N3 Center. The N3 center is the mos

N3 Center. The N3 center is the most common color-producing defect in diamond, consisting of a vacancy surrounded by three nitrogen atoms on a {111} plane. The zero phonon line (ZPL), the identifying emission for N3, occurs at 415 nm. This line, along with a broadband emission with dominant peaks at 429, 439, and 450 nm, results in typical blue fluorescence (Collins, 1982).

Absorption and PL Spectroscopy. UV-Vis-NIR spectra for samples 1–7 all showed the N3-related ZPL at 415 nm. Sample 7 also showed a 550 nm band, which causes the stone’s pink bodycolor. FTIR analysis identified them as type Ia diamonds with both A and B nitrogen aggregates in various concentrations. Samples 1 and 3 showed more A aggregates, which are known to quench fluorescence (Collins, 1982), possibly explaining the weaker fluorescence observed (table 1). PL spectra confirmed the presence of N3 in sample 2 (figure 3). The 503.2 peak in the PL spectra of samples 1, 3, and 7 revealed an H3 center as well. The H3 center in sample 1 was the source of the visible greenish component of the fluorescence.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ศูนย์ N3 ศูนย์ N3 ทั่วผลิตสีข้อบกพร่องของเพชร ตำแหน่งว่างที่ล้อมรอบ ด้วยอะตอมไนโตรเจน 3 เครื่อง {111} ประกอบด้วยได้ ศูนย์ phonon บรรทัด (ZPL), มลพิษระบุสำหรับ N3 เกิดที่ 415 nm บรรทัดนี้ กับเล็ดรอดแบนด์มียอดหลักที่ 429, 439 และ 450 nm ผลปกติ fluorescence สีน้ำเงิน (คอลลินส์ 1982) ดูดซึมและก PL ยูวีวิ-NIR แรมสเป็คตราตัวอย่าง 1-7 ทั้งหมดพบ ZPL เกี่ยวข้อง N3 ที่ 415 nm ตัวอย่าง 7 ยังพบ 550 nm วง ซึ่งทำให้เป็นหินสีชมพู bodycolor วิเคราะห์ FTIR ระบุไว้เป็นชนิด Ia เพชร มีทั้ง A และ B เพิ่มไนโตรเจนในความเข้มข้นต่าง ๆ กัน ตัวอย่างที่ 1 และ 3 แสดงให้เห็นว่าเพิ่มเติม A ผล ซึ่งเป็นที่รู้จักเพื่อแก้ fluorescence (คอลลินส์ 1982), อาจ อธิบายการแกร่ง fluorescence สังเกต (ตาราง 1) PL แรมสเป็คตรายืนยันสถานะของ N3 ในตัวอย่างที่ 2 (รูป 3) พีค 503.2 ในแรมสเป็คตรา PL 1, 3 และ 7 ตัวอย่างเปิดเผยศูนย์ H3 เป็นอย่างดี แหล่งที่มาของส่วนประกอบจนเห็นของ fluorescence ที่ตัว H3 ในตัวอย่างที่ 1 ได้

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ศูนย์ N3 ศูนย์ N3 เป็นข้อบกพร่องการผลิตสีที่พบมากที่สุดในเพชรประกอบด้วยช่องว่างรายล้อมไปด้วยสามอะตอมไนโตรเจนใน {111} เครื่องบิน ศูนย์ phonon สาย (ZPL) ที่ปล่อยก๊าซเรือนกระจกสำหรับการระบุ N3, เกิดขึ้นที่ 415 นาโนเมตร บรรทัดนี้พร้อมกับการปล่อยบรอดแบนด์มียอดที่โดดเด่นที่ 429, 439 และ 450 นาโนเมตรส่งผลให้เกิดการเรืองแสงสีฟ้าทั่วไป (คอลลิน, 1982). การดูดซึมและ PL สเปก UV-Vis-NIR สเปกตรัมสำหรับตัวอย่าง 1-7 แสดงให้เห็นว่าทุก ZPL N3 ที่เกี่ยวข้องที่ 415 นาโนเมตร ตัวอย่าง 7 ยังแสดงให้เห็นเป็นวง 550 นาโนเมตรซึ่งเป็นสาเหตุ bodycolor สีชมพูหินของ การวิเคราะห์ FTIR ระบุพวกเขาเป็นชนิด Ia เพชรที่มีทั้ง A และ B มวลไนโตรเจนในระดับความเข้มข้นต่างๆ ตัวอย่างที่ 1 และที่ 3 แสดงให้เห็นว่ามวลมากขึ้นซึ่งเป็นที่รู้จักกันเพื่อดับเรืองแสง (คอลลิน, 1982) อาจจะอธิบายเรืองแสงปรับตัวลดลงสังเกต (ตารางที่ 1) สเปกตรัม PL ได้รับการยืนยันการปรากฏตัวของ N3 ในกลุ่มตัวอย่างที่ 2 (รูปที่ 3) 503.2 สูงสุดในสเปกตรัม PL ตัวอย่าง 1, 3, และ 7 เปิดเผยว่าศูนย์ H3 เช่นกัน ศูนย์ H3 ในกลุ่มตัวอย่าง 1 เป็นแหล่งที่มาขององค์ประกอบสีเขียวเรืองแสงที่มองเห็นของที่

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

3 ศูนย์ ศูนย์ที่ 3 เป็นสีทั่วไปส่วนใหญ่ผลิตบกพร่องในเพชรประกอบด้วยที่ว่างล้อมรอบด้วยสามไนโตรเจนใน { 0 } เครื่องบิน ศูนย์ Phonon บรรทัด ( zpl ) ระบุการปล่อยออกมา 3 , เกิดขึ้นที่ 415 nm . บรรทัดนี้ พร้อมกับการบรอดแบนด์กับยอดเด่นที่ 429 , 439 , และ 450 nm , ผลในการเรืองแสงสีฟ้าทั่วไป ( คอลลินส์ 1982 ) .

การดูดซึมและ PL สเปกโทรสโกปี UV VIS NIR Spectra สำหรับตัวอย่างที่ 1 – 7 ทั้งหมดมี 3 ที่เกี่ยวข้อง zpl ที่ 415 nm . ตัวอย่างที่ 7 มีวง 550 nm ซึ่งเป็นสาเหตุของบอดี้ คัลเลอร์ของก้อนหินสีชมพู การวิเคราะห์ FTIR ระบุเป็นประเภท IA เพชรทั้ง A และ B ไนโตรเจนผสมในความเข้มข้นต่าง ๆ ตัวอย่างที่ 1 และ 3 มีมากกว่ามวลรวม ซึ่งเป็นที่รู้จักกันเพื่อดับเรืองแสง ( คอลลินส์ 1982 )อาจจะอธิบายการตรวจสอบอ่อนแอ ( ตารางที่ 1 ) คุณสามารถยืนยันการปรากฏตัวของ 3 ในตัวอย่างที่ 2 ( รูปที่ 3 ) ที่คุณ 503.2 สูงสุดในสเปกตรัมของตัวอย่าง 1 , 3 และ 7 เปิดเผยศูนย์ H3 เช่นกัน ที่ศูนย์ในตัวอย่าง 1 H3 เป็นแหล่งที่มาขององค์ประกอบสีเขียวที่มองเห็นได้ของการเกิดฟลูออเรสเซนซ์