If we cannot pinpoint which factors

If we cannot pinpoint which factors contribute how much to politics, how con politics be a science? Part of the problem here is the definition of science. The original meaning of science, from the French, is simply “knowledge.” Late, the natural sciences, which rely on measurement and calculation, took over the term. Now most people think of science as precise and factual, supported by experiments and data. Some political scientists have attempted to become like natural scientists; they quantify data and manipulate them statistically to validate hypotheses. The quantifiers make some good contributions, but usually they focus on small questions of detail rather than on large questions of meaning. This is because they generally have to stick to areas that can be quantified: public opinion, election returns, and congressional voting.
But large areas of politics are not quantifiable. How and why do leaders make their decisions? Many decisions are made in secrecy, even in democracies. We do not know exactly how decisions are made in the White House in Washington, the Elysee in Paris, or the Zhongnanhai in Beijing. When members of Congress vote on an issue, can we be certain why they voted that way? Was it constituents’ desires, the good of the nation, or the campaign contributions of interest groups? What did the Supreme Court have in mind when it ruled that laying off schoolteachers based on race is unconstitutional but hiring them based on race is not? Try quantifying that. Much of politics – especially dealing with how and why decisions are made – is just too complex and too secret to be quantified. Bismarck, who unified Germany in the nineteenth century, famously compared laws and sausages: It’s better not to see how they are made.
Does that mean that politics can never be like a natural science? Political science is an empirical discipline that accumulates both quantified and qualitative data. With such data we can find persistent patterns, much like in biology. Gradually, we begin to generalize. When the generalizations become firmer, we call them theories. In a few cases the theories become so firm that we may call them laws. In this way, the study of politics accumulates knowledge, the original meaning of science.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ถ้าเราไม่สามารถระบุปัจจัยที่มีส่วนร่วมเท่าใดการเมือง วิธีแก้การเมืองเป็นศาสตร์หรือไม่ ส่วนปัญหาที่นี่คือ คำจำกัดความของวิทยาศาสตร์ ความหมายเดิมของวิทยาศาสตร์ จากฝรั่งเศส เป็นเพียง "รู้" ปลาย วิทยาศาสตร์ธรรมชาติ ซึ่งใช้ในการประเมินและการคำนวณ เอาผ่านคำ ตอนนี้คนส่วนใหญ่คิดว่า วิทยาศาสตร์เป็นจริง และแม่นยำ ได้รับการสนับสนุน โดยการทดลองและข้อมูล นักวิทยาศาสตร์ทางการเมืองบางคนได้พยายามที่จะเป็นเหมือนนักวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ พวกเขากำหนดปริมาณข้อมูล และจัดการรูปทางสถิติเพื่อตรวจสอบสมมุติฐาน บอกที่ทำผลงานดีบาง แต่มักจะเน้นถามเล็กละเอียด มากกว่า