล็อกสำหรับ saccharides di และโพลีกลูโคส กาแล็กโทส และฟรักโทสเป็นตัวอย่างของ monosaccharides คาร์โบไฮเดรตอาหาร digestible ทั้งหมดในอาหารของเรามีก็แบ่งย่อยเป็นน้ำตาลกลูโคส และดังนั้น มันจะยังรู้จักกันทั่วไปเป็นเลือดน้ำตาล อาหารที่มีแนวโน้มที่จะยกระดับพันธมิตรระดับน้ำตาลในเลือดสูงเกินไป และเร็วเกินไป คิดว่า จะนำไปสู่ความต้านทานต่ออินซูลินและเบาหวานชนิดที่ 2 ฟรักโทสถูกพบ ในผลไม้และน้ำผลไม้ และน้ำผึ้ง ฟรักโทสโดยทั่วไปยังเรียกว่าน้ำตาลผลไม้ และสามารถพบได้ในจำนวนรายการอาหาร (เป็นสูงฟรักโทสข้าวโพดน้ำเชื่อม)ทั้งหมด monosaccharides จะลดน้ำตาล (i, e พวกเขาสามารถออกซิไดซ์), และอาจประกอบด้วยการ(aldoses) แอลดีไฮด์หรือคีโตน (ketoses) กลุ่มDisaccharides:ในการไดแซ็กคาไรด์ monosaccharides สองเชื่อมโยงกันผ่านพันธะ glycosidic Maltoseแล็กโทส และซูโครสได้ disaccharides ทั่วไปสาม มีแล็กโทส นอกจากนี้โดยทั่วไปเรียกว่านมน้ำตาลพบในนมและผลิตภัณฑ์นม แล็กโทสประกอบด้วยกลูโคสและกาแล็กโทสรวมผ่านการ glycosidicตราสารหนี้ ผู้ที่ขาดเอนไซม์ในการย่อยแลคโตส (ย่อย) การแบ่งทุกข์จากแล็กโทสประกอบด้วยซูโครส ทั่วไปตารางน้ำตาล กลูโคสและฟรักโทสต่างจาก monosaccharides, disaccharides ไม่มีลดน้ำตาล ของทั่วไปสามdisaccharides Maltose และย่อยแลคโตสจะลดน้ำตาล ซูโครสเป็นไม่Polysaccharides:โพลิเมอร์ที่ประกอบด้วยหลายหน่วย monosaccharide polysaccharides ได้ และAmylopectin ไกลโคเจน เซลลูโลสมี polysaccharides ที่ประกอบด้วยกลูโคสทั้งหมด และกันเท่านั้นในลักษณะที่กลูโคสหน่วยจะแนบกัน แป้งประกอบด้วยการและ polysaccharides และ amylopectin เป็นรูปแบบหลักของเก็บกลูโคสในพืช และ (~20% ของแป้ง) เป็นห่วงโซ่เส้นน้ำตาลกลูโคสขณะ amylopectin (~ 80%) เป็นพอลิเมอร์แบบแยกสาขาของกลูโคสยังเป็นรูปแบบหลักของกลูโคสเก็บสัตว์ และพบในตับและกล้ามเนื้อไกลโคเจน เช่น amylopectin ในพืช เป็นพอลิเมอร์แบบแยกสาขาของกลูโคส การแบ่ง (ไฮโตรไลซ์) ของไกลโคเจนช่วยรักษาระดับน้ำตาลในเลือดระหว่างมื้ออาหาร เซลลูโลสเป็นห่วงโซ่การ unbranched ของน้ำตาลกลูโคสเป็นส่วนประกอบโครงสร้างหลักของพืช มนุษย์ไม่มีเอนไซม์ย่อยเซลลูโลส และ ดังนั้นมนุษย์ไม่สามารถย่อยเซลลูโลส คาร์โบไฮเดรตเช่น undigestable ให้การแหล่งสำคัญของเส้นใยในอาหารของเราสำหรับรหัสของคาร์โบไฮเดรตเบเนดิกต์ของทดสอบลดน้ำตาล: เบเนดิกต์ของรีเอเจนต์ที่ทำปฏิกิริยากับลดน้ำตาลแบบสีแดงprecipitate สีของ precipitate จะแตกต่างจากเขียวทองให้แดงขึ้นอยู่กับจำนวน(สมาธิ) การลดน้ำตาลในตัวอย่างทดสอบของ Seliwanoff ketoses: การทดสอบของ Seliwanoff สามารถใช้แยกแยะ monosaccharides คาร์บอน 6(hexoses) ที่มีกลุ่มจุดจากนั้น hexoses ที่ประกอบด้วยกลุ่มแอลดีไฮด์ มี ketosesรีเอเจนต์ทำให้เกิดสีแดงลึกรวดเร็ว ขณะ มี aldoses