Hotel Lobby…The moment Shin Hye ste

Hotel Lobby…

The moment Shin Hye stepped out of the elevator; she quickly walked towards the main entrance, ignoring Min Ho who was chasing after her from the back.

“Shin Hye…”

She stopped for a heartbeat when she saw the driver waiting for them at the entrance, looking shock when he saw his boss chasing after her. Taking a deep breath, Shin Hye turned away and walked away.

“Shin Hye!” Min Ho raised his voice but his wife doesn’t seem to bother him at all. He sighed exasperatedly before turning to the driver with an angry expression. “Take the car and follow behind us.” He threw the instruction to the driver before running towards where Shin Hye was heading.

As Shin Hye walked down the road and despite the pain on her feet caused by the high heels, she quickened her pace when she heard the heavy footsteps following behind her.

“Park Shin Hye!” Min Ho ran forward and held her hand. “What are you doing? Get inside the car.”

Shin Hye wasn’t sure where she got the strength to pull away from him but the anger inside of her was burning hot like fire. She yanked her hand away and continued to walk forward. Min Ho felt extremely agitated by her sudden change of attitude. Since the first time he met her until now, no matter how bad he tried to hurt her, angered her, she never react like this before. He was completely bewildered by her. Looking at the overly sexy dress she was wearing and not to mention the high heels that might break her leg anytime now, he has a sudden urge to grab her up over his shoulder and throw her into the car.

With a sharp exhale, he rushed over and grasped her arm again. He turned her around roughly, forcing her to look at him. “I asked you to get inside the car… now!” He raised his voice and his glare was murderous.

Shin Hye clenched her jaw, tried hard to hold back the tears that were threatening to escape her eyes. “Stop bossing me around. I’m your wife not your slave!” For the first time in the history, she shouted at him.

Min Ho sucked in a sharp intake of breath. “My wife?” Good. At least she still remembers he is her husband. “Have you ever heard any man need to spend five billion won to get a wife?” He stabbed her heart with his knife-alike words.

Shin Hye bit her trembling lip as more tears welled in her eyes. “Jerk!” She said through gritted teeth.

A pang of hurt filled his heart when he saw the tears in her eyes. This woman is seriously driving him crazy. He wanted to push her away since the first time he saw her but no matter how hard he tried, his heart just wouldn’t comply with his brain. When he wanted to get close to her, he was afraid that he couldn’t walk away from her ever again. And when he decided to ignore all those ridiculous worries inside of him, she was standing right in front of him now, throwing her unreasonable tantrum to him.

“Why are you so angry? Because what I said to Ok Taec Yeon? Because of what I said to that idiot’s mother?” Min Ho asked in annoyance. “I was just helping you. She was insulting you.”

“I don’t need your help!” Shin Hye shouted as a tear slowly rolled down her eyes. “You think she was insulting me?” She paused and chuckled sarcastically. “Don’t you think what she said was the same thing as what you think about me? A gold digger! That’s what you think about me too.”

A deep exhale of breath escaped Min Ho’s lips as his angered eyes turned bloodshot. He suddenly became speechless because what she said was true. That was how he thinks about her all this while. But he doesn’t mind anymore. Love him or love his money, he just wants her to stay by his side, to be his wife and his son’s mother.

Min Ho inhaled another deep breath and took a step forward. Looking deep into her teary eyes, he shook his head. “You are not angry because of what she said about you or what I think about you.” He narrowed his gaze. “You are so angry because you saw me with Go Ara at the washroom just now.” She was still alright when they reached the hotel just now. Everything turned sour after she bumped into him with Go Ara at the washroom. “Wae? Are you jealous?”

Tell me yes. If you admit you are jealous, I’ll forgive you.

Min Ho looked at her with an expectant gaze.

More tears rushed out from Shin Hye’s eyes when he reminds her about what she saw just now. He was right. Why is she angry? This is not the first time Song Ga Young insulted her and she already got used to how she looked down on her. What is that torturing feeling that was pressing against her chest now? Is that… jealousy?

But why? He had already told her very clearly that this marriage is just a business deal. He doesn’t love her and he just needs her to take care of Hyun Jun. He didn’t break any rules between them. She was the one who got greedy. But he couldn’t blame her. He was the one who gave her a false signal and an imaginary hope.

Slowly looking up at him, she met his eyes again. “Then why are you so angry when you saw me with Taec Yeon oppa just now?” She looked into his eyes bravely. “Are you jealous?” She challenged him.

“Yes!” The words just slipped out from Min Ho’s mouth without him realizing it.

The anger on Shin Hye’s face slowly disappeared as her teary eyes widened in shock. What did he just said? Did he said… yes?

Min Ho’s darkened eyes turned soft as he was frightened by his own answer too. His chest heaved up and down rapidly, his breath pants heavily. “I… I mean… I don’t like other people to touch what is mine.” He refused to admit his jealousy. “I spent so much money on you. Ok Taec Yeon cannot touch you!” He tried to sound firm.

Another wave of disappointment spilled over Shin Hye upon hearing what he said. She bit her lip harder as a sad smile was seen on her face. Averting her gaze away from him, she pulled away from him again. Without looking at him, she turned around and wanted to walk away. But before she could do so, his voice filled the silence again.

“If you dare to take another step, I’ll make sure your father’s company will suffer another terrible strike.” Min Ho threatened her. This is the only way he could make her stay.

