IntroductionIn light of mounting ev

Introduction
In light of mounting evidence regarding the importance of
maternal mental health to child health outcomes,1–5 it is
surprising that virtually all studies of maternal mental
health have restricted their focus to the perinatal period
(i.e. pregnancy and the first 12 months postpartum).6 It
has long been considered that women are at an increased
risk of depression during this time, in large part because of
the significant changes associated with the birth of a first
child.7–9 Comparatively, we know very little about the prevalence
and consequences of maternal depression after the
first 12 months postpartum. The fact that few studies
examine maternal mental health beyond the perinatal timeframe
contributes to the view that depression is most
common in pregnancy and soon after giving birth. Counter
to this, two large longitudinal mother and baby cohort
studies—one from Australia and one from Norway—report
a higher prevalence of maternal depression at 18 months
postpartum10 and 5 years postpartum11 than during the
ª 2014 Royal College of Obstetricians and Gynaecologists 1
DOI: 10.1111/1471-0528.12837
www.bjog.org
immediate postpartum period. Another US-based study
found the prevalence of depressive symptoms was highest
in the month after birth (26%), and then remained stable
at around 15% in assessments up to 36 months postpartum.
12 Interpreting the results of these studies is complicated
by the fact that they do not take into account the
timing and impact of subsequent pregnancies and births,
which may trigger episodes of ‘perinatal depression’. There
is also the probability of selective attrition over time in
longitudinal studies, where women most at risk of depression
are the most likely to be lost to follow-up, leading to
under-estimation of the true prevalence of depression in
the population, particularly at later follow-up points. Risk
factors for maternal mental health problems (such as previous
depression, intimate partner abuse, stressful life events
and socio-economic disadvantage) have also been well
examined in the perinatal period, but not in the context of
longer-term maternal mental health.6,13–16
To our knowledge, this is the first longitudinal study of
maternal mental health that takes into account the impact
of subsequent births, and the influence of selective attrition
over time. The aims of the paper are: (1) to describe the
prevalence of depressive symptoms from early pregnancy to
4 years postpartum in a nulliparous pregnancy cohort; and
(2) to assess risk factors for maternal depression at 4 years
postpartum, including subsequent pregnancies and births,
relationship transitions, intimate partner violence and
social adversity.

ผลลัพธ์ (ไทย) 1:

แนะนำเมื่อหลักฐานเกี่ยวกับความสำคัญของการติดตั้งแม่สุขภาพจิตเพื่อผลลัพธ์สุขภาพเด็ก 1-5 ได้น่าแปลกใจที่แทบทุกศึกษาแม่จิตสุขภาพได้จำกัดความของระยะปริกำเนิด(เช่นการตั้งครรภ์และใน 12 เดือนแรกหลังคลอด) .6 ได้ถือว่า เป็นผู้หญิงที่มีเพิ่มขึ้นความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้าในช่วงเวลานี้ ส่วนใหญ่เนื่องจากเปลี่ยนแปลงสำคัญที่เกี่ยวข้องกับการเกิดเป็นครั้งแรกchild.7–9 ดีอย่างหนึ่ง เรารู้น้อยมากเกี่ยวกับความชุกและผลกระทบของแม่หลังจาก12 เดือนแรกหลังคลอด ความจริงที่ไม่ศึกษาตรวจสอบสุขภาพจิตของมารดาเกินกรอบเวลาปริกำเนิดจัดสรรมองว่าภาวะซึมเศร้าส่วนใหญ่ทั่วไป ในการตั้งครรภ์ และหลัง จากให้กำเนิด เคาน์เตอร์นี้ สองแม่ใหญ่ระยะยาวและ cohort เด็กศึกษา — จากออสเตรเลียและจากนอร์เวย์ — รายงานความชุกสูงของแม่ใน 18 เดือนpostpartum10 และ 5 ปี postpartum11 กว่าในระหว่างการชื่อ 2014 ราชวิทยาลัยสูติแพทย์และ Gynaecologists 1ดอย: 10.1111/1471-0528.12837www.bjog.orgรอบระยะเวลาหลังคลอดทันที ศึกษาที่สหรัฐอเมริกาอีกพบความชุกของอาการ depressive ได้สูงสุดเดือนหลังคลอด (26%), และจากนั้น ยังคงมีเสถียรภาพประมาณ 15% ในการประเมินถึง 36 เดือนหลังคลอด12 ทำนายผลลัพธ์ของการศึกษาเหล่านี้มีความซับซ้อนความจริงที่ว่าพวกเขาไม่คำนึงถึงการระยะเวลาและผลกระทบของการตั้งครรภ์ตามมาและเกิดซึ่งอาจเรียกชื่อตอน 'ปริกำเนิดโรคซึมเศร้า' มีก็น่า attrition เลือกช่วงเวลาในศึกษาระยะยาว การที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่ความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้ามีที่มักสูญหายกับการติดตามผล การนำไปประเมินความชุกของภาวะซึมเศร้าในจริงน้อยประชากร โดยเฉพาะอย่างยิ่งจุดหลังติดตามผล ความเสี่ยงปัจจัยสำหรับปัญหาสุขภาพจิตของมารดา (เช่นก่อนหน้านี้เหตุการณ์ชีวิตเครียด ซึมเศร้า ละเมิดหุ้นส่วนใกล้ชิดและข้อเสียเศรษฐกิจ socio) ยังได้ดีตรวจสอบ ในระยะปริกำเนิด แต่ไม่อยู่ ในบริบทของเยือนแม่จิต health.6,13–16ความรู้ของเรา เป็นการศึกษาระยะยาวครั้งแรกของสุขภาพจิตของมารดาที่คำนึงถึงผลกระทบเกิดตามมา และอิทธิพลของใช้ attritionช่วงเวลานั้น มีจุดมุ่งหมายของกระดาษ: (1) เพื่ออธิบายการชุกของอาการ depressive จากช่วงตั้งครรภ์เพื่อหลังคลอดในการตั้งครรภ์ nulliparous cohort; 4 ปี และ(2) เพื่อประเมินปัจจัยเสี่ยงสำหรับโรคซึมเศร้าแม่ 4 ปีหลังคลอด ตั้งครรภ์ตามมาและเกิดเปลี่ยนความสัมพันธ์ พันธมิตรใกล้ชิดกับความรุนแรง และร้ายต่อสังคม