ในคำถามใหญ่ความหมาย ทั้งนี้เนื่องจากพวกเขาโดยทั่วไปจะต้องติดกับพื้นที่ที่สามารถ quantified: มติมหาชน กลับเลือกตั้ง และการตั้งลงมติ แต่ไม่มีพื้นที่ขนาดใหญ่ของเมืองวัดปริมาณได้ วิธีการ และเหตุผลผู้นำทำให้ตัดสินใจ ในตัดสินใจในความลับ แม้ในเหมือน ๆ กัน เราไม่รู้ว่าการตัดสินใจในทำเนียบขาววอชิงตัน เอลิเซ่ในกรุงปารีส หรือ Zhongnanhai ในปักกิ่ง เมื่อสมาชิกรัฐสภาลงคะแนนในประเด็น เราสามารถบางเหตุผลพวกเขาโหวตวิธี เป็นความปรารถนาของ constituents ดีประเทศ หรือจัดสรรส่งเสริมการขายของกลุ่มความสนใจ อะไรไม่ได้ศาลฎีกามีใจเมื่อปกครองที่ วางปิด schoolteachers ที่ใช้แข่งขันเป็น unconstitutional แต่จ้างตามการแข่งขันไม่ ลอง quantifying ที่ มากโดยเฉพาะจัดการกับวิธีการ และเหตุผลตัดสินใจ – เมืองเป็นเพียงเกินไปซับซ้อน และลับเกินไปสามารถ quantified บิสมาร์ค ผู้ร่วมเยอรมนีในศตวรรษ ซึ่งเปรียบเทียบกฎหมายและไส้กรอก: ดีกว่าไม่เห็นว่าพวกเขาจะทำ ไม่ที่หมายความ ว่า การเมืองไม่สามารถเช่นวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ รัฐศาสตร์เป็นวินัยการประจักษ์ที่สะสมข้อมูล quantified และเชิงคุณภาพ ด้วยข้อมูลดังกล่าว เราสามารถค้นหารูปแบบ เหมือนในชีววิทยา ค่อย ๆ เราเริ่มไปทั่วไป เมื่อ generalizations ที่กลายเป็นแน่นมากขึ้นเท่า เราเรียกทฤษฎีนี้ ในบางกรณี ทฤษฎีเป็นของบริษัทดังนั้นที่เราอาจเรียกพวกกฎหมาย ด้วยวิธีนี้ การเมืองการศึกษาสะสมความรู้ ความหมายเดิมของวิทยาศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

หากเราไม่สามารถระบุปัจจัยที่มีส่วนร่วมเท่าไหร่การเมืองว่านักโทษการเมืองวิทยาศาสตร์? ส่วนหนึ่งของปัญหาที่นี่คือความหมายของวิทยาศาสตร์ ความหมายเดิมของวิทยาศาสตร์จากฝรั่งเศสเป็นเพียง "ความรู้". ปลายวิทยาศาสตร์ธรรมชาติซึ่งพึ่งพาการวัดและการคำนวณเข้ามาระยะ ตอนนี้คนส่วนใหญ่คิดว่าเป็นวิทยาศาสตร์ที่แม่นยำและเป็นความจริงโดยการสนับสนุนจากการทดลองและข้อมูล นักวิทยาศาสตร์บางคนการเมืองได้พยายามที่จะกลายเป็นเหมือนนักวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ พวกเขาปริมาณข้อมูลและจัดการกับพวกเขาทางสถิติในการตรวจสอบสมมติฐาน ปริมาณทำให้บางผลงานที่ดี แต่พวกเขามักจะมุ่งเน้นไปที่คำถามเล็ก ๆ ของรายละเอียดมากกว่าในคำถามที่มีขนาดใหญ่ของความหมาย นี้เป็นเพราะพวกเขามักจะมีที่จะติดไปยังพื้นที่ที่สามารถวัด:. ความคิดเห็นของประชาชนผลตอบแทนการเลือกตั้งและออกเสียงลงคะแนนรัฐสภา
แต่พื้นที่ขนาดใหญ่ของการเมืองไม่ได้เชิงปริมาณ วิธีการและเหตุผลผู้นำจะทำให้การตัดสินใจของพวกเขา การตัดสินใจจำนวนมากจะทำในความลับแม้ในระบอบประชาธิปไตย เราไม่ทราบว่าวิธีการตัดสินใจจะทำในทำเนียบขาวในกรุงวอชิงตัน Elysee ในปารีสหรือจงหนานไห่ในกรุงปักกิ่ง เมื่อสมาชิกรัฐสภาลงมติในปัญหาที่เราจะมั่นใจได้ว่าทำไมพวกเขาได้รับการโหวตทาง? มันเป็นความต้องการของประชาชนในเขตเลือกตั้ง 'ที่ดีของประเทศหรือการรณรงค์เลือกตั้งของกลุ่มผลประโยชน์? อะไรที่ศาลฎีกามีในใจเมื่อมันตัดสินว่าครูวางปิดอยู่บนพื้นฐานของการแข่งขันเป็นรัฐธรรมนูญ แต่ว่าจ้างพวกเขาอยู่บนพื้นฐานของการแข่งขันไม่ได้? พยายามที่เชิงปริมาณ มากของการเมือง - โดยเฉพาะอย่างยิ่งการจัดการกับวิธีการและเหตุผลการตัดสินใจจะทำ - เป็นเพียงซับซ้อนเกินไปและความลับเกินไปที่จะวัด บิสมาร์กแบบครบวงจรที่ประเทศเยอรมนีในศตวรรษที่สิบเก้าเมื่อเทียบกฎหมายที่มีชื่อเสียงและไส้กรอก: มันจะดีกว่าที่จะไม่ดูว่าพวกเขาจะทำ.