Shin Hye froze in place and a sad painful chuckle escaped her trembling lips. So this is her life. Because of her family, because of the money she took from him to save them, he will control her for the rest of her life.

Taking a deep intake of breath, she wiped her tears away before turning around to look at him. Her gaze was cold and painful to look at. Min Ho held his breath and forced himself not to give in. If this way could make her stay, he doesn’t care if she hates him. He just knows that he couldn’t let her go.

“Sorry.” Shin Hye said in a hoarse voice. “I’ve seemed to forget my position and forget that I’m just a product that you bought with money.” She inhaled another breath before she walked passed him, and get into the car.

--------------------------------------------------------------

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ล็อบบี้ของโรงแรม...ขณะที่ Shin Hye ก้าวออกจากลิฟต์ เธออย่างรวดเร็วเดินไปทางทางเข้าหลัก ละเว้นโฮจิมินห์นาทีที่ไล่หลังเธอจากด้านหลัง"ชิน Hye..."เธอหยุดสำหรับการเต้นเมื่อเธอเห็นที่โปรแกรมควบคุมที่รอสำหรับพวกเขาที่ทางเข้า มอง ช็อกเมื่อเห็นนายไล่หลังเธอ การหายใจลึก ๆ Shin Hye หัน และเดินไป"ชิน Hye" นาทีโฮยกเสียงเขา แต่ภรรยาของเขาดูเหมือนจะไม่ ยุ่งกับเขาเลย เขาถอนหายใจ exasperatedly ก่อนจะเปิดโปรแกรมควบคุมกับนิพจน์โกรธ "รถ และตามหลังเรา" เขาโยนคำการโปรแกรมควบคุมก่อนที่จะทำงานต่อที่ Shin Hye เป็นหัวเรื่องเป็น Shin Hye เดิน ลงถนน และแม้ มีอาการปวดเท้าของเธอเกิดจากรองเท้าส้นสูง นาง quickened เธอก้าวเมื่อเธอได้ยินรอยเท้าหนักต่อเธอ"Park Shin Hye" โฮจิมินห์นาทีวิ่งไปข้างหน้า และจัดมือของเธอ "จะทำอะไร ได้ภายในรถ"Shin Hye ไม่แน่ใจว่าที่เธอมีความแข็งแรงจะดึงจากเขา แต่ความโกรธภายในของเธอถูกเผาร้อนเหมือนไฟ เขา yanked มือของเธอไป และยังคงเดินไปข้างหน้า นาทีโฮรู้สึกมาก agitated โดยการเปลี่ยนทัศนคติของหล่อนทันที ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาพบเธอจนถึงตอนนี้ ไม่ว่าอย่างไรดีเขาพยายามจะทำร้ายเธอ angered เธอ เธอไม่เคยตอบสนองเช่นนี้ก่อน เขาถูก bewildered โดยเธออย่างสมบูรณ์ แต่งตัวเซ็กซี่เกินไปเธอกำลังสวมใส่ และไม่พูดถึงรองเท้าส้นสูงที่อาจทำลายขาของเธอตลอดเวลาตอนนี้ เขามีกระตุ้นฉับพลันคว้าเธอบ่าของเขา และโยนเธอลงไปในรถด้วยการหายใจออกคม เขาวิ่งผ่าน และ grasped แขนของเธออีกครั้ง เขาเปิดเธอสถานประมาณ บังคับให้เธอไปดูเขา "ฉันขอให้คุณได้ใน car. ... ตอนนี้" เขายกเสียงของเขา และแสงจ้าของเขาถูก murderousShin Hye กัดกรามของเธอ พยายามอย่างหนักที่จะกลั้นน้ำตาที่ถูกคุกคามจะหนีสายตาของเธอ "หยุด bossing ฉันรอบ ๆ ฉันเป็นภรรยาของทาสไม่! " ครั้งแรกในประวัติศาสตร์ เธอตะโกนว่านาทีโฮดูดในบริโภคคมของลมหายใจ "ภรรยาของผม" ดี น้อย เธอยังคงจดจำเขาเป็นสามีของเธอ "คุณเคยได้ยินคนจำเป็นต้องใช้ห้าล้านวอนจะเป็นภรรยาหรือไม่" เขาแทงใจของเธอ ด้วยคำพูดของเขาเหมือนมีดShin Hye บิต lip trembling เธอเป็น welled เพิ่มเติมน้ำตาในดวงตาของเธอ "Jerk" เธอกล่าวผ่านฟัน grittedปางของเจ็บเติมหัวใจของเขาเมื่อเขาเห็นน้ำตาในดวงตาของเธอ ผู้หญิงคนนี้เป็นอย่างจริงจังขับรถเขาบ้า จะต้องไสเธอ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเห็นเธอ แต่ ไม่ยากเขาพยายาม หัวใจของเขาเพียงไม่สอดคล้องกับสมองของเขา เมื่อเขาอยากใกล้เธอ เขากลัวว่า เขาไม่สามารถเดินออกไปจากเธออีก และเมื่อเขาตัดสินใจที่จะละเว้นที่กังวลไร้สาระภายในของเขา เธอยืนหน้าเขาตอนนี้ การขว้างปาของเธอ tantrum unreasonable เขา"เหตุใดคุณจึงโกรธ เพราะสิ่งที่ผมพูดกับ Ok Taec ยอน