The permissible limits of chemical

The permissible limits of chemical parameters are used as an indication for water quality deterioration in fish breeding. The permissible limits identified by some countries for ammonia is approximately 0.1 ppm and about 10 ppm for nitrite. Besides the control of water quality with respect to the above two parameters, attention should also be directed to the accumulation of nitrate and other organic substances. According to experiences made in rearing systems, the acceptable concentration may be 200 ppm for nitrate and 40 ppm for COD.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

ขีดจำกัดที่อนุญาตของพารามิเตอร์ทางเคมีจะใช้เป็นตัวบ่งชี้สำหรับการเสื่อมสภาพคุณภาพน้ำในการเพาะพันธุ์ปลา จำกัดการอนุญาตที่ระบุบางประเทศแอมโมเนียคือประมาณ 0.1 ppm และประมาณ 10 ppm สำหรับไนไตรต์ นอกเหนือจากการควบคุมคุณภาพน้ำอิงพารามิเตอร์สองข้าง สนใจจะยังถูกส่งไปสะสมของไนเตรตและสารอินทรีย์อื่น ๆ ตามประสบการณ์ในระบบการเพาะเลี้ยง ความเข้มข้นที่ยอมรับได้ 200 ppm สำหรับไนเตรต และ 40 ppm สำหรับ COD

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

ข้อ จำกัด ที่ได้รับอนุญาตของพารามิเตอร์สารเคมีที่ใช้เป็นตัวบ่งชี้สำหรับการเสื่อมสภาพคุณภาพน้ำในการเพาะพันธุ์ปลา ข้อ จำกัด ที่อนุญาตระบุบางประเทศแอมโมเนียจะอยู่ที่ประมาณ 0.1 ppm และประมาณ 10 นาทีสำหรับไนไตรท์ นอกจากนี้การควบคุมคุณภาพน้ำด้วยความเคารพข้างต้นทั้งสองพารามิเตอร์ที่ให้ความสนใจนอกจากนี้ยังควรถูกนำไปสะสมของไนเตรตและสารอินทรีย์อื่น ๆ ตามประสบการณ์ที่เกิดขึ้นในระบบการเลี้ยงที่ได้รับการยอมรับความเข้มข้นอาจจะเป็น 200 ppm สำหรับไนเตรตและ 40 ppm สำหรับซีโอดี

ผลลัพธ์ (ไทย) 3:

ขอบเขตการอนุญาตของพารามิเตอร์ของสารเคมีที่ใช้เป็นตัวบ่งชี้คุณภาพน้ำเสื่อมโทรมในการเลี้ยงปลา การอนุญาตขีด จำกัด ระบุ โดยบางประเทศมีประมาณ 0.1 ppm แอมโมเนียและไนไตรท์ 10 ppm . นอกจากนี้การควบคุมคุณภาพน้ำด้วยความเคารพข้างต้นสองพารามิเตอร์สนใจก็ควรจะเข้าสู่การสะสมไนเตรท และสารอินทรีย์อื่นๆ ตามประสบการณ์ที่ทำในระบบการเลี้ยง ความเข้มข้นที่ยอมรับได้อาจจะ 200 ppm ไนเตรทและ 40 ppm สำหรับซีโอดี