เป็นสีชมพูอ่อนพัฒนาไปเป็นชั่วระยะเวลาทดสอบไอโอดีน polysaccharides: ไอโอดีนที่โต้ตอบกับโครงสร้างของและผลิต blueblack ลึกซับซ้อน Polysaccharides amylopectin ไกลโคเจน และ เซลลูโลส โต้ตอบกับไอโอดีนจะให้สีแดงสีน้ำตาล ไกลโคเจนให้เป็นสีน้ำตาลม่วง มีไอโอดีน โมโนและ di-saccharides ไม่โต้ตอบกับไอโอดีนในรูปแบบคอมเพล็กซ์สีเข้มไฮโตรไลซ์ DISACCHARIDES และ POLYSACCHARIDESDisaccharides และ polysaccharides สามารถถูก hydrolyzed (แบ่ง), กำหนดพอเวลา ในการmonosaccharides ธาตุ ในห้องปฏิบัติการ ไฮโตรไลซ์สามารถทำได้ โดยปฏิกิริยาดีและ polysaccharidesกับกรด กรดไฮโตรไลซ์ของ disaccharides จะผลิต monosaccharides ธาตุกรดไฮโตรไลซ์ของ polysaccharides แรกจะผลิต polysaccharides และ disaccharides เล็ก แต่ในที่สุด ให้เวลาอย่างเพียงพอ จะผลิต monosaccharides ธาตุ ในร่างกายของเราไฮโตรไลซ์ของ polysaccharides (ยกเว้นเซลลูโลส) จะดำเนินการ โดยเอนไซม์ที่พบในน้ำลายของเรา หรือsecreted จากตับอ่อนของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ภูมิหลังคาร์โบไฮเดรตเป็นสาร polyhydroxy ที่มีทั้งลดีไฮด์หรือคีโตนที่มีเพียงคาร์บอนไฮโดรเจนและออกซิเจน ประกอบด้วยคาร์โบไฮเดรตประมาณ 60% ของแคลอรี่ของเราในชีวิตประจำวันและเป็นแหล่งที่มาของการเผาผลาญพลังงาน คาร์โบไฮเดรตมีการแบ่งประเภทเป็น monosaccharides,. disaccharides หรือ polysaccharides monosaccharides: มีคาร์โบไฮเดรตง่ายและทำหน้าที่เป็นกลุ่มอาคารสำหรับดิโพลีและนํ้าตาล. กลูโคสกาแลคโตและฟรุกโตสเป็นตัวอย่างของ monosaccharides คาร์โบไฮเดรตที่ย่อยอาหารทั้งหมดในอาหารของเราจะแตกในที่สุดก็ลงเป็นน้ำตาลกลูโคสและดังนั้นจึงเป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นเลือดน้ำตาล อาหารที่มีแนวโน้มที่จะยกระดับน้ำตาลในเลือดสูงเกินไปและเร็วเกินไปมีความคิดที่จะนำไปสู่ความต้านทานต่ออินซูลินและเบาหวานชนิดที่ 2 ฟรุกโตสที่พบในผลไม้และน้ำผลไม้และน้ำผึ้ง ฟรุกโตสเป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นน้ำตาลผลไม้และสามารถพบได้ในจำนวนมากของรายการอาหาร(สูงฟรักโทสข้าวโพดน้ำเชื่อม). monosaccharides ทั้งหมดจะช่วยลดน้ำตาล (i, E ที่พวกเขาสามารถออกซิไดซ์) และทั้งประกอบด้วยลดีไฮด์( aldoses) หรือคีโตน (ketoses) กลุ่ม. disaccharides: ในไดแซ็กคาไรด์สอง monosaccharides มีการเชื่อมโยงเข้าด้วยกันผ่านพันธบัตร glycosidic มอลโตส, แลคโตสและซูโครสสาม disaccharides ที่พบบ่อย แลคโตสยังเป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นน้ำตาลในนมจะพบในนมและผลิตภัณฑ์นม แลคโตสที่มีกลูโคสและกาแลคโตรวมผ่าน glycosidic พันธบัตร บุคคลที่ขาดเอนไซม์ในการสลาย (ย่อย) แลคโตสทนทุกข์ทรมานจากการแพ้แลคโตส. ซูโครสน้ำตาลตารางทั่วไปประกอบด้วยกลูโคสและฟรุกโตส. ซึ่งแตกต่างจาก