เพราะที่ผมพูดกับคนบ้าที่แม่" โฮจิมินห์นาทีถามความรำคาญ "ฉันไม่เพียงช่วยคุณ เธอถูกดูหมิ่นคุณ""ฉันไม่ต้องการความช่วยเหลือของคุณ" Shin Hye ตะโกนเป็นน้ำตาที่สะสมช้าลงสายตาของเธอ "คุณคิดว่า เธอถูกดูหมิ่นฉัน" เธอหยุดชั่วคราว และเบา ๆ sarcastically "อย่าคิดว่า สิ่งที่เธอกล่าวว่า เป็นสิ่งเดียวกันเป็นสิ่งที่คุณคิดถึงฉัน ขุดทอง นั่นคือสิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับฉันเกินไป"หายใจออกลึกของลมหายใจหนีริมฝีปากนาทีโฮจิมินห์เป็นตา angered เปิด bloodshot เขาก็กลายเป็นพูดเพราะเธอพูดความจริง ที่ถูกวิธีเขาคิดเกี่ยวกับเธอทั้งหมดนี้ในขณะที่ แต่เขาไม่สนใจอีกต่อไป รักเขา หรือรักเงินของเขา เขาเพียงต้องการเธอเดินเคียงข้างเขา ตามที่จะเป็นภรรยาและมารดาของบุตรนาทีโฮจิมินห์ช่วยในการหายใจเข้าลึกอีก และเอาก้าวไปข้างหน้า เขามองลึกเข้าไปในตาของเธอ teary จับหัวของเขา "คุณจะไม่โกรธ เพราะสิ่งที่เธอบอกเกี่ยวกับคุณหรือสิ่งที่ฉันคิดถึงคุณ" เขาจำกัดสายตาของเขา "คุณจะโกรธมาก เพราะคุณเห็นฉันกับ Ara ไปที่หายใจเมื่อกี้นี้" เธอยังครับเข้าถึงโรงแรมเดี๋ยวนี้ เปิดทุกอย่างเปรี้ยวหลังจากเธอระแทกเขากับ Ara ไปที่หายใจ "Wae รึเปล่าอิจฉา"บอกใช่ ถ้าคุณยอมรับคุณจะอิจฉา ฉันจะให้อภัยคุณโฮจิมินห์นาทีมองเธอ ด้วยสายตา expectantน้ำตามากวิ่งออกจากตา Shin Hye เมื่อเขาเตือนเธอเกี่ยวกับสิ่งที่เธอเห็นเมื่อตะกี้นี้ เขาขวา ทำไมต้องเป็นเธอโกรธ นี่ไม่ใช่ครั้งแรกที่เพลง Ga Young insulted เธอ และเธอแล้วได้ใช้วิธีเธอมองลงไปในของเธอ ความรู้สึกที่ torturing ที่ถูกกดกับหน้าอกของเธอตอนนี้คืออะไร คือ...พระแต่ทำไม เขาได้บอกเธออย่างชัดเจนว่า การแต่งงานนี้เป็นเพียงการจัดการธุรกิจ เขาไม่รักเธอ และเขาเพียงต้องการเธอดูแลฮยอนจุน เขาไม่ได้แบ่งกฎใด ๆ ระหว่าง เธอผู้มีโลภ แต่เขาไม่โทษเธอ เขาเป็นคนให้เธอปลอมเป็นสัญญาณและหวังการจินตภาพช้าหาที่เขา เธอไปตามสายตาของเขาอีก "แล้วเหตุใดคุณจึงโกรธเมื่อคุณเห็นฉันกับ oppa ยอน Taec เมื่อกี้นี้" เธอมองในตาของเขาอย่างกล้าหาญ "คุณใจอิจฉาหรือไม่" เธอท้าทายเขา"ใช่" คำเพียงเล็ดรอดออกจากปากแล้วโฮจิมินห์ไม่รู้ตัวช้าหายโกรธ Shin Hye หน้าเป็นตาของเธอ teary widened ในช็อต สิ่งที่ไม่เพียงกล่าวว่า ไม่ได้พูด...ใช่หรือไม่ตาภาพที่มืดลงนาทีโฮจิมินห์เปิดนุ่มเขาไม่กลัว โดยคำตอบของตัวเองเกินไป หน้าอกของเขา heaved ขึ้นลงอย่างรวดเร็ว กางเกงลมหายใจของเขาอย่างมาก "ฉัน... ฉันหมายความว่า ไม่ชอบคนอื่นสัมผัสคืออะไรฉัน" เขาปฏิเสธที่จะยอมรับพระของเขา "ฉันใช้เงินมากกับคุณ ตกลง Taec ยอนไม่สัมผัสคุณ" เขาพยายามเสียงของบริษัทหกผ่าน Shin Hye คลื่นอื่นของความผิดหวังเมื่อได้ยินเขาพูด เธอบิต lip ของเธอยากยิ้มเศร้าเห็นบนใบหน้าของเธอ Averting สายตาของเธอจากเขา เธอดึงจากเขาอีกด้วย โดยไม่มองเขา เธอหันไปรอบ ๆ และอยากเดิน แต่ก่อนเธอไม่ได้ เสียงของเขาเต็มไปความเงียบอีกครั้ง"ถ้าคุณกล้าที่จะใช้ขั้นตอนอื่น ฉันจะได้แน่ใจว่า บริษัทของคุณพ่อจะทุกข์อีกกลัวตี" นาทีโฮขู่เธอ นี้เป็นวิธีเดียวที่เขาสามารถทำให้เธอพักShin Hye froze ใน และ chuckle ความเจ็บปวดเศร้าหนีริมฝีปากเธอ trembling ดังนั้นชีวิตของเธออยู่ เนื่องจากครอบครัวของเธอ เพราะเงินเธอจึงจากเขาไปบันทึก เขาจะควบคุมเธอสำหรับส่วนเหลือของชีวิตของเธอการบริโภคลึกของลมหายใจ เธอเช็ดน้ำตาของเธอไปก่อนที่จะเปิดสถานที่เขา สายตาของเธอนั้นเย็น และปวดตา นาทีโฮจิมินห์จัดลมหายใจของเขา และบังคับตัวเองไม่ให้ใน ถ้าวิธีนี้สามารถทำให้เธออยู่ เขาไม่ดูแลถ้าเธอเกลียดเขา เขาเพิ่งรู้ว่า เขาไม่ให้เธอไป "ขออภัย" Shin Hye กล่าวว่า ในเสียงเครือ "ฉันได้ดูเหมือนจะลืมตำแหน่ง และลืมว่า ฉันเป็นเพียงผลิตภัณฑ์ที่คุณซื้อ ด้วยเงิน" เธอช่วยในอีกลมหายใจก่อนเธอเดินผ่านเขา และในรถ--------------------------------------------------------------