หมายความว่าการเมืองไม่สามารถเป็นเช่นวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ? รัฐศาสตร์คือวินัยเชิงประจักษ์ที่สะสมข้อมูลทั้งเชิงปริมาณและเชิงคุณภาพ ด้วยข้อมูลดังกล่าวเราสามารถหารูปแบบถาวรมากเช่นในวิชาชีววิทยา ค่อยๆเราเริ่มที่จะพูดคุย เมื่อกลายเป็นภาพรวมกระชับเราเรียกว่าทฤษฎี ในบางกรณีกลายเป็นทฤษฎี บริษัท เพื่อที่เราจะเรียกพวกเขาตามกฎหมาย ด้วยวิธีนี้การศึกษาของการเมืองสะสมความรู้ความหมายเดิมของวิทยาศาสตร์

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ถ้าเราไม่สามารถระบุปัจจัยที่ส่งผลอย่างไรกับการเมืองมากว่านักโทษการเมืองเป็นวิทยาศาสตร์ ? ส่วนหนึ่งของปัญหาที่นี่คือความหมายของวิทยาศาสตร์ ความหมายเดิมของวิทยาศาสตร์ จากฝรั่งเศส เป็นเพียง " ความรู้ " สายวิทยาศาสตร์ ธรรมชาติ ซึ่งอาศัยการวัดและการคำนวณ จึงผ่านระยะ ตอนนี้คนส่วนใหญ่คิดของวิทยาศาสตร์ที่แม่นยำและข้อเท็จจริงสนับสนุนโดยการทดลองและข้อมูล การเมือง นักวิทยาศาสตร์ได้พยายามที่จะกลายเป็นนักวิทยาศาสตร์ธรรมชาติ พวกเขาหาข้อมูลและจัดการข้อมูลเพื่อตรวจสอบสมมติฐาน การ quantifiers ทำผลงานที่ดี แต่พวกเขามักจะเน้นเล็กถามรายละเอียดมากกว่ามากคำถามของความหมายนี้เป็นเพราะพวกเขามักจะต้องติดพื้นที่ที่สามารถวัดได้ : มติมหาชน ผลตอบแทน การเลือกตั้งและการลงคะแนนรัฐสภา .
แต่พื้นที่ขนาดใหญ่ของการเมือง ไม่ได้บอกจำนวน . วิธีการและทำไมผู้นำในการตัดสินใจของพวกเขา มากมายในการตัดสินใจทำในความลับ แม้ในประเทศประชาธิปไตย . เราไม่รู้ว่าตัดสินใจในทำเนียบขาวในวอชิงตัน ซี ใน ปารีสหรือ Zhongnanhai ในปักกิ่ง เมื่อสมาชิกของรัฐสภาลงมติในปัญหาที่เราสามารถเป็นบางอย่าง ทำไมพวกเขาเลือกอย่างนั้นเหรอ ? เป็นองค์ประกอบ ' ราคะ ที่ดีของประเทศชาติ หรือการรณรงค์เลือกตั้งของกลุ่มความสนใจ ? อะไรที่ศาลฎีกามีในจิตใจเมื่อได้วินิจฉัยว่าการเลิกจ้างครูตามการแข่งขันเป็นรัฐธรรมนูญแต่การเช่านั้นขึ้นอยู่กับเชื้อชาติไม่ได้ ?ลองใช้ค่านั้น มากของการเมือง–โดยเฉพาะอย่างยิ่งเกี่ยวกับวิธีการและเหตุผลที่ตัดสินใจจึงเป็นเพียงความซับซ้อนเกินไปและมากเกินไปลับจะวัดได้ บิสมาร์ค ใครรวมเยอรมันในศตวรรษที่สิบเก้า , ที่มีชื่อเสียงเทียบกฎหมายและไส้กรอก : มันจะดีกว่าที่จะดูว่าพวกเขาจะทำ
หมายความว่าการเมืองไม่เหมือนวิทยาศาสตร์ ธรรมชาติรัฐศาสตร์เป็นเชิงประจักษ์วินัยที่สะสมทั้งเชิงปริมาณและข้อมูลเชิงคุณภาพ ด้วยข้อมูลดังกล่าวเราสามารถหารูปแบบถาวรเหมือนในชีววิทยา ค่อย ๆ เราก็เริ่มที่จะพูดคุย . เมื่อทั่วไปกลายเป็นกระชับ เราเรียกว่าทฤษฎี ในบางกรณีทฤษฎีกลายเป็นดังนั้น บริษัท ที่เราอาจเรียกว่ากฎหมาย ในวิธีนี้ การศึกษาการเมือง สะสมความรู้ความหมายเดิมของวิทยาศาสตร์ .