monosaccharides ไม่ disaccharides ทั้งหมดจะช่วยลดน้ำตาล ของทั้งสามร่วมกันdisaccharides แลคโตสและมอลโตสจะช่วยลดน้ำตาลซูโครสในขณะที่ไม่ได้. คาไรด์: คาไรด์โพลีเมอจะประกอบด้วยหลายหน่วยโมโนแซ็กคาไรด์ อะไมโลส, amylopectin, ไกลโคเจนและเซลลูโลสเป็น polysaccharides ทั้งหมดที่มีน้ำตาลกลูโคสและมีความแตกต่างกันเพียง แต่ในลักษณะที่หน่วยกลูโคสที่แนบมากับแต่ละอื่นๆ แป้งประกอบด้วยสารอะไมโลสและ amylopectin เป็นรูปแบบการจัดเก็บข้อมูลที่สำคัญของน้ำตาลกลูโคสในพืช อะไมโลส (~ 20% ของแป้ง) เป็นห่วงโซ่เชิงเส้นของน้ำตาลกลูโคสในขณะที่ amylopectin (~ 80%) เป็นพอลิเมอแขนงของกลูโคส. ไกลโคเจนเป็นรูปแบบที่สำคัญของการจัดเก็บกลูโคสในสัตว์และพบได้ในตับและกล้ามเนื้อ. ไกลโคเจน, เช่น amylopectin ในพืชเป็นพอลิเมอแขนงของกลูโคส รายละเอียด (ไฮโดรไลซิ) ของไกลโคเจนช่วยรักษาระดับน้ำตาลในเลือดระหว่างมื้ออาหาร เซลลูโลสเป็นห่วงโซ่ unbranched ของกลูโคสและเป็นส่วนประกอบโครงสร้างหลักของพืช มนุษย์ไม่ได้มีเอนไซม์ในการย่อยเซลลูโลสและดังนั้นจึงมนุษย์ไม่สามารถย่อยเซลลูโลส คาร์โบไฮเดรต undigestable ดังกล่าวให้แหล่งที่มาของเส้นใยในอาหารของเรา. การทดสอบเพื่อระบุตัวตนของคาร์โบไฮเดรตทดสอบเบเนดิกต์สำหรับการลดน้ำตาล: น้ำยาเบเนดิกต์ทำปฏิกิริยากับการลดน้ำตาลในรูปแบบสีแดงตะกอน สีของตะกอนจะแตกต่างจากสีเขียวเป็นสีทองเป็นสีแดงขึ้นอยู่กับจำนวนเงิน(เข้มข้น) ในปัจจุบันน้ำตาลลดในตัวอย่าง. ทดสอบ Seliwanoff สำหรับ ketoses: การทดสอบ Seliwanoff สามารถใช้เพื่อแยก 6 monosaccharides คาร์บอน(hexoses) ที่มี กลุ่มคีโตนจาก hexoses ผู้ที่มีกลุ่มก้น ด้วย ketoses สารผลิตเป็นสีแดงเข้มอย่างรวดเร็วขณะที่ aldoses สีสีชมพูอ่อนพัฒนามาเป็นเวลานานของเวลา. ทดสอบไอโอดีนสำหรับ polysaccharides: ไอโอดีนมีปฏิสัมพันธ์กับโครงสร้างของอะไมโลสในการผลิต blueblack ลึกที่ซับซ้อน amylopectin polysaccharides ไกลโคเจนและเซลลูโลสโต้ตอบกับไอโอดีนที่จะให้สีแดงกับสีน้ำตาล ไกลโคเจนให้เป็นสีแดงสีม่วงที่มีไอโอดีน โมโนและนํ้าตาลดิไม่โต้ตอบกับไอโอดีนในรูปแบบคอมเพล็กซ์สีเข้ม. จองจำ disaccharides และ polysaccharides disaccharides และ polysaccharides สามารถไฮโดรไลซ์ (ลง) ให้เวลาที่เพียงพอเป็นของmonosaccharides ส่วนประกอบ ในการย่อยสลายในห้องปฏิบัติการสามารถทำได้โดยการทำปฏิกิริยาดิและ polysaccharides กับกรด การย่อยสลายของกรด disaccharides จะผลิตส่วนประกอบ monosaccharides. การย่อยสลายกรดของ polysaccharides แรกจะผลิตขนาดเล็กและ polysaccharides disaccharides แต่ในที่สุดก็มีเวลาเพียงพอที่จะมีการร่างรัฐธรรมนูญmonosaccharides ในร่างกายของเราย่อยสลายของ polysaccharides (ยกเว้นเซลลูโลส) จะดำเนินการโดยเอนไซม์ที่พบในน้ำลายของเราหรือหลั่งจากตับอ่อนของเรา