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ล็อบบี้โรงแรม ... ขณะที่ชินเฮก้าวออกมาจากลิฟท์ที่; เธอก็รีบเดินไปที่ประตูทางเข้าหลักโดยไม่สนใจมินโฮที่ถูกไล่หลังเธอจากด้านหลัง. "ชินฮเย ... " เธอหยุดการเต้นของหัวใจเมื่อเธอเห็นคนขับรถรอพวกเขาอยู่ที่ทางเข้าที่กำลังมองหาช็อตเมื่อเขาเห็นเจ้านายของเขาไล่ หลังจากที่เธอ การหายใจลึก ๆ ชินเฮหันไปและเดินออกไป. "ชินเฮ!" มินโฮยกเสียงของเขา แต่ภรรยาของเขาดูเหมือนจะไม่รำคาญเขาเลย เขาถอนหายใจ exasperatedly ก่อนจะหันไปขับรถที่มีการแสดงออกของความโกรธ "เอารถและตามหลังเรา." เขาโยนการเรียนการสอนให้คนขับรถก่อนที่จะทำงานต่อที่ชินฮเยกำลังมุ่งหน้าไป. ในฐานะที่เป็นชินเฮเดินลงถนนและแม้จะมีอาการปวดที่เท้าของเธอที่เกิดจากรองเท้าส้นสูงที่เธอเร่งก้าวของเธอ เมื่อเธอได้ยินเสียงฝีเท้าหนักต่อไปด้านหลังของเธอ. "ปาร์คชินเฮ" มินโฮวิ่งไปข้างหน้าและมือถือของเธอ "คุณกำลังทำอะไร? รับภายในรถ. "ชินเฮก็ไม่แน่ใจว่าที่เธอมีความแข็งแรงที่จะดึงออกไปจากเขาแต่ความโกรธภายในของเธอถูกเผาไหม้ร้อนเหมือนไฟ เธอดึงมือของเธอออกไปและยังคงเดินหน้าต่อไป มินโฮรู้สึกตื่นเต้นอย่างมากจากการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของเธอทัศนคติ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาได้พบกับเธอจนตอนนี้ไม่ว่าวิธีการที่ไม่ดีเขาพยายามที่จะทำร้ายเธอโกรธเธอไม่เคยตอบสนองเช่นนี้มาก่อน เขาเป็นคนที่สับสนอย่างสมบูรณ์โดยเธอ มองไปที่ชุดที่เซ็กซี่มากเกินไปเธอสวมและไม่พูดถึงรองเท้าส้นสูงที่อาจทำลายตลอดเวลาขาของเธอตอนนี้เขามีการกระตุ้นอย่างฉับพลันที่จะคว้าเธอขึ้นข้ามไหล่ของเขาและโยนเธอเข้าไปในรถ. ด้วยการหายใจออกคมเขารีบ มากกว่าและคว้าแขนของเธออีกครั้ง เขาหันของเธอรอบประมาณบังคับให้เธอมองไปที่เขา "ผมขอให้คุณที่จะได้รับภายในรถ ... ตอนนี้!" เขายกเสียงของเขาและแสงสะท้อนของเขาถูกฆาตกรรม. ชินเฮ clenched ขากรรไกรของเธอพยายามอย่างหนักที่จะกลั้นน้ำตาที่ถูกขู่ว่าจะหลบหนีสายตาของเธอ "หยุด bossing ฉันไปรอบ ๆ ฉันภรรยาของคุณไม่เป็นทาสของคุณ! "เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ที่เธอตะโกนใส่เขา. มินโฮดูดในการบริโภคคมชัดของลมหายใจ "ภรรยาของฉัน?" ดี อย่างน้อยเธอก็ยังจำได้ว่าเขาเป็นสามีของเธอ "คุณเคยได้ยินคนหนึ่งคนใดจำเป็นต้องใช้จ่ายห้าพันล้านได้รับรางวัลจะได้รับภรรยา?" เขาแทงหัวใจของเธอด้วยคำพูดที่มีดของเขาเหมือนกัน. ชินเฮกัดริมฝีปากของเธอในฐานะตัวสั่นน้ำตาซึมมากขึ้นในดวงตาของเธอ "สะบัด!" เธอกล่าวผ่านฟัน gritted. ปางของการบาดเจ็บที่เต็มไปด้วยหัวใจของเขาเมื่อเขาเห็นน้ำตาในดวงตาของเธอ ผู้หญิงคนนี้เป็นอย่างจริงจังขับรถเขาบ้า เขาต้องการที่จะผลักดันให้เธอออกไปตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเห็นเธอ แต่ไม่ว่าวิธีการที่ยากที่เขาพยายามที่หัวใจของเขาก็จะไม่สอดคล้องกับสมองของเขา เมื่อเขาต้องการที่จะได้ใกล้ชิดกับเธอเขาก็กลัวว่าเขาไม่สามารถเดินออกไปจากเธอเคยอีกครั้ง และเมื่อเขาตัดสินใจที่จะไม่สนใจทุกคนกังวลไร้สาระภายในของเขาเธอกำลังยืนอยู่ตรงหน้าของเขาตอนนี้โยนความโกรธเคืองที่ไม่สมควรของเธอกับเขา. "ทำไมคุณกำลังโกรธเหรอ? เพราะสิ่งที่ผมพูดกับแทคยอนโอเค? เพราะสิ่งที่ผมพูดกับแม่ของคนบ้าที่? "มินโฮถามรำคาญ "ฉันเป็นเพียงการช่วยให้คุณ เธอได้รับการดูถูกคุณ. "" ผมไม่ต้องการความช่วยเหลือของคุณ! "ชินเฮตะโกนเป็นน้ำตากลิ้งลงอย่างช้า ๆ ดวงตาของเธอ "คุณคิดว่าเธอได้รับการดูถูกฉัน?" เธอหยุดและหัวเราะประชด "คุณไม่คิดว่าสิ่งที่เธอบอกว่าเป็นสิ่งเดียวกับสิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับฉัน? ขุดทอง! นั่นคือสิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับตัวฉันมากเกินไป. "หายใจออกลึกๆ หายใจหนีริมฝีปากมินโฮเป็นตาโกรธของเขาหันเปื้อนเลือด เขาก็กลายเป็นพูดเพราะสิ่งที่เธอกล่าวว่าเป็นความจริง