ผลลัพธ์ (ไทย) 2:

บทนำในแง่ของหลักฐานเกี่ยวกับความสำคัญของสุขภาพจิตของมารดาไปสู่ผลลัพธ์ที่สุขภาพของเด็ก1-5 มันเป็นที่น่าแปลกใจว่าการศึกษาเกือบทั้งหมดของจิตมารดาสุขภาพจำกัด ได้มุ่งเน้นไปที่ระยะปริกำเนิด(เช่นการตั้งครรภ์และ 12 เดือนแรกหลังคลอด) 0.6 จะได้รับการพิจารณาว่าผู้หญิงที่เพิ่มขึ้นความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้าในช่วงเวลานี้ส่วนใหญ่เป็นเพราะการเปลี่ยนแปลงที่สำคัญที่เกี่ยวข้องกับการเกิดของเป็นครั้งแรกchild.7-9 เปรียบเทียบเรารู้น้อยมากเกี่ยวกับความชุกและ ผลกระทบของภาวะซึมเศร้าของมารดาหลังจาก 12 เดือนแรกหลังคลอด ความจริงที่ว่าการศึกษาน้อยตรวจสอบสุขภาพจิตของมารดาเกินกว่าระยะเวลาที่ปริกำเนิดก่อให้เกิดมุมมองว่าภาวะซึมเศร้าเป็นส่วนใหญ่ที่พบในการตั้งครรภ์และเร็วๆ นี้หลังจากที่ให้กำเนิด เคาน์เตอร์นี้สองแม่ยาวขนาดใหญ่และกลุ่มทารกศึกษาหนึ่งจากประเทศออสเตรเลียและหนึ่งจากนอร์เวย์รายงานความชุกสูงขึ้นของภาวะซึมเศร้าของมารดาที่18 เดือนpostpartum10 และ 5 ปี postpartum11 กว่าในช่วงช2014 ราชวิทยาลัยสูตินรีแพทย์แห่งประเทศไทย 1 ดอย: 10.1111 / 1,471-0,528.12837 www.bjog.org ระยะหลังคลอดทันที อีกการศึกษาของ US-based พบความชุกของอาการซึมเศร้าสูงที่สุดในเดือนหลังคลอด (26%) และจากนั้นยังคงมีเสถียรภาพอยู่ที่ประมาณ15% ในการประเมินผลได้ถึงหลังคลอด 36 เดือน. 12 การตีความผลการศึกษาเหล่านี้มีความซับซ้อนโดยความจริงที่ว่าพวกเขาไม่ได้คำนึงถึงระยะเวลาและผลกระทบที่ตามมาของการตั้งครรภ์และการเกิดซึ่งอาจก่อให้เกิดตอนของภาวะซึมเศร้าปริกำเนิด' มีนอกจากนี้ยังน่าจะเป็นของการขัดสีที่เลือกช่วงเวลาในการศึกษาระยะยาวที่ผู้หญิงส่วนใหญ่ที่มีความเสี่ยงของภาวะซึมเศร้ามีแนวโน้มมากที่สุดที่จะหายไปติดตามนำไปสู่การอยู่ภายใต้การประมาณความชุกที่แท้จริงของภาวะซึมเศร้าในประชากรโดยเฉพาะอย่างยิ่งต่อมาติดตามจุด ความเสี่ยงปัจจัยสำหรับปัญหาสุขภาพจิตของมารดา(เช่นก่อนหน้าซึมเศร้า, การละเมิดพันธมิตรที่ใกล้ชิดเหตุการณ์ในชีวิตที่เครียดและข้อเสียทางเศรษฐกิจและสังคม) นอกจากนี้ยังมีดีการตรวจสอบในระยะปริกำเนิดแต่ไม่ได้อยู่ในบริบทของhealth.6 จิตของมารดาในระยะยาว , 13-16 เพื่อความรู้ของเรานี้เป็นครั้งแรกที่การศึกษาระยะยาวของสุขภาพจิตของมารดาที่คำนึงถึงผลกระทบของการเกิดตามมาและมีอิทธิพลต่อการขัดสีคัดเลือกเมื่อเวลาผ่านไป จุดมุ่งหมายของกระดาษมีดังนี้ (1) ในการอธิบายความชุกของอาการซึมเศร้าจากการตั้งครรภ์ก่อนที่จะ4 ปีหลังคลอดในหมู่คนตั้งครรภ์ nulliparous; และ(2) เพื่อประเมินปัจจัยเสี่ยงต่อการเกิดภาวะซึมเศร้าของมารดาที่ 4 ปีหลังคลอดรวมทั้งการตั้งครรภ์ตามมาและเกิดการเปลี่ยนความสัมพันธ์ของความรุนแรงพันธมิตรใกล้ชิดและความทุกข์ยากทางสังคม