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

คาร์โบไฮเดรตเป็นสารประกอบที่มีพื้นหลัง
polyhydroxy อัลดีไฮด์หรือคีโตนที่มีอย่างใดอย่างหนึ่งเท่านั้น
คาร์บอน ไฮโดรเจน และออกซิเจน คาร์โบไฮเดรตประกอบด้วยประมาณ 60 % ของปริมาณแคลอรี่ของเราทุกวันและ
แหล่งที่มาของการเผาผลาญพลังงาน คาร์โบไฮเดรตมีการแบ่งประเภทเป็นโมโนแซ็กคาไรด์
, น้ำตาลโมเลกุลคู่ หรือโมโนแซ็กคาไรด์ :

โดย .เป็นง่ายคาร์โบไฮเดรต และใช้เป็นอาคารตึก DI และโพลีโพลีแซคคาร์ไรด์ .
กลูโคส กาแลกโทส และฟรุคโตส เป็นตัวอย่างของมอโนแซ็กคาไรด์ . ทั้งหมดอาหารคาร์โบไฮเดรตที่ย่อยได้ในอาหารของเราในที่สุด
แตกตัวเป็นกลูโคสและดังนั้นจึงมักเรียกว่าน้ำตาลในเลือด

อาหารที่มักจะยกระดับน้ำตาลในเลือดที่สูงเกินไปและเร็วเกินไป มีความคิดที่จะมีส่วนร่วม
อินซูลินและเบาหวานชนิดที่ 2 ฟรักโทส พบในผลไม้และน้ำผึ้งและผลไม้ ฟรักโทส
ยังเป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็น น้ำตาล ผลไม้ และสามารถพบได้ในอาหารจํานวนมากรายการ ( เช่นน้ำเชื่อมข้าวโพดฟรักโทสสูง
)
ทั้งหมดโมโนแซ็กคาไรด์จะลดน้ำตาล ( I , E , พวกเขาสามารถออกซิไดซ์ )และทั้งมี
อัลดีไฮด์ ( อัลโดส ) หรือคีโตน ( คีโตส ) กลุ่ม ไดแซ็กคาไรด์ :

ในเว็บไซต์สองมอโนแซ็กคาไรด์ถูกเชื่อมโยงเข้าด้วยกันผ่านทางพันธะไกลโคซิดิก . แลคโตสมอลโตส ,
3 และน้ำตาลซูโครสไดแซ็กคาไรด์สามัญ แลคโตสยังเป็นที่รู้จักกันทั่วไปว่าเป็นนมหวาน คือ
พบในนมและผลิตภัณฑ์นม แล็กโทสกลูโคสและกาแล็กโทสรวมกันโดยมีพันธะไกลโคซิดิก