นั่นคือวิธีที่เขาคิดเกี่ยวกับเธอในขณะที่นี้ แต่เขาไม่ทราบอีกต่อไป รักเขาหรือรักเงินของเขาเขาเพียงต้องการให้เธออยู่เคียงข้างเขาจะเป็นภรรยาและแม่ของลูกชายของเขาของเขา. มินโฮอีกสูดดมหายใจลึก ๆ และเอาก้าวไปข้างหน้า มองลึกเข้าไปในดวงตาน้ำตาของเธอเขาส่ายหัว "คุณไม่ได้โกรธเพราะสิ่งที่เธอพูดเกี่ยวกับคุณหรือสิ่งที่ฉันคิดเกี่ยวกับคุณ." เขาลดสายตาของเขา "คุณโกรธมากเพราะคุณเห็นฉันกับโกอาราที่ห้องน้ำเพียงแค่ตอนนี้." เธอก็ยังคงไม่เป็นไรเมื่อพวกเขามาถึงโรงแรมเพียงแค่ตอนนี้ ทุกอย่างหันเปรี้ยวหลังจากที่เธอชนเข้ากับเขาด้วยโกอาราที่ห้องน้ำ "แว? คุณเป็นคนขี้หึง? "บอกฉันใช่ ถ้าคุณยอมรับว่าคุณเป็นคนขี้หึงฉันจะให้อภัยคุณ. มินโฮมองไปที่เธอด้วยสายตาคาดหวัง. น้ำตาเพิ่มเติมวิ่งออกมาจากดวงตาชินเฮเมื่อเขาเตือนเธอเกี่ยวกับสิ่งที่เธอเห็นเพียงแค่ตอนนี้ เขาเป็นคนที่เหมาะสม เธอคือเหตุผลที่โกรธ? นี้ไม่ได้เป็นครั้งแรกเพลง Ga หนุ่มแล้วดูถูกเธอและเธอได้ใช้วิธีการที่เธอมองลงไปในของเธอ เป็นความรู้สึกที่ทรมานที่ได้รับการกดกับหน้าอกของเธอตอนนี้คืออะไร? นั่นคือ ... ความหึงหวง? แต่ทำไม? เขาได้บอกไปแล้วของเธออย่างชัดเจนว่าการแต่งงานครั้งนี้เป็นเพียงการจัดการธุรกิจ เขาไม่ได้รักเธอและเขาเพียงแค่ต้องการของเธอในการดูแลของฮยอนมิถุนายนเขาไม่ได้ทำลายกฎใด ๆ ระหว่างพวกเขา เธอเป็นหนึ่งในผู้ที่ได้โลภ แต่เขาไม่สามารถตำหนิเธอ เขาเป็นคนเดียวที่ทำให้เธอเป็นสัญญาณที่ผิดพลาดและความหวังจินตนาการ. ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองเขาเธอได้พบกับตาของเขาอีกครั้ง "แล้วทำไมคุณโกรธมากเมื่อคุณเห็นฉันกับแทคยอนโอปป้าเพียงแค่ตอนนี้?" เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขาอย่างกล้าหาญ "คุณอิจฉา?" เธอท้าทายเขา. "ใช่!" คำพูดเพียงแค่หลุดออกมาจากปากของมินโฮของเขาโดยไม่ทราบว่ามัน. โกรธบนใบหน้าของชินฮเยหายไปอย่างช้า ๆ เป็นตาน้ำตาของเธอกว้างขึ้นในช็อต อะไรเขาก็กล่าวว่า เขาก็บอกว่า ... ใช่? มินโฮตามืดหันนุ่มขณะที่เขากำลังตกใจกับคำตอบของตัวเองมากเกินไป หน้าอกของเขายกขึ้นและลงอย่างรวดเร็วกางเกงลมหายใจของเขาอย่างหนัก "ผม ... ผมหมายถึง ... ฉันไม่ชอบคนอื่น ๆ เพื่อสัมผัสสิ่งที่เป็นของฉัน." เขาปฏิเสธที่จะยอมรับความหึงหวงของเขา "ผมใช้เงินมากในการที่คุณ แทคยอนตกลงไม่สามารถสัมผัสคุณ! "เขาพยายามที่จะเสียง บริษัท . คลื่นของความผิดหวังอีกทะลักชินเฮเมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด เธอกัดริมฝีปากของเธอหนักขึ้นเป็นรอยยิ้มที่น่าเศร้าที่เห็นบนใบหน้าของเธอ หลีกเลี่ยงการจ้องมองเธออยู่ห่างจากเขาเธอดึงออกไปจากเขาอีกครั้ง โดยไม่ได้มองไปที่เขาเธอหันไปรอบ ๆ และต้องการที่จะเดินออกไป แต่ก่อนที่เธอจะทำเช่นนั้นเสียงของเขาที่เต็มไปด้วยความเงียบอีกครั้ง. "ถ้าคุณกล้าที่จะใช้ขั้นตอนอื่นฉันจะให้แน่ใจว่า บริษัท ของคุณพ่อจะประสบตีน่ากลัวอื่น." มินโฮคุกคามเธอ วิธีนี้เป็นวิธีเดียวที่เขาจะทำให้เธออยู่. ชินเฮแช่แข็งในสถานที่และหัวเราะเศร้าเจ็บปวดหนีริมฝีปากของเธอตัวสั่น ดังนั้นนี่คือชีวิตของเธอ เพราะครอบครัวของเธอเพราะเงินที่เธอเอามาจากเขาที่จะช่วยให้พวกเขาเขาจะควบคุมของเธอสำหรับส่วนที่เหลือของชีวิตของเธอ. การบริโภคอย่างลึกซึ้งของลมหายใจเธอเช็ดน้ำตาของเธอออกไปก่อนที่จะหันไปรอบ ๆ เพื่อมองไปที่เขา สายตาของเธอเป็นที่หนาวเย็นและความเจ็บปวดที่จะมองไปที่ มินโฮกลั้นหายใจของเขาและบังคับตัวเองไม่ให้ใน. ถ้าวิธีนี้จะทำให้การเข้าพักของเธอเขาไม่สนใจว่าเธอเกลียดเขา เขาก็รู้ว่าเขาไม่สามารถปล่อยเธอไป. "ขอโทษ." ชินเฮพูดด้วยเสียงแหบแห้ง "ฉันดูเหมือนจะลืมตำแหน่งของฉันและลืมว่าฉันแค่ผลิตภัณฑ์ที่คุณซื้อมาด้วยเงิน." เธอสูดดมลมหายใจอีกก่อนที่เธอจะเดินผ่านเขาและได้รับเข้าไปในรถ. --------- -------------------------------------------------- ---

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ล็อบบี้ของโรงแรม . . . . . . .

ตอนนี้ชินเฮก้าวออกมาจากลิฟต์ เธอรีบเดินไปทางเข้า ไม่สนใจมินโฮที่กำลังไล่ตามเธอจากด้านหลัง

" ชินเฮ . . . . . . . "

เธอหยุดการเต้นของหัวใจ เมื่อเธอได้เห็นคนขับรอพวกเขาอยู่ตรงทางเข้า มองช็อกเมื่อ เขาเห็นเจ้านายของเขาไล่ตามเธอ สูดหายใจเข้าลึกๆ ชินเฮหันไปเดิน

" ชินเฮ !" มินโฮยกเสียงของเขา แต่ภรรยาของเขาไม่ได้ดูเหมือนจะรบกวนเขาเลย เขาถอนหายใจก่อนจะหันไป exasperatedly คนขับด้วยสีหน้าโกรธ " ขับรถตามหลังเรา . " เขาโยนสั่งคนขับรถก่อนวิ่งไปที่ชินเฮกำลัง

เป็นชินเฮเดินลงถนนและแม้จะเจ็บปวดในเท้าจากส้นสูงเธอ quickened ก้าวของเธอ เมื่อเธอได้ยินเสียงฝีเท้าหนักๆเดินตามหลังเธอ

" ปาร์ค ชิน เฮ ! " มินโฮวิ่งไปข้างหน้า และจับมือของเธอ " คุณจะทำอะไร ? เข้าไปในรถ "