บุคคลที่ขาดเอนไซม์แลคโตส ( ย่อย ) เพื่อแบ่งประสบจากการแพ้ แลคโตส ซูโครสตารางกัน
, น้ำตาล , ประกอบด้วยกลูโคสและฟรักโทส .
ซึ่งแตกต่างจากโมโนแซ็กคาไรด์ไดแซ็กคาไรด์ทั้งหมดไม่ได้ , ลดน้ำตาล ของทั้งสามร่วมกัน
ไดแซ็กคาไรด์ แลคโตส น้ำตาลจะลดน้ำตาล ในขณะที่ใช้ไม่ได้ โดย :

พอลิแซ็กคาไรด์เป็นพอลิเมอร์ที่ประกอบด้วยหน่วยสื่อหลาย อะไมโลส ,
อะไมโลเพคติน , ไกลโคเจนและเซลลูโลสเป็น polysaccharides ประกอบด้วยน้ำตาลกลูโคสและแตกต่างเพียง
ในลักษณะที่หน่วยกลูโคสแนบกับแต่ละอื่น ๆ แป้งประกอบด้วย
โลสและอะมิโลเพกทิน polysaccharides เป็นรูปแบบหลักของกระเป๋าน้ำตาลในพืช ( ~
โลส20 % ของแป้ง ) เป็นเส้นโซ่ของกลูโคสในขณะที่อะไมโลเพกติน ( ~ 80 % ) เป็นแขนงพอลิเมอร์ของกลูโคส
แบบฟอร์มหลักของกลูโคสเป็นไกลโคเจนที่เก็บในสัตว์ พบในตับและกล้ามเนื้อ ไกลโคเจน
เหมือนอะไมโลเพคตินในพืช คือ สาขาพอลิเมอร์ของกลูโคส รายละเอียด ( hydrolysis )
เจนช่วยรักษาระดับน้ำตาลในเลือดระหว่างมื้ออาหาร เซลลูโลสเป็นโซ่ unbranched ของ
กลูโคสเป็นส่วนประกอบโครงสร้างหลักของพืช มนุษย์ไม่ได้มีเอนไซม์ที่ย่อย
เซลลูโลส และดังนั้น มนุษย์ไม่สามารถย่อยเซลลูโลส เช่น undigestable คาร์โบไฮเดรตให้
แหล่งของไฟเบอร์ในอาหารของเรา การทดสอบเพื่อระบุตัวตนของ

เบเนดิกต์ทดสอบคาร์โบไฮเดรตเพื่อลดน้ำตาล : เบเนดิกต์ เป็นสารเคมีที่ทำปฏิกิริยากับลดน้ำตาลเพื่อสร้างตะกอนสีแดง

สีที่สามารถเปลี่ยนจากสีเขียวเป็นสีแดงทองจะขึ้นอยู่กับปริมาณ
( สมาธิ ) ของปริมาณน้ำตาลที่มีอยู่ในตัวอย่าง การทดสอบ seliwanoff
สำหรับคีโตส : seliwanoff ทดสอบสามารถใช้แยกแยะโมโนแซ็กคาไรด์คาร์บอน 6
( hexoses ) ซึ่งมีกลุ่มคีโตน จากผู้ที่มี hexoses อัลดีไฮด์ กลุ่ม กับคีโตส
สารเคมีผลิตสีแดงเข้มอย่างรวดเร็วในขณะที่กับอัลโดส เป็นสีชมพูอ่อน พัฒนากว่า

ระยะเวลาของ ไอโอดีนทดสอบสำหรับไรด์ : ไอโอดีนมีปฏิกิริยากับโครงสร้างของอะไมโลสผลิตน้ำเงิน ดำ
ลึกซึ้งซับซ้อน polysaccharides อะไมโลเพคติน , ไกลโคเจนและเซลลูโลส โต้ตอบกับไอโอดีนให้
สีแดงสีน้ำตาล ไกลโคเจนให้สีม่วงแดงกับไอโอดีน โมโนและได - โพลีแซคคาร์ไรด์ไม่ได้
โต้ตอบกับไอโอดีนแบบสีเข้ม คอมเพล็กซ์ การย่อยสลายของไดแซ็กคาไรด์ไรด์

ไดแซ็กคาไรด์ไรด์สามารถไฮโดรไลซ์ ( เสีย ) ให้เวลาเพียงพอ ในส่วนของมอโนแซ็กคาไรด์

ในห้องปฏิบัติการสามารถทำได้โดยเกิดปฏิกิริยาไฮโดรดี - ไรด์
ด้วยกรด