ชินเฮก็ไม่แน่ใจว่าเธอมีแรงดึงให้ห่างจากเขา แต่ความโกรธภายในของเธอร้อนเหมือนไฟ เธอกระชากมือเธอทันที และยังคงเดินก้าวไปมินโฮรู้สึกปั่นป่วนมากจากการเปลี่ยนแปลงอย่างฉับพลันของทัศนคติ ตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเจอเธอ จนตอนนี้ไม่ว่าวิธีการที่เลวร้ายที่เขาพยายามจะทำร้ายเธอโกรธเธอ เธอไม่เคยเป็นแบบนี้มาก่อน เขาสับสนอย่างสมบูรณ์โดยเธอ ดูเซ็กซี่มากเกินไป เสื้อผ้าที่เธอใส่ และไม่ต้องพูดถึงรองเท้าส้นสูงที่อาจจะหักขาเธอได้ตอนนี้เขามีแรงกระตุ้นที่จะจับเธอขึ้นบนไหล่ของเขาและโยนเธอเข้าไปในรถ

กับคมออก เขารีบคว้าแขนของเธอและอีก เขาปฏิเสธเธออย่างดุดัน บังคับเธอให้มองเขา " ฉันถามคุณที่จะได้รับภายในรถ . . . . . . . เดี๋ยวนี้ ! " เขาขึ้นเสียง และการจ้องมองของเขาถูกฆาตกรรม

ชินเฮแน่นของเธอ ขากรรไกรพยายามที่จะถือกลับน้ำตาที่ถูกขู่ว่าจะหนีตาของเธอ " เลิกสั่งฉันสักที ฉันเป็นภรรยาของคุณไม่ได้เป็นทาสของคุณ " เป็นครั้งแรกในประวัติศาสตร์ เธอตะโกนใส่เขา

มินโฮดูดบริโภคคําคมของลมหายใจ " ภรรยาของฉัน " ดี อย่างน้อย เธอยังจดจำ เขาเป็นสามีของเธอ " คุณเคยได้ยินผู้ใดต้องจ่ายห้าล้านวอนให้ภรรยา" เขาทำร้ายหัวใจเธอด้วยมีดเหมือนกันคำพูด

ชินเฮบิตของเธอสั่นมากขึ้น น้ำตาเอ่อปากในดวงตาคู่นี้ " ไอ้บ้า ! " เธอกล่าวผ่านทาง gritted ฟัน

ปางเจ็บเต็มหัวใจของเขา เมื่อเขาเห็นน้ำตาของเธอ ผู้หญิงคนนี้จริงๆเลย ทำให้เขาบ้า เขาอยากจะผลักเธอออกไปตั้งแต่ครั้งแรกที่เขาเห็นเธอ แต่ไม่ว่าจะพยายามแค่ไหนหัวใจของเขาไม่สอดคล้องกับสมอง เมื่อเขาต้องการที่จะใกล้ชิดกับเธอ เขาก็กลัวว่า เขาไม่สามารถเดินจากเธอไปอีก และเมื่อเขาตัดสินใจที่จะละเว้นทั้งหมดเป็นเรื่องไร้สาระที่กังวลในตัวเขา เธอยืนอยู่ตรงหน้าเขาตอนนี้ ปาโมโหไร้เหตุผลของเธอให้เขา

" ทำไมต้องโกรธด้วย ? เพราะสิ่งที่ผมบอกโอเค แทคยอนเพราะสิ่งที่ฉันพูดกับไอ้บ้านั่นแม่ " มินโฮถามด้วยความรำคาญ " ฉันจะช่วยคุณ เธอกำลังดูถูกเธอ "

" ผมไม่ต้องการให้คุณช่วย ! " ชินเฮตะโกนขณะที่น้ำตาค่อยๆกลิ้งลงมาที่ตาของเธอ " คุณคิดว่าเธอกำลังดูถูกฉันเหรอ ? " เธอหยุดหัวเราะแดกดัน " คุณไม่คิดว่าสิ่งที่เธอพูดมันเหมือนกับว่าคุณคิดยังไงกับฉัน ? เป็นนักขุดทองนั่นเป็นสิ่งที่คุณคิดเกี่ยวกับฉันด้วย "

หายใจออกลึกๆของลมหายใจของมินโฮหนีริมฝีปากของเขาโกรธตากลายเป็นสีเลือด . อยู่ๆเขาก็พูดไม่ออก เพราะสิ่งที่เธอพูดเป็นเรื่องจริง นั่นเป็นวิธีที่เขาคิดกับเธอตลอดเวลา แต่เขาไม่สนใจอีกต่อไปแล้ว รักเขาหรือรักเงินของเขา เขาต้องการเธออยู่ข้างๆเขา จะเป็นภรรยาและแม่ของลูกของเขา . . . . . .

มินโฮสูดหายใจเข้าลึกๆ และอีกก้าวไปข้างหน้า มองลึกเข้าไปในดวงตาที่มีน้ำตาของเธอ เขาส่ายหน้า " พี่ไม่ได้โกรธ เพราะสิ่งที่เธอพูดเกี่ยวกับคุณหรือสิ่งที่ฉันคิดเกี่ยวกับคุณ . " เขาลดลง สายตาของเค้า " คุณโกรธเพราะคุณเห็นฉันกับโกอาราที่ห้องน้ำแล้ว เธอยังได้เมื่อพวกเขามาถึงโรงแรมแล้วทุกอย่างก็เปรี้ยวหลังจากที่เธอชนเขาไปปล่อยที่ห้องน้ำ " แว ? คุณอิจฉาเหรอ ? "

บอกมาค่ะ ถ้าคุณยอมรับว่าคุณขี้หึง ฉันจะยกโทษให้คุณ

มินโฮมองเธอด้วยสายตาคาดหวัง

เพิ่มเติมน้ำตาออกไปจากชินเฮตาเมื่อเขาเตือนเธอเกี่ยวกับสิ่งที่เธอเห็นตอนนี้ เขาพูดถูก ทำไมเธอถึงโกรธนี้ไม่ได้เป็นครั้งแรกที่เพลง กา ยอง ดูถูกเธอ และ เธอได้ใช้วิธีที่เธอมองมาที่เธอ อะไรที่ทำให้รู้สึกว่าถูกกดกับหน้าอกของเธอตอนนี้ คือว่า . . . . . . . อิจฉา ?

แต่ทำไม ? เขาได้บอกเธออย่างชัดเจนว่า การแต่งงานมันเป็นแค่ข้อตกลงทางธุรกิจ เขาไม่ได้รักหล่อน และเขาก็ต้องการให้เธอดูแลฮยอนจุนเขาไม่ได้ทำลายกฎใด ๆระหว่างพวกเขา เธอเป็นคนเริ่มโลภ แต่เขาก็ไม่โทษเธอ เขาคือคนหนึ่งที่ให้สัญญาณที่เป็นเท็จ และหวังว่าในจินตนาการของเธอ . . . . .

ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมองเขา เธอได้พบกับสายตาของเขาอีกครั้ง " แล้วทำไมนายต้องโกรธ เมื่อเธอเห็นฉันกับแทคยอนพี่ตอนนี้ " เธอมองเข้าไปในดวงตาของเขาอย่างกล้าหาญ " นายหึงเหรอ ? " เธอท้าทายเขา

" ครับ" คำพูดที่หลุดปากออกมาจากปากของมินโฮ โดยที่เค้าไม่รู้ตัว

ความโกรธบนใบหน้าของชินเฮค่อยๆหายไป ดวงตาที่มีน้ำตาของเธอเบิกกว้างตกใจ อะไรที่เขาพูด เขาบอกว่า . . . . . . . ครับ

มินโฮก็มืดตากลายเป็นอ่อนนุ่มเช่นเขาตกใจเองได้คำตอบเหมือนกัน หน้าอกของเขายาวขึ้นและลงอย่างรวดเร็ว เขาหายใจกางเกงมาก" ฉัน . . . ฉันหมายถึง . . . . . . . ผมไม่เหมือนคนอื่นจะสัมผัสสิ่งที่เป็นของฉัน . " เขาปฏิเสธที่จะยอมรับความอิจฉาของเขา ผมเสียเงินไปมากมายกับคุณ โอเค แทคยอนไม่สามารถแตะต้องคุณ " เขาพยายามที่จะเสียงมั่นคง

อีกคลื่นแห่งความผิดหวัง ทะลัก ชินเฮ เมื่อได้ยินสิ่งที่เขาพูด เธอกัดริมฝีปากหนักขึ้นเป็นรอยยิ้มเศร้าที่เห็นบนใบหน้าของเธอ เธอหลบตาไปให้ห่างจากเขา เธอดึงไปจากเขาอีกโดยไม่มองหน้าเขา เธอหันหลังจะเดินออกไป แต่ก่อนที่เธอจะทำอย่างนั้น เสียงของเขาเต็มไปด้วยความเงียบอีกครั้ง

" ถ้าคุณกล้าที่จะก้าวเข้ามาอีก ฉันจะทำให้แน่ใจว่า บริษัทของคุณพ่อจะทรมานอีกน่ากลัวโจมตี . . . " มินโฮขู่เธอ นี่เป็นทางเดียวที่เขาจะทำให้เธออยู่ต่อ

ชินเฮแช่แข็งในสถานที่และเศร้า เจ็บปวด หัวเราะออกมา เธอตัวสั่น ริมฝีปากนี่คือชีวิตของเธอ เพราะครอบครัวของเธอ เพราะเงินที่เธอเอาไปจากเขาเพื่อช่วยเขา เขาจะคุมเธอตลอดทั้งชีวิต

การบริโภคลึกของลมหายใจ เธอเช็ดน้ำตาของเธอออกไป ก่อนที่จะหันไปมองที่เขา สายตาของเธอเย็นชาและเจ็บปวดที่จะมอง มินโฮกลั้นหายใจและบังคับตัวเองไม่ให้เข้าไป ถ้าแบบนี้จะให้เค้าอยู่ที่นี่นะเขาไม่สนถ้าเธอเกลียดเขา เขารู้แค่ว่าเขาไม่สามารถปล่อยให้เธอไป

" ขอโทษ " ชินเฮพูดด้วยเสียงที่แหบแห้ง " ฉันดูเหมือนจะลืมตำแหน่งของฉันลืมว่าฉันเป็นเพียงแค่ผลิตภัณฑ์ที่คุณซื้อด้วยเงิน . . . " เธอสูดลมหายใจอีก ก่อนที่เธอจะเดินผ่านเขาไป และเข้าไปในรถ

--------------------------